احسنالمنظومه (قرن 13) منظومهای مشتمل بر بیش از چهار هزار بیت است که شاعری گمنام، متخلص به پیری آن را سروده است. موضوع این مثنوی داستان یوسف و زلیخاست. پیش از آن، چند شاعر دیگر منظومههایی با محوریّت این داستان سرودهاند. سراینده با پیروی از قرآن و سرمشق قراردادن منظوم چکیده کامل
احسنالمنظومه (قرن 13) منظومهای مشتمل بر بیش از چهار هزار بیت است که شاعری گمنام، متخلص به پیری آن را سروده است. موضوع این مثنوی داستان یوسف و زلیخاست. پیش از آن، چند شاعر دیگر منظومههایی با محوریّت این داستان سرودهاند. سراینده با پیروی از قرآن و سرمشق قراردادن منظومههای پیشین کوشیده ضمن بیان چهارچوب اصلی داستان که برگرفته از قرآن است، روایتی متفاوت از برخی قسمتهای داستان داشته باشد. شاعر با افزودن شاخ و برگها و توصیفات جزئی در داستان میکوشد بر تنوع روایتگری خود بیفزاید. داستان حول سه محور غنا، عرفان و تعلیم میچرخد و سراینده از عشق و غنا برای جذابکردن داستان بهره میبرد و هرکجا محلی مناسب مییابد به پند و اندرز و تعلیم و بیان آموزههای عرفانی میپردازد و بیاعتباری و ملالت و سختی دنیا را به مخاطب گوشزد میکند. در این مقاله ضمن معرفی این اثر، ویژگیهای سبکشناسی و محتوایی آن بهطور اجمال بررسی میشود و روایت جدیدی از داستان یوسف و زلیخا در دسترس قرار میگیرد.
پرونده مقاله