فهرست مقالات فساد میکروبی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - تعیین زمان ماندگاری فیله ماهی کپور معمولی غوطه ور شده در عصاره دارچین طی نگهداری در یخچال
  فریبرز قجقی سید پژمان حسینی شکرابی عالیه تکه
  مقدمه: مطالعه ‌حاضر به منظور ارزیابی تأثیر غلظت‌های مختلف عصاره‌ دارچین بر تغییرات برخی فاکتورهای کیفی شیمیایی، باکتریایی و حسی فیله‌های ماهی کپور معمولی در شرایط نگهداری در یخچال انجام گرفت. مواد و روش‌ها: فیله‌های ماهی کپور معمولی با وزن تقریبی 100 گرم تهیه ودر 3 تیم چکیده کامل

  مقدمه: مطالعه ‌حاضر به منظور ارزیابی تأثیر غلظت‌های مختلف عصاره‌ دارچین بر تغییرات برخی فاکتورهای کیفی شیمیایی، باکتریایی و حسی فیله‌های ماهی کپور معمولی در شرایط نگهداری در یخچال انجام گرفت. مواد و روش‌ها: فیله‌های ماهی کپور معمولی با وزن تقریبی 100 گرم تهیه ودر 3 تیمار آزمایشی با 3 تکرار به مدت 10 دقیقه درون محلول‌های واجد 0 (کنترل)، 5/1 و 3 درصد عصاره الکلی دارچین غوطه‌ور شده و درون کیسه‌های پلی‌اتیلنی در یخچال نگهداری شدند (°C1±4). آزمون‌های شیمیایی شامل شاخص پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار و آزمون‌های باکتریایی شامل شمارش کلی باکتری های هوازی مزوفیل و باکتری‌های سرمادوست به همراه ارزیابی حسی در یک دوره زمانی 21 روزه انجام شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد عصاره دارچین 5/1 درصد اکسیداسیون چربی و پروتئین‌ها، فساد میکروبی و شاخص‌های حسی را تا روز هفتم آزمایش حفظ کند اما این غلظت نتوانست فساد باکتریایی، تیوباربیتوریک‌اسید، مجموع مواد ازته فرار، pH و شاخص‌های حسی را تا روز چهاردهم در حد قابل قبول پیشنهادی حفظ کند. درحالی که غلظت 3 درصد دارچین تمامی شاخص‌های فساد را تا روز چهاردهم نگهداری در حد قابل قبول حفظ کرد. نتیجه گیری: عصاره دارچین با غلظت 3 درصد می تواند به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی جهت به تأخیر انداختن سرعت فساد فیله ماهی مورد استفاده قرار گیرد. اما این غلظت نتوانست مانع از افت شاخص‌های تازه‌مانی فیله ماهی کپور معمولی تا روز بیست‌ویکم آزمایش گردد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مروری بر بسته بندی هوشمند و کاربرد آن در صنایع غذایی
  مروا حسینی پیمان رجایی
  امروزه بسته بندی مواد غذایی گذشته از حفظ فیزیکی مواد غذایی در برابر آلودگی‎ها و راحتی توزیع، می‎تواند در راستای رصد ماده غذایی از کارخانه تا زمانی که به دست مصرف کننده می‎رسد مورد استفاده قرار ‎گیرد. بسته بندی هوشمند یک دستگاه یا برچسب هوشمند است که می&l چکیده کامل

  امروزه بسته بندی مواد غذایی گذشته از حفظ فیزیکی مواد غذایی در برابر آلودگی‎ها و راحتی توزیع، می‎تواند در راستای رصد ماده غذایی از کارخانه تا زمانی که به دست مصرف کننده می‎رسد مورد استفاده قرار ‎گیرد. بسته بندی هوشمند یک دستگاه یا برچسب هوشمند است که می‎تواند کیفیت محصول را در طول حمل و نقل و انبارداری رصد نماید و سلامت و یا فساد آن را به مصرف کننده اطلاع دهد. از انواع بسته بندی‎های هوشمند می‎توان به حسگر و شناساگرها اشاره نمود که با رصد مداوم ماده غذایی بسته بندی شده انتظار مصرف کنندگان برای مصرف ماده غذایی با کیفیت را بر طرف می‎نماید. بسته بندی هوشمند می‎تواند با عملکردهای هوشمندانه مانند سنجش، تشخیص، ردیابی، ثبت و برقراری ارتباط وضعیت ایمنی و کیفیت محصول را کنترل کند و در صورت فساد یا وجود آلودگی در محصول آن را به مصرف کننده اطلاع دهد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای تاریخ انقضا باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - بررسی اثر کیتوزان بر برخی از ویژگی‌های میکروبی و شیمیایی آب پرتقال
  مریم جیرانی خامنه یحیی مقصودلو
  یکی از موانع تجارت آب پرتقال محدود بودن زمان ماندگاری آن است. فساد میکروبی از دلایل کاهش کیفیت آب پرتقال درطول زمان ذخیره سازی محسوب می گردد. هدف از این تحقیق مطالعه امکان استفاده از کیتوزان به عنوان ماده نگه‌دارنده طبیعی برای افزایش ماندگاری آب پرتقال طبیعی بود. در این چکیده کامل

