چکیده درمنه دشتی (Artemisia sieberi Besser) از تیره Asteraceae گونه ای دارویی در فلور ایران بوده که اسانس آن در درمان بیماری های انگلی و عفونی کاربرد دارد. طی سالیان اخیر، بخش هایی از رویشگاه های درمنه، توسط عوامل انسانی تخریب شده است. این تحقیق با هدف بررسی نیازهای آت اکولوژی و برآورد تراکم درمنه در سال 1396 در منطقه روداب سبزوار انجام گرفت. ابتدا محدوده درمنه زار بر روی عکس های ماهواره ای، تعیین و اطلاعات بوم شناختی آن، شامل (توپوگرافی، اقلیم، خاک، زمین شناسی و فنولوژی) جمع آوری گردید. در مرحله ی بعد، تراکم درمنه در مراتع تخریب شده با استفاده از مدل شبکه عصبی مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور 70 نمونه تصادفی خاک متشکل از متغیرهای مستقل (بافت، EC،SAR ، pH،N ،P ،K ، کاتیون ها، ماده آلی و درصد آهک) و نیز تراکم درمنه (متغیر وابسته) برای ساخت مدل استفاده گردید. نتایج نشان دادند که درمنه دشتی، ارتفاعات 1400 تا 1800 متر، شیب های صفر تا 12%، بارندگی 160 تا 200 میلی‌متر و خاک های لومی تا لومی ماسه ای آهک دار با شوری کم را ترجیح می‎‎دهد. فعّالیت رویشی درمنه از اواخر اسفند شروع شده و تا اوایل آذر بذرها می رسند. همچنین نتایج پیش بینی مدل نشان داد، کمترین تراکم درمنه با 11/0 در مترمربع مربوط به اراضی می باشد که 40 سال تحت تنش شخم قرار داشته اند و بیشترین تراکم درمنه با 4/0 در مترمربع مربوط به اراضی است که دو سال از تخریب آنها می گذرد.مدل رگرسیون (R2) نشان داد که متغیرهای مستقل، 95% در تعیین تراکم درمنه نفش دارند. پرونده مقاله