این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کامپوزیت نانو ذارت رس تثبیت شده بر روی سطح کیتوزان در حذف فلزات روی، مس، آهن و آلومینیوم از پساب کارخانه پودر ماهی در سال 1397انجام شد. کیتوزان از پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) تهیه شد. در دو غلظت 2/0 و 5/0 درصد ماده جاذب و در زمان‌های تماس 60 و 120 دقیقه، فلزات روی و آلومینیوم در مقایسه با فلزات مس و آهن بالاترین میزان جذب را داشتند و در زمان‌ تماس 180 دقیقه فلز آهن بالاترین درصد جذب را داشت(05/0>P). در غلظت‌های 8/0 و 1 درصد ماده جاذب در هر سه زمان، فلز روی بالاترین درصد حذف و آلومینیوم کمترین درصد حذف (05/0>P) و دو فلز آهن و مس بدون اختلاف معنی‌دار با یکدیگر در رتبه دوم قرار گرفتند(05/0<P). در غلظت ماده جاذب 1 درصد و زمان 180 دقیقه، به عنوان بهترین غلظت و زمان، درصد جذب فلزات روی، مس، آهن و آلومینیوم به ترتیب 66/93، 33/90، 33/90 و 66/87 درصد بود که نشان داد نانوکامپوزیت کیتوزان ـ رس به خوبی قادر به حذف این فلزات از پساب کارخانه تولید پودر ماهی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان جذب فلز توسط نانوکامپوزیت کیتوزان خاک رس با غلظت جاذب و زمان تماس مرتبط است و می توان از نانوکامپوزیت کیتوزان ـ خاک رس برای حذف و کاهش سطح آلودگی فلزات سنگین در پساب پودر ماهی و سایر کارخانه های مواد غذایی استفاده کرد. تفاصيل المقالة

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر پوشش خوراکی نشاسته ذرت و اسانس فلفل سیاه بر ماندگاری فیله کپور نقره ای دربسته بندی تحت خلأ در دمای یخچال (°C4) صورت پذیرفت. تمامی گروه‌ها (شاهد: بدون پوشش و اسانس، تیمار اول: 1/0 درصد اسانس، تیمار دوم: 5/0 درصد، تیمار سوم: 1 درصد اسانس) به میزان 3 گرم به‌منظور دستیابی به بهترین درصد مؤثر پوشش خوراکی و اسانس هرکدام با 3 تکرار تهیه شدند. فاکتورهای شیمیایی (TVB-N, FFA, TBA, pH, PV)، میکروبی (TVC, PTC) در فواصل 0، 3، 6، 9، 12و 15 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تغییرات pH، اسیدهای چرب آزاد در تمامی تیمارها در طول دوره نگهداری روند صعودی داشت. کمترین تغییرات تیوباربیتوریک اسید (TBA) به تیمار 1 درصد اسانس فلفل سیاه مربوط بود که با سایر تیمارها تفاوت معنی‌دار داشت (p<0.05). در هیچ‌یک از تیمارها میزان پراکسید (PV) از سطح مجاز (10 میلی اکی والان در کیلوگرم) بالاتر نرفت. هم‌چنین میزان بازهای نیتروژنی فرار در تمامی تیمارها شامل شاهد، 1/0 و 5/0 درصد اسانس از روز 9 تا پایان دوره نگهداری از حد مجاز فراتر رفت. میزان باکتری های مزوفیل در طول دوره نگهداری تفاوت معنی‌دار آماری داشت (p<0.05). میزان باکتری سرمادوست در روز دوازدهم در تمام تیمارهای شاهد، 1/0، 5/0 و 1 درصد اسانس به‌ترتیب Log CFU/g98/7،78/7، 54/7 و 11/7 بود که از دامنه قابل‌قبول Log CFU/g 7 گذشت. به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد استفاده از پوشش خوراکی نشاسته ذرت همراه با اسانس فلفل سیاه در غلظت 1 درصد سبب حفظ کیفیت اولیه و افزایش ماندگاری در فیله ماهی کپور نقره‌ای به‌مدت 9 روز می‌باشد. تفاصيل المقالة

شور کردن ماهی جزو روش های سنتی نگه داری ماهی می باشد که به منظور کاهش فساد، افزایش عمر ماندگاری و دسترسی به بازارهای جدید مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که در بعضی از کشورها ماهی شور و دودی، بصورت نیمه پخته و یا خام مصرف می شوند لذا احتمال بروز مسمومیت غذایی ناشی از میکروارگانیسم های نمک دوست وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر ضد میکروبی غلظت های مختلف نمک بر باکتری های لیستریا مونوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس در ماهی کپور نقره‌ای شور صورت گرفت. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف نمک (4، 8 و 12 درصد) بر رشد باکتری های بیماری زای احتمالی موجود در کپور نقره ای شور، در دمای 10 درجه سلسیوس (شرایط نامناسب یخچالی) در روزهای صفر، 1، 2، 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 مورد بررسی قرار گرفت. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد که اثر غلظت های مختلف نمک بر تعداد باکتری لیستریا مونوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس از نظر آماری معنی دار می باشد (05/0P<). این مطالعه نشان می دهد که نمک به تنهایی نگه دارنده مناسبی جهت افزایش عمر ماندگاری محصولات شور نمی باشد لذا استفاده از سایر نگه دارنده های طبیعی در محصولات شور ضروری به نظر می رسد. تفاصيل المقالة

