محدودیت آب آبیاری در سال های کم آب و پیش رو تاثیر چشمگیری را روی عملکرد ریشه و میزان درآمد زارعین چغندرکار به دنبال دارد. در سال 1387 جهت تعیین تاثیر مقادیر آبیاری بر کمیت و کیفیت چغندر قند مطالعه ای در مزرعه دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد انجام شد. این پژوهش به صورت طرح فاکتوریل درقالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها مقادیر مختلف آب بود که به ترتیب شامل I1،I2 و I3 به ترتیب(8243 ،7419 و 6594 مترمکعب در هکتار) بر اجزای عملکرد ریشه دو رقم چغندر قند اعمال شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با کاهش مقدار آب مصرفی از I1 به I2 عملکرد ریشه، قند ناخالص، سدیم ریشه و قند قابل استحصال به صورت معنی داری کاهش داشت، ولی درصد قند و میزان نیتروژن مضره ریشه به صورت معنی داری افزایش یافت. حداکثر عملکرد ریشه در تیمار I1 به میزان 5/49 تن در هکتار بود، در حالی که در تیمار I3 تا 06/31 تن در هکتار کاهش یافت. با کاهش مصرف آب آبیاری عملکرد قند از 08/9 در تیمار I1به 57/5 تن در هکتار در تیمار I3 کاهش نشان داد. حداکثر میزان سدیم و پتاسیم در تیمار I2 مشاهده شد و مقدار تجمع آنها در ریشه دو رقم تفاوت معنی داری داشت. بطور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد به دلیل اینکه عملکرد قند از حاصل ضرب عملکرد ریشه و درصد قند ناخالص است و معیار درآمد زارع می باشد؛ با توجه به دو نوع رقم آزمایشی ، تیمار I2 به عنوان مصرف بهینه آب در زراعت چغندرقند، برای شهرهای اطراف کارخانه قند میاندوآب بوده که در این تحقیق حداکثر عملکرد قند در آن حاصل شد. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور ارزیابی 18 رقم مختلف داخلی و خارجی چغندرقند به لحاظ برخی صفات مهم کمّی و کیفی تحت شرایط آبیاری مطلوب و محدود در سال زراعی 1396 به صورت طرح کرت های خرد شده نواری (شرایط نرمال و تنش در کرت های اصلی و رقم در کرت های فرعی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر متقابل رقم × محیط برای صفات عملکرد قند خالص و ناخالص، ضریب قلیاییت و میزان قند ملاس (05/0≥p < /em>) و میزان پتاسیم ریشه (01/0≥p < /em>) معنی دار و بر سایر صفات اثری نداشت. بر اساس نتایج تجزیه واریانس ساده در شرایط نرمال، اثر رقم بر صفت میزان نیتروژن مضره ریشه، غیرمعنی دار بر سایر صفات مورد ارزیابی، معنی دار بود. همچنین اثر رقم در شرایط تنش بر کلیه صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد (01/0≥p < /em>) معنی دار بود. از نظر صفت عملکرد ریشه تحت شرایط نرمال و تنش، ارقام خارجی مراک و دورتی به ترتیب با عملکرد 5/86 و 4/70 تن در هکتار دارای بالاترین ارزش بوده و رقم داخلی شریف به ترتیب با 3/14 و 2/17 تن در هکتار دارای کمترین عملکرد ریشه بودند. متوسط صفت درصد قند ناخالص تحت شرایط نرمال و تنش به‌ترتیب 88/19 و 15/20 درصد محاسبه گردید که اگرچه اختلاف آن ها به لحاظ آماری معنی دار نبود، ولی مقدار افزایش درصد قند ناخالص (حدود 34/1 درصد) تحت شرایط تنش انتظار می رفت. با توجه به اینکه اثرات کاهشی و افزایشی تنش کم آبیاری بر اکثر صفات اندازه گیره شده معنی دار نبود، می توان دریافت که محصول چغندرقند دارای آستانه تحمل مناسبی برای کم آبی می باشد که یقیناَ چنین نتایجی برای استفاده توسط زارعین چغندرکار در استان چغندرخیز آذربایجان غربی و مخصوصاَ در شرایط کنونی که با خشک شدن دریاچه ارومیه سعی بر احیای آن است، همواره بایستی مد نظر قرار گیرد. تفاصيل المقالة

