داستانهای متون ادبیات فارسی در صورت اصلی برای بسیاری از مخاطبان امروزی با جزئیات قابل درک نیستند. ازاینروی باید به زبانی سادهتر بازنویسی شوند. بازنویسی با در نظر داشتن سطح مخاطب، او را به خواندن داستان جلب میکند. در بازنوشت داستانهای کهن در حد امکان باید جزئیات س چکیده کامل
داستانهای متون ادبیات فارسی در صورت اصلی برای بسیاری از مخاطبان امروزی با جزئیات قابل درک نیستند. ازاینروی باید به زبانی سادهتر بازنویسی شوند. بازنویسی با در نظر داشتن سطح مخاطب، او را به خواندن داستان جلب میکند. در بازنوشت داستانهای کهن در حد امکان باید جزئیات سبک و زیبایی اثر اصلی حفظ شود. در همین راستا برای بازنویسی و بازگردان داستانهای شاهنامه به نثر، علاوه بر توجه به سطح مخاطب، شناخت سبک و شیوۀ بیان فردوسی ضروری است. لازم است در بازنویسی متون کهن بخشها و ساختار اصلی داستانها حفظ شود. نظر به پیوند سرنویسهای شاهنامه با ساختار داستان، پیشنهاد ما در این مقاله بهره گرفتن از نسخههایاین اثر با محوریت سرنویسهای آنهاست. در این مقاله بهعنوان مصداقی قابل توجه، به نسخۀ فلورانس پرداخته و ضمن نقد برخی مشکلات در بازنویسی شاهنامه، راهکارهایی برای بازنویسی دقیقتر ارائه شده است.
پرونده مقاله