ارزیابی اثر نانواکسید روی بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و اجزای عملکرد سویا در شرایط شور طی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 بررسی شد. فاکتور اول چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 4، 5/6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور دوم سه سطح نانو اکسید روی (ZnO) (صفر، 200 و 400 ppm) بودند. نتایج نشان داد ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن خشک بوته، در شوری 5/6 و 9 دسی زیمنس بر متر و اعمال غلظت ppm200 نانو اکسید روی نسبت به سطح صفر و ppm 400 آن مقدار بیشتری داشت. بیشترین هدایت روزنه ای (µMH2Om-2S-1 2/11)، محتوای نسبی آب برگ (6/83 درصد) و بیشترین شاخص پایداری غشاء (7/80 درصد) از اعمال تیمار ppm 200 نانو اکسید روی در سطح تنش 4 دسی زیمنس بر متر به دست آمد. استفاده از اسپری برگی ppm 200 نانواکسید روی در تمام سطوح تنش شاخص اسپد بیشتر از سایر سطوح صفر و ppm 400 نانو اکسید روی داشت. حداکثر تعداد دانه در بوته (4/11) و وزن دانه در بوته (24/2 گرم) نیز از محلول پاشی غلظت ppm 200 نانو اکسید روی و در شوری 4 دسی زیمنس بر متر حاصل شد. در تمامی سطوح تنش مقادیر صفات مورد بررسی از سطح صفر نانو اکسید روی به سطح ppm 200 افزایش یافت و با افزایش غلظت نانو اکسید روی به ppm 400 به علت ایجاد اثر سمی صفات مورد آزمایش کاهش یافت. به طورکلی، نتایج نشان داد که استفاده از غلظت ppm 200 نانو اکسید روی به صورت محلول پاشی سبب بهبود رشد سویا در شوری 9 و 6 دسی زیمنس بر متر گردید. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات رویشی و عملکرد فلفل دلمه ای سبز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 اجرا شد. تیمارها شامل شاهد (بدون اضافه کردن هیچ کودی)، کود شیمیایی NPK، کود دامی، ورمی کمپوست، ورمی کمپوست+ شیمیایی، دامی+ شیمیایی، دامی+ ورمی کمپوست و دامی+ ورمی کمپوست+ شیمیایی بود. نتایج نشان داد که اعمال کود تلفیقی دام و شیمیایی سبب افزایش چشمگیری بسیاری از شاخص‌های مورفولوژیکی و اجزای عملکرد در گیاه شد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، شاخص اسپد، طول میوه، تعداد میوه در بوته و وزن تر میوه در بوته از اعمال تیمار کود دامی به همراه کود شیمیایی به دست آمد. استفاده از کود دام و شیمیایی سبب افزایش 45 درصدی هدایت روزنه نسبت به شاهد شد. بیشترین تعداد حفره در میوه از تیمار ورمی کمپوست و بیشترین قطر میوه از ترکیب کود ورمی کمپوست و کود شیمیایی حاصل شد. به‌طورکلی نتایج نشان داد استفاده توام کود دامی و شیمیایی, به‌دلیل اثر بهبود دهندگی ساختمان فیزیکی و شیمیایی خاک، تحریک برخی میکروارگانیسم ها و در دسترس قرار دادن عناصر غذایی سبب افزایش بسیاری از صفات مورفولوژیکی، اجزای عملکرد و عملکرد فلفل دلمه ای شد. پرونده مقاله

کاربرد تغذیه برگی در مراحل بحرانی می‌تواند در رفع نیاز غذایی گیاه در کوتاه مدت موثر باشد. به منظور بررسی تاثیر تقویت-کنندگان رشد در مرحله پنجه‌دهی گندم بر جبران کمی ترکیبات مورد نیاز از منابع ذخیره‌ای به دانه در فرآیند انتقال مجدد در هنگام قطع آبیاری آخر، آزمایشی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی کاشمر در سال زراعی 99-98 اجرا شد. دو رقم گندم سیروان و رخشان (رقم معمول منطقه) در کرت‌های اصلی و تقویت‌کنندگان رشد شامل: T1: شاهد، T2: اوره فسفات (10 کیلوگرم در هکتار)+ سولوپتاس (8 کیلوگرم در هکتار)+ اسید آمینه (2 در هزار)، T3: اوره فسفات (10 کیلوگرم در هکتار)+ سولوپتاس (8 کیلوگرم در هکتار)+ ریزمغذی کامل (2 در هزار)، T4: اوره فسفات (10 کیلوگرم در هکتار)+ سولوپتاس (8 کیلوگرم در هکتار)+ اسید هیومیک (2 در هزار) بودند. نتایج نشان داد بیشترین ارتفاع بوته از اعمال تیمار T3 در رقم سیروان به دست آمد. در رقم‌های سیروان و رخشان بیشترین طول پدانکل از محلول‌پاشی تیمار T3 حاصل شد. بیشترین وزن خشک بوته در متر مربع از کاربرد تیمار T2 در رقم سیروان حاصل شد. وزن دانه در رقم سیروان حاصل از اعمال تیمار T2 ، T3 و T4 به ترتیب 651، 582 و 462 گرم در مترمربع بود که از رقم رخشان در همین تیمارها بیشتر بود. بیشترین مقدار فتوسنتز در رقم سیروان (1/19میکرومول دی اکسید کربن بر مترمربع بر ثانیه)، هدایت روزنه‌ای و CO2 بین سلولی (Ci) و از محلول‌پاشی تیمار T2 حاصل شد. به طور کلی روند تاثیر تیمار T2 بر فتوسنتز و عملکرد حاکی از جبران کمبود عملکرد دانه (افزایش 52 درصدی) و زیست توده (51 درصدی) در اثر قطع آب آخر در رقم سیروان است. پرونده مقاله

