درک پیشینه مدل کنونی سفر، یک موضوع کلیدی در توسعه کارآمد برنامهریزی حملونقل شهری میباشد چراکه شناخت شیوه و عوامل انتخاب سفر به دلیل تسهیل در تغییر رفتار حائز اهمیت است. در اکثر موارد واقعیتهای حملونقل با رهیافتهای رفتاری نسبت به مدلهای منطقی بهتر تبیین میشوند. ه چکیده کامل
درک پیشینه مدل کنونی سفر، یک موضوع کلیدی در توسعه کارآمد برنامهریزی حملونقل شهری میباشد چراکه شناخت شیوه و عوامل انتخاب سفر به دلیل تسهیل در تغییر رفتار حائز اهمیت است. در اکثر موارد واقعیتهای حملونقل با رهیافتهای رفتاری نسبت به مدلهای منطقی بهتر تبیین میشوند. هدف این مقاله تجزیهوتحلیل تأثیر عوامل مختلف در انتخاب شیوه سفر کاربران وسایط نقلیه شخصی و عمومی میباشد. بر این اساس مدل مفهومی عادتهای سفر با ترکیب محدودیتهای انتخاب رفتار ادراکی و نگرش برنامهریزیشده طراحیشده است. روششناسی مقاله با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی _ توسعهای و ازنظر ماهیت و روش از نوع توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است. جمعآوری دادهها در قالب پرسشنامه و اخذ نظرات در حوزه جابجایی عمومی در سطح شهر تبریز صورت گرفت. برآورد نمونهها با استفاده از فرمول کوکران برابر با 1100 نفر برای 166 ناحیه ترافیکی تبریز تعیین گردید. نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری الگوی سفر نشاندهنده واریانس بیش از ۱۷ درصدی در کاربران وسایط نقلیه خصوصی و واریانس بیش از ۱۴ درصدی در کاربران حملونقل عمومی بود. سایر مؤلفهها از آن جمله محدودیتهای نگرشی و انتخابی دارای اهمیت چندانی نبودند. برخلاف نتایج مدلسازی معادلات ساختاری، باورهای نگرشی امکان پیشبینی را فراهم میسازند. بر همین اساس با انجام رگرسیون لجستیک دوحالته، تمایل مسافران در استفاده از حملونقل عمومی موردبررسی قرار گرفت که حاکی از تأثیر منفی قابلتوجه و چشمگیر عادات رانندگی بر احتمال انتخاب حملونقل عمومی است. بر اساس یافتههای این تحقیق پیشنهادهای راهبردی باهدف شکستن عادتهای ناپایدار رانندگی و تشکیل عادتهای جدید پایدار ارائهشده است.
پرونده مقاله
عادات سفر نقش کلیدی در انتخاب شیوه سفر دارند بهگونهای که ساختاربندی و هدایت تمایلات کاربران بر اساس منافع جمعی منجر به شکلبندی ارگانیک ظرفیتهای برنامهریزی حملونقل شهری میشود. هدف این مقاله، شناسایی الگوی دائمی استفاده از شیوههایحملونقل خصوصی وعمومی درجهت برنامه چکیده کامل
عادات سفر نقش کلیدی در انتخاب شیوه سفر دارند بهگونهای که ساختاربندی و هدایت تمایلات کاربران بر اساس منافع جمعی منجر به شکلبندی ارگانیک ظرفیتهای برنامهریزی حملونقل شهری میشود. هدف این مقاله، شناسایی الگوی دائمی استفاده از شیوههایحملونقل خصوصی وعمومی درجهت برنامهریزی رفتار حملونقل کلانشهر تبریز هست. بدین منظور ازروش خوشهای برای طبقهبندی مسافران بر اساس شاخص عادت یا تکرار مدل خاص سفر استفادهشده است. روششناسی مقاله، توصیفی، تحلیلی و پیمایشی است. جمعآوری دادهها در قالب پرسش نامه و اخذ نظرات در حوزه جابجایی عمومی در سطح شهر تبریز صورت گرفت. برآورد نمونهها با استفاده از فرمول کوکران برابر با 1100 نفر برای 166 حوزه ترافیکی تبریز بهصورت نمونهگیری خوشهای یک مرحلهای و بهصورت تصادفی تعیین گردید و با آزمونهای واریانس چند متغیری تجزیهوتحلیل گردید. بر اساس یافتههای تحقیق هفت الگو شیوه انتخاب سفر شناسایی شد که دراینبین کاربران باقابلیت تغییر شیوه سفر و کاربران حملونقل عمومی، خوشههای کلیدی به شمار میروند که رفتار و ویژگیهای متفاوتی را نسبت به سایر خوشهها نشان میدهند. بنابراین این تفکر که الگوهای مختلف شیوه سفر مسافران ممکن است در جهت اثربخشی برنامههای حملونقل به روشهای متفاوت متمایل شوند را تایید میکنند.
پرونده مقاله