اشرشیاکلای و سالمونلا از باکتری‌های گرم‌‌منفی بوده و شاخص آلودگی به مدفوع در مواد غذایی می‌باشند و وجود هر یک از ان‌ها در مواد غذایی پروسس شده نشان دهنده عدم رعایت بهداشت بوده و استافیلوکوکوس اورئوس از باکتری‌های گرم‌مثبت است که بیشترین میزان مسمومیت را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای و سالمونلا در شیرینی‌های خامه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های به دست آمده می‌باشد. در این مطالعه تعداد 120 شیرینی‌ خامه‌ای از مراکز عرضه این محصول در نقاط مختلف شهرستان اصفهان به صورت تصادفی نمونه‌گیری شده و به آزمایشگاه تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد در کنار فلاسک یخ، جهت عدم آلودگی ثانویه انتقال داده شد. جهت جستجوی میکروارگانیسم‌ها از روش استاندارد استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده در نرم‌افزار آماری-SPSS نسخه 26 و از آزمون کای‌اسکوئر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان آلودگی به اشرشیاکلای و سالمونلا در تمام نمونه‌ها منفی بود، اما استافیلوکوکوس اورئوس در 4 مورد از شیرینی‌های خامه‌ای تائید شد. نمونه‌ها نسبت به تتراسایکلین، استرپتومایسین و آمی‌کاسین بیشترین حساسیت را داشته و به پنی‌سیلین و آمپی‌سیلین بیشترین مقاومت را داشتند. در این بررسـی مشـخص گردیـد کـه درصـد بالایی از شـیرینی‌هـای خامـه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان از بابـت آلـودگی و کیفیـت بهداشـتی بـا استانداردهای موجود در جامعه تا حدودی منطبق‌اند اما همچنان بایـد جهـت ارتقـای سـلامت جامعـه، در رساندن کیفیت بهداشتی آنها به سطح استاندارد تلاش نمود. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: باکتریهای پاتوژن موجود در مواد غذایی عامل بسیاری از عفونتها و مسمومیتهای غذایی هستند. شیوع آلودگیهای باکتریایی در کشورهای در حال توسعه بالا میباشد و استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا و اشرشیاکلای بالاترین میزان آلودگیهای غذایی را به خود اختصاص دادهاند؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع اشرشیاکلای، استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا در آب، آبمیوه و بستنیهای سنتی عرضه شده در شهرستان قم، ایران میباشد.روش بررسی: در مطالعه حاضر تعداد 300 نمونه شامل 100 نمونه آب، 100 نمونه آبمیوه و 100 نمونه بستنیسنتی از مراکز عرضه، نمونهگیری و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شد. از نرمافزار آماری SPSS نسخه 26 و آزمون آماری کای حهت آنالیز دادهها استفاده شد. سطح معنیداری (P<00/05) در نظر گرفته شد.یافتهها: نتایج نشان داد که از 300 نمونه مورد مطالعه، 170 نمونه به میکروارگانیسمهای پاتوژن آلوده بودند. به این ترتیب میزان آلودگی به اشرشیاکلای، استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا در آب، 1، 16 و 2 نمونه، در آبمیوهسنتی 8، 46 و 26 نمونه و در بستنی سنتی 8، 59 و 28 نمونه آلودگی وجود داشت.نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاضر، ضرورت دارد که از مصرف آبمیوه سنتی و بستنی سنتی در مراکزی که وضعیت بهداشت نامطلوبی دارند خودداری شده و از آبهای تصفیهشده استفاده شود و در صورت عدم وجود آب تصفیه شدهقبل از مصرف آب جوشیده شود تا از ابتلا به بیماریهای منتقلشونده از مواد غذایی جلوگیری به عمل آید. تفاصيل المقالة

