جهت بررسی کم آبیاری، آبیاری موضعی و پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی بصورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا گردید. کم آبیاری در سه سطح شامل آبیاری بر اساس 100، 75 و50 درصد نیاز آبی گیاه و روشهای آبیاری جویچه ای در دو سطح شامل آبیاری تمام جویچه‌ای و جویچه‌ای موضعی (یک در میان ثابت) بصورت فاکتوریل در کرت‌های اصلی و کاربرد پلیمر سوپرجاذب در دو سطح شامل عدم مصرف سوپر جاذب و مصرف سوپرجاذب به میزان 30 کیلوگرم در هکتار در کرت‌های فرعی قرار گرفت. عملکرد دانه در روش آبیاری جویچه‌ای موضعی نسبت به روش تمام جویچه‌ای در شرایط آبیاری با 100 درصد نیاز آبی، به طور معنی‌داری و به میزان 38/5 درصد کاهش یافت. درصورتیکه اختلاف عملکرد دانه در بین دو روش آبیاری موضعی و تمام جویچه‌ای در شرایط آبیاری با 75 و 50 درصد نیاز آبی معنی‌دار نبود. مصرف سوپرجاذب باعث صرفه جویی در آب آبیاری به میزان 13/4 درصد در طول دوره رشد گردید. با توجه به کاهش 26 درصدی مقدار آب آبیاری در طول دوره رشد در روش آبیاری موضعی، میتوان برای حصول عملکرد دانه ذرت در شرایط آبیاری با 75 و 50 درصد نیاز آبی از روش آبیاری موضعی به جای روش تمام جویچه‌ای در منطقه مورد مطالعه استفاده کرد. همچنین در کنار روش آبیاری موضعی، برای بالاتر بردن بهره وری آب میتوان از سوپر‌جاذب نیز بهره گرفت. پرونده مقاله

محدودیت منابع آبی در مرحله پایانی فصل رشد گیاه کلزا یکی از مشکلات مهم تولید و توسعه این گیاه در مناطق نیمه خشک ایران می باشد. از این رو معرفی رقم متحمل و سازگار با این شرایط برای توسعه کشت این گیاه حایز اهمیت است. بنابراین، به منظور شناسایی و معرفی رقم مناسب کلزا در شرایط کشت تأخیری آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 اجرا شد. تیمار تاریخ کاشت در دو تاریخ 15 مهر (رایج) و 15 آبان (کشت تأخیری) در کرت های اصلی و ارقام کلزا شامل ES Hydromel،ES Alonso، ES Darko، ES Lauren و Ahmadi در کرت های فرعی در قرار داده شدند. به منظور معرفی رقم متحمل به تنش خشکی با استفاده از شاخص های تحمل تنش خشکی کرت های آزمایشی در دو شرایط آبیاری معمول (شاهد) و قطع آبیاری از مرحله گلدهی به بعد (تنش خشکی) قرار گرفتند. نتایج تجزیه مرکب داده ها نشان داد که کشت تأخیری باعث کاهش معنی‌دار درصد روغن و عملکرد روغن دانه کلزا شد. بیشترین میزان درصد روغن و عملکرد روغن به ترتیب با 61/41 درصد و 08/1381 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم ES Hydromel بود. همچنین، بر اساس شاخص های برگزیده این پژوهش شامل شاخص تحمل تنش، میانگین هندسی بهره وری و میانگین بهره وری، متحمل ترین رقم در هر دو شرایط کشت نرمال و کشت تأخیری، رقمES Hydromel و حساس ترین رقم در شرایط کشت نرمال ES Lauren و در شرایط کشت تأخیری رقم ES Darko بودند. نتایج تجزیه کلاستر نیز در تأیید این نتیجه منجر به تشکیل دو خوشه گردید که ارقام ES Darko، Ahmadi و ES Lauren در خوشه حساس و ارقام ES Hydromel و ES Alonso در خوشه متحمل قرار گرفتند. پرونده مقاله

