عملکرد رشد

حرية الوصول المقاله

1 - بررسی اثر مولتی آنزیم بر صفات تولیدی و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با تفاله گوجه فرنگی
حسن لطفی بهمن نویدشاد محمدرضا اسدی فرزاد میرزایی آقجه قشلاق رضا بهمرام افسانه داداشی اورنج علی کلانتری حصاری

زمینه و هدف: تفاله گوجه فرنگی یکی ازمحصولات فرعی صنایع غذایی است که به مقدار زیادی در ایران تولید می شود و به دلیل درصد فیبر بالا ممکن است سطح مصرف آن در جیره جوجه های گوشتی با محدودیت همراه باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بهبود ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی با استفاده أکثر

زمینه و هدف: تفاله گوجه فرنگی یکی ازمحصولات فرعی صنایع غذایی است که به مقدار زیادی در ایران تولید می شود و به دلیل درصد فیبر بالا ممکن است سطح مصرف آن در جیره جوجه های گوشتی با محدودیت همراه باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بهبود ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی با استفاده از مولتی آنزیم در تغذیه جوجه های گوشتی انجام گرفت.روش کار: در این آزمایش جوجه های گوشتی با جیره بدون تفاله گوجه فرنگی و آنزیم(شاهد)، 5 درصد تفاله گوجه فرنگی(بدون آنزیم)، 5 درصد تفاله گوجه فرنگی و 2/0 درصد مولتی آنزیم، 10درصد تفاله گوجه فرنگی(بدون آنزیم)، 10 درصد تفاله گوجه فرنگی و 2/0 درصد مولتی آنزیم برای مدت 42 روز تغذیه شدند.یافته ها: دردوره پایانی وکل دوره آزمایش، جوجه‌های تغذیه شده با سطوح مختلف تفاله گوجه فرنگی همراه با آنزیم، نسبت به گروه‌های تغذیه شده بدون آنزیم، میزان افزایش وزن بیشتر و قابل مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0>P). وزن سنگدان خالی در گروه مصرف کننده 5% تفاله گوجه فرنگی با آنزیم در مقایسه با گروه شاهد و نیز گروه 10% تفاله گوجه فرنگی و آنزیم، افزایش مشاهده شد(05/0>P). لیپیدهای سرم خون شامل کلسترول، تری گلیسیرید و LDLتحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند، اما جیره‌ های حاوی تفاله گوجه فرنگی غلظت سرمی HDLبالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند(05/0>P). ارتفاع پرز ژژنوم و ایلئوم جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 5 درصد تفاله گوجه فرنگی همراه با آنزیم به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود، اما بیشترین میزان ضخامت پرز ژژنوم و ایلئوم در تیمار 5 درصد تفاله گوجه فرنگی بدون آنزیم مشاهده شد(05/0>P). سطح 10 درصد تفاله گوجه فرنگی باعث کاهش هزینه خوراک به ازای واحد افزایش وزن زنده به میزان 5 درصد گردید.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر مثبت استفاده از مولتی آنزیم بر افزایش ارزش غذایی تفاله گوجه فرنگی تا سطح 10 درصد از جیره غذایی جوجه های گوشتی بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - اثر سطوح مختلف پروتئین جیره بر شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی بدن خیار دریایی(Holothuria scabra) در مرحله جوانی
حمید علاف نوریان آبتین بیایانی

زمینه و هدف: خیار دریایی اسکبرا(Holothuria scabre) به دلیل برخورداری از ویژگی هایی مانند مقاومت بالا در مقابل تغییرات دما، شوری و اکسیژن در شرایط پرورش و هم چنین کاربرد در صنایع غذایی و دارویی، به عنوان یک گونه ارزشمند و تجاری محسوب می شود.این مطالعه با هدف تعیین سطح مط أکثر

زمینه و هدف: خیار دریایی اسکبرا(Holothuria scabre) به دلیل برخورداری از ویژگی هایی مانند مقاومت بالا در مقابل تغییرات دما، شوری و اکسیژن در شرایط پرورش و هم چنین کاربرد در صنایع غذایی و دارویی، به عنوان یک گونه ارزشمند و تجاری محسوب می شود.این مطالعه با هدف تعیین سطح مطلوب پروتئین جیره بر شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی بدن خیار دریایی جوان اسکبرا به منظور معرفی خیارهای دریایی مقاوم، به مزارع پرورشی و احیاء ذخایر آن در دریا انجام شد. روش کار: پس از انتقال خیارهای دریایی به یک مخزن 5000 لیتری در محل آزمایش، به منظور سازگاری با محیط، به مدت دو هفته تغذیه با خوراک آغازین میگو انجام گردید. پارامترهای فیزیکو شیمیایی آب شامل اکسیژن محلول، دما، شوری و PH روزانه در دو نوبت صبح و بعد از ظهر اندازه گیری و ثبت شد. جیره های آزمایشی در قالب چهار تیمار حاوی 10، 15، 20 و 25 درصد پروتئین در سه تکرار طراحی شد. تعداد 144 قطعه خیار دریایی با میانگین وزن اولیه 48/0± 6 گرم به طور کاملاً تصادفی در 12 تانک با حجم 300 لیتر توزیع و روزانه سه بار(7، 12 و 18) در حد سیری تغذیه گردیدند. یافته ها: نتایج به دست آمده موید این امر است که با افزایش پروتئین در تیمار 4(25 درصد)، درصد افزایش وزن(BWI)، راندمان ضریب غذایی(FER)، کارایی پروتئین(PER) و درصد بازماندگی(SR) بهبود یافته و با سایر تیمارها اختلاف معنی دار را نشان می دهد(05/0 >P). کم ترین میزان افزایش وزن، راندمان ضریب غذایی، کارایی پروتئین و درصد بقاء در تیمار حاوی 10 درصد پروتئین مشاهده شد. هم چنین افزایش میزان پروتئین خام و چربی عضله در تیمارهای 15، 20 و 25 درصد مشاهده و به عبارتی با کاهش رطوبت، مواد مغذی در عضلات بهبود یافتند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد، استفاده از جیره ی حاوی 25 درصد پروتئین جهت رشد و بقای بهتر خیارهای دریایی جوان مناسب می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - بررسی تاثیرحذف یونجه در جیره‌غذایی برخصوصیات لاشه بره‌های پرواری نژاد افشاری
زهرا محبوبی ناصر کریمی عباس جهان بخشی

به منظور بررسی تاثیر حذف یونجه درجیره غذایی بر خصوصیات لاشه بره های پرواری نژاد افشاری، آزمایشی با استفاده از 36 رأس بره نر نژاد افشار با میانگین وزن زنده 9/1 ± 53/32 کیلوگرم و میانگین سن63/6 ± 93روزگی به مدت 90 روز بر اساس آزمایش فاکتوریل در پایه طرح کا أکثر