ماهی و میگو منابع بسیار خوبی از مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و پروتئین هستند، لذا بخش مهمی از رژیم غذایی مردم را تشکیل می دهند؛ با این حال، موادغذایی دریایی می توانند مخاطراتی را برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع انواع ویبریو در ماهی و میگوهای صید شده در شهرستان قشم، ایران می باشد. در این مطالعه تعداد 250 عدد نمونه از هر نمونه 50 عدد، شامل ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو از ساحل شهرستان قشم به صورت تصادفی برداشت و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شدند. نمونه ها مطابق روش استاندارد جستجوی گونه‌های ویبریو مورد آزمایش قرار گرفتند. از نرم افزار اماری SPSS نسخه 23 و از آزمون آماری کای اسکوئر جهت آنالیز داده ها استفاده شد. حد معنی داری بودن در این مطالعه (P<00/05) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی در بین ویبرویوها مربوط به پاراهمولیتیکوس با 74 درصد آلودگی و کمترین میزان آلودگی مربوط آلژینولیتیکوس با 14 درصد آلودگی بود. میزان آلودگی ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو به ترتیب 30، 16، 6، 24 و 23 درصد بود. در این بررسی، احتمال خطر حاصل از مصرف فرآورده‌های خام، نیمه پخته و یا خوب طبخ نشده محرز است. بنابراین توجه به رعایت اصول بهداشتی بعد از صید یعنی ، منجمد کردن تا زمان مصرف و پخت کافی محصول مهم است. تفاصيل المقالة

امروزه به دلیل وجود مشاغل متفاوت امکان پخت غذا برای تمام افراد یک جامعه وجود ندارد و بخش عمده ای از مردم به سمت استفاده غذاهای آماده روی آورده اند، که در کنار تمام مزایایی که دارد، در صورت عدم رعایت بهداشت می توانند منبع مهمی از آلودگی های باکتریایی باشند که سبب شیوع گاستروانتریت شوند. در همین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع پاتوژن های غذازاد در ساندویچ های عرضه شده در شهرستان قم و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها بود. تعداد 120 نمونه شامل 30 نمونه از سمبوسه، سالاد، ناگت سنتی مرغ، همبرگر سنتی از مراکز عرضه شهرستان قم به صورت تصادفی جداسازی و در کنار فلاسک یخ جهت جلوگیری از آلودگی ثانویه به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد انتقال داده شد و توسط روش های استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان آلودگی در مواد غذایی به آرکوباکتر 83/28، سودوموناس 65/16، باسیلوس سرئوس 35/23 و برای کمپیلوباکتر 75/14 درصد بوده است که بیشترین و کمترین میزان آلودگی به ترتیب برای آرکوباکتر و کمپیلوباکتر بود. بیشترین میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها مربوط به باسیلوس سرئوس با 56/78 درصد و کمترین مقاومت مربوط به کمپیلوباکتر با 7/53 درصد بود. بنابراین توصیه می شود مصرف مواد غذایی خیابانی به حداقل مصرف برسد و در صورت ابتلا به گاستروانتریت ناشی از آلودگی های غذایی، استفاده از آنتی بیوتیک ها کاهش یابد. تفاصيل المقالة

فرآورده های گوشتی یکی از تامین کنندگان نیازهای غذایی بشر هستند و مانند سایر مواد غذایی دارای ارزش های تغذیه ای خاص می باشند. این فرآورده ها در صورت آلوده بودن به میکروارگانیسم های بیماری زا، مسبب ایجاد گاستروانتریت در انسان می شود. هدف از مطالعه حاضر شیوع آلودگی ساندویچ های عرضه شده به میکروارگانیسم های پاتوژن و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها در شهرستان کرمانشاه، ایران بود. تعداد210 نمونه شامل ساندویچ های آماده، سس و سالاد از مراکز عرضه این محصولات نمونه گیری و به آزمایشگاه دانشگاه علوم پزشکی شهرستان کرمانشاه انتقال و طبق دستورالعمل های استاندارد، جهت شناسایی میکروارگانیسم های اشرشیاکلای، سالمونلا، کلستریدیوم، کلی فرم، کپک و مخمر، باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و یرسینیا انتروکولیتیکا مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها به روش Disk diffusion ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی به ترتیب مربوط به کپک و مخمر (64/83 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس (71/42 درصد)، سالمونلا (1/32 درصد)، اشرشیاکلای (8/27) بود. کلستریدیوم پرفرنجنس (3/13)، یرسینیا انتروکولیتیکا (25/5) و باسیلوس سرئوس (94/3) بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین ماده غذایی آلوده به ترتیب برای سالاد (81/43 درصد)، سس (38/42 درصد)، همبرگر سنتی (48/36 درصد)، سمبوسه (85/32 درصد)، فلافل (28/24 درصد)، کالباس (12/24 درصد) و سوسیس (9/13 درصد) بود. شیوع بالا و نگران کننده آلودگی های باکتریایی و همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها در ساندویچ ها، زنگ خطری جهت بکارگیری نظارت های دقیق و سریع بهداشتی به این محصولات است. تفاصيل المقالة