این تحقیق به منظور ارزیابی عملکرد و خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی مرزه بختیاری (Satureja bachtiarica Bunge.) تحت تاثیر کاه گندم غنی شده و تراکم‌های مختلف بوته انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سالهای زراعی 1396 و 1397 در شرایط دیم و در ایستگاه تحقیقات مراتع همند دماوند اجرا گردید. عامل اصلی شامل دو تیمار، کاه گندم 10 تن در هکتار (فرآوری شده با سولفات آمونیوم) و‌ شاهد و عامل فرعی شامل سه تیمار، تراکم 26666 و 40000 و 80000 بوته در هکتار بود. صفات اندازه‌گیری شده شامل عملکرد وزن تر و خشک، درصد و عملکرد اسانس و شناسایی ترکیبات اسانس بود که از اندام هوایی گیاه و در مرحله گلدهی کامل انجام شد. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و از روشهای تجزیه و تحلیل GC وMS GC/ برای تعیین درصد و نوع ترکیبات اسانس استفاده گردید. بیشترین عملکرد اسانس با 7/3 کیلو‌گرم در هکتار در تیمار کاه غنی شده، تراکم زیاد و در سال دوم بدست آمد. بالاترین درصد ترکیبات مربوط به کارواکرول با 85/61 درصد در تیمار کاه غنی شده، تراکم زیاد و در سال دوم و تیمول‌ با 51/12 درصد در تیمار کاه غنی شده، تراکم متوسط و در سال دوم بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد، مرزه بختیاری می‌تواند با کاربرد تیمار کاه غنی شده و تراکم‌های زیاد و متوسط از سال دوم، ضمن افزایش مقاومت و عملکرد گیاه، موجب افزایش ترکیبات عمده اسانس مرزه بختیاری شامل کارواکرول، تیمول، گاماترپینن و لینالول گردد. پرونده مقاله

تنش های محیطی از جمله شوری بر میزان و کیفیت متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی تاثیر زیادی دارند. در این تحقیق به‌منظور بررسی تاثیر شوری بر خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی شاهدانه (Cannabis sativa L.) آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 5 تیمار شوری (0، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) و در سه تکرار در پژوهشکده گیاهان دارویی کرج در سال 1398 به اجرا در آمد. میزان عناصر پتاسیم و سدیم با دستگاه دستگاه فلیم‌فتومتر و کلر به روش رنگ سنجی در اندام‌های برگ و ریشه گیاه و همچنین میزان ترکیبات کانابینوئیدی برگ گیاه شامل تتراهیدروکانابینول (THC[1])، کانابیدول (CBD[2]) و کانابیکرومن (CBC[3]) با دستگاه GC/MS مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری (P≤0.01) بین تیمارهای مختلف شوری ازنظر میزان سدیم، پتاسیم، کلر و کانابینوئیدهای THC، CBD و CBC وجود داشت. با افزایش سطح شوری، میزان یون‌های سدیم و کلر در برگ و ریشه نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت و بیشترین مقدار سدیم برگ و ریشه (به ترتیب 81/15 ، 06/14 میلی‌گرم در گرم) در تیمار شوری 8 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. همچنین افزایش غلظت شوری سبب کاهش پتاسیم برگ و ریشه گیاه شد و بیشترین میزان پتاسیم برگ و ریشه (به‌ترتیب 83/34، 46/34 میلی‌گرم در گرم) مربوط به تیمار شاهد بود. بیشترین میزان THC و CBD (به‌ترتیب 94/7 و 45/1 میلی‌گرم بر گرم گیاه خشک) در غلظت شوری 4 دیسی زیمنس بر متر و بیشترین میزان CBC در شوری 2 دیس زیمنس بر متر (012/0 میلی‌گرم بر گرم برگ خشک) به دست آمد. بنابراین شوری سبب تغییر میزان کانابینوئیدهای گیاه شاهدانه شده و بیشترین میزان THC، CBD و CBC در سطوح پایین شوری حاصل شده است. پرونده مقاله

تنش خشکی یک نگرانی عمده زیست محیطی در سراسر جهان است که رشد محصول را در مقیاس وسیع محدود می‌کند و کاربرد کودهای زیستی و محلول پاشی اسید آمینه برای غلبه بر این موضوع به‌منظور بهبود تولید محصول حائز اهمیت است. بدین منظور پژوهشی دو ساله (97-1395)، به‌صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان کنگاور استان کرمانشاه بر روی مریم گلی (Salvia officinalis L.) اجرا شد. تیمارهای این آزمایش عبارتند از: آبیاری در دو سطح (۵۰۰ و ۱۰۰) درصد ظرفیت زراعی (F.C.) که در کرت‌های اصلی قرار گرفت. عامل فرعی شامل کود زیستی با سه سطح (شاهد، میکوریزا و کود گاوی) در کرت های فرعی بود و عامل فرعی فرعی شامل محلول پاشی اِل- فنیل‌آلانین در چهار سطح ]بدون محلول پاشی (شاهد منفی)، محلول پاشی با آب مقطر (شاهد مثبت)، محلول پاشی با غلظت های 25 درصد و50 درصد اِل- فنیل آلانین [بود. نتایج این پژوهش بیانگر آن است آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی به همراه کاربرد کودهای زیستی (کود گاوی و میکوریزا) و محلول پاشی اِل- فنیل‌آلانین با غلظت50 درصد موجب افزایش صفات مورد مطالعه در این پژوهش شد. بیشترین مقدار و عملکرد اسانس، مربوط به اثرات متقابل تیمارهای آبیاری 100% ظرفیت زراعی+ کود گاوی+ 50 درصد اِل- فنیل آلانین به‌ترتیب با مقادیر (3/5 درصد) و (24/41 کیلوگرم در هکتار) و همچنین برهمکنش تیمارهای آبیاری 100% ظرفیت زراعی+ میکوریزا+ 50 درصد اِل- فنیل آلانین به‌ترتیب با مقادیر (3/6 درصد) و (23/65 کیلوگرم در هکتار) بود. پرونده مقاله

Antioxidant enzymes synthesis in plant is an essential process for increasing the plant's tolerance to abiotic stress. Plant cells and their organs are protected by antioxidant enzymes with removing reactive oxygen species (ROS). To investigate the effect of plant density and organic fertilizers on the antioxidant enzymes activity including superoxide dismutase (SOD), peroxidase (POD), catalase (CAT), polyphenol oxidase (PPO), ascorbate peroxidase (APX) and electrolyte leakage (EL) of Bakhtiari savory (Satureja bachtiarica Bunge.), a field experiment was carried out at dryland farming conditions in Research station of Forests and Rangelands of Homand, Damavand, during 2018 and 2019. The results indicated that organic substrates and plant density significantly changed antioxidant enzyme activities (P≤0.05). Under these conditions, cattle manure reduced the antioxidant enzymes of APX, SOD, PPO, and EL. High plant density resulted in less SOD, POD, APX, CAT, and EL compared to low plant density. Compared to control (non- organic fertilizer), cattle manure decreased the activity of SOD, CAT, PPO and EL by 8, 14, 8, and 28%, respectively, in second year-plants. High plant density decreased the activity of SOD, POD, APX, and CAT by 12, 25, 14, and 23%, respectively. The present study can suggest the use of cattle manure and high plant density to reach the optimal growth under dryland farming conditions through controlling antioxidant enzymes production. پرونده مقاله

همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در شهرستان زهره در جنوب غربی ایران انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل قارچ میکوریزا در دو سطح شامل عدم استفاده (شاهد) و استفاده از گونه Glomus intradiaces و مقادیر بیوچار حاصل از زیست توده گیاهی و ضایعات کشاورزی به عنوان اصلاح‌کننده خاک در سه سطح عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد چهار و هشت تن در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر میکوریزا و بیوچار بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و برخی اجزای عملکرد دانه از جمله تعداد سنبله در متر مربع و دانه در متر مربع معنی‌دار نبود. برهم‌کنش مقادیر متفاوت بیوچار و میکوریزا بر وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبلچه و درصد پروتین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. میزان پروتین دانه (هشت درصد) تعداد سنبلچه در سنبله (11 درصد) و وزن هزار دانه (16 درصد) نسبت به گیاهان شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد. در این تحقیق کاربرد چهار تن در هکتار بیوچار در گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریزا بیشترین میزان عملکرد (23 درصد ) را در مقایسه با شاهد داشت. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر روشهای متفاوت آبیاری و پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و بهره وری آب ذرت، آزمایشی بصورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال زراعی 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام گرفت. کم آبیاری در سه سطح شامل آبیاری بر اساس 100، 75 و50 درصد نیاز آبی گیاه و روشهای آبیاری جویچه ای در دو سطح شامل آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت و آبیاری تمام جویچه ای بصورت فاکتوریل در کرتهای اصلی و کاربرد سوپرجاذب در دو سطح شامل عدم مصرف سوپرجاذب و مصرف سوپرجاذب به میزان 30 کیلوگرم در هکتار در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد برای حصول عملکرد دانه مطلوب در شرایط کم آبیاری، استفاده از روش آبیاری جویچه ای یک در میان به جای روش تمام جویچه ای میتواند سودمند باشد. بیشترین بهره وری آب برای تولید عملکرد دانه (2/06 کیلوگرم در متر مکعب) و عملکرد بیولوژیک (4/71 کیلوگرم در متر مکعب) در شرایط آبیاری با 75% نیاز آبی و روش جویچه ای یک در میان به دست آمد. کاربرد سوپرجاذب در روش آبیاری جویچه ای یک در میان باعث افزایش 26/6 درصدی بهره وری آب برای عملکرد دانه و افزایش 14/5 درصدی بهره وری آب برای عملکرد بیولوژیک شد. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، اعمال روش آبیاری جویچه ای یک در میان بر اساس 75% نیاز آبی گیاه و کاربرد سوپر جاذب به همراه آن، برای افزایش بهره وری آب و عملکرد ذرت پیشنهاد میگردد. پرونده مقاله

چکیده این آزمایش به صورت فاکتوریل با استفاده از فاکتورهای تلقیح میکوریزایی (تلقیح و عدم تلقیح) ، تلقیح فسفات زیستی(تلقیح و عدم تلقیح) و ورمی کمپوست(0،6 و 12 تن در هکتار) در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 89-1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سراب چنگائی (وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان) به اجرا درآمد. مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه‌ای دانکن در سطح احتمال پنج درصد انجام گرفت. نتایج نشان دادکه بیشترین عملکرد دانه (2497 کیلوگرم در هکتار )، ارتفاع بوته (7/62 سانتی متر ) ، تعداد شاخه اولیه (8/3)، تعداد گره در ساقه اصلی (8/23)، شاخص سطح برگ در مرحله 50 درصد گلدهی (9/915) و درصد پروتئین دانه (2/22 درصد ) در تلقیح با میکوریزا حاصل شد. تلقیح فسفات زیستی تأثیر معنی‌داری بر روی عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه نشان داد. همچنین فاکتور ورمی کمپوست اثر معنی‌داری بر روی عملکرد دانه، ارتفاع بوته ،تعداد شاخه اولیه ،تعداد گره در ساقه اصلی ، شاخص سطح برگ و درصد پروتئین دانه نشان داد و بیشترین عملکرد دانه (7/2373 کیلوگرم در هکتار)، ارتفاع بوته (6/62 سانتی متر) ،تعداد شاخه اولیه (3/4 ) تعداد گره در ساقه اصلی (3/25 ) ،شاخص سطح برگ (6/979 )و درصد پروتئین دانه (8/22 درصد ) در سطح سوم ورمی کمپوست (12 تن در هکتار) حاصل گردید. حداکثر عملکرد دانه(5/3882 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تلقیح مایکوریزایی ، تلقیح فسفات زیستی و سطح سوم کود ورمی کمپوست (12 تن در هکتار ) بدست آمد. پرونده مقاله

به منظور ارزیابی شاخص‌های تحمل به خشکی در لاین‌های امیدبخش کلزا تحت تأثیر تاریخ کاشت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 اجرا شد. در این آزمایش تاریخ کاشت در دو زمان 20 مهر و 10 آبان در کرت‌های اصلی و لاین‌های امید-بخش شامل L1112، L1091، L1093، L1206، Okapi در کرت‌های فرعی در نظر گرفته شدند. برای ارزیابی شاخص‌های مختلف فیزیولوژیکی تحمل به تنش خشکی، دو محیط مجزا شامل آبیاری معمول (شاهد) و قطع آبیاری از مرحله خورجین‌دهی به بعد (تنش خشکی آخر فصل) در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که تنش خشکی آخر فصل و تأخیر در کاشت سبب کاهش عملکرد تمامی لاین‌ها شد. در ارزیابی لاین‌ها شاخص‌های میانگین هندسی بهره‌وری، شاخص تحمل به تنش و میانگین بهره‌وری به‌ عنوان شاخص‌های برتر جهت شناسایی لاین متحمل انتخاب گردیدند. با توجه به نتایج شاخص ها لاینی که بتواند در تناوب با گندم پاییزه کشت شده و از طرف دیگر به تنش کمبود آب در انتهای فصل رشد تحمل خوبی نشان داده و کمترین میزان افت عملکرد دانه را داشته باشد، لاینL1206 بوده که به عنوان لاین برتر در این تحقیق معرفی گردید. پرونده مقاله

به منظور ارزیابی واکنش ارقام منتخب پاییزه کلزا به تراکم بوته و کاربرد روی، ‌آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال زراعی (1394-1393 و 1395-1394) در موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا شد. در این آزمایش عامل تراکم بوته در سه سطح شامل: 60،40 و 80 بوته در متر مربع و عامل روی شامل: محلول پاشی با آب خالص (شاهد) و محلول پاشی سولفات روی با غلظت 3 در هزار در مرحله خورجین دهی به صورت فاکتوریل در کرت‌های اصلی و شش رقم کلزا شامل: GKH3705، GKH2624، GKH0224، GK-Gabriella ، Neptune و Elvisدرکرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج مقایسه میانگین اثر ساده محلول پاشی روی نشان داد که کاربرد روی سبب افزایش معنی دار عملکرد روغن به میزان 8/5 درصد شده است و همچنین با در نظر گرفتن هزینه های محلول پاشی و بهاء هر کیلوگرم کلزا، می توان گفت کاربرد روی باعث افزایش بهره وری اقتصادی به میزان 000/545/29 ریال در هکتار شده است. در این بررسی رقم جدید GK-Gabriella در تراکم 40 بوته در متر مربع ودر شرایط کاربرد روی با میانگین 6221 و 66/2629 کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن دانه را به ترتیب به خود اختصاص داده است. نتایج حاصل از اندازه گیری ویژگی های کمی و کیفی ارقام مورد مطالعه نشان داد که در تراکم بوته کمتر و در شرایط کاربرد روی می توان عملکرد دانه و روغن را بهبود بخشید. پرونده مقاله

همواره ساقه روی یکی از محدودیت های کشت پاییزه چغندرقند به شمار می رود. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بر روی رقم نیمه مقاوم شریف در ایستگاه تحقیقاتی مغان در دو سال زراعی 1395-1393 انجام شد. فاکتور اول آزمایش (A) تاریخ کاشت و با سه سطح شامل a1(کاشت 18 مهر)، a2(کاشت سوم آبان )و a3( کاشت 25 آبان) و فاکتور دوم آزمایش(B) محلول پاشی پاکلوبوترازول با دو سطح b1(محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر) وb2(عدم محلول پاشی) بود. نتایج تجریه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثر تاریخ کاشت برای صفات درصدِ قند قابل استحصال، سدیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد و همچنین اثر متقابل تاریخ کاشت و پاکلوبوترازول نیز جهت کنترل ساقه روی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تاریخ کاشت اول بیشترین میزان ساقه روی و عملکرد ریشه را به ترتیب با 88/20 درصد و 52/51 تن درهکتار از خود نشان داد، و تاریخ کاشت دوم نیز عملکرد ریشۀ 8/50 تن در هکتار داشت که در گروه آماری مشابه تاریخ کاشت اول قرار داشت. ولی ساقه روی آن 29/5 درصد بود. اثر متقابل تاریخ کاشت دوم و مصرف پاکلوبوترازول نیز با 44/57 تن درهکتار و 23/4 درصد، به ترتیب بیشترین عملکرد ریشه و کمترین ساقه روی را داشت. پرونده مقاله

پرونده مقاله

پرونده مقاله