بومادران جزء قدیم ترین گیاهان دارویی شناخته شده می باشد که به دلیل وجود ترکیبات شیمیایی خاص هم در طب سنتی هم در طب مدرن استفاده های گوناگونی برای آن ذکر شده است. یکی از مهم ترین خواص دارویی بومادران، تاثیرات ضد میکروبی آن بر طیف گسترده ای از عوامل بیماری زا در انسان و حیوان است. در این مطالعه هدف استخراج و شناسایی اجزای اصلی اسانس برگ بومادران و ارزیابی فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی اسانس می باشد. نتایج حاصل از بررسی اجزاء اسانس به روش GC/MS تعداد 58 ترکیب را در اسانس برگ اثبات کرد که بورنئول (%32/12)، 1، 8 سینئول (%51/10)، β- پینن (%33/9) و α- پینن (%82/8) ترکیبات عمده را تشکیل می دادند. اسانس به شدت رادیکال دی فنیل پیکریل هیدرازیل (IC50 =0.94 μg/ml) را کاهش داد. در رابطه با فعالیت ضد میکروبی اسانس، حساس ترین میکروارگانیسم ها قارچ ها و سپس باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و مقاوم ترین آن ها باکتری های گرم منفی تشخیص داده شدند (MIC=0.45-7.20 mg/ml). این مطالعه تایید کرد که اسانس برگ بومادران دارای ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی در In Vitro بود. بنابراین می توان استفاده از آن را به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدان و نگهدارنده در فرآورده های غذایی پیشنهاد نمود. تفاصيل المقالة

تلفات جنینی در شترمرغ می تواند باعث کاهش سودآوری صنعت پرورش شترمرغ شود. عوامل زیادی در کاهش جوجه درآوری نقش دارند. در این میان عوامل عفونی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در بین عوامل عفونی نقش کلبسیلا در تلفات جنینی و به ویژه در شترمرغ کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا در مطالعه اخیر 200 نمونه سواب از جنین های تلف شده شترمرغ جمع آوری شد و با روش‌های میکروبیولوژی و بیوشیمیایی به شناسایی موارد آلوده به کلبسیلا پرداخته شد. سپس با روش PCR با پرایمرهای اختصاصی به شناسایی و تعیین گونه کلبسیلا و ژن حدت magA پرداخته شد. نتایج نشان داد از مجموع 200 نمونه سوآب جمع آوری شده 60 مورد آلوده به عوامل عفونی باکتری های گرم منفی (30%) بودند و از مجموع موارد آلوده به باکتری های گرم منفی 20 مورد آلوده به کلبسیلا تشخیص داده شد (33%). از مجموع موارد آلوده به کلبسیلا 15 مورد گونه نومونیا (75%) و 5 مورد گونه اکسی توکا (25%) شناسایی شد. هیچ کدام از سویه های کلبسیلا حامل ژن magA نبودند. در این مطالعه سویه های کلبسیلا بیشترین حساسیت را نسبت به ایمیپنم (100%) و بیشترین مقاومت را نسبت به انروفلوکساسین (70%) نشان دادند. بطور کلی، با توجه به آلودگی جنین های تلف شده به کلبسیلا به نظر می رسد این باکتری سهم 10 درصدی در تلفات جنینی شترمرغ داشته باشد لذا جلوگیری از آلودگی های سطحی و رعایت اصول ضدعفونی در جوجه کشی شترمرغ در کاهش تلفات جنینی ناشی از آلودگی های سطحی و از جمله کلبسیلا نقش عمده ای دارد. تفاصيل المقالة

