بررسی تطبیقی قرارداد نفتی ipc و قرارداد های سایر کشور

محورهای موضوعی : فقه و تاریخ تمدّن

سجاد باقری ¹ , سید باقر میر عباسی ² , ابو محمد عسگر خانی ³

1 - گروه حقوق بین الملل واحد قشم دانشگاه آزاد اسلامی قشم ایران
2 - گروه حقوق بین الملل، واحد قشم. دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
3 - گروه حقوق بین الملل ُ.واحد قشم .دانشگاه آزاد اسلامی ُ قشم ُایران

تاریخ دریافت : 1400/01/18 تاریخ پذیرش : 1400/02/22 تاریخ انتشار : 1400/01/01

کلید واژه: جذب سرمایه گذاری, قراردادهای نفتی, قرارداهای نفتی عراق, ipc,

چکیده مقاله :

با گذشت زمان،نه تنها کشورهای در حال توسعه،بلکه کشورهای توسعه یافته نیز،در مسیر پیرفت‌ اقتصادی با مسایل تازه‌یی روبه‌رو می‌شوند که راه حل آنها،تنها با ابزارهای نظری و عملی نو میسر است. به دلیل اهمیت نفت که یک منبع حیاتی است قراردادهای منعقده نفتی نیز از اهمیت خاصی بر خوردار است، اینکه اکثر قرارداد های نفتی جنبه بین المللی دارد لذا این قرار دادها بویژه با توجه به تحولات سیاسی و اقتصادی در جهان درخور تغییرات و دگرگونی‌هایی بوده است که هر کدام از جنبه های خاصی حائز اهمیت و مطالعه می باشدیکی‌ از جدیدترین و مؤثرترین ابزارهای اقتصادی، سرمایه‌گذاری خارجی و بهره برداری در امور نفتی است که گذشته از تأمین سرمایه،عامل‌ تعیین کننده نرخ رشد اقتصادی برای آینده نیز به شمار می‌آید. در نگاهی کلی مشاهده می گردد کلیه قرار دادهای بین المللی نفتی ایران در دو دسته اصلی تقسیم بندی و جای می گیرند. دسته اول موسوم به قرار دادهای“ مشارکت در تولید Production Shairing ” می‌باشند که تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران منعقد می گردیده است و دسته دیگر از قرار دادها که پس از استقرار جمهوری اسلامی ایران با تشکیل وزارت نفت و به منظور حفظ، توسعه و بهره برداری ذخایر نفت و گاز انعقاد یافته که اینگونه از قرار دادهای نفت و گاز عمدتاً در قالب قرار دادهای خرید خدمات پیمانکاری بوده است ایران نیز به عنوان یک کشور در حال توسعه و یکی از تولیدکنندگان مهم نفت جهان برای تـداوم رشد اقتصادی خود نیازمند جذب سرمایه خارجی است. و نیز در کشورهای دیگر با تکیه بر قرادادهای نوین و تضمین سود شرکتها توانسته در زمینه جذب سرمایه و سرمایه گذاری در بخش خارجی موفقیتهای بدست آورد.در این مقاله که به صورت تحللیلی کتابخانه ای انجام شده بعد از بررسی قراردادهای نفتی و شرایط آن به این نتیجه دست خواهیم یافت که تامین مالی آن بخش از دانش مالی است که روشهای مختلف را جهت جذب نقدینگی با بهترین ساختار و کمترین هزینه سرمایه، ابداع و یا مورد کنکاش قرار می دهد.