بررسی و تعیین عوامل محدود کننده عملکرد دانه گندم و سهم هریک از آنها در ایجاد خلاء عملکرد دانه، این مطالعه در شرق استان کرمان و در شهرهای بم، نرماشیر و فهرج در 15 مزرعه (هر شهر 5 مزرعه) در سال های زراعی 1397-1396 و 1398-1397 به صورت پیمایشی و بر اساس روشCPA (Comparative Performance Analysis) انجام شد. در این پژوهش، کلیه اطلاعات مربوط به عوامل مدیریتی، اقلیمی و صفات زراعی در هر یک از سه شهر بم، نرماشیر و فهرج (شامل 45 متغیر) اندازه گیری و ثبت شدند. رابطه بین عملکرد دانه گندم و کلیه متغیرهای مورد مطالعه با استفاده از روش رگرسیون چند گانه گام به گام بررسی شدند. برای عوامل مدیریتی و اقلیمی یک مدل تولید تعیین گردید. نتایج نشان داد بین عملکرد واقعی (عملکرد کشاورزان) و عملکرد پتانسیل (عملکرد قابل حصول) 98/2347 کیلوگرم در هکتار خلاء (فاصله) وجود دارد. میزان آبیاری، کود نیتروژن مصرفی، تراکم سنبله و تأخیر در کاشت به ترتیب 1/51 ،4/36 ،9/7 و5/4 درصد در ایجاد خلاء عملکرد نقش داشتند. در بین مزارع مورد بررسی مزرعه واقع در فیروزآباد فهرج با عملکرد دانه 6272 کیلوگرم در هکتار بالاترین عملکرد دانه و مزرعه واقع در دولت آباد فهرج با 1116 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. باتوجه به نتایج این پژوهش به نظر می‌رسد با مدیریت صحیح مزارع و بهینه نمودن عوامل محدود کننده (میزان آبیاری، کود نیتروژن مصرفی، تراکم سنبله و تأخیر در کاشت) می توان عملکرد دانه گندم در مناطق بم، نرماشیر و فهرج را به میزان حدود 98/2347 کیلوگرم در هکتار نسبت به عملکردهای فعلی کشاورزان افزایش داد. پرونده مقاله

این تحقیق به منظور ارزیابی عملکرد و خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی مرزه بختیاری (Satureja bachtiarica Bunge.) تحت تاثیر کاه گندم غنی شده و تراکم‌های مختلف بوته انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سالهای زراعی 1396 و 1397 در شرایط دیم و در ایستگاه تحقیقات مراتع همند دماوند اجرا گردید. عامل اصلی شامل دو تیمار، کاه گندم 10 تن در هکتار (فرآوری شده با سولفات آمونیوم) و‌ شاهد و عامل فرعی شامل سه تیمار، تراکم 26666 و 40000 و 80000 بوته در هکتار بود. صفات اندازه‌گیری شده شامل عملکرد وزن تر و خشک، درصد و عملکرد اسانس و شناسایی ترکیبات اسانس بود که از اندام هوایی گیاه و در مرحله گلدهی کامل انجام شد. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و از روشهای تجزیه و تحلیل GC وMS GC/ برای تعیین درصد و نوع ترکیبات اسانس استفاده گردید. بیشترین عملکرد اسانس با 7/3 کیلو‌گرم در هکتار در تیمار کاه غنی شده، تراکم زیاد و در سال دوم بدست آمد. بالاترین درصد ترکیبات مربوط به کارواکرول با 85/61 درصد در تیمار کاه غنی شده، تراکم زیاد و در سال دوم و تیمول‌ با 51/12 درصد در تیمار کاه غنی شده، تراکم متوسط و در سال دوم بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد، مرزه بختیاری می‌تواند با کاربرد تیمار کاه غنی شده و تراکم‌های زیاد و متوسط از سال دوم، ضمن افزایش مقاومت و عملکرد گیاه، موجب افزایش ترکیبات عمده اسانس مرزه بختیاری شامل کارواکرول، تیمول، گاماترپینن و لینالول گردد. پرونده مقاله