امروزه تمایل مصرف کنندگان به محصولات غذایی فراسودمند مانند انواع نوشیدنی های پروبیوتیک رو به افزایش است. هدف از این پژوهش، تولید نوشیدنی فراسودمند از شیره انگور و عرق پوست لیموترش حاوی باسیلوس کوآگولانس بود. در این مطالعه تجربی شیره انگور و عرق پوست لیموترش تهیه و سپس تیمارهای حاوی 9 و 12 درصد شیره انگور به همراه 25 درصد عرق پوست لیموترش و CFU/ml 107 باکتری باسیلوس کوآگولانس تولید شد. نتایج نشان داد که میزان اسیدیته در طی زمان نگهداری روند افزایشی و میزان pH روند کاهشی داشت. همچنین بریکس و الکل روند ثابتی داشتند. میزان ترکیبات فنولی و خاصیت آنتی اکسیدانی در نمونه حاوی 12 درصد شیره انگور نسبت به نمونه حاوی 9 درصد بیشتر بود (p <0.05). خاصیت آنتی اکسیدانی نیز در طول زمان روند کاهشی داشت به‌طوری‌که در تیمار 1 از 4/153 به 72/97 (میلی مول Fe+2در گرم) و در تیمار 2 از 35/123 به 52/80 (میلی مول Fe+2 در گرم) رسید. طبق نتایج به‌دست‌آمده پس از 90 روز، تیمارهای تهیه‌شده نوشیدنی فاقد آلودگی میکروبی (کلی فرم ها، اشریشیا کولای، کپک و مخمر) بودند. همچنین شمارش باکتری باسیلوس کوآگولانس به میزان کمتر از CFU/ml 107 گزارش نشد. ارزیابی حسی نشان داد پذیرش کلی تیمار 1 نسبت به تیمار 2 بیشتر بود ولی بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده تیمار بهینه، تیمار حاوی 12 درصد شیره انگور به همراه 25 درصد عرق پوست لیموترش و CFU/ml 107 باکتری باسیلوس کوآگولانس بود. تفاصيل المقالة

بیماری مارک یکی از بیماری های مهم تضعیف کننده سیستم ایمنی در صنعت پرورش مرغ تخم گذار است که می تواند ضایعات لنفوپرولیفراتیو در اندام های مختلف احشایی ایجاد کند. شناسایی هر چه سریع تر این بیماری در طیور تخم گذار مانع از صرف هزینه‌های درمانی و تصمیم‌گیری سریع در خصوص اقدامات کنترلی و امنیت زیستی علیه این بیماری می گردد. در این راستا به منظور شناسایی ویروس مارک در ضایعات ندولی در احشای ماکیان خانگی و تمایل بافتی ویروس مارک، از 50 قطعه پرنده مشکوک به بیماری مارک که دارای ضایعات ندولی در احشاء بودند، نمونه های مختلف بافتی ضایعه دار و بدون ضایعه اخذ شد. پس از استخراج DNA از نمونه های بافتی، بر اساس توالی آنتی ژن A، یک قطعه با اندازه 314 جفت بازی با پرایمرهای اختصاصی و با استفاده از آزمایش PCR (polymerase chain reaction) تکثیر شد و به شناسایی موارد آلوده و توزیع بافتی ژن کدکننده آنتی ژن A ویروس مارک در تمامی نمونه ها پرداخته شد. علاوه بر آن، به منظور تفریق سویه‌های بیماری زا از غیر بیماری زا، قطعه 434 جفت بازی تکرارشونده نیز با استفاده از جفت پرایمر اختصاصی تکثیر شد. نتایج نشان داد در تمامی موارد آلوده به ویروس مارک، در مرحله تومورزایی، ژن کدکننده آنتی ژن A در بافت های ضایعه دار و بدون ضایعه قابل ردیابی است. علاوه بر آن، تمامی نمونه‌های مثبت از نظر ویروس مارک، متعلق به پاتوتیپ های بیماری زا می‌باشند. لذا به نظر می‌رسد که در مرحله تومورزایی بیماری مارک، صرف نظر از وجود یا عدم وجود علایم ماکروسکوپی در لاشه پرندگان، در تمامی بافت ها ژن کدکننده آنتی ژن A ویروس مارک قابل ردیابی است. تفاصيل المقالة