به منظور بررسی تاثیر حذف یونجه درجیره غذایی بر خصوصیات لاشه بره های پرواری نژاد افشاری، آزمایشی با استفاده از 36 رأس بره نر نژاد افشار با میانگین وزن زنده 9/1 ± 53/32 کیلوگرم و میانگین سن63/6 ± 93روزگی به مدت 90 روز بر اساس آزمایش فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی2×2 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیماریک: جیره پروار حاوی 80 درصد کنسانتره و 20 درصد علوفه (10درصد کاه گندم و10 درصد یونجه خشک)، تیمار دوم: جیره پروار حاوی 80 درصد کنسانتره و20 درصد علوفه (20 درصد کاه گندم و صفر درصد یونجه خشک)، تیمار سوم: جیره پروارحاوی 90 درصد کنسانتره و10 درصد علوفه (5 درصد کاه گندم و 5 درصد یونجه خشک) و تیمار چهارم: جیره پروارحاوی 90 درصد کنسانتره و10 درصد علوفه (10درصد کاه گندم و صفر درصد یونجه خشک) بود. جیره های آزمایشی بر اساس جداول استاندارد غذایی (2007) NRC تنظیم شده و مواد خوراکی تشکیل دهنده جیره ها و ارزش غذایی آنها مشابه بود. ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه برای تیمار چهار به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای دیگر بود. تیمار چهار به لحاظ عددی ضریب تبدیل غذایی کمتری (1/6) در مقایسه با سه تیمار دیگر داشت. میانگین وزن پایانی بره ها، وزن لاشه گرم و سرد در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نشان دادند. بر اساس نتایج به دست آمده حذف یونجه هیچ مشکل تولیدی را در این دام ها ایجاد نکرد. افزایش کنسانتره و حذف یونجه در جیره باعث بالا رفتن مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه و در مجموع وزن نهایی بالاتری در بره های پرواری می گردد و همچنین باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک، عملکرد رشد و درصد لاشه گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - بررسی اثر دیکلازوریل بر عملکرد رشد در جوجه های گوشتی آلوده به آیمریا تنلا
حامد زارعی مصطفی شاه حسینی

کوکسیدیوز مهمترین بیماری انگلی تک یاخته ای صنعت پرورش طیور گوشتی می باشد و مبارزه با بیماری کوکسیدیوز از مسائل مهم دامپروری و دامپزشکی است. خسارت‌های ناشی از کوکسیدیوز در گله های طیور بالغ بر یک میلیارد دلار در سال می-باشد. دیکلازوریل جزئ دسته دارویی بنزیل استونیتریل مح أکثر

کوکسیدیوز مهمترین بیماری انگلی تک یاخته ای صنعت پرورش طیور گوشتی می باشد و مبارزه با بیماری کوکسیدیوز از مسائل مهم دامپروری و دامپزشکی است. خسارت‌های ناشی از کوکسیدیوز در گله های طیور بالغ بر یک میلیارد دلار در سال می-باشد. دیکلازوریل جزئ دسته دارویی بنزیل استونیتریل محسوب می شود که در عفونت های کوکسیدیایی طیور به کار می رود بر این اساس تعداد 90 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در3 گروه به شرح زیر پرورش یافت. گروه 1: دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش.گروه 2: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی). گروه3: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی) + کوکسیدیواستات دیکلازوریل (به میزا ن 200 گرم در هر تن) از یک روزگی. در سن 28 و 49 روزگی از هر گروه 9 جوجه به طور تصادفی انتخاب و شاخص های عملکرد رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. دیکلازوریل در گروه درمان موجب افزایش طول لوله گوارش گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - اثر سوماتوتروپین گاوی نوترکیب (التوسیل) بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)‌
مسعود حقیقی مصطفی شریف‌روحانی عیسی شریف‌پور ابوالفضل سپهداری

هدف از این تحقیق بررسی اثر خوراکی سوماتوتروپین گاوی نوترکیب 1 درصد (التوسیل) بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. در این تحقیق، از 1200 لارو ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 05/0±5/0 گرم استفاده شد. این ماهیان در 2 گروه شاهد و أکثر

هدف از این تحقیق بررسی اثر خوراکی سوماتوتروپین گاوی نوترکیب 1 درصد (التوسیل) بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. در این تحقیق، از 1200 لارو ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 05/0±5/0 گرم استفاده شد. این ماهیان در 2 گروه شاهد و التوسیل با 3 تکرار تیمار‌بندی گردید. آب مورد استفاده با دمای 1±15 درجه سانتی‌گراد، اکسیژن محلول 2/0±2/7 میلی‌گرم در لیتر و pH 3/0±8 تأمین شد. تغذیه لارو های ماهی به‌صورت دستی و بر‌اساس وزن ماهی و دمای آب تعیین شد. از سوماتوتروپین گاوی نوترکیب یک درصد (التوسیل) به میزان 200 گرم به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن ماهی زنده به‌صورت مخلوط با غذا استفاده شد. برای تعیین شاخص‌های رشد، وزن و طول ماهی‌ها (قبل و پس از هر آزمایش) مورد سنجش قرار گرفت. شاخص‌های رشد شامل وزن کل، افزایش وزن روزانه، طول کل بدن، افزایش روزانه طول بدن، افزایش وزن به ازای هر گرم غذای خورده شده، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، شاخص وضعیت و میزان بقاء در دو گروه تیمار شاهد و التوسیل در پایان هر دوره پرورش (28، 56 و 84 روز پس از شروع آزمایش)، مورد سنجش و ارزیابی آماری قرار گرفت. همچنین میزان رشد تطبیقی، بین دو تیمار شاهد و التوسیل در پایان دوره پرورش (84 روز) تعیین و از نظر آماری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق در پایان هر دوره پرورش نشان داد که بین شاخص‌های مورد نظر فوق در دو تیمار شاهد و التوسیل اختلاف معنی‌دار وجود نداشت (05/0<P). این نتایج نشان می‌دهد که تجویز خوراکی سوماتوتروپین نوترکیب گاوی 1 درصد (التوسیل)، با روش فوق، روش مناسبی برای افزایش سرعت رشد ماهی قزل‌آلای رنگین کمان در شرایط فوق نبود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - Effect of periodically use of garlic powder on growth performance and antibody titer to Newcastle and infectious Bursal diseases in broiler chickens
مهدی رئیسی سیدعلی اوسط حسینی علی آباد محمدباقر پاشا زانوسی امیر روفچایی

Background & Aim: A feeding trial was conducted to investigate the effect of periodically use of garlic on growth &lrm;performance, and antibody titer to Newcastle and infectious bursal diseases in broiler &lrm;chickens. Experimental: Ross broiler chicks randomly al أکثر