  یکی از موانع تجارت آب پرتقال محدود بودن زمان ماندگاری آن است. فساد میکروبی از دلایل کاهش کیفیت آب پرتقال درطول زمان ذخیره سازی محسوب می گردد. هدف از این تحقیق مطالعه امکان استفاده از کیتوزان به عنوان ماده نگه‌دارنده طبیعی برای افزایش ماندگاری آب پرتقال طبیعی بود. در این مطالعه کیتوزان با غلظت های 0، ۴/۰، 8/0، 1، 2/1، 6/1 و 2 گرم بر لیتر به آب پرتقال تازه اضافه و در دمای 4 درجه سلسیوس نگه‌داری گردید. در طی دوره نگه‌داری کیفیت شیمیایی (اندازه گیری بریکس و pH) و میکروبی(شمارش کلی باکتریایی) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش غلظت کیتوزان، اثر معنی داری (05/0p<) بر مهار رشد میکروبی آب پرتقال دارد. هم چنین استفاده از کیتوزان با غلظت های بالاتر موجب افزایش pHو کاهش میزان بریکس در آب پرتقال شد. طوری که بریکس آب پرتقال کمترین مقدار رابرابر با 03/12 و pHبیشترین مقدار را برابر با 51/4 در غلظت کیتوزان 2 گرم بر لیتر دیده شد. هم چنین شمارش کلی میکروبی (total bacterial count) آب پرتقال بیشترین مقدار را برابر Log cfu/ml45/3 در نمونه شاهد و کمترین مقدار را برابر با Log cfu/ml43/2 در غلظت کیتوزان 6/1 و 2 گرم بر لیتر داشت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کیتوزان می تواند به عنوان یک ماده نگه‌دارنده طبیعی برای طولانی کردن زمان ماندگاری آب پرتقال تازه و به عنوان یک جایگزین برای پاستوریزاسیون مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین می توان از استفاده روش های حرارتی متعارف که اثرات منفی روی ارزش تغذیه ای آب پرتغال دارند، اجتناب نمود. البته انجام تحقیقات بیشتر در خصوص طیف ضدمیکروبی کیتوزان بر میکروب های مختلف ضروری می باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - تاثیر عصاره آزاد و ریزپوشانی شده گیاه رزماری بر ویژگی های کیفی و زمان ماندگاری گوشت طی دوره نگهداری
  سیده سلیمه رشیدایی آبندانسری پیمان آریایی مهدی چرمچیان لنگرودی
  10.30495/jfst.2021.680657
  در این مطالعه تاثیر عصاره آزاد و نانوکپسوله رزماری به عنوان نگهدارنده طبیعی بر ماندگاری گوشت قرمز مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور عصاره رزماری با استفاده از روش‌های مختلف (حلال، التراسوند و فوق بحرانی) استخراج و مقادیر ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی از طریق مهار ر چکیده کامل

