پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزشهای مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب بر امید و اضطراب کووید-19 معلمان زن در همهگیری ویروس کرونا انجام شد. این مطالعه یـک پژوهش حاضـر یـک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان زن دارا چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزشهای مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب بر امید و اضطراب کووید-19 معلمان زن در همهگیری ویروس کرونا انجام شد. این مطالعه یـک پژوهش حاضـر یـک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان زن دارای اضطراب کووید-19 در شهر اردکان در سال 1399 بود که با روش نمونهگیری داوطلبانه 20 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکتکنندگان به پرسشنامههای مجازی اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)و امید اسنایدر (1991)در مراحل پیشآزمون، پسآزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزشهای مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب را در 8 جلسه یک ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت نمودند، در صورتیکه گروه گواه هیچگونه مداخلهای در طول پژوهش دریافت ننمود. دادههای پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و در سطح معنیداری 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در پسآزمون گروه آزمایش میانگین نمرات اضطراب کووید-19، با کاهش معنادار (001/0>p و میانگین نمرات امید با افزایش معناداری همراه بوده است (001/0>p).پیشنهاد میشود تاثیرآموزش مجازی شادی با رویکرد تئوری انتخاب به عنوان یک روش مداخلهای موثر در کاهش اضطراب کووید-19 و بهبود امید مورد توجه قرار گیرد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف واکاوی تقلب در بین دانشآموزان و دانشجویان در امتحانات مجازی انجام شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، توصیفی گذشتهنگر و به لحاظ روش از نوع مطالعات زمینهیابی و پسرویدادی است. جامعه پژوهش، دانشآموزان دوره متوسطه (با تعداد 1370 نفر) و دانشجویان دوره کارشناسی چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف واکاوی تقلب در بین دانشآموزان و دانشجویان در امتحانات مجازی انجام شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، توصیفی گذشتهنگر و به لحاظ روش از نوع مطالعات زمینهیابی و پسرویدادی است. جامعه پژوهش، دانشآموزان دوره متوسطه (با تعداد 1370 نفر) و دانشجویان دوره کارشناسی شهر اردکان (با تعداد 1130 نفر) بود که به روش نمونهگیری دواطلبانه ۲۲۰ دانشآموز دوره متوسطه و ۲۳۶ دانشجوی دوره کارشناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای نگرش به تقلب (روایی صوری مناسب و ضریب پایایی 89/0) و شیوههای تقلب در امتحان (روایی صوری مناسب و ضریب پایایی 78/0) و برای تجزیهوتحلیل دادهها نیز از آزمونt گروههای مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد کووید-19میزان و نگرش دانشآموزان و دانشجویان به تقلب در امتحانات را افزایش داده است. همچنین میانگین نمرات دانشجویان در میزان و نگرش به تقلب به طور معنیداری از دانشآموزان بیشتر بود (۰۰۱/۰>P). با توجه به افزایش تقلب در امتحانات مجازی در پاندمی کووید-۱۹ ضرورت دارد از روشهای کارآمد ارزشیابی در امتحانات مجازی مدارس و دانشگاهها استفاده شود.
پرونده مقاله