به منظور شناسایی صفات مؤثر بر عملکرد قند و تعیین روابط علت و معلولی بین آن ها، تعداد 13 رقم مونوژرم مختلف داخلی و خارجی چغندرقند در سال زراعی 1397 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به لحاظ 11 صفت مهم کمّی و کیفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب طی سه تاریخ برداشت مختلف (15 مهر، 30 مهر و 15 آبان) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف بین ارقام مورد بررسی از نظر کلیه صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. ضرایب تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی برای اکثر صفات بالا بود که بیانگر وجود تنوع نسبتاً بالا در ارقام مورد مطالعه برای صفات ارزیابی شده می باشد. ضرایب همبستگی ژنتیکی بین صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار به ترتیب در بین صفت عملکرد قند با صفات عملکرد قند خالص (**88/0)، درصد قند ناخالص (**71/0) و خالص (**65/0) و با صفات میزان قند ملاس (**62/0-)، ضریب قلیاییت (**58/0-) و میزان پتاسیم ریشه (**52/0-) همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد. در تجزیه رگرسیون چندگانه به روش گام به گام، صفات درصد قند خالص، درصد قند ناخالص، میزان نیتروژن مضره و عملکرد ریشه به ترتیب وارد مدل رگرسیونی شدند که 84 درصد از کل تغییرات عملکرد قند را توجیه کردند. بر اساس نتایج تجزیه علیّت، صفات درصد قند ناخالص (12/1) و عملکرد ریشه (03/1) به‌ترتیب بیشترین اثر مستقیم را با عملکرد قند داشتند، بنابراین گزینش بر اساس صفات مذکور می تواند ما را در دستیابی به ژنوتیپ های با عملکرد قند بالا یاری دهد. تفاصيل المقالة

به منظور شناسایی صفات اگروتکنولوژیک مؤثر بر عملکرد قند و تعیین روابط علت و معلولی بین آن ها، تعداد 13 رقم مونوژرم مختلف داخلی و خارجی چغندرقند در سال زراعی 1397 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به لحاظ 11 صفت مهم کمی و کیفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب طی سه تاریخ برداشت مختلف (15 مهر، 30 مهر و 15 آبان) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف بین ارقام مورد بررسی از نظر کلیه صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. ضرایب تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی برای اکثر صفات بالا بود که بیانگر وجود تنوع نسبتاً بالا در ارقام مورد مطالعه برای صفات ارزیابی شده می باشد. ضرایب همبستگی ژنتیکی بین صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار به‌ترتیب در بین صفت عملکرد قند با صفات عملکرد قند خالص (88/0)، درصد قند ناخالص(71/0) و خالص (65/0) و با صفات میزان قند ملاس (62/0-)، ضریب قلیاییت (58/0-) و میزان پتاسیم ریشه (52/0-) همبستگی منفی و معنی‌داری وجود دارد. در تجزیه رگرسیون چندگانه به روش گام به گام، صفات درصد قند خالص، درصد قند ناخالص، میزان نیتروژن مضره و عملکرد ریشه به‌ترتیب وارد مدل رگرسیونی شدند که 84 درصد از کل تغییرات عملکرد قند را توجیه کردند. بر اساس نتایج تجزیه علیّت، صفات درصد قند ناخالص (12/1) و عملکرد ریشه (03/1) به‌ترتیب بیشترین اثر مستقیم را با عملکرد قند داشتند، بنابراین گزینش بر اساس صفات مذکور می تواند ما را در دستیابی به ژنوتیپ های با عملکرد قند بالا یاری دهد. تفاصيل المقالة

به منظوربررسی خصوصیات زراعی و عملکرد بادرشبو سطوح مصرف نیتروژن و عناصر آهن، بور و روی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1395 و 1396 در شهرستان خوی اجرا گردید. فاکتور اول شامل سه سطح مصرف کود نیتروژن به ترتیب قبل از کاشت، نصف قبل از کاشت و نصف یک ماه بعد کاشت، یک سوم قبل از کاشت و یک سوم یک ماه بعد از کاشت و یک سوم 45 روز بعد از کاشت و فاکتور دوم نیز مصرف عناصر کم مصرف در پنج سطح شامل تیمارهای عدم مصرف، آهن با بور، آهن با روی بور با روی، آهن با بور و روی بترتیب غلظت2،2 و 3درهزاربود. طبق نتایج حاصله افزایش رشد و عملکرد با کاربرد کودها مشاهده گردید، به طوری که بیشترین ارتفاع بوته 3/70 سانتی متر طی دو مرحله، تعداد شاخه های جانبی 4/6 شاخه، عملکرد ماده تر80/10805 کیلوگرم در هکتار، عملکرد ماده خشک 80/2898 کیلوگرم در هکتار طی سه مرحله، درصد اسانس 59/0 % و عملکرد اسانس 33/16 کیلوگرم در هکتار در تیمار مصرف نیتروژن طی دو مرحله و عناصر کم مصرف آهن، بور و روی مشاهده گردید. اگر چه تیمار دوم مصرف نیتروژن همراه با مصرف عناصر ریزمغذی بور و روی بیشترین درصد اسانس 59/0 % را به خود اختصاص داده است اما مصرف سایر عناصر ریزمغذی نیز باعث افزایش درصد اسانس شده است. در ضمن بالاترین عملکرد ماده تر در تیمار مصرف نیتروژن طی سه مرحله به میزان 10805/7کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تفاصيل المقالة