Background & Aim: A feeding trial was conducted to investigate the effect of periodically use of garlic on growth &lrm;performance, and antibody titer to Newcastle and infectious bursal diseases in broiler &lrm;chickens. Experimental: Ross broiler chicks randomly allocated into the 10 dietary treatments &lrm;for 6 weeks. A 3 × 4 factorial experiment was used as three periods of feeding (starter, grower and &lrm;finisher) and four levels of garlic powder (0, 0.5, 1 and 3 %). Results & Discussion: Feed intake was significantly higher in control group (ppppp Industrial and Practical Recommendations: According to the findings, garlic powder, because of having antibacterial properties and other composition, can have some positive effects on growth function and immune system of broiler chickens. So, using it in culture units and producer companies of animal food for producing of healthy and organic production can be recommended. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - Probiotic Modes of Action and Its Effect on Biochemical Parameters and Growth Performance in Poultry
م. ابد ال-فتاح

Provide a healthy diet is one of the major health challenges in the world to maintain health and nutritional status of populations. In this reason, new control strategies such as probiotics have been applied as prophylactic and therapeutic instead of antibiotics. In the أکثر

Provide a healthy diet is one of the major health challenges in the world to maintain health and nutritional status of populations. In this reason, new control strategies such as probiotics have been applied as prophylactic and therapeutic instead of antibiotics. In the same line, probiotics have antagonistic effects to various microorganisms proposed in several mechanisms including improvement of gut epithelial barrier function, competition on adhesive receptors, competition on available nutrients, antibacterial effects, degradation and neutralization of toxins and immunomodulatory effect. Furthermore, probiotics have significant impacts on biochemical parameters and could be used as substitutional supplements do health benefits including hypocholesterolemia and reduction of blood glucose. Probiotics have been explained to hypocholesterolemia and hypoglycemia through several mechanisms. Moreover, the use of probiotics in feeds enhances the protein utility in feedstuff. Thus, this review was attempted to spot generally insight on the modes of action of probiotics and its importance biochemically. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - Effects of Gender and Dietary Ionophores on Growth Performance and Carcass Characteristics in Moghani Lambs
س. صادقی س.ع. رافت ج. شجاع ح. امانلو

An experiment was carried to evaluate the effects of gender and two dietary ionophores on growth performance and slaughter characteristics in Moghani sheep. A total of 30 Moghani lambs (15 males and 15 females) were distributed randomly into 30 individual cages. Each ge أکثر

An experiment was carried to evaluate the effects of gender and two dietary ionophores on growth performance and slaughter characteristics in Moghani sheep. A total of 30 Moghani lambs (15 males and 15 females) were distributed randomly into 30 individual cages. Each gender group consisted of 5 animals and fed with a basal diet with no supplement, the same basal diet plus 25 mg/kg monensin (MON) or 25 mg/kg lasalocid (LAS). The lambs were weighed and slaughtered after a feeding period of 134 days and carcass parameters were determined. Average slaughter weight (SW) was significantly influenced by gender (48.9 kg for females vs. 51.4 kg for males) (P<0.01) but not by diet type. Neither gender nor ionophore supplementations affect average daily gain (ADG) (P>0.05). Lambs fed MON had the lowest feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR) which significantly differed from those of the lambs fed the other two diets. Females had a significantly higher average internal fat compared with their male counterparts (P<0.01). In regard to fat-tail weight, significant decreasing was observed in ionophore groups as compared to control group (P<0.05). Males exhibited higher growth performance with heavier offals and carcass cuts including valuable cuts than in females. Dietary MON could be used as a potent feed additive improving feed efficiency and reducing internal fat and offals proportions in Moghani lambs. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - Effects of Peppermint (Mentha piperita) and Aloe vera (Aloe barbadensis) on Ileum Microflora Population and Growth Performance of Broiler Chickens in Comparison with Antibiotic Growth Promoter
ب. دارابی‌قانع ف. میرزایی آقچه قشلاق ب. نوید شاد ع. مهدوی ا. زارعی س. ناهاشون

This research was conducted to compare the effects of two medicinal plants (peppermint and aloe vera) and antibiotic growth promoter on ileum microflora population and growth performance of broiler chickens. In this experiment, 375 one-day old male broiler chickens (Ros أکثر

This research was conducted to compare the effects of two medicinal plants (peppermint and aloe vera) and antibiotic growth promoter on ileum microflora population and growth performance of broiler chickens. In this experiment, 375 one-day old male broiler chickens (Ross 308) were used on a completely randomized design with 5 dietary treatments which were replicated 5 times with 15 birds per replicate. The experimental treatments were: 1) the control diet (basal diet with no additive); 2) basal diet + 10 g/kg dry peppermint leaves (DPL); 3) basal diet + 10 g/kg aloe vera gel (AVG); 4) basal diet + 5 g/kg DPL + 5 g/kg AVG and 5) basal diet + 10 ppm virginiamycin. Growth performance parameters were evaluated during the starter, grower and finisher periods and the populations of Lactobacillus and Escherichia coli bacteria was determined on the 42nd day of age. The maximum number of Lactobacillus bacteria was observed in the ileumof broilers fed diets containing DPL + AVG (P<0.05). The birds receiving the medicinal plant supplements had lower Escherichia coli population in comparison with control birds (P<0.05). The antibiotic fed broilers had higher feed intake, body weight gain, and dressing percentage than the control treatment and those fed medicinal herbs. The broilers fed medicinal herbs had higher feed intake, body weight gain and dressing percentage than the control (P<0.05). The birds fed mixture of DPL + AVG has better growth performance and dressing percentage. This study suggests that using a mixture of peppermint and aloe vera as a feed supplement of broiler chickens could be a potential alternative for antibiotic growth promoter. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - Effect of Different Levels of Molasses Distillers Condensed Soluble on Broiler Chickens Performance, Carcass Traits and Intestinal Morphology of Broilers
ط. امجدیان م.م. معینی ش. قاضی ش. ورکوهی

An experiment was conducted to investigate the effect of molasses distillers condensed soluble (MDCS) on growth performance, carcass characteristics and intestinal morphology of broilers. A total of 400 one day-old, unsexed Ross 308 broiler chicks were randomly allotted أکثر

An experiment was conducted to investigate the effect of molasses distillers condensed soluble (MDCS) on growth performance, carcass characteristics and intestinal morphology of broilers. A total of 400 one day-old, unsexed Ross 308 broiler chicks were randomly allotted to 20 cages. The dietary MDCS levels incorporated 0% and 4% in the starter and 0%, 4% and 8% in grower diet, respectively. The average daily gain (ADG), average daily feed intake (ADFI) and feed conversion ratio (FCR) were obtained from 7 to 42 days of age. As a result of this study, the dietary inclusion of MDCS had no negative effects on productive performance of broilers or on the microbial population's enumeration, villus width, villus height, crypt depth and carcass traits. Thus it can be concluded that MDCS can be included in broiler dietary up to 8% without any adverse effect on broiler performance. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - Effects of Weaning Age on Growth and Blood Parameters of Replacing Holstein Calves Fed on a Restricted Step Up and Down Milk Feeding Program
ص. سیف زاده م. رمضانی ج. سیف‌دعوتی ه. عبدی-بنمار و. رزم‌آذر