  در این مطالعه تاثیر عصاره آزاد و نانوکپسوله رزماری به عنوان نگهدارنده طبیعی بر ماندگاری گوشت قرمز مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور عصاره رزماری با استفاده از روش‌های مختلف (حلال، التراسوند و فوق بحرانی) استخراج و مقادیر ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی از طریق مهار رادیکال آزاد DPPH سنجیده شد. بالاترین مقادیر ترکیبات فنلی و خاصیت آنتی اکسیدانی در روش استخراج الترسوند مشاهده شد (0/05>P) و این عصاره با استفاده از ایزوله پروتئین سویا نانوکپسوله شد سپس عصاره خالص و ریزپوشانی شده گیاه رزماری (ppm 800) به منظور بهبود ویژگی‌های کیفی به فیله گوشت قرمز اضافه شد و در فواصل زمانی 7 روزه و به مدت 21 روز شاخص میکروبی (باکتری کل)، شاخص شیمیایی (پراکسید، تیوباربیوتیک اسید و pH) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد افزودن عصاره (در فرم آزاد و نانو کپسوله) تاثیر معنی داری بر شاخص های شیمیایی و میکروبی فیله گوشت داشت (0/05>P) و در بین تیمارها، تیمار حاوی عصاره نانوکپسوله رزماری، توانست به طور موثرتری اکسیداسیون لیپیدی و فساد میکروبی در فیله گوشت را به تعویق بیاندازد و تنها این تیمار از شاخص های میکروبی و شیمیایی قابل قبولی تا روز 14 ام دوره نگهداری برخوردار بود. بنابراین به نظر می رسد که عصاره نانوکپسوله رزماری را به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در گوشت و فرآورده های گوشتی مورد استفاده قرار داد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - مطالعه اثر الحاق لاکتوکوکوس لاکتیس بر ماندگاری فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط یخچالی
  اسد عباس پور انبی ودود رضویلر مسلم نیریز نقدهی یوسفعلی اسدپور اصالو
  مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر الحاق باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس و سوپرناتانت آن جهت افزایش مدت زمان ماندگاری فیله‌های قزل آلای رنگین کمان نگهداری شده در یخچال انجام پذیرفت. چهل و پنج قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی به وزن کلی 30 کیلوگرم تهیه شدند و در محلول‌های حاو چکیده کامل

  مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر الحاق باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس و سوپرناتانت آن جهت افزایش مدت زمان ماندگاری فیله‌های قزل آلای رنگین کمان نگهداری شده در یخچال انجام پذیرفت. چهل و پنج قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی به وزن کلی 30 کیلوگرم تهیه شدند و در محلول‌های حاوی لاکتوکوکوس لاکتیس با رقت 106 کلنی در هر میلی لیتر و سوپرناتانت آن با درصدهای 30 و 60 به مدت 15 دقیقه غوطه‌ور شدند. جهت پایش روند فساد نمونه‌های فیله، فاکتورهای شیمایی، میکروبی و حسی در روز‌های 0، 5، 10 و 15 ارزیابی شدند. نمونه‌های فیله شاهد بیشترین و نمونه های فیله تیمار شده با باکتری خالص کمترین تعداد میکروارگانیسم‌ها را داشتند (05/0≥ P). میانگین لگاریتم تعداد باکتری‌های سرمادوست، سرماگرا، مزوفیل و کپک و مخمر در هر گرم از فیله بطور معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد کمتر بود (05/0≥ P). تاثیر باکتری‌های مولد اسید لاکتیک و سوپرناتانت بر کاهش تیوباربیتوریک اسید و نیتروژن فرار کل در پایان زمان نگهداری معنی‌دار (05/0≥ P) اما روی تغییرات pH معنی‌دار نبود (05/0< P). استفاده از باکتری خالص سبب افزایش امتیازات داده‌شده به فاکتور‌های حسی شد. نمونه‌های تیمار شده با باکتری خالص و سوپرناتانت از نظر طعم در پایان دوره نگهداری در وضعیت خوب اما تیمار‌های دیگر در وضعیت غیر قابل مصرف بودند. استفاده از لاکتوکوکوس لاکتیس و سوپرناتانت آن به منظور بهبود طول عمر فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان، پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - گزارش آلودگی آب پرتقال پاستوریزه به باکتری Bacillus licheniformis
  حسین معتمدی امیر تاج بخش
  چکیده این تحقیق به‌ منظور جداسازی وشناسایی باکتری‌ هایی که قادر به تحمل شرایط پاستوریزاسیون آب پرتقال هستند، انجام شد. در این بررسی، 16 نمونه آب پرتقال تهیه و در شرایط استریل مورد مطالعه قرار گرفتند. مقدار 5/0 میلی‌ لیتر از نمونه در محیط اورنج سرم آگار، تلقیح و در دمای چکیده کامل