اشریشیاکولای عامل بسیاری از عفونت های مربوط به زخم های جراحی می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره هیدروالکلی گیاهان کاپاریس اسپینوزا (Capparisspinose) و پسته وحشی (Pistaciaatlantica) در شرایط آزمایشگاهی و در درمان زخم عفونی ناشی از اشریشیاکولای در مدل حیوانی انجام گرفت. ابتدا بااستفادهازروش رقیق سازىدرلوله،حداقلغلظتمهارکنندگی رشد (minimum inhibitory concentration; MIC) و حداقلغلظتکشندگی عصاره های مذکور(minimum bactericidal concentration; MBC) تعیینگردید. سپس تعداد 30 سر موش صحرایی نر از نزاد ویستار انتخاب و پس از تراشیدن موضع جراحی، در ناحیه پشت و بین دو کتف، برشی ایجاد و باکتری اشریشیاکولای با غلظت cfu/ml108×5/1در محل زخم تلقیح گردید. سپس سطح زخم با عصاره گیاهان کاپاریس اسپینوزا و پسته وحشی آغشته گردید. در روزهای پنجم و دهم، از محل زخم نمونه برداری شد و میزان آلودگی باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایجنشاندادکهعصارهگیاهان کاپاریس اسپینوزا و پستهوحشى،اثراتضدمیکروبىعلیه اشریشیاکولای دارند. میزانMICوMBCعصاره کاپاریس اسپینوزاو قطرهالهعدمرشدآن نیز بیشترازعصاره پسته وحشیبود.همچنین نتایج حاصله تفاوت معنی داری را در موش های تیمارشده با عصاره کاپاریس اسپینوزا و پسته وحشی در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (05/0˂p < /em>). می توان نتیجه گرفت که عصاره حاصل از این گیاهان باعث مهار رشد باکتری اشریشیاکولای در زخم های عفونی شده و از این طریق می توانند منجر به تسریع روند التیام زخم گردند. تفاصيل المقالة

این پژوهش به منظور بررسی اثر ویرکن S بر بار میکروبی گوشت و ارگان های داخلی طیور انجام شد. 180 قطعه جوجه گوشتی به سه گروه مساوی تفسیم شدند. گروه اول و دوم به ترتیب 250 گرم و 500 گرم ویرکن S در 1000 لیتر آب را به مدت 10 روز متوالی از 31 روزگی تا 41 روزگی در آب آشامیدنی دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه کنترل از هیچ ترکیبی در آب استفاده نکردند. جهت ارزیابی اثر ویرکن S بر جمعیت فلور اشریشیاکلی سکوم، گوشت و کبد، در پایان 42 روزگی با کشتار طیور از ارگان های مزبور نمونه برداری شد و با کشت و شمارش اشریشیاکلی به بررسی وضعیت میکروبی آن ها پرداخته شد. نتایج نشان داد ویرکن S در غلظت های 250 و 500 گرم در 1000 لیتر آب آشامیدنی به مدت 10 روز می تواند جمعیت اشریشیاکلی سکوم و بار میکروبی گوشت و کبد طیور را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. لذا طبق یافته های این مطالعه، استفاده از ویرکن S در آب آشامیدنی جوجه های گوشتی می تواند باعث بهبود کیفیت بهداشتی گوشت طیور قابل عرضه گردد. تفاصيل المقالة

