مقدمه: امروزه به دلیل مشکلات ناشی از بسته بندی های سنتزی، توجه به بسته بندی های زیست تخریب پذیر افزایش یافته است. پوشش‌های خوراکی یکی از انواع بسته بندی های فعال زیست تخریب پذیر مورد توجه صنعت غذا و جایگزین مناسبی برای بسته بندی های سنتزی هستند. پوشش های خوراکی تمام ویژگی های بسته بندی های معمولی را دارا هستند و می توانند حامل مواد مختلف از جمله مواد ضدمیکروب باشند. در این تحقیق اثر پوشش های خوراکی بر پایه کربوکسی متیل سلولز حاوی عصاره آویشن بر جذب رطوبت، رشد قارچ و ویژگی های حسی مغز فندق خام پوشش دهی شده، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: پوشش های کربوکسی متیل سلولز با غلظت های مختلف صفر، 5/0 و 5/1 درصد وزنی/حجمی، و عصاره آویشن با غلظت‌های صفر، 5/0 و 1 درصد حجمی/حجمی تهیه شد. میانگین تغییرات رشد قارچ و ویژگی های حسی، در نمونه کنترل (فاقد پوشش) و نمونه های حاوی پوشش با فرمولاسیون های مختلف در 21 هفته، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام شد. یافته ها: مطابق با نتایج بدست آمده در این تحقیق، نمونه فاقد پوشش، بیشترین میزان جذب رطوبت، رشد قارچ و درصد توسعه کپک را داشته است. افزودن عصاره هیدروالکلی آویشن به محلول پوشش، رشد قارچ در نمونه های پوشش دهی شده را کاهش می دهد. نتایج ارزیابی حسی نمونه ها نشان داد، استفاده از پوشش کربوکسی متیل سلولز و عصاره هیدروالکلی آویشن نرم شدن بافت و تغییر رنگ در نمونه های پوشش دهی شده را به تاخیر می اندازد و باعث افزایش عمر ماندگاری مغز فندق خام می شود. نتیجه گیری: با توجه به بررسی های حاصل از آزمون های فیزیکی، میکروبی و حسی می توان نتیجه گرفت که استفاده از پوشش خوراکی کربوکسی متیل سلولز به همراه عصاره آویشن باعث کاهش جذب رطوبت و رشد قارچ در بافت فندق می شود و عمر ماندگاری فندق پوشش دهی شده را افزایش می دهد. کربوکسی متیل سلولز یک بیوپلیمر زیست تخریب پذیر است که می تواند جایگزین مناسبی برای بسته‌بندی های سنتزی باشد. پرونده مقاله

مقدمه: امروزه بسیاری از آنتی اکسیدان های سنتزی نظیر BHA و BHT به عنوان افزودنی غذایی جهت جلوگیری از کاهش کیفیت غذا به کار برده می شوند. اگرچه این آنتی اکسیدان ها در مقایسه با آنتی اکسیدان های طبیعی نظیر اسیدآسکوربیک قدرت آنتی اکسیدانی بیشتری از خود نشان می دهند ولی در ارتباط با ایمنی و جنبه های وابسته به سلامتی آن ها نگرانی هایی وجود دارد. از این رو پیشرفت در استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی به منظور جایگزینی با آنتی اکسیدان های مصنوعی مورد توجه محققین می باشد. پپتید های به دست آمده از هیدرولیز پروتئین ها از جمله این آنتی اکسیدان های طبیعی بوده که مورد بحث تحقیقات اخیر قرار گرفته اند. مواد و روش ها: درمطالعه حاضر پروتئین هیدرولیز شده حاصل از ایزوله پروتئین سویا، با به کار گیری آنزیم آلکالاز تولید گردید و اثر شرایط مختلف هیدرولیز یعنی متغیر های دما، زمان و آنزیم بر میزان درجه هیدرولیز در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی گردید. سپس، فعالیت شلاته کنندگی یون فرو و قدرت احیا کنندگی یون فریک پروتئین هیدرولیز شده مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میزان درجه هیدرولیز در دمای 55 درجه سانتی‌گراد، زمان 210 دقیقه و نسبت آنزیم 90 (واحد آنسون /کیلوگرم /سوبسترا) حاصل شد، که این میزان به 49/30 درصد رسید. تحت این شرایط، فعالیت شلاته کنندگی یون فرو نیز به حداکثر مقدار خود رسید. در حالی که، فعالیت احیا کنندگی یون فرو عدد جذب 15/0 را نشان داد که در مقایسه با بالاترین قدرت احیا کنندگی به دست آمده مقدار کمتری را نشان داد. نتیجه گیری: پروتئین هیدرولیز شده سویا می تواند به عنوان یک منبع آنتی اکسیدان طبیعی به همراه ارزش تغذیه ای بالا و دیگر خواص زیستی، در غلظت های مناسب قابل رقابت با آنتی اکسیدان‌های سنتزی باشد. پرونده مقاله