Antioxidant enzymes synthesis in plant is an essential process for increasing the plant's tolerance to abiotic stress. Plant cells and their organs are protected by antioxidant enzymes with removing reactive oxygen species (ROS). To investigate the effect of plant density and organic fertilizers on the antioxidant enzymes activity including superoxide dismutase (SOD), peroxidase (POD), catalase (CAT), polyphenol oxidase (PPO), ascorbate peroxidase (APX) and electrolyte leakage (EL) of Bakhtiari savory (Satureja bachtiarica Bunge.), a field experiment was carried out at dryland farming conditions in Research station of Forests and Rangelands of Homand, Damavand, during 2018 and 2019. The results indicated that organic substrates and plant density significantly changed antioxidant enzyme activities (P≤0.05). Under these conditions, cattle manure reduced the antioxidant enzymes of APX, SOD, PPO, and EL. High plant density resulted in less SOD, POD, APX, CAT, and EL compared to low plant density. Compared to control (non- organic fertilizer), cattle manure decreased the activity of SOD, CAT, PPO and EL by 8, 14, 8, and 28%, respectively, in second year-plants. High plant density decreased the activity of SOD, POD, APX, and CAT by 12, 25, 14, and 23%, respectively. The present study can suggest the use of cattle manure and high plant density to reach the optimal growth under dryland farming conditions through controlling antioxidant enzymes production. پرونده مقاله

از آنجایکه عملکرد چغندرقند تحت تاثیر طول دوره رشد و مدیریت زراعی می‌باشد، این آزمایش برای بررسی کشت تاخیری در سال‌های زراعی 1395 و 1396 با دو تیمار فواصل ردیف کاشت با دو سطح 25 و 40 سانتیمتر (کرت اصلی) و سه سطح فواصل بوته روی ردیف کاشت با استفاده از 7/1، 4/2 و 1/3 یونیت در هکتار بذر (کرت فرعی) به صورت کرت‌های خرد شده (RCBD) در چهار تکرار اجرا شد. با اضافه شدن تیمار تاریخ برداشت با دو سطح تاریخ برداشت متعارف و تاخیری در سال دوم، طرح آماری به کرت‌های خرد شده فاکتوریل تغییر یافت (فواصل بوته روی ردیف و تاریخ برداشت به صورت فاکتوریل). بیشترین درصد قند خالص و پتاسیم در فاصله ردیف ۴۰ سانتیمتر بدست آمد. در سال دوم کاهش 37 درصدی تعداد ریشه نهایی نسبت به سال اول باعث کاهش ۲۵ درصد عملکرد ریشه، 31 درصد عملکرد قند خالص و ۲۱ درصد کارایی آب آبیاری شد. بر خلاف سال اول اثر فواصل بوته روی ردیف کاشت بر صفاتی همچون عملکرد ریشه و عملکرد قند خالص و کارایی آب آبیاری معنی‌دار نگردید، در حالیکه در هیج یک از دو سال بر درصد قند خالص اثر معنی‌دار نداشت. با تاخیر در برداشت افزایش عملکرد قند خالص و کارایی آب آبیاری به ترتیب برابر 32 و 16 درصد بود. از اینرو در این آزمایش، فاصله ردیف 25 سانتیمتر و فاصله بوته روی ردیف 22 سانتیمتر (4/2 بونیت) برای منطقه کرج توصیه می‌گردد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثرات دمای پوشش گیاهی در مراحل رشد زایشی بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد دانه سویا از طریق تاریخ کاشت و تراکم‌های مختلف، آزمایشی با استفاده از کرت‌های خردشده به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مغان و کرج در سال زراعی 92-1391 انجام شد. تیمارها شامل سه تاریخ کاشت 15 اردیبهشت، 15 خرداد و 15 تیر، سه تراکم کاشت 300، 400 و 500 هزار بوته در هکتار و دو رقم ویلیامز و L17 بود. نتایج نشان داد که فتوسنتز خالص در منطقه کرج ( µmol CO2 m-2s-114/16) نسبت به منطقه مغان (µmol CO2 m-2s-1 51/18) کمتر بود. بیشترین هدایت روزنه‌ای(mmol m-2 s-1 6/330) و فتوسنتز خالص( µmol Co2 m-2s-113/19) مربوط به تاریخ کاشت 15 خرداد بود همچنین بیشترین هدایت روزنه‌ای (mmol m-2 s-1 325) در تراکم 400 هزار بوته مشاهده شد. شاخص کلروفیل برگ در تراکم‌های 300 و 400 هزار بوته در هکتار در مغان بیشتر از کرج بود. دومین تاریخ کاشت و دومین تراکم کاشت بیشترین