The objective of this study was to investigate the effects of different early weaning programs on growth performance and blood parameters of dairy calves. To meet this objective, thirty Holstein calves with initial body weight of 36 ± 5 kg were randomly assigned أکثر

The objective of this study was to investigate the effects of different early weaning programs on growth performance and blood parameters of dairy calves. To meet this objective, thirty Holstein calves with initial body weight of 36 ± 5 kg were randomly assigned at birth to one of the three weaning programs. Experimental groups were: 1) starter diet and whole milk from birth to 6 weeks and weaning at 42 d old (6WW)), 2) starter diet and whole milk from birth to 9 weeks and weaning at 63 d old (9WW) and 3) starter diet and whole milk from birth to 12 weeks and weaning at 84 d old (12WW). Starter diet and water were available ad libitum throughout the experiment. Daily starter intake and growth performance of calves were measured until d 90 of life for all groups. Body weight (BW) and starter intake in all measured periods (on d 28, 56 and 84) did not differ between experimental groups. Calves weaned at 42 d (6WW) had higher average daily gain (ADG) in second month than 9WWand 12WWgroups (P<0.05). Calves reared in 6WW group had significantly greater total ADG values than calves weaned on 63 and 84 d (P<0.05). Total feed conversation ratio affected by experimental treatments and was lowest in 6WWcalves (P<0.05). Body length, heart girth and withers height of calves did not differ among treatments at 28, 56 and 84. Plasma cholesterol concentration of calves weaned in 6WWgroup was lower (P<0.05) than calves weaned in 9WW and 12WW. Under the conditions of this study, the results suggest that calves weaned at 42 d were more efficient at utilizing dry matter intake for body weight (BW) gain and growth. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - Performance Characteristics and Nutritional Comparison of Broiler Chickens Fed with Barley and Triticale Based Diets
ع. محرری ا. اسدی ر. رضایی

This study was performed with growing chicken (14 to 56 d of age) to evaluate the effects of feeding them a barley or triticale-based diet. The treatments were corn diet (1) as a control, hulless barley diet with (5) or without (2) enzyme, triticale diet with (6) or wit أکثر

This study was performed with growing chicken (14 to 56 d of age) to evaluate the effects of feeding them a barley or triticale-based diet. The treatments were corn diet (1) as a control, hulless barley diet with (5) or without (2) enzyme, triticale diet with (6) or without (3) enzyme and hulled barley diet with (7) or without (4) a commercial β-glucanase enzyme. In a digestibility trial, 21 male broiler chicks were used at 45 days old. Each of the seven treatments was replicated three times. No significant difference (P>0.05) was observed between (2) to (7) treatments with corn diet for weight gain and feed intake during growing period, but hulled barley with no treatment (4) had less weight gain and higher feed conversion (lower efficiency) than other cereals. Ether extract digestibility increased significantly in all the enzyme treated diets compared to corn diet (P<0.05). Metabolizable energy corrected for nitrogen(AMEn) was less in hulled barley with no treatment, compared to corn and triticale treated with enzyme (P<0.05). Reduction of serum cholesterol was observed in birds on hulless barley diet (P<0.05), but serum creatinin did no show any significant difference between treatments (P>0.05). Higher serum immunoglobulin (IgG) was detected in broiler fed the hulled barley diet with no treatment, than the enzyme-treated barley and corn diets (P<0.05). Mean percentage of liver showed the highest percentage in hulled barley diet with no treatment (P<0.05) and fresh carcass was the lowest in chickens on triticale with no treatment (P<0.05). It was concluded that the enzyme supplementation is beneficial in terms of weight gain, feed intake, and feed conversion during 14-42 days old in chickens, but these positive effects of enzyme will be fade in aged chicken due to the higher capacity of alimentary tract for digestion of feed materials. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - Effects of Zinc Oxide Nanoparticles Supplementation on Mortality due to Ascites and Performance Growth in Broiler Chickens
م. فتحی

Six hundred 1-d old male broilers (Ross 308) were assigned into four experimental groups; each was composed of 5replications of 30 birds including control (0), 10, 20 and 40 mg/kg nano-ZnO in the basal diets. Birds were exposed to low ambient temperature (15 to 18 ˚C) t أکثر

Six hundred 1-d old male broilers (Ross 308) were assigned into four experimental groups; each was composed of 5replications of 30 birds including control (0), 10, 20 and 40 mg/kg nano-ZnO in the basal diets. Birds were exposed to low ambient temperature (15 to 18 ˚C) to induce ascites. Blood parameters including; activity of aspartate transferase (AST), alanine transferase (ALT), lactate dehydrogenase (LDH) and levels of protein, glucose, hemoglobin, hematocrit, white blood cell (WBC), red blood cell (RBC) and malondialdehyde (MDA) were determined. Mortalities were inspected to determine cause of death and diagnose of ascites. At the end of the experiment (day 42), 2 chickens from each replicate were randomly selected, slaughtered and ascites index calculated. Average body weight gain (ABWG) and average feed intake (AFI) were measured weekly and weekly average feed conversion ratio (AFCR) was calculated. Results showed that 40 mg/kg nano-ZnO significantly reduced MDA level in plasma and liver. Moreover, 20 and 40 mg/kg nano-ZnO had decreased significantly mortality due to ascites and ascites index. It is also, nano-ZnO in all levels had significantly increased ABWG. Birds in the 40 mg/kg nano-ZnO group had lower AFCR. It was concluded that nano-ZnO improved performance and reduced mortality due to ascites, and 40 mg/kg nano-ZnO is the optimal level in diets. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - Application of Linear Regression and Artificial NeuralNetwork for Broiler Chicken Growth Performance Prediction
ش. غضنفری

This study was conducted to investigate the prediction of growth performance using linear regression and artificial neural network (ANN) in broiler chicken. Artificial neural networks (ANNs) are powerful tools for modeling systems in a wide range of applications. The AN أکثر

This study was conducted to investigate the prediction of growth performance using linear regression and artificial neural network (ANN) in broiler chicken. Artificial neural networks (ANNs) are powerful tools for modeling systems in a wide range of applications. The ANN model with a back propagation algorithm successfully learned the relationship between the inputs of metabolizable energy (kcal/kg) and crude protein (g/kg) and outputs of feed intake, weight gain and feed conversion ratio variables. High R2 and T values for the ANN model in comparison to linear regression revealed that the artificial neural network (ANN) is an efficient method for growth performance prediction in the starter period for broiler chickens. This study also focused on expanding the experiment with more levels of inputs to predict outputs the using best ANN model. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - Effects of Four Diet Structure and Two Protein Percentage Content on Growth Performance and Biometric Measurements of Holstein Calves
ع. شاهورانی 1. سراج ک. جعفری خورشیدی

