ویژگیهای خونشناسی ماهیان یکی از مهمترین شواهد مراحل فیزیولوژیک آنها و منعکسکننده ارتباط خصوصیات اکوسیستم آبی و سلامتی آنها میباشد، به همین دلیل داشتن دامنه طبیعی پارامترهای خونی یک ماهی میتواند به عنوان یک شاخص زیستی مورد استفاده قرار گیرد. تعداد 90 عدد فیلماهی ب چکیده کامل
ویژگیهای خونشناسی ماهیان یکی از مهمترین شواهد مراحل فیزیولوژیک آنها و منعکسکننده ارتباط خصوصیات اکوسیستم آبی و سلامتی آنها میباشد، به همین دلیل داشتن دامنه طبیعی پارامترهای خونی یک ماهی میتواند به عنوان یک شاخص زیستی مورد استفاده قرار گیرد. تعداد 90 عدد فیلماهی با متوسط وزنی 82/20 ± 15/1 کیلوگرم در مرکز تکثیر و پرورش و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری و گرمآبی شهید رجایی به مدت 60 روز نگه داری شدند. ماهیان به مدت 60 روز با جیره حاوی سیر(10 گرم پودر سیر به ازای یک کیلوگرم جیره غذایی) مورد تغذیه قرار گرفتند. عملیات خونگیری بعد از بیهوشنمودن ماهیان با استفاده از گل میخک و از طریق سیاهرگ دمی و پشت باله مخرجی صورت گرفت. بلافاصله بعد از خونگیری با استفاده از سرنگ 2سی-سی خون در میکروتیوب هپارینه ریخته شد و آزمایشات خونشناسی در آزمایشگاه انجام گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، میزان هموگلوبین و تعداد کل گلبول قرمز در تیمار سیر بالاتر از تیمار شاهد بود ولی غلظت هموگلوبین در بین دو تیمار سیر و شاهد تفاوت معنی داری از خود نشان نداد(05/0 p>). درصد هماتوکریت و تعداد گلبول سفید تفاوت معنیداری در بین دو گروه سیر و شاهد داشت(05/0 p). یافتههای حاصل از این تحقیق اضافه نمودن10 گرم عصاره سیر به یک کیلوگرم غذای فیل ماهی را به عنوان سطح مناسب این ماده جهت بهبود شاخص ایمنی سلولی پیشنهاد میکند.
پرونده مقاله
این پژوهش در اردیبهشت ماه سال 1391 در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی گرگان به منظور بررسی اثر سه گیاه دارویی زنجبیل، سیر و گزنه بر فاکتورهای رشد 360 عدد فیل ماهیان جوان 30 گرمی (Huso huso)، به مدت 2 ماه انجام شد. جهت انجام این آزمایش زنجبیل، سیر و گزن چکیده کامل
این پژوهش در اردیبهشت ماه سال 1391 در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی گرگان به منظور بررسی اثر سه گیاه دارویی زنجبیل، سیر و گزنه بر فاکتورهای رشد 360 عدد فیل ماهیان جوان 30 گرمی (Huso huso)، به مدت 2 ماه انجام شد. جهت انجام این آزمایش زنجبیل، سیر و گزنه به میزان 1 درصد وزن غذا به صورت جداگانه به جیرههای غذایی افزوده شد. نمونهگیری و سنجش پارامترهای رشد در طی 4 دوره (هر 15 روز یک بار) صورت گرفت. غذادهی روزانه براساس 5 درصد وزن بدن انجام شد. شاخصهای رشد اندازهگیری شده شامل شاخص وضعیت (CF)، درصد افزایش وزن بدن (BWI%)، ضریب رشد ویژه (SGR)، درصد رشد روزانه (DGR%) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) در ماهیان مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان دوره اول مقادیر SGR، CF، BWI% و DGR% تیمار تغذیه شده با جیره حاوی زنجبیل افزایش معنیداری نسبت به شاخصهای مشابه در تیمار شاهد نشان دادند (05/0p
پرونده مقاله