اسانس گیاهان دارویی به دلیل ویژگی‌های ضد‌میکروبی به عنوان جایگزین نگه‌دارنده‌های سنتزی در فرآورده‌های غذایی مطرح می‌باشند. در این مطالعه هدف شناسایی اجزای اصلی اسانس آویشن شیرازی و ارزیابی فعالیت ضد‌میکروبی اسانس در محیط آزمایشگاهی و سس مایونز می باشد. اسانس به روش تقطیر با آب، استخراج و با دستگاه گازکروماتوگراف آنالیز شد. خاصیت ضد‌‌‌میکروبی اسانس با تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی بررسی شد. بقا میکروارگانیسم‌های آلوده کننده سس مایونز در طول 6 ماه در دمای oC 4 بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی اجزاء اسانس به روش GC تعداد 14 ترکیب را در اسانس این گونه از آویشن اثبات کرد که ترکیبات عمده موجود در اسانس را تیمول و کارواکرول تشکیل دادند. حساس‌ترین پاتوژن به اسانس، قارچ‌ها (کمترینMIC ) و مقاوم‌ترین پاتوژن باکتری‌های گرم منفی تشخیص داده شدند. این مطالعه تایید کرد که اسانس آویشن دارای ویژگی‌های ضد‌میکروبی در محیط آزمایشگاهی است. در دومین فاز مطالعه، فعالیت ضدمیکروبی اسانس در دو نوع مایونز پرچرب و کم چرب در طول 6 ماه در دمای oC۴ بررسی شد. اسانس از رشد تمام میکروارگانیسم‌های پاتوژن و عامل فساد جلوگیری کرد، در حالی‌که در نمونه کنترل میکروارگانیسم‌ها مشاهده شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که اسانس گیاه آویشن شیرازی می‌تواند از رشد باکتری‌های پاتوژن و مولد فساد در مایونز جلوگیری نماید. بنابراین می‌توان استفاده از آن را به عنوان یک نگه‌دارنده طبیعی در فرآورده‌های غذایی از جمله مایونز پیشنهاد نمود. تفاصيل المقالة

از آنجایی‌که کربوهیدرات و چربی به عنوان مهمترین منابع افزایش دهنده کالری در محصولات غذایی شناخته می‌شوند، توجه زیادی به جایگزین‌های بدون کالری یا کم کالری معطوف گردیده است. در این مطالعه، اینولین و استویا به عنوان جایگزین‌های چربی و شکر در فرمولاسیون دسر شیری شکلاتی استفاده شد. به منظور بهینه‌سازی فرمول و تولید دسر شیری شکلاتی کم کالری، سه فاکتور میزان اینولین (0 تا 8 گرم در 100 گرم نمونه)، میزان استویا (0 تا 06/0 گرم در 100 گرم نمونه) و مدت انبارداری (1 تا 14 روز) با استفاده از طرح مرکب مرکزی با روش آماری سطح پاسخ انتخاب شدند. سپس ویژگی‌های شیمیایی و میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش فلوچ برای استخراج اسیدهای چرب استفاده شد و براى تعیین میزان اسیدهای چرب از دستگاه گازکروماتوگرافى (GC) بهره‌گیری شد. نتایج نشان داد که pH با افزایش مقدار اینولین کاهش می‌یابد. افزایش میزان اسیدهای چرب غیر اشباع در نمونه دسر شیری شکلاتی کم کالری مشاهده شد. بیشترین درصد اسیدهای چرب در دسر شیری شکلاتی پالمیتیک اسید و اولئیک اسید بود. ارزیابی قندهای اصلی ساکارز، گلوکز و فروکتوز با تکنیک HPLCنشان داد که قند غالب در نمونه کنترل ساکارز بود و نمونه بهینه مقدار لاکتوز بیشتری داشت. تعداد کلی باکتری‌ها، کپک و مخمر در دسر شیری شکلاتی تا پایان دوره نگهداری کمتر از حد مجاز تعیین شده توسط استاندارد می‌باشد. براساس مدل بدست آمده، فرمولاسیون با 628/5 (گرم/100 گرم) اینولین، 032/0 (گرم در صد گرم) استویا و 83/5 (گرم/ 100 گرم) شکر انتخاب گردید. تفاصيل المقالة