This study was conducted to evaluate the effects of different diet structure and protein levels on the growth performance and biometric measurements of male Holstein calves during starter period (from 1 to 60 days of age). In this experiment, 56 Holstein male calves wer أکثر

This study was conducted to evaluate the effects of different diet structure and protein levels on the growth performance and biometric measurements of male Holstein calves during starter period (from 1 to 60 days of age). In this experiment, 56 Holstein male calves were randomly divided into a 4 × 2 factorial experimental design with 4 levels of diet structure (grinding, nutty, pelleted and grain) and 2 levels of protein (22 and 24%) in a completely randomized design with 8 treatments and 7 replications. The measured traits were: body weight gain, average daily feed intake, body temperature, biometric measurements (height, chest girth, length and width), blood parameters (glucose and beta hydroxyl butyrate), fecal score and rumen fatty acids. The results showed that average feed intake, body weight and glucose and beta-hydroxyl butyric acid concentration in the blood at two levels of protein, had no differences. But the structure of feed mostly influenced traits. Nutty diet showed higher feed intake and body weight. The grinding diet increased volatile fatty acids in rumen of valves. The structure of diet affected biometric measurements, grain and nutty diets increased the body height and chest girth. The fecal score and concentration of volatile fatty acids was variable in different diet structures but the difference was not meaningful. In terms of body temperature, nutty and pelleted diets containing 22% protein increased body temperature spite of the grinding diet that decreased the temperature up to 0.25 ˚C, it is mentioned that changing the structure of diet may be a useful way for controlling heat stress. The findings of this study indicated that nutty starter increased feed intake and significant weight gain compared to grinding, grain and pelleted diets, it is suggested to use nutty starter to increase the growth performance of the production period of calves. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - The Metabolizable Energy Content and Effect of Grape Pomace with or without Tannase Enzyme Treatment in Broiler Chickens
س.ک. ابراهیم‌زاده ب. نویدشاد پ. فرهومند ف. میرزائی ‌آقجه‌قشلاق

Two experiments were conducted to determine the chemical composition, metabolizable energy content and effect of grape pomace (GP) with or without tannase enzyme treatment on growth performance of broiler chickens. In experiment 1, the apparent metabolizable energy (AME أکثر

Two experiments were conducted to determine the chemical composition, metabolizable energy content and effect of grape pomace (GP) with or without tannase enzyme treatment on growth performance of broiler chickens. In experiment 1, the apparent metabolizable energy (AME) and apparent metabolizable energy corrected for nitrogen (AMEn) of GP were determined as 2642.19 and 2641.08 kcal/kg, respectively. Supplementation of tannase enzyme at 0.05 and 0.1 percent of experimental diets significantly (P≤0.01) affected the metabolizable energy content of the diets and the highest improvement was observed with diets containing 0.01 percent tannase enzyme (P≤0.01). True metabolizable energy (TME) and true metabolizable energy corrected for nitrogen (TMEn) were determined based on Sibbald’s procedure. The TME and TMEn of grape pomace were 1844.14 and 1839.83 kcal/kg, respectively. In experiment 2, four dietary treatments (50 birds/treatment) were conducted to study the effect of inclusion of 10% GP with or without tannase enzyme supplementation on growth performance in broiler chicks (0 to 42 days of age). At 10 d of age, the body weight (BW) of the control groups was higher (P<0.05) compared with other experimental groups. Furthermore, broilers fed the control diet had higher (P<0.05) average daily gain (ADG) in the starter (days 0-10) experimental periods. Addition of GP in the chicken diets did not impair growth performance (BW, ADG, average daily feed intake (ADFI) and feed-to-gain ratio (F:G)) of birds fed the grower (days 11-24), finisher (25-42) and the overall (days 0-42) experimental periods compared with other treatments. Among diets supplemented with GP, feed intake and body weight of broilers feeding diet containing 0.1% tannase were higher and the addition of tannase enzyme, improve the metabolizable energy content of GP. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - Growth Performance and Feed Conversion Efficiency of Crossbred Heifers
ن.ک.د. نس م.آ. باست ن. زاهان شوشه اس.آ. بلال م. آکتاروزمان م.ن. اودین

Theexperiment was conducted to investigate the growth performance and feed conversion efficiency of crossbred heifer at different age level in Government Dairy Farm in Bogra, Bangladesh. Twelve female crossbred heifers were equally distributed (n=3) into four groups [Gr أکثر

Theexperiment was conducted to investigate the growth performance and feed conversion efficiency of crossbred heifer at different age level in Government Dairy Farm in Bogra, Bangladesh. Twelve female crossbred heifers were equally distributed (n=3) into four groups [Group A: (7±2 months), B: (12±2 months), C: (15±2 months) and D: (20±2 months)] according to age and fed concentrate mix, rice straw and Napier grass at the rate of 2% of live weight. Napier grass and rice straw were offered at the ratio of 1:1. The concentrate mixture was provided at the rate of 1% of their body weight. It was found that dry matter content was higher in concentrate mix and rice straw and lower in Napier grass. Organic matter content was higher in Napier grass than that of concentrate and rice straw. Crude fiber concentration was higher in rice straw than that of concentrate and Napier grass. Intake of dry matter and organic matter differed significantly among the treatment groups. Crude protein intake was higher in C group heifer than other groups. Intake of crude fiber was higher in C group followed by B, D and A group. The final live weight was higher in D group than C, B and A group. Unit feed dry matter intake was higher with the advancement of age, being lowest in younger group. The heifers of D group showed higher value of feed conversion efficiency followed by C, B and A group respectively and concluded 20 ± 2 months of heifer is more economical than the other ages. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - Performance of Broiler Chickens Fed Two Varieties of Guinea Corn and Millets as Replacement for Maize
E.D. Bulus E.A. Ibe S.T. Yakubu I. Samuel O.J. Makinde

The study was carried out to evaluate the effects of complete replacement of maize with two varieties of guinea corn and two varieties of millets on the growth performance and nutrient retention in broiler chickens. Five isonitrogenous and isocaloric diets for the broil أکثر