استافیلوکوکوس اروئوس از باکتری¬های گرم مثبت مقاوم به خشکی و تولیدکننده انتروتوکسین بوده که رایج¬ترین عامل مسمومیت¬زا در مواد غذایی می¬باشد که مقاومت زیادی به آنتی¬بیوتیک¬ها داشته و به دنبال حضور ژن¬های انتروتوکسین¬زای آن، گاستروانتریت و استفراغ رخ می¬دهد. در همین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع استافیلوکوکوس اورئوس حاوی انتروتوکسین A و B در لبنیات سنتی، سالاد و ناگت¬های عرضه‌شده در شهرستان شهرکرد و مقاومت آنتی¬بیوتیکی جدایه¬ها می¬باشد. در این مطالعه تعداد 300 نمونه غذایی در بهار 1402 از بازار شهرکرد به‌صورت تصادفی ساده نمونه¬گیری و در شرایط سترون جهت جلوگیری از آلودگی ثانویه به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی انتقال داده شد. نتایج نشان داد که 63 درصد از سالادها، 5 درصد ناگت¬ها و 43/28 درصد از لبنیات سنتی نمونه¬گیری شده به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده بودند که از بین آن¬ها 1 نمونه ژن A در سالاد فصل (33/0 درصد) و 1 نمونه ژن B در سالاد عرضه‌شده در ساندویچی¬ها (33/0 درصد) وجود داشت. نتایج تست آنتی¬بیوگرام نشان داد که بیشترین مقاومت آنتی¬بیوتیک شامل آمپی¬سیلین (18/86 درصد) و جنتامایسین (8/88 درصد) و همچنین کمترین میزان مقاومت مربوط به امی¬پنم (6/38 درصد) و تتراسایکلین (2/39 درصد) بود. با توجه به عوارض بالای ناشی از مصرف بی¬رویه آنتی¬بیوتیک¬ها و همچنین عدم نظارت دقیق بر روی مواد غذایی عرضه‌شده در فست¬فود¬ها، لذا قوانین دقیق، منسجم و سخت‌گیرانه جهت بهبود وضعیت بهداشتی و همچنین کاهش سطح آلودگی به میکروارگانیسم‌های مسمومیت¬زا، بیش‌ازپیش لازم است. تفاصيل المقالة

آلودگی مواد غذایی خیابانی با استافیلوکوکوس اورئوس به واسطه توانایی مقاومت به آنتی¬بیوتیک¬ها از دیدگاه بهداشت مواد غذایی به یکی از نگرانی¬ها بدل شده است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی مقاومت ژن¬های انتروتوکسیژنیک جدایه¬های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی¬سیلین در مواد غذایی عرضه¬شده در شهرستان قم می¬باشد. نخست 150 نمونه از مواد غذایی شامل سوسیس، سمبوسه، همبرگر سنتی، فلافل، خوراک ماکارونی و سالاد به صورت تصادفی نمونه¬گیری و در شرایط سترون برای انجام آزمایش به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی ارسال شد. آزمایش¬ها با استفاده از روش¬های استاندارد انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین آلودگی مربوط به سالاد (64 درصد)، خوراک ماکارونی (52 درصد)، همبرگر سنتی (48 درصد)، سمبوسه (44 درصد) و فلافل و سوسیس (20 درصد) بود. شایع¬ترین ژن¬های حامل به ترتیب sea (95/21 درصد) و seb و sec (75/9 درصد) بود. وضعیت شیوع جدایه¬های مقاوم به متی¬سیلین به ترتیب سالاد (52 درصد)، خوراک ماکارونی (44 درصد)، همبرگر سنتی (32 درصد)، سمبوسه (28 درصد)، و فلافل و سوسیس (4 درصد) بود. آنالیزهای آماری نشان داد ارتباط بین شیوع استافیلوکوکوس اورئوس با جدایه¬های مقاوم به متی¬سیلین معنی¬دار نبود (p<0/01). همچنین بیشترین مقاومت جدایه¬ها نسبت به پنی¬سیلین (82 درصد) و اریترومایسین (78 درصد) و کمترین مقاومت برای امی¬پنم (33/8 درصد) بود. بر مبنای شیوع آلودگی در پژوهش حاضر و نقش تعیین¬کننده کیفیت اولیه مواد خوراکی و نیز دستِ تکنیسین در آماده¬سازی خوراکی¬ها؛ احتمال آلودگی از هر دو قسمت ممکن است؛ لذا آموزش بهداشت به دست¬اندرکاران، می¬تواند نقش مهمی در کاهش آلودگی داشته باشد. تفاصيل المقالة