استرپتوکوکوس اینیایی(Streptococcus iniae)به عنوان یک باکتری نوظهور و زئونوز تهدیدی برای مزارع پرورشی ماهی در سرتاسر جهان و سلامت انسان محسوب می‌شود. هدف این مطالعه، ارزیابی اثر اسانس زیره سبز (Cuminum cyminum) و نیسین بر روی رشد استرپتوکوکوس اینیاییبود. برای این منظور فیله ماهی قزل آلای رنگین‌کمان(Oncorhynchus mykiss) با مقدار 103 عدد استرپتوکوکوس اینیاییدر هر گرم تلقیح گردید و اثر اسانس زیره سبز با غلظت‌های 0، 005/0، 135/0 و 405/0 درصد و نیسین با غلظت‌های 0، 25/0 و 75/0 میکروگرم بر میلی‌لیتر بر روی رشد این باکتری در دماهای 4 و 10 درجه سلسیوس طی مدت 15 روز نگهداری بررسی شد. نتایج مطالعه نشان داد در نمونه‌های نگهداری شده در دمای 4 درجه سلسیوس، رشد باکتری هنگام استفاده مجزای اسانس زیره یا نیسین تا روز نهم به تعویق می‌افتد. در حالی که حالت ترکیبی این دو ماده رشد باکتری را تا روز سوم به تأخیر می‌اندازد. در دمای 10 درجه سلسیوس، نیسین تا روز سوم و اسانس زیره تا روز ششم و در ترکیب با هم تا روز ششم، توانستند مانع از رشد باکتری شوند. در دمای 4 درجه سلسیوس بیشترین تأثیر سینرژیسم در تیمار 405/0 درصد اسانس زیره سبز با 75/0 میکروگرم در میلی‌لیتر نیسین مشاهده شد. در حالی که این تأثیر در دمای 10 درجه سلسیوس، در تیمارهای 135/0 و 405/0 درصد اسانس زیره سبز و 75/0 میکروگرم در میلی‌لیتر نیسین دیده شد. در مقایسه با گروه شاهد، غلظت‌های نیسین و اسانس زیره سبز تفاوت معنی‌داری در مهار رشد باکتری داشتند (05/0p<). بنابراین می‌توان به این جمع‌بندی رسید که نیسین و اسانس زیره سبز به طور موثری رشد استرپتوکوکوس اینیایی را در فیله ماهی قزل آلا مهار می‌کنند. تفاصيل المقالة

امروزه آلاینده های زیست محیطی فلزات سنگین توجه محققان بسیاری را به خود جلب کرده است و به عنوان یکی از عوامل مهم تهدیدکننده انسان در بسیاری از مناطق محسوب می شوند. این تحقیق در سال 1393 به منظور تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین جیوه، سرب، کادمیوم و آرسنیک در دو گونه سیاه ماهی (Capoeta capoeta) و ماهی شیربت (Tor grypus) در رودخانه حله استان بوشهر انجام شد.60 قطعه ماهی به صورت تصادفی از روخانه حله صید شدند. میزان فلزات سنگین در عضله ماهیان پس از عملیات هضم شیمیایی، توسط دستگاه جذب اتمی پرکین المر مدل 4100 تعیین شد. دامنه غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب،کادمیوم و آرسنیک در دو گونه ماهی به ترتیب 0755/0-0604/0، 255/0-213/0، 134/0-108/0 و 142/0-109/0 میلی گرم در کیلوگرم بود. میزان سرب در عضله دو گونه ماهی شیربت و سیاه ماهی نسبت به سایر فلزات سنگین بالاتر بود. همچنین پایین ترین میزان فلز مربوط به عنصر جیوه بود. میزان فلزات سنگین کادمیوم، سرب، آرسنیک و جیوه در عضله ماهی شیربت نسبت به عضله سیاه ماهی بالاتر بود. میزان فلزات سنگین در عضله این دو گونه ماهی در مقایسه با استانداردها نظیر سازمان بهداشت جهانی، سازمان غذا و داروی آمریکا، وزارت کشاورزی ـ شیلات انگلستان و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا پایین تر بود. به طور کلی ماهی شیربت و سیاه ماهی رودخانه حله استان بوشهر جهت مصرف انسانی مشکل خاصی ایجاد نمی کند، اما برای کودکان خطرناک می باشد. تفاصيل المقالة