The study was carried out to evaluate the effects of complete replacement of maize with two varieties of guinea corn and two varieties of millets on the growth performance and nutrient retention in broiler chickens. Five isonitrogenous and isocaloric diets for the broiler starter (23.5% CP; 2800 kcal/ME) and finisher (21.5% CP; 2900 kcal/ME) phases were formulated. Diet 1 consisted on a maize based diet and it served as the control while diets 2, 3, 4 and 5 were white guinea corn, yellow guinea corn, pearl millet and finger millet based diets, respectively. A total of 225 day old Marshal broiler chickens were randomly assigned to the five experimental diets. Each treatment consisted of 45 birds and 3 replicates of 15 birds each in a completely randomized design. Final body weight (BW) and daily body weight gain (BWG) were higher (P<0.05) in birds fed pearl and finger millet diets at the starter and finisher phases. Pearlmillet based diet recorded the best (P<0.05) feed conversion ratio (FCR) and the lowest (P<0.05) feed cost per unit of BWG. Feed intake (FI) at the starter phase was higher in birds fed yellow guinea corn diet than in those fed maize diet. Birds fed white guinea corn diet showed the lowest (P<0.05) BW, BWG, FI and FCR at the finisher phase. To conclude, complete replacement of maize with millets or with yellow guinea corn in broilers diet did not impair FI, BW, FCR and nutrient retention. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - Effects of Oregano (Origanum vulgare) and Thyme (Thymus vulgaris) Oils on Growth Performance and Blood Parameters in Holstein Suckling Calves
ح. صیرفی س. سبحانی راد

This experiment was conducted to compare the effect of supplementation of milk with thyme (THY) and oregano (ORE) essences separately or a mixture of THY and ORE essences on growth performance, haematological parameters and some blood metabolites of Holstein suckling ca أکثر

This experiment was conducted to compare the effect of supplementation of milk with thyme (THY) and oregano (ORE) essences separately or a mixture of THY and ORE essences on growth performance, haematological parameters and some blood metabolites of Holstein suckling calves. Forty-eight Holstein calves (48.31±5.82 kg) were randomly allocated to four treatments including (1) control without essential oil supplement; (2) THY oil mixed in milk at 5 mL/d/calf; (3) ORE oil mixed in milk at 5 mL/d/calf; (4) 2.5 mL THY oil + 2.5 mL/d/calf ORE oil mixed in milk (TOM). According to the results, the experimental diets had no significant effect on body weight, average daily gain, and feed conversion rate in the entire experiment (P>0.05), although the parameters of starter and total feed intake were increased (P<0.0001) in the ORE and TOM groups. Values of packed cell volume, haemoglobin, mean corpuscular volume, and lymphocyte percentage were increased (P<0.05) in the ORE group compared with the control. Also, our results demonstrate the supplementation of either oregano or thyme essential oils increased (P<0.05) serum iron concentration, alanine aminotransferase, and aspartate transaminase activities. Concentrations of total cholesterol and total triglyceride were decreased (P<0.05) in calves given both oils compared to the control group. Further confirmation of these results is warranted, and more research is needed to identify and clearly explain in the contribution of oregano or thyme oils (individual or mixtures); however our results suggested that oregano oil might be more useful as the promising feed additive for suckling calves nutrition. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - Effects of Dietary Crude Protein Level and Stocking Density on Growth Performance, Nutrient Retention, Blood Profiles, and Carcass Weight of Growing-Meat Quails
وی. بونتیام اس. سنگسوپونجیت آ. کلومپانیا

Two experiments were conducted to evaluate the effect of stocking density on growing-meat quail performance (experiment I) and the effect of dietary crude protein (CP) levels and stocking density on growth performance, nutrient retention, blood metabolites, and carcass أکثر

Two experiments were conducted to evaluate the effect of stocking density on growing-meat quail performance (experiment I) and the effect of dietary crude protein (CP) levels and stocking density on growth performance, nutrient retention, blood metabolites, and carcass weight of growing-meat quails under high ambient temperature (experiment II). Three hundred and eighty male growing-meat quails were raised under 4 different stocking densities of 13, 17, 21, and 25 quails per cage (experiment I). Each treatment was performed in 5 replicates using a completely randomized design. In experiment II, 600 male growing-meat quails were assigned to 6 treatments (5 replicates) with 2 stocking densities (17 and 23 quails per cage) and 3 levels of CP (20, 22, and 24%) in a 2 × 3 factorial arrangement. In experiment I, the growing quails raised at 25 birds per cage had lighter body weight (BW) and body weight gain (BWG) than those at 13 and 17 quails per cage (P<0.05). Linear reductions in BW (P=0.008), feed intake (P=0.033), and BWG (P=0.012) as increasing stocking density were detected. In experiment II, CP levels and stocking density had no effect on growth performance, nutrient retention, blood profiles, and relative carcass weight (P>0.05). However, a 20% CP level significantly increased CP digestibility and decreased uric acid concentration compared to 24% CP (P<0.05). Furthermore, increased relative breast weight was detected in the quails raised under a high stocking density (P<0.05). The growing-meat quails have enhanced growth performance at the density of 32.10 to 51.85 birds/m2. With a 20% CP diet, increased growth performance and CP digestibility were observed. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - Walnut Meal as an Excellent Source of Energy and Protein for Growing Japanese Quails
م.ع. ارجمندی م. سالارمعینی

The present study was designed to study the chemical composition, apparent and true metabolizable energy values of the walnut meal and to evaluate the effects of different levels of walnut meal (0, 10, 20 and 30%) on Japanese quail's growth performance, blood metabolite أکثر

The present study was designed to study the chemical composition, apparent and true metabolizable energy values of the walnut meal and to evaluate the effects of different levels of walnut meal (0, 10, 20 and 30%) on Japanese quail's growth performance, blood metabolites, relative weight of different organs, malondialdehyde (MDA) concentration in breast meat and egg yolks' cholesterol. This study was conducted as a completely randomize design with 288 unsexed Japanese quails randomly dividing into 4 treatments with 4 replicates of 18 birds each. As a result of this study, no significant differences were found for feed intake and feed conversion ratio (P>0.05), except the birds fed 30% walnut meal showed lower weight gain compared to the control at 7-21 days of age (P<0.05). There were no significant differences in serum glucose, uric acid, serum aspartate aminotranspherase (AST) and alanine aminotranspherase (ALT) activities between different dietary treatments. The serum low density lipoprotein (LDL), cholesterol and triglyceride tended to decrease linearly (P<0.01) as the walnut meal levels were increased. The serum high density lipoprotein (HDL) level in quails fed 10% walnut meal were significantly higher than control group (P<0.05). Consumption of different levels of walnut meal significantly decreased malondialdehyde (MDA) concentration in breast meat of chicks aged 42 d (P<0.01). Different dietary treatments had no effect on the relative weight of different organs and carcass traits. In general, walnut meal is a good source of energy (apparent metabolizable energy corrected for nitrogen (AMEn) 3689 kcal/kg), oil (23%) and crude protein (40%) and could be used up to 20% for young chicks and 30% for older chicks, without any adverse effect on growth performance. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - Effect of Artichoke (Cynara scolymus) Leaf Powder on Performance and Physicochemical Properties of Frozen Meat of Japanese Quail
ف. صمدی ف. عباسی ص. صمدی

