بررسی تطبیقی ساختار اقتصادی عشایر شهرستان های قصرشیرین و ساوه
محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی شهری و منطقه ایوحید ریاحی 1 , ماریا مرادی 2 , محمد نظری 3 , موسی صادقی 4
1 - استادیار دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، دانشگاه رضوانشهر صدوق، یزد، ایران
4 - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
کلید واژه: اقتصاد عشایر, عشایر قصر شیرین, عشایر ساوه, صنایع دستی عشایر,
چکیده مقاله :
معیشت عشایر در سال های اخیر با توجه به تحولات اجتماعی - اقتصادی در کشور، خشکسالی ها و کمبود آب و همچنین از بین رفتن مراتع با مسایل متعددی روبرو شده است. هدف از این تحقیق بررسی اقتصاد و معیشت دو گروه از عشایر در شهرستان های قصر شیرین و ساوه است. روش تحقیق اسنادی، کتابخانه ای و پژوهش های میدانی بوده است. جامعه آماری تحقیق 580 خانوار (500 خانوار در شهرستان قصر شیرین و 80 خانوار در شهرستان ساوه) وجامعه نمونه 150 خانوار شامل 70 خانوار در شهرستان قصر شیرین و 80 خانوار در شهرستان ساوه بوده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که نخست ایل کله کوه در ساوه وضعیت اقتصادی بهتری نسبت به ایلات قصرشیرین دارد و سپس صنایع دستی در میان عشایر شهرستان قصر شیرین رونق بیشتری نسبت به عشایرساوه دارد اماپتانسیل های صنایع دستی در میان عشایر ساوه بیشتر است.
In recent years, tribes were faced with many problems. due to social change - economically in the country, droughts and water shortages and loss of pastures. the purpose of this reaserch is study of economy between two groups of tribes in Qasr-e Shirin and Saveh. Method of study is rsearch documents, library and field research, statistical research community 580 households (500 households and 80 households in the Qasr-e Shirin in Saveh) and the 150 sample households, 70 households in the Qasr-e Shirin and 80 households in the Saveh. the survey results show: first tribe in the mountains head Saveh economic situation is better than Qasr-e Shirin.Crafts Qasr-e Shirin tribes of nomads is Saveh . but the potential of handicrafts among the nomads is Saveh.
1. بهمنی قائدی، سلیمان، 1379، بررسی نیازهای آموزشی عشایر کوچنده استان چهار محال و بختیاری در زمینه مدیریت تولید دام، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
2. بیانیه و پیامهای کنفرانس بینالمللی عشایر و توسعه، 1372، سازمان امور عشایر.
3. جعفربیگی، خسرو، مردم شناسی قوم کرد با تکیه بر ایل کلهر،1382، انتشارات زانیا، کرمانشاه.
4. سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور، 1387، استان کرمانشاه.
5. صلاحی اصفهانی،گیتی، 1390، چشماندازی بر عشایر استان مرکزی، انتشارات نیک خرد.
6. کفیلزاده، فرخ، اسمعیلیزاده، علی،سیدان، مهدی،1381، اقتصاد تولید بخش دامداری عشایر کوچنده و اسکان یافته مطالعه موردی ایل کرد، مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال دهم، شماره38، 201-223.
7. مطالعات راهبردی عشایر استان کرمانشاه، 1390.
8. مشیری، سید رحیم، مولایی هشجین، نصراله، 1386، اقتصاد کوچنشینان ایران، چاپ اول، انتشارات دانشگاه پیام نور.
9. منصوری، مسعود،1381، بررسی مقایسهای زمینههای اقتصادی تولید در گروههای عشایری و گرایش آنان به تغییر و تحول در شیوه تولید عشایری، مطالعه موردی ایل جلالی- شمال غرب کشور، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره نوزدهم، شماره اول (پیاپی37)، 60- 71.
10. مولایی هشجین، نصراله،1381، مبانی کوچندگی، پراکندگی جغرافیایی و اشکال کوچنشینی در گیلان، بخش اسالم تالش، پژوهشهای جغرافیایی، شماره43،1-13.
11. سایت انجمن اقتصاد کشاورزی ایران:.http://iranianaes.com
_||_