به‌منظور بررسی اثر تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات رویشی و عملکرد فلفل دلمه ای سبز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 اجرا شد. تیمارها شامل شاهد (بدون اضافه کردن هیچ کودی)، کود شیمیایی NPK، کود دامی، ورمی کمپوست، ورمی کمپوست+ شیمیایی، دامی+ شیمیایی، دامی+ ورمی کمپوست و دامی+ ورمی کمپوست+ شیمیایی بود. نتایج نشان داد که اعمال کود تلفیقی دام و شیمیایی سبب افزایش چشمگیری بسیاری از شاخص‌های مورفولوژیکی و اجزای عملکرد در گیاه شد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، شاخص اسپد، طول میوه، تعداد میوه در بوته و وزن تر میوه در بوته از اعمال تیمار کود دامی به همراه کود شیمیایی به دست آمد. استفاده از کود دام و شیمیایی سبب افزایش 45 درصدی هدایت روزنه نسبت به شاهد شد. بیشترین تعداد حفره در میوه از تیمار ورمی کمپوست و بیشترین قطر میوه از ترکیب کود ورمی کمپوست و کود شیمیایی حاصل شد. به‌طورکلی نتایج نشان داد استفاده توام کود دامی و شیمیایی, به‌دلیل اثر بهبود دهندگی ساختمان فیزیکی و شیمیایی خاک، تحریک برخی میکروارگانیسم ها و در دسترس قرار دادن عناصر غذایی سبب افزایش بسیاری از صفات مورفولوژیکی، اجزای عملکرد و عملکرد فلفل دلمه ای شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تاثیر کودهای آلی (ورمی کمپوست) و شیمیایی (نیتروژن) بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کود آلی ورمی کمپوست در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 5/7 تن در هکتار و کودشیمیایی اوره با ٤٦ درصد نیتروژن در چهار سطح شامل صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد که کود ورمی کمپوست تاثیر معنی داری بر خصوصیات مورفولوژیکی و درصد اسانس بادرنجبویه داشت، به طوریکه بیشترین ارتفاع بوته، بیشترین تعداد شاخه فرعی، طول و عرض برگ، وزن تر، وزن خشک و درصد اسانس، در حالت کاربرد 5/7 تن در هکتار ورمی کمپوست حاصل گردید. همچنین اختلاف معنی دار بین سطوح مختلف کود شیمیایی اوره مشاهده شد به نحوی که در هنگام استفاده از کود شیمیایی درصد اسانس نسبت به حالت عدم کاربرد این کود به‌طور معنی داری افزایش یافت. بیش ترین مقدار اسانس در تیمار کاربرد همزمان ورمی کمپوست (5/7 تن در هکتار) و کود شیمیایی نیتروژن (100 کیلوگرم در هکتار) به میزان (49/0 درصد) حاصل گردید که در مقایسه با تیمار شاهد (34/0 درصد) حدود 38 درصد بیشتر بود. به طورکلی، نتایج نشان داد که مصرف ورمی کمپوست به همراه نیتروژن موجب افزایش رشد اندام هوایی و تولید ماده خشک و در نهایت باعث افزایش عملکرد کمی و بهبود معنی دار عملکرد اسانس بادرنجبویه می شود. پرونده مقاله

سرخارگل (.Echinacea purpurea (L.) Moench) یکی از گیاهان دارویی متعلق به تیرة کاسنی (Asteraceae) است. اندام های مختلف گیاه به‎ویژه ریشه های آن حاوی ترکیب‌های دارویی ارزشمندی است که خواص ضدباکتریایی و ضدویروسی دارند که در صنعت داروسازی کاربرد دارند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف فولویک اسید و متیل جاسمونات بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریشه و اندام هوایی گیاه سرخارگل انجام شده است. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل برپایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به صورت گلدانی در سال زراعی 1397-1396 انجام شد. تیمار ها شامل: فولویک اسیددر سه سطح (0، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر) و متیل جاسمونات در چهار سطح (0، 90، 100، 110 میکرومولار) بوده است. متغیرهای اندازه گیری شده شامل: میزان فنل کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، کلروژنیک‌اسید و کافئیک اسید بوده است. ارزیابی صفات بیوشیمیایی با متانول و استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و اندازه گیری کلروژنیک اسید و کافئیک اسید توسط HPLC انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارها و اثر متقابل آن ها بر صفات فیتوشیمیایی در سطح یک و پنج درصد معنی دار بوده است. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها بیش ترین میزان کلروژنیک اسید (46/7 میلی گرم بر گرم) در غلظت 110 میکرومولار متیل جاسمونات و 1000 میلی گرم بر لیتر فولویک اسید و بیش ترین مقدارکافئیک اسید (90/28 میلی گرم بر گرم) در شاهد 1000 میلی گرم بر لیتر فولویک اسید تولید شد. همچنین بیشترین میزان فنل کل (29/49 میلی گرم در گرم) در متیل جاسمونات 100میکرومولار و فولویک اسید 1000 میلی گرم بر لیتر در ریشه و بیشترین میزان فلاونوئید کل (66/23 میلی گرم در گرم) در متیل جاسمونات 100 میکرومولار و فولویک اسید 1000 میلی گرم در لیترمشاهده شد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (03/76 درصد مهار رادیکال آزاد) در متیل جاسمونات 110 میکرومولار و فولویک اسید 1000 میلی گرم در لیتر در ریشه نتیجه گیری شد. از نتایج برداشت شد که بیشترین میزان متغیر های اندازه گیری شده در ریشه گیاه ودر غلظت 1000میلی گرم بر لیتر فولویک اسید بود. پرونده مقاله

Chia (Salvia hispanica L.) is an annual plant of the Lamiaceae family that has commercial value due to its omega-3 and omega-6 content. Considering the limited cultivation of this plant in Iran, the effect of planting density and growth regulators under Gorgan weather conditions was investigated in this research. This research was conducted as a factorial design based on a randomized complete block design with 3 replications. The treatments included the cultivation distance (50, 60, and 70 cm), growth regulators including ethephon (0, 10, 30, and 60 mg), and daminozide (0, 25, 75, and 150 mg). The measured variables include morphological and yield traits (wet weight and dry weight of leaves, plant height, number of side branches, stem diameter, leaf area, number of inflorescences per plant) and phytochemical traits (total phenol, total flavonoid, mucilage, antioxidant activity by three methods (DPPH, TAOC, and FRAP)). Results indicate significant effects of ethephon and daminozide on plant growth, with differential impacts on morphological traits and reproductive growth. Specific combinations of ethephon and daminozide treatments influenced phytochemical composition, with notable variations in total phenol and flavonoid content. Antioxidant activity varied across treatments and assays, suggesting complex interactions between growth regulators and antioxidant metabolism. Additionally, mucilage production responded to growth regulator applications, with specific combinations yielding the highest mucilage content, notably with 30 ppm ethephon and 25 ppm daminozide at 70 cm row spacing. These findings contribute to optimizing chia cultivation practices and harnessing its potential as a functional food source with diverse health benefits. پرونده مقاله