This study evaluated the effects of artichoke leaf powder on growth performance and physicochemical properties of Japanese quailfrozen meat after 3 monthstorage. A total of 240 Japanese quail chicks (1 d old) were raised over a 42-d experimental period. The experiment w أکثر

This study evaluated the effects of artichoke leaf powder on growth performance and physicochemical properties of Japanese quailfrozen meat after 3 monthstorage. A total of 240 Japanese quail chicks (1 d old) were raised over a 42-d experimental period. The experiment was performed as a completely randomized design with 4 replicates of 15 quails in each, using a 4 × 2 factorial arrangement with diet and gender as main effects. Four dietary treatments were formulated by addition of 2 levels (1.5 and 3 percent) of artichoke leaf powder and 300 mg/kg vitamin E to the basal diet. Results showed that supplementing basal diet with artichoke leaf powder and vitamin E significantly affected growth performance parameters at 21 d of age, but body weight (BW) was the only growth performance which was affected by dietary treatments at 42 of age. Dietary treatments significantly affected only thiobarbituric reactive substances (TBARS) value of thigh meat. Vitamin E dietary treatment reduced TBARS value of thigh meat compared with control (P<0.05). The main effect of diet was statistically significant only for b* index of breast meat. In this regard, dietary 1.5 percent artichoke leaf powder resulted in higher b* values of breast meat when compared with control. The lightness values of thigh and breast meats and also redness value of breast meat were affected by gender (P<0.05). In general, this study showed that supplementing basal diet of Japanese quail with artichoke leaf powder did not improve growth performance, but has potential to improve oxidative stability and meat quality. In addition, vitamin E showed an improvement in growth performance at 21 d of age and oxidative stability of thigh meat at 42 d of age. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - تأثیر جایگزینی ویتامین E باتفاله انگور در جیره‌های حاوی چربی یا روغن بر عملکرد، فراسنجه‌های‌خونی، وضعیت آنتی‌اکسیدانی و ریخت شناسی روده باریک در جوجه های گوشتی
کریم قربانی محمدرضا قربانی احمد تاتار حسن احمدوند

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جایگزینی ویتامین E با تفاله انگور درجیره حاوی چربی یا روغن بر عملکرد، فراسنجه های خونی، وضعیت آنتی اکسیدانی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی با استفاده از450 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دوجنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با ش أکثر

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جایگزینی ویتامین E با تفاله انگور درجیره حاوی چربی یا روغن بر عملکرد، فراسنجه های خونی، وضعیت آنتی اکسیدانی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی با استفاده از450 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 (مخلوط دوجنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، پنج تکرار و15 قطعه جوجه درهرتکرار انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: 1- شاهد روغن (جیره پایه به اضافه 5/3 درصد روغن سویا و ویتامینE، 2- شاهد پیه (جیره پایه به اضافه 5/3 درصد پیه و ویتامینE، 3- جیره حاوی5/3 درصد روغن و 9 درصد تفاله انگور، 4- جیره حاوی 5/3 درصد پیه و 9 درصد تفاله انگور ، 5- جیره حاوی 9 درصد تفاله انگور به اضافه 5/3 درصد روغن سویا و ویتامینE و 6- جیره حاوی 9 درصد تفاله انگور به اضافه 5/3 درصد پیه گاوی و ویتامینE بود. نتایج نشان داد که جایگزینی9 درصد تفاله انگور سفید بی دانه در جیره برعملکرد رشد، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید تاثیر معنی داری داشت و موجب کاهش معنی دار وزن نسبی اجزای لاشه، کبد، قلب، سنگدان و چربی محوطه شکمی شد (05/0>p ). مقدارگلوکز، کلسترول، اسیداوریک، تری گلسیرید و لیپوپروتئین با چگالی بالا سرم خون تحت تاثیرجیره های آزمایشی افزایش، در مقابل غلظت لیپوپروتئین با چگالی پایین کاهش یافت (05/0<P). افزودن تفاله انگور به جیره باعث افزایش فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز، گلوتاتیون پرا کیسداز، کاتالاز سرم خون شد. ولی غلظت مالون دی آلدئید را کاهش داد. علاوه بر آن سبب تغییر خصوصیات مورفو لوژی روده باریک شد. به طوری که ارتفاع پرزها، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و ضخامت دیواره روده کوچک کاهش یافت (05/0< p ). به طور کلی نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که گنجاندن 9 درصد تفاله انگور سفید در جیره جوجه های گوشتی حاوی چربی اشباع و اشباع نشده سبب بهبود کیفیت لاشه و فراسنجه های خونی می شود، بدون این که تاثیرمنفی برعملکرد رشد جوجه های گوشتی داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - اثر افزودن مکمل های پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره بر عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم ‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه های خونی بره های پرواری نژاد زل
مهدی سراوانی محسن حاجی پور کاوه جعفری خورشیدی سیدماکان موسوی کاشانی پروین شورنگ

10.22034/ascij.2023.1992570.1519

در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه¬های خونی بره¬های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 رأس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میا أکثر

در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه¬های خونی بره¬های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 رأس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میانگین وزن 50/0±4/25 به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-گروه شاهد (فاقد مکمل)، 2-تیمار حاوی 2 گرم مکمل پری‌بیوتیک ای-مکس، 3-تیمار حاوی 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک بایومین ایمبو و 4-تیمار حاوی 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک بیوهربال به ازای هر رأس بره در روز بود. نتایج عملکرد رشد نشان داد که در وزن پایان پروار، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0 > p). بیشترین وزن پایان دوره پروار، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد. تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک دارای کمترین ضریب تبدیل خوراک بود. بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد (05/0 >p ). نتایج برخی فراسنجه‌های سرم خون شان داد که تفاوت معنی‌داری در غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید و نیتروژن اوره‌ای خون بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0> p). بالاترین غلظت گلوکز در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک، پایین‌ترین غلظت کلسترول در تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک وجود داشت. نیتروژن اوره‌ای خون در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای پایین‌ترین غلظت بود. تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای بالاترین وزن لاشه گرم، درصد لاشه گرم، وزن لاشه سرد، درصد لاشه سرد، درصد ران و درصد سردست بود (05/0> p). تحقیق حاضر نشان داد که افزودن سطح 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک در جیره سبب بهبود عملکرد رشد، قطعات با ارزش لاشه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در بره‌های پرواری زل شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - پروبیوتیک ها: کیفیت آب، عملکرد رشد و ایمنی در آبزی‌پروری میگو
محمد حسین خانجانی ُسعید حاجی رضایی

