هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر میزان انگیزش پیشرفت بر درگیری شناختی (یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای شناختی) بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر رامیان در سال تحصیلی 92-1391 که شامل 503 نفر می شدند، تشکیل دادند. با استفاده از جدول چکیده کامل
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر میزان انگیزش پیشرفت بر درگیری شناختی (یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای شناختی) بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر رامیان در سال تحصیلی 92-1391 که شامل 503 نفر می شدند، تشکیل دادند. با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان و از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای 216 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. از این تعداد 94 (43%) دانش آموز پسر و 122 (56%) دانش آموز دختر بودند. روش پژوهش از نوع علی پس رویدادی بود.برای جمع آوری داده ها درباره درگیری شناختی از پرسشنامه درگیری در مدرسه استفاده شد. این پرسشنامه توسط وانگ، ویلت و اکلس و براساس چارچوب نظری پیشنهاد شده توسط فردریکس، بلومنفلد و پاریس ساخته شده است. ابزار دیگر پژوهش، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس بود. با استفاده از آزمونT مستقل داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان دادند که بین میانگین گروه های دانش آموزان با انگیزش پیشرفت بالا و دانش آموزان با انگیزش پیشرفت پایین در مقیاس های درگیری شناختی، یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای شناختی، تفاوت معنادار وجود دارد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های یادگیری، سبک های مطالعه و مدیریت زمان در دانشجویان ممتاز و غیر ممتاز انجام شده است. پژوهش توصیفی و از نوع مقایسه ای می باشد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و بدین ترتیب 100 نفر از دانشجویان ممتاز و غیرممتاز دا چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های یادگیری، سبک های مطالعه و مدیریت زمان در دانشجویان ممتاز و غیر ممتاز انجام شده است. پژوهش توصیفی و از نوع مقایسه ای می باشد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد و بدین ترتیب 100 نفر از دانشجویان ممتاز و غیرممتاز دانشگاه کردستان که واجد شرایط پژوهش حاضر بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پرسشنامه سبک های یادگیری ورمونت و ون ریجسویک (ILS)، پرسشنامه رویکردهای مطالعه مارتون و سلجو، پرسشنامه مدیریت زمان بریتون و تسر و نیز پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نشان داد که بین سبک های یادگیری و مطالعه دانشجویان ممتاز و غیر ممتاز تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین دو گروه از لحاظ استفاده بهینه از وقت اختلاف معناداری مشاهده نشد. لازم است با برگزاری کارگاه های آموزشی مدیریت زمان و همچنین آموزش راهبردهای یادگیری و مطالعه موثر به دانشجویان توسط مسئولین آموزشی و مراکز مشاوره دانشگاه ها اقدامات لازم به عمل آید.
پرونده مقاله