هر انسانی قابلیت هایی دارد که درونمایه دستیابی به کمال انسانی را تشکیل می دهد. فعلیّت این ظرفیت جز از مسیر توانمندسازی فردی قابل تأمین نمی باشد. جهت تحقق این امر، یکی از انواع نهادهای تأثیرگذار، رسانه است. امروزه ظرفیت انواع رسانه و به ویژه رسانه های جمعی به اندازه ای ا چکیده کامل
هر انسانی قابلیت هایی دارد که درونمایه دستیابی به کمال انسانی را تشکیل می دهد. فعلیّت این ظرفیت جز از مسیر توانمندسازی فردی قابل تأمین نمی باشد. جهت تحقق این امر، یکی از انواع نهادهای تأثیرگذار، رسانه است. امروزه ظرفیت انواع رسانه و به ویژه رسانه های جمعی به اندازه ای است که به عنوان عاملی در توسعه انسانی مطرح هستند. یکی از رسانه های جمعی که به دلیل برخورداری از میزان پوشش، گستردگی نفوذ، تعدد شبکه های پخش، ژانرهای برنامه سازی، مداومت ارتباط، مصرف رسانه ای و نیازهای روزمره مخاطب، دارای قدرت اثر می باشد، تلویزیون است. هدف این مقاله طراحی مدلی به منظور نهادینه سازی راهبرد توانمندسازی فردی از مجرای تلویزیون است. روش تحقیق مورد استفاده، آمیخته اکتشافی و با استفاده از راهبرد گونه شناسی است. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران این حوزه تشکیل داده اند. در بخش کیفی، نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری نظری 13 نفر و در بخش کمّی 385 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته فردی و پرسشنامه محقق ساخته است. تحلیل داده ها بر اساس مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart-PLS انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که عوامل محیطی، انسانی، تلویزیون، برنامه ریزی و ویژگی های مخاطب می توانند متغیر توانمندسازی فردی را پیش بینی کنند. نهایتاً آن چه به دنبال آن بودیم؛ طراحی مدل نهادینه سازی راهبرد توانمندسازی فردی از مجرای رسانه جمعی تلویزیون بود که نتایج آزمون مدل نشان می دهد مدل پیشنهادی در مجموع می تواند 7/62 درصد از تغییرات مربوط به متغیر وابسته توانمندسازی فردی را تبیین می کند.
پرونده مقاله