در این مطالعه به منظور ردیابی ژن های مقاومت علیه فلوروکینولونها و سوافانامیدها، 50 سویه باکتری از مواد پریکاردیت و پری هپاتیت جوجه های گوشتی جداسازی شد و با تست های میکروبی و بیوشیمیایی، کلنی های اشریشیاکلی تایید شد. سپس با روش معمول آنتی بیوگرام، مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک های تجاری انروفلوکساسین و سولفانامید+تری متوپریم بررسی شد. علاوه بر آن، با روش جوشاندن، ژنوم باکتری استخراج شد و با پرایمر های اختصاصی به تکثیر ژن های qnrA و sul1 جهت ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی علیه فلوروکینولون ها و سولفانامیدها پرداخته شد. پس از تایید باکتری و انجام آنتی‌بیوگرام، سویه‌های جدا شده از مرغ‌های با سابقه کلی‌باسیلوز کمترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی را نسبت به جنتامایسین (7 درصد) و بیشترین مقاومت را نسبت به تتراسایکلین (71 درصد) نشان دادند. در این بررسی 5/59 درصد این سویه‌ها حداقل به دو آنتی‌بیوتیک مقاومت نشان دادند و حدود 5/9 درصد سویه ها به تمامی 13 آنتی‌بیوتیک مورد استفاده در تست آنتی‌بیوگرام، مقاومت نشان دادند. همچنین الکتروفورز محصول PCR سویه‌های جدا شده از مرغ‌های با سابقه کلی‌باسیلوز نشان داد 10 و 15 و یک سویه از 42 سویه مورد بررسی توانستند قطعات 822، 670 و 286 جفت بازی را تکثیر کنند و به ترتیب، حامل ژن‌های Sul1، qnrA و Act(3)-IV باشند. به‌عبارتی 8/23 درصد سویه‌ها حاوی ژن Sul1، 7/35 درصد سویه‌ها حاوی ژن qnrA و 4/2 درصد سویه‌ها حامل ژن Act(3)-IV بودند. با توجه‌ به‌ روند رو به‌ گسترش مقاومت‌های‌ آنتی‌‌بیوتیکی‌ لازم است‌ با رعایت‌ اصول مناسب‌ بهداشت‌ از ورود بیماری‌ به‌ فارم ممانعت‌ شود. همچنین‌ با انجام واکسیناسیون به‌موقع‌ می‌توان از ابتلا طیور به‌ بیماری‌های‌ عفونی‌ تا حد زیادی‌ جلوگیری‌ کرد تا به‌ طبع‌ آن، از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها کاسته‌ شده و به‌ سمت‌ تولید فراورده-های بدون آنتی‌بیوتیک‌ گام برداریم‌. تفاصيل المقالة

امروزه یکی از نگرانی‌های مصرف کنندگان منابع پروتئینی حیوانی، وجود فلزات سنگین در این منابع است. تجمع این عناصر در گوشت و مصرف آن توسط انسان می تواند اختلالات حاد و مزمن را در عملکرد ارگان های حیاتی ایجاد کند. به منظور ردیابی فلزات سنگین کادمیوم، روی و نقره در گوشت و محصولات جانبی ماکیان، 100 نمونه گوشت سینه و ران مرغ آماده طبخ و 100 نمونه قلب و کبد مرغ از مراکز مختلف فروش از استان اصفهان جمع آوری شد. عناصر کادمیوم، روی و نقره در نمونه های بافتی پس از هضم بافتی و عبور از کاغذ صافی، با دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی سنجش شد. نتایج نشان داد میانگین (±انحراف معیار) غلظت کادمیوم در نمونه های گوشت ران، گوشت سینه، کبد و قلب به ترتیب 71/0±055/0، 63/0±048/0، 091/0±074/0 و 034/0±012/0 میلی گرم در کیلوگرم می باشد. میانگین (±انحراف معیار) غلظت روی در نمونه های گوشت ران، گوشت سینه، کبد و قلب به ترتیب 10/9±18/17، 075/7±45/15، 87/7±36/22 و 38/7±55/19 میلی گرم در کیلوگرم می باشد. میزان کادمیوم و روی در همه نمونه های مورد آزمایش کمتر از حد مجاز بین المللی است. میانگین (±انحراف معیار) غلظت نقره در نمونه های گوشت ران، گوشت سینه، کبد و قلب به ترتیب 0094/0±0080/0، 0063/0±0048/0، 014/0±012/0 و 0060/0±0036/0 میلی گرم در کیلو گرم می باشد که در اکثر نمونه ها میزان نقره در نمونه های بافتی ردیابی نشد. در مطالعه اخیر ذخیره عناصر در گوشت و فرآورده های مرغ کمتر از حد مجاز است اما پایش مکرر برای کنترل فلزات سنگین ضروری است. تفاصيل المقالة