  چکیده این تحقیق به‌ منظور جداسازی وشناسایی باکتری‌ هایی که قادر به تحمل شرایط پاستوریزاسیون آب پرتقال هستند، انجام شد. در این بررسی، 16 نمونه آب پرتقال تهیه و در شرایط استریل مورد مطالعه قرار گرفتند. مقدار 5/0 میلی‌ لیتر از نمونه در محیط اورنج سرم آگار، تلقیح و در دمای 43 درجه سانتی‌ گراد گرم‌خانه گذاری گردید و سویه ‌ها با استفاده از آزمون‌ های بیوشیمیایی شناسایی شدند. نتایج نشان داد که از 16 نمونه آب پرتقال، 2 نمونه آلوده به باکتری بودند. باکتری جدا شده از این نمونه ‌ها قادر به ‌رشد در دمای 50 درجه سانتی ‌گراد و تشکیل کیست در محیط اورنج سرم آگار بود. این جدایه پس از شناسایی با استفاده از آزمون‌ های سیستم طبقه ‌بندی لینه،‌گونهBacillus licheniformisتشخیص داده شد. باکتری مذکورعلی ‌رغم بیماری ‌زا نبودن، ممکن است در شناسایی اولیه با باسیل ‌های موجود در آب میوه که عامل فساد هستند اشتباه گرفته شود، لذا باید آزمون‌ های متمایز کننده‌ ای را برای جداسازی آن‌ از آلیسایکلویاسلوس‌ ها انجام داد تا آب میوه تولیدی به ‌اشتباه آلوده گزارش نشود. به‌ علاوه جداسازی این باکتری نشان دهنده نامناسب بودن شرایط اعمال شده برای از بین بردن باکتری‌های موجود در آب میوه است و ممکن است امکان رشد باکتری‌ های عامل فساد آب میوه نیز فراهم شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - گزارش آلودگی آب پرتقال پاستوریزه به باکتری Bacillus licheniformis
  حسین معتمدی امیر تاج بخش
  این تحقیق به منظور جداسازی و شناسایی باکتری‌هایی که قادر به تحمل شرایط پاستوریزاسیون آب پرتقال هستند، انجام شد. در این بررسی، 16 نمونه آب پرتقال تهیه و در شرایط استریل مورد مطالعه قرار گرفتند. مقدار 5/0 میلی لیتر از نمونه در محیط اورنج سرم آگار، تلقیح و در دمای 43 درجه چکیده کامل

  این تحقیق به منظور جداسازی و شناسایی باکتری‌هایی که قادر به تحمل شرایط پاستوریزاسیون آب پرتقال هستند، انجام شد. در این بررسی، 16 نمونه آب پرتقال تهیه و در شرایط استریل مورد مطالعه قرار گرفتند. مقدار 5/0 میلی لیتر از نمونه در محیط اورنج سرم آگار، تلقیح و در دمای 43 درجه سانتی گراد گرم‌خانه گذاری گردید و سویه‌ها با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. نتایج نشان داد که از 16 نمونه آب پرتقال، 2 نمونه آلوده به باکتری بودند. باکتری جدا شده از این نمونه‌ها قادر به رشد در دمای 50 درجه سانتی‌گراد و تشکیل کیست روی محیط اورنج سرم آگار بود. این جدایه پس از شناسایی با استفاده از آزمون‌های سیستم طبقه‌بندی لینه گونهBacillus licheniformisتشخیص داده شد. باکتری مذکورعلیرغم بیماری‌زا نبودن ولی ممکن است در شناسایی اولیه با باسیل‌های موجود در آب میوه که عامل فساد هستند اشتباه گرفته شود. لذا باید تست‌های متمایز کننده‌ای را برای جداسازی آن‌ از آلیسایکلویاسلوس‌ها انجام داد تا آب میوه تولیدی به اشتباه آلوده گزارش نشود. به علاوه جداسازی این باکتری نشان دهنده نامناسب بودن شرایط اعمال شده برای از بین بردن باکتری‌های موجود در آب میوه است و ممکن است امکان رشد باکتری‌های عامل فساد آب میوه نیز فراهم شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - ارزیابی شاخص‌های فساد شیمیایی و میکروبی در دو نوع برگر تولید شده از ماهی و گوشت قرمز طی سه ماه نگهداری در دمای 18- درجه سانتی‌گراد
  افشین فهیم سیده طوبی شفیقی مینا سیف زاده یاسمن اعتمادیان مونا خبازکار املشی
  هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص های فساد شیمیایی و میکروبی از قبیل میزان TVBN و پراکسید و نیز شمارش کلی باکتری های مزوفیل، کلی فرم استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیاکلی و سالمونلا در دو نوع برگر تولید شده از ماهی و گوشت قرمز طی سه ماه نگهداری در دمای 18- درجه سانتی گراد بوده چکیده کامل

  هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص های فساد شیمیایی و میکروبی از قبیل میزان TVBN و پراکسید و نیز شمارش کلی باکتری های مزوفیل، کلی فرم استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیاکلی و سالمونلا در دو نوع برگر تولید شده از ماهی و گوشت قرمز طی سه ماه نگهداری در دمای 18- درجه سانتی گراد بوده است. ماهی فیتو فاگ و گوشت قرمز پس از خریداری بلافاصله همراه با یخ به آزمایشگاه مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان منتقل شد و آزمون های شیمیایی و میکروبی بر اساس روش استاندارد ملی ایران صورت گرفت. نتایج نشان داد با افزایش مدت زمان نگهداری برگر ماهی کپور نقره ای در سردخانه میزان TVB-N و پراکسید به طور معنی داری افزایش می یابد. میانگین (انحراف معیار) میزان TVB-N از 14/0± 6/12در زمان تولید به 14/0±4/15 میلی گرم درصد، پراکسید از صفر به 14/0± 33/1 میلی اکی والان اکسیژن در کیلوگرم در سه ماه نگهداری در سردخانه رسید. میزان TVB-N برگر گوشت تولیدی ابتدا 14/0±14 بود که در ماه های پس از آن به ترتیب 14/0±16 و 14/0±2/17 میلی گرم در صد گرم نمونه افزایش یافت تفاوت معنی داری بین میزان TVB-N برگر ماهی کپور نقره ای وبرگر گوشت قرمز طی ماه سوم نگهداری مشاهده شده است که در مقایسه با ماه های قبل از آن افزایش معنی داری را نشان می دهد (05/0 P< و 3d.f=). شمارش کلی باکتری های مزوفیل، کلی فرم و استافیلوکوکوس اورئوس در برگر خام تولید شده از گوشت ماهی نسبت به برگر تولید شده از گوشت قرمز کمتر بوده و به ترتیب میانگین این دو تیمار برای باکتریهای مزوفیل در ماه اول و برای باکتری های کلی فرم و استافیلوکوکوس اورئوس در ماه دوم از نظر آماری اختلاف معناداری نشان داد (05/0P<). پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  9 - مقایسه روش های مختلف حمل و نقل پس از صید بر روی شاخص‌های فساد باکتریایی در گونه‌های ماهیان شوریده، هوور مسقطی و شیر
  حمیدرضا قیصری سید محسن بصری
  هدف از این بررسی مقایسه شاخص‌های فساد میکروبی در بعضی از این روش‌ها از قبیل خونگیری و تخلیه‌ی احشاء به تنهایی و به صورت توأم در طی حمل در کنار یخ و بدون آن و یافتن بهترین روش در ماهیان مورد مطالعه بود. در این مطالعه تعداد 72 عدد ماهی از 3 گونه‌ی مختلف شوریده، هوور مسقطی چکیده کامل

  هدف از این بررسی مقایسه شاخص‌های فساد میکروبی در بعضی از این روش‌ها از قبیل خونگیری و تخلیه‌ی احشاء به تنهایی و به صورت توأم در طی حمل در کنار یخ و بدون آن و یافتن بهترین روش در ماهیان مورد مطالعه بود. در این مطالعه تعداد 72 عدد ماهی از 3 گونه‌ی مختلف شوریده، هوور مسقطی و شیر و از هر گونه 24 ماهی به طور تصادفی انتخاب گردید و ماهیان هر گونه به 8 گروه تقسیم شدند. به این شکل که 3 عدد خونگیری، 3 عدد تخلیه‌ی امعاء و احشاء، 3 عدد خونگیری و تخلیه‌ی امعاء و احشاء و 3 عدد دیگر دست‌نخورده در کنار یخ حمل و نقل گردیدند. همین تعداد که شامل 12 ماهی بود با همین عملیات در دمای محیط حمل و نقل شدند. سپس آزمون‌های شمارش کلی باکتری‌ها و شمارش کلیفرم‌ها بر روی 8 گروه و در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در گونه‌های ماهیان مورد مطالعه، تخلیه‌ی امعاء و احشاء و خونگیری به تنهایی در پاره ای از موارد بدون تأثیر بارز اما استفاده توأم از آنها در هر دو روش حمل کنار یخ و دمای محیط در پائین آوردن تعداد کلی باکتری‌ها و کلیفرم‌ها نقش مؤثری دارد. لذا بهترین روش دستکاری پس از صید در گونه‌های مذکور جهت کسب کیفیت نهایی مطلوب‌تر و افزایش زمان نگهداری مجموعه‌ی تخلیه‌ی احشاء، خونگیری و حمل در کنار یخ می‌باشد. پرونده مقاله