هدف این پژوهش تعیین نقش واسطهای فرایندهای نظام خود و هیجانهای تحصیلی در رابطه میان محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی بود. نمونه پژوهش شامل 416 نفر (233 زن و 183 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، 2013)، مقیاس نیازهای بن چکیده کامل
هدف این پژوهش تعیین نقش واسطهای فرایندهای نظام خود و هیجانهای تحصیلی در رابطه میان محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی بود. نمونه پژوهش شامل 416 نفر (233 زن و 183 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، 2013)، مقیاس نیازهای بنیادین روانشناختی (گانیه، 2003)، پرسشنامه محیط حامی خودپیروی (آسور و دیگران، 2002؛ آسور 2012)، مقیاس هیجان امید (پکران و دیگران، 2002)، پرسشنامه کنجکاوی (لیتمن و دیگران، 2010) و پرسشنامه همدلی (وسن و دیگران، 2016) بود. یافته‎ها نشان داد محیط حامی خودپیروی اثر مستقیم بر فرایندهای نظام خود و درگیری تحصیلی و اثر غیرمستقیم، به واسطه فرایندهای نظام خود و هیجانهای تحصیلی، بر درگیری تحصیلی دارد. این متغیر، به واسطه فرایندهای نظام خود، اثر غیرمستقیم بر هیجانهای تحصیلی داشت. فرایندهای نظام خود، اثر مستقیم بر هیجانهای تحصیلی و درگیری تحصیلی و همچنین به واسطه هیجانهای تحصیلی، اثر غیرمستقیم بر درگیری داشت. هیجانهای تحصیلی نیز دارای اثری مثبت و معنادار بر درگیری تحصیلی بود. بر این اساس، فرایندهای نظام خود و هیجانهای تحصیلی نقش واسطهای بین محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی ایفا می‎کند
پرونده مقاله
پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش هدف‎های پیشرفت در هیجان‎های مثبت و منفی پیشرفت دانشجویان انجام شد. 161 نفر (95 دختر و 66 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونه‎برداری خوشه‎ای چندمرحله‎ای انتخاب و به پرسشنامه هدف‎های پیشرفت (الیوت و مک گریگور، چکیده کامل
پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش هدف‎های پیشرفت در هیجان‎های مثبت و منفی پیشرفت دانشجویان انجام شد. 161 نفر (95 دختر و 66 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونه‎برداری خوشه‎ای چندمرحله‎ای انتخاب و به پرسشنامه هدف‎های پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت (پکران، گوئتز، تیتز و پری، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری همزمان نشان دادند هدف چیرگیـگرایشی، هیجان‎های پیشرفت لذت، امید و غرور را به صورت مثبت معنادار و هیجان‎های پیشرفت خستگی، اضطراب و شرم را به صورت منفی معنادار پیش‎بینی می‎کنند. هدف چیرگی-اجتنابی پیش‎بینی‎کننده‎ مثبت هیجان شرم بود و هدف عملکرد-اجتنابی هیجان‎های شرم، اضطراب و خستگی را به صوری مثبت معنادار پیش‎بینی کرد. این نتایج نشان می‎دهند هدف‎های پیشرفت، نقش مؤثری در تجارب هیجانی دانشجویان در محیط‎های پیشرفت ایفا می‎کنند.
پرونده مقاله