افزایش غلظت فلزات سنگین در خاک در طول دهه های اخیر باعث کاهش کمیت و کیفیت تولیدات گیاهی شده و سلامت انسان ها را به خطر انداخته است. این مطالعه با هدف بررسی پایش عناصر کادمیوم، سرب، آرسنیک و نیکل در سبزیجات خرفه (Portulaca oleracea) و نعناع (Mentha piperita) حمیدیه و دزفول در استان خوزستان انجام شد. بالاترین میزان آرسنیک در گیاه خرفه دزفول (05/0±03/1 میکروگرم در کیلوگرم) و پایین ترین میزان این عنصر در گیاه نعناع حمیدیه (01/0±08/0 میکروگرم در کیلوگرم) به دست آمد. بالاترین و پایین ترین میزان سرب در گیاه خرفه (009/0±98/0 میلی گرم در کیلوگرم) و نعناع حمیدیه (005/0±35/0 میلی گرم در کیلوگرم) بود. بالاترین و پایین ترین میزان کادمیوم در گیاه خرفه دزفول (001/0±095/0 میلی گرم در کیلوگرم) و نعناع حمیدیه (007/0±024/0 میلی گرم در کیلوگرم) مشاهده شد. بالاترین میزان نیکل در گیاه نعناع دزفول (03/0±20/22 میکروگرم بر کیلوگرم) و پایین ترین میزان آن در گیاه خرفه حمیدیه (07/0±04/9 میکروگرم بر کیلوگرم) بود. میزان شن در نمونه خاک دزفول بیشتر از خاک حمیدیه به دست آمد و میزان لای در نمونه خاک حمیدیه بیشتر بود (P<0.05). میزان pH، مواد خنثی شونده، ماده آلی، کربن آلی، فسفر و پتاسیم قابل جذب در خاک منطقه دزفول بالاتر از خاک حمیدیه بود. در این تحقیق میزان مواد آلی در خاک دزفول و حمیدیه بسیار کم است. با توجه به نتایج به دست آمده میزان کادمیوم، سرب، آرسنیک و نیکل در سبزیجات نعناع و خرفه پایین تر از حد مجاز استانداردها به دست آمد. تفاصيل المقالة

این مطالعه با هدف بررسی اثر مقایسه ای هورمون های هیپوفیز، LHRH و تیروکسین بر شاخص های هورمونی و اسیدهای چرب تخمدان ماهی مولد ماده روهو (Labeo rohita) انجام شد. هورمون تیروکسین با دوزهای 2، 10 و 50 میکروگرم به ازای هر گرم وزن بدن ماهی مولد در یک تزریق در نظر گرفته شد. در زمان بین تزریق اول و دوم، بعد از تزریق دوم و بعد از تخم کشی سطح هورمون های استرادیول، تستوسترون، 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون، کورتیزول و LH بالاترین سطح خود را به ترتیب در هیپوفیز و تیمار دریافت کننده دوز 50 میکروگرم وزن بدن و کمترین میزان خود را در تیمارهای دریافت کننده LHRH و شاهد داشتند (05/0p <). در بین تیمارهای دریافت کننده تیروکسین، افزایش سطح تیروکسین توانست هورمون های محرک فرآیند رسیدگی را به شکل معنی داری افزایش دهد. تیمار دریافت کننده هیپوفیز و تیمار تیروکسین دریافت کننده 50 میکروگرم با مقدار 70/16 و 99/15 درصد وزن خشک بالاترین میزان پروتئین تخمدان و دو تیمار LHRH و شاهد کمترین سطح پروتئین تخمدان را داشتند. تیمار های دریافت کننده تیروکسین به شکل معنی داری مقدار بالاتری چربی در مقایسه با هیپوفیز، LHRH و شاهد داشت. اسیدهای چرب اشباع اسید چرب C16:0 با مقادیر بین 44/28-16/21 درصد وزن خشک، اسید چرب C24:0 با محدوده ی 60/19-15/16 درصد وزن خشک و اسید چرب C22:0 17/11-34/7 درصد وزن خشک فراوانترین اسیدهای چرب اشباع بودند. بالاترین میزان اسیدهای چرب اشباع (ΣSUF) با مقادیر 15/63 و 73/58 درصد وزن خشک به تیمار دریافت کننده هیپوفیز و تیمار دریافت کننده 50 میکروگرم و کمترین میزان این پارامتر با 55/54 و 14/50 درصد وزن خشک به تیمار شاهد و دریافت کننده LHRH تعلق داشت. دو تیمار هیپوفیز و تیمار دریافت کننده 50 میکروگرم وزن بدن تیروکسین، مجموع اسید چرب امگا 6 (Σω6) و 3 (Σω3) بالاتری داشتند (05/0p <). هورمون هیپوفیز و به دنبال آن هورمون تیروکسین با دوز 50 میکروگرم در مقایسه با دوزهای پایین تیروکسین و نیز LHRH کارایی بالاتری در افزایش سطح هورمون های جنسی دخیل در فرآیند رسیدگی جنسی و نیز ترکیب اسیدهای چرب تخمدان ماهی مولد روهو دارند. تفاصيل المقالة