پس از به کارگیری مصالح جدید برای استفاده در ساخت و ساز، ابداع فرمهای مختلف سازهای را میتوان مهمترین عامل در امکانپذیر شدن ساخت سازههای بلند دانست. فرم سازهای ساختمان سیستمی است که عهدهدار تحمل ترکیبات مختلف بارهای افقی و قائم میباشد. هرچه سازه بلندتر و لاغرتر با چکیده کامل
پس از به کارگیری مصالح جدید برای استفاده در ساخت و ساز، ابداع فرمهای مختلف سازهای را میتوان مهمترین عامل در امکانپذیر شدن ساخت سازههای بلند دانست. فرم سازهای ساختمان سیستمی است که عهدهدار تحمل ترکیبات مختلف بارهای افقی و قائم میباشد. هرچه سازه بلندتر و لاغرتر باشد عوامل سازهای از درجه اهمیت بیشتری برخوردارند و متعاقباً نیاز به انتخاب فرم سازهای بیشتر میشود. در این راستا اخیرا در طرح سازههای بلندمرتبه ایده جدیدی موسوم به سیستم لوله در لوله توسط آقایان فضلورخان و مایلستون ارائه گردیده است که در چندین سازه بلند دنیا از جمله ساختمان استاندارد اویل در شیکاگو و ساختمان مرکز تجاری دنیا در نیویورک به کار گرفته شده است. لذا در این تحقیق با مدل کردن یک سازه بتنی به ارتفاع 108 متر، 28 طبقه (یک طبقه زیرزمین) و اضافه کردن دیوارهای برشی به این سیستم و اعمال چیدمان‎های مختلف برای آنها توسط نرمافزار SAP2000 عملکرد لرزهای سازه تحت 7 زوج شتاب نگاشت مورد بررسی قرار گرفته است و نیروی برش پایه و جابه جایی بام تحت حالتهای مختلف مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که هر چه محل قرارگیری دیوارهای برشی از مرکز سازه به سمت محیط سازه سوق پیدا میکند پاسخهای لرزهای سازه بلندمرتبه با سیستم لوله در لوله بهتر شده و امکان کاهش مقاطع جهت صرفه اقتصادی پروژه را میدهد.
پرونده مقاله