10.22034/ascij.2023.1984108.1484

با توجه به افزایش جمعیت جهان، صنعت آبزی‌پروری به عنوان یکی از صنایع تولید غذا در سال‌های اخیر رشد و توسعه یافته است. یکی از راهکارهای افزایش تولیدات آبزی‌پروری، افزایش تراکم ذخیره‌سازی و سطح زیر کشت می‌باشد. افزایش تراکم ذخیره‌سازی منجر به کاهش کیفیت آب، شیوع و گسترش عو أکثر

با توجه به افزایش جمعیت جهان، صنعت آبزی‌پروری به عنوان یکی از صنایع تولید غذا در سال‌های اخیر رشد و توسعه یافته است. یکی از راهکارهای افزایش تولیدات آبزی‌پروری، افزایش تراکم ذخیره‌سازی و سطح زیر کشت می‌باشد. افزایش تراکم ذخیره‌سازی منجر به کاهش کیفیت آب، شیوع و گسترش عوامل بیماری‌زا می‌شود. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به عنوان ماده شیمیایی جهت کاهش اثر عامل بیماری‌زا در آبزی‌پروری، از طرف مصرف کنندگان چندان پذیرفته شده نیست. امروزه استفاده از پروبیوتیک‌‌‌ها جهت حفظ سلامت محیط زیست برای آبزی پرورش یافته و افزایش عملکرد تولید بدون تاثیر منفی بر مصرف کنندگان حائز اهمیت است. مطالعات بر استفاده از پروبیوتیک‌ها برای دستیابی به اهداف آبزی‌پروری پایدار سازگار با محیط زیست افزایش یافته است. از مزایای استفاده از پروبیوتیک‌‌ها در آبزی‌پروری میگو، بهبود کیفیت آب، کارایی بهتر خوراک، بهبود عملکرد رشد، فعالیت آنزیم‌های گوارشی، ایمنی و مقاومت در برابر عوامل بیماری‌زا گزارش شده است. پروبیوتیک‌ها در شرایط استرس از جمله دستکاری، رقم بندی، حمل و نقل، واکسیناسیون و درمان بیماری‌ها به میگو کمک می‌کنند. پروبیوتیک‌های که در صنعت آبزی‌پروری استفاده شده اند بیشتر شامل گونه‌های باسیلوس، لاکتوباسیلوس، میکروکوکوس، اینتروکوکوس، لاکتوکوکوس، استرپتوکوکوس و کارنوباکتریوم هستند. در مطالعه مروری حاضر، کاربرد و اهمیت پروبیوتیک‌ها در آبزی‌پروری میگو و تاثیر آن بر کیفیت آب، عملکرد رشد و ایمنی مورد بررسی قرار می‌گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار
محمد کریمی مهدی گنج خانلو فرهنگ فاتحی ابوالفضل زالی مصطفی صادقی روناک رفیع پور

10.22034/ascij.2023.1999522.1555

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر عملکرد رشد و ساختار اسکلتی گوساله های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طر أکثر

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر عملکرد رشد و ساختار اسکلتی گوساله های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1)سلنیوم معدنی: ارائه 3/0میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با سلنیت سدیم، 2)سطح پایین نانو سلنیوم: ارائه 15/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3)سطح متوسط نانو سلنیوم: ارائه 3/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4)سطح بالای نانوسلنیوم: ارائه 45/0 میلی گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد تکمیل شیر با نانوذرات سلنیوم تاثیری روی عملکرد گوساله‌ها در طول دوره پیش از شیرگیری نداشت، اما در بعد از شیرگیری در مقایسه با گوساله‌هایی که سلنیت سدیم تغذیه شده بودند، بطور معنی‌داری بهبود بخشید. بطوریکه افزایش وزن روزانه و بازده خوراک در دوره دوم بطور درجه دوم افزایش یافت (01/0>P) و سطح متوسط بیشترین مقدار بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - تعیین عملکرد پارامترهای رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر استرس‌های محیطی در لاروهای کپور معمولی F1 (Cyprinus carpio. L.) تغذیه شده با سطوح مختلف مخمر Saccharomyces cerevisiae
محمدرضا بیواره حجت اله جعفریان

این مطالعه با استفاده از کنستانتره کشت داده شده Saccharomyces cerevisiae در چهار سطح (3/0، 5/0، 7/0 و 1 گرم در هر کیلوگرم غذا) مخلوط شده با غذای پلیت و در یک دوره غذادهی 60 روزه به لاروهای کپورمعمولی F1 (Cyprinus carpio) به صورت یک طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار آزمایشی أکثر

این مطالعه با استفاده از کنستانتره کشت داده شده Saccharomyces cerevisiae در چهار سطح (3/0، 5/0، 7/0 و 1 گرم در هر کیلوگرم غذا) مخلوط شده با غذای پلیت و در یک دوره غذادهی 60 روزه به لاروهای کپورمعمولی F1 (Cyprinus carpio) به صورت یک طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار آزمایشی T1،T2،T3 و T4 و همچنین یک جیره غذایی پلیت شده از محصولات کارخانجات فرادانه ولی فاقد محصول تجاری ایمکس به عنوان جیره غذایی شاهد (CF) با سه تکرارانجام شد. جهت انجام این آزمایش ابتدا جیره های آزمایشی (T3,T2,T1 و T4) با محصول ایمکس مخلوط شده و به مدت 5 ساعت جهت خشک شدن درون انکوباتور قرار داده شده و سپس مورد تغذیه لاروها قرار گرفت. برای این منظورتعداد 600 قطعه لارو ماهی کپور معمولی با میانگین وزن اولیه (انحراف معیار±میانگین وزن) 273/0±3/1 گرم تهیه و به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از سازگاری یک هفته ای لاروها با شرایط آزمایشگاه به صورت تصادفی در پنج تیمار هر کدام با سه تکرار (چهار تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد) تقسیم شدند. همگی لاروها در ابتدا و انتهای دوره مطالعه زیست سنجی شدند، همچنین در انتهای مطالعه ماهیان تحت استرس های محیطی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بیانگر وجود تفاوت معنی دار برعملکردهای رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، میانگین رشد روزانه، سرعت رشد وزنی، سرعت رشد طولی، ضریب تغییرات طولی، ضریب رشد حرارتی، کارایی تبدیل رشد، ضریب رشد روزانه، فاکتور وضعیت، نرخ بازماندگی، تولید خالص ماهی) شاخص های تغذیه ای (ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذا، نسبت کارایی پروتئین، نسبت کارایی چربی) و مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی در تیمارهای آزمایشی بود (05/0P<). در پایان اینگونه نتیجه گیری می شود که افزودن کنستانتره S.cerevisiae کشت داده شده به میزان 1 گرم در هر کیلوگرم جیره غذایی لاروهای کپور معمولی F1 باعث افزایش رشد، بهبود عملکرد تغذیه و افزایش مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی F1 می شود. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات عملکرد رشد

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية