خصوصیات زراعی و عملکرد بادرشبو در سطوح مصرف نیتروژن و محلول پاشی عناصر ریزمغذی (آهن، بور و روی) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال های 1395 و 1396 در مزرعه ای واقع در 3 کیلومتری غرب شهرستان خوی بررسی گردید. فاکتور اول شامل سه سطح مصرف کود نیتروژن توصیه شده به ترتیب قبل از کاشت، نصف قبل از کاشت و نصف یک ماه بعد از کاشت، یک سوم قبل از کاشت و یک سوم یک ماه بعد از کاشت و یک سوم 45 روز بعد از کاشت و فاکتور دوم نیز محلول پاشی عناصر ریزمغذی در پنج سطح شامل عدم مصرف (شاهد)، آهن با بور، آهن با روی، بور با روی، آهن با بور و روی بود. صفات قطر ساقه، وزن تر بوته، شاخص برداشت و عملکرد اسانس تحت تأثیر اثرات سال قرار گرفت. مصرف نیتروژن اثر معنی داری بر قطر ساقه، وزن صد دانه، وزن تر بوته و عملکرد اسانس داشت. بیشترین وزن تر بوته با میانگین 80/10805 کیلوگرم در هکتار در سطح سوم مصرف نیتروژن و بیشترین عملکرد اسانس با میانگین 33/16 کیلوگرم در هکتار در سطح دوم مصرف نیتروژن مشاهده گردید. کلیه صفات آزمایشی به جز شاخص برداشت تحت تاثیر سطوح مختلف محلول پاشی عناصر ریزمغذی قرار گرفت. سطح محلول پاشی آهن، بور و روی با میانگین 9/11063 کیلوگرم در هکتار بیشترین وزن تر بوته و با میانگین 57/17 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد اسانس را دارا بود. اثرات متقابل کود نیتروژن و عناصر ریزمغذی بر صفات قطر ساقه، وزن تر بوته و عملکرد اسانس معنی دار بود. بیشترین و کمترین وزن تر بوته به ترتیب در تیمارهای مصرف سطح سوم نیتروژن همراه با محلول پاشی آهن + روی و مصرف سطح اول نیتروژن بدون محلول پاشی عناصر ریزمغذی حاصل گردید. در محلول پاشی کل عناصر ریزمغذی و سطح دوم مصرف نیتروژن بیشترین مقدار اسانس به دست آمد و کمترین مقدار این صفت در تیمار عدم مصرف عناصر ریزمغذی و سطح اول نیتروژن مشاهده گردید. تفاصيل المقالة

به منظوربررسی خصوصیات زراعی و عملکرد بادرشبو سطوح مصرف نیتروژن و عناصر آهن، بور و روی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال های 1395 و 1396 در شهرستان خوی اجرا گردید. فاکتور اول شامل سه سطح مصرف کود نیتروژن به ترتیب قبل از کاشت، نصف قبل از کاشت و نصف یک ماه بعد کاشت، یک سوم قبل از کاشت و یک سوم یک ماه بعد از کاشت و یک سوم 45 روز بعد از کاشت و فاکتور دوم نیز مصرف عناصر کم مصرف در پنج سطح شامل تیمارهای عدم مصرف، آهن با بور، آهن با روی بور با روی، آهن با بور و روی بترتیب غلظت2،2 و 3درهزاربود. طبق نتایج حاصله افزایش رشد و عملکرد با کاربرد کودها مشاهده گردید، به طوری که بیشترین ارتفاع بوته 3/70 سانتی متر طی دو مرحله، تعداد شاخه های جانبی 4/6 شاخه، عملکرد ماده تر80/10805 کیلوگرم در هکتار، عملکرد ماده خشک 80/2898 کیلوگرم در هکتار طی سه مرحله، درصد اسانس 59/0 % و عملکرد اسانس 33/16 کیلوگرم در هکتار در تیمار مصرف نیتروژن طی دو مرحله و عناصر کم مصرف آهن، بور و روی مشاهده گردید. اگر چه تیمار دوم مصرف نیتروژن همراه با مصرف عناصر ریزمغذی بور و روی بیشترین درصد اسانس 59/0 % را به خود اختصاص داده است اما مصرف سایر عناصر ریزمغذی نیز باعث افزایش درصد اسانس شده است. در ضمن بالاترین عملکرد ماده تر در تیمار مصرف نیتروژن طی سه مرحله به میزان 10805/7کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تفاصيل المقالة