بررسی اثر دیکلازوریل بر عملکرد رشد در جوجه های گوشتی آلوده به آیمریا تنلا

الموضوعات :

حامد زارعی ¹ (گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)
مصطفی شاه حسینی ² (گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران.)

تاريخ الإرسال : 13 الإثنين , جمادى الأولى, 1442 تاريخ التأكيد : 23 الخميس , جمادى الأولى, 1442 تاريخ الإصدار : 26 الخميس , جمادى الثانية, 1441

الکلمات المفتاحية: جوجه گوشتی, عملکرد رشد, کوکسیدیوز, آیمریا تنلا, دیکلازوریل,

ملخص المقالة :

کوکسیدیوز مهمترین بیماری انگلی تک یاخته ای صنعت پرورش طیور گوشتی می باشد و مبارزه با بیماری کوکسیدیوز از مسائل مهم دامپروری و دامپزشکی است. خسارت‌های ناشی از کوکسیدیوز در گله های طیور بالغ بر یک میلیارد دلار در سال می-باشد. دیکلازوریل جزئ دسته دارویی بنزیل استونیتریل محسوب می شود که در عفونت های کوکسیدیایی طیور به کار می رود بر این اساس تعداد 90 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در3 گروه به شرح زیر پرورش یافت. گروه 1: دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش.گروه 2: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی). گروه3: دریافت کننده جیره پایه + 25/0 میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی 30000 عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی) + کوکسیدیواستات دیکلازوریل (به میزا ن 200 گرم در هر تن) از یک روزگی. در سن 28 و 49 روزگی از هر گروه 9 جوجه به طور تصادفی انتخاب و شاخص های عملکرد رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. دیکلازوریل در گروه درمان موجب افزایش طول لوله گوارش گردید.