چکیده درمنه دشتی (Artemisia sieberi Besser) از تیره Asteraceae گونه ای دارویی در فلور ایران بوده که اسانس آن در درمان بیماری های انگلی و عفونی کاربرد دارد. طی سالیان اخیر، بخش هایی از رویشگاه های درمنه، توسط عوامل انسانی تخریب شده است. این تحقیق با هدف بررسی نیازهای آت اکولوژی و برآورد تراکم درمنه در سال 1396 در منطقه روداب سبزوار انجام گرفت. ابتدا محدوده درمنه زار بر روی عکس های ماهواره ای، تعیین و اطلاعات بوم شناختی آن، شامل (توپوگرافی، اقلیم، خاک، زمین شناسی و فنولوژی) جمع آوری گردید. در مرحله ی بعد، تراکم درمنه در مراتع تخریب شده با استفاده از مدل شبکه عصبی مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور 70 نمونه تصادفی خاک متشکل از متغیرهای مستقل (بافت، EC،SAR ، pH،N ،P ،K ، کاتیون ها، ماده آلی و درصد آهک) و نیز تراکم درمنه (متغیر وابسته) برای ساخت مدل استفاده گردید. نتایج نشان دادند که درمنه دشتی، ارتفاعات 1400 تا 1800 متر، شیب های صفر تا 12%، بارندگی 160 تا 200 میلی‌متر و خاک های لومی تا لومی ماسه ای آهک دار با شوری کم را ترجیح می‎‎دهد. فعّالیت رویشی درمنه از اواخر اسفند شروع شده و تا اوایل آذر بذرها می رسند. همچنین نتایج پیش بینی مدل نشان داد، کمترین تراکم درمنه با 11/0 در مترمربع مربوط به اراضی می باشد که 40 سال تحت تنش شخم قرار داشته اند و بیشترین تراکم درمنه با 4/0 در مترمربع مربوط به اراضی است که دو سال از تخریب آنها می گذرد.مدل رگرسیون (R2) نشان داد که متغیرهای مستقل، 95% در تعیین تراکم درمنه نفش دارند. پرونده مقاله

In order to evaluate the effect of different Trichoderma isolates on reducing the effects of drought stress on Polianthes tuberose flower, two factorial experiments were carried out based on a completely randomized design with three replications. In the first and second experiments, the first factors were Bi and 65 isolates of Trichoderma harzianum at three levels (0, 10, 20% v/v) and the second factor in both experiments was three levels of drought stress (25, 50, 100% field capacity). The results showed that both isolates increased biomass fresh and dry weights and root dry weight of Polianthes tuberosa plants exposed to stress conditions. Biomass fresh weight was increased by 4 g at 25% stress level by the isolate Bi and 14 g by the isolate 65, indicating the growth of this flower in the presence of Trichoderma fungus. The amount of proline in the treatment of isolate 65 at 20% stress level was increased compared to other levels of the fungus at 25 and 50% stress levels. Relative water content and leaf green area were enhanced when the two fungal isolates were applied under increasing stress levels. In general, it seems that the isolates Bi and 65 of Trichoderma harzianum have different effects under drought stress conditions. پرونده مقاله

In order to evaluate different growing media and nitrogen fertilizer (urea) on some morphological traits of Spathiphyllum, an experiment was carried out in a split-plot arrangement based on a completely randomized block design in three replications in greenhouse conditions in 2018. The main plot was assigned to different growing media including T1: leaf-mold, T2: vermicompost, and T3: a mixed growing medium (peat moss 20% + cocopeat 50% + perlite 30%) and the subplot was assigned to urea fertilizer at different rates of 0, 1, 2, 3 and 4 g/L. Results showed that the mixed growing medium plus 2 g/L urea fertilizer had significant positive effects on all traits. According to the results for the interaction effects, the highest shoot fresh weight (26.5 g/plant), shoot dry weight (3.75 g/plant), root fresh weight (35.5 g/plant), root dry weight (4.87 g/plant), length petiole (55.1 cm), and leaf number (12.1) were obtained from the mixed growing medium plus 2 g/L urea fertilizer, while the traits were the least in all studied growing media plus 0 g/L urea fertilizer. The increase in the urea fertilizer from 0 to 2 g/L increased shoot dry weight and petiole length while the urea fertilizer at the rates of 3 and 4 g/L decreased them. The growing media with an EC of 2 dS/m, high porosity, and high water holding capacity can have significant effects on improving morphologic traits of Spathiphyllum plants. پرونده مقاله

In order to evaluation of mitigation effect on salinity stress on the morphological and biochemical properties of ornamental marigold plant (Tagetes erecta L. Nana), an experimental was carried out in factorial arrangement base on randomized complete block design in three replications at Khorasan Razavi Agriculture Research and Education Center in 2018. The first factor was four salinities (0, 4, 8, 12 dS m-1) and the second factor was potassium silicate (PS) at three levels (0, 100 and 150 ppm). The results showed that the highest plant height was obtained at zero salinity with application 100 ppm PS. The highest shoot dry weight was recorded at salinity of 8 dS m-1 with 150 ppm PS. The highest amount of leaf potassium was observed at salinity of 12 dS m-1 with using of 100 ppm PS and the highest amount of root potassium was obtained at 4 dS m-1 salinity treatment with 100 ppm PS. The results was also showed that in marigold plant at high salinity (more than 8 dS m-1), potassium silicate composition could not have a favorable effect on plant growth. The use of PS in salinity of 12 dS m-1 was able to reduce the concentration of sodium in leaf tissues and increase the amount of potassium, although the amount of potassium increase was higher in low salinities. In general, the use of potassium silicate can be considered as a supplement in plant nutrition at low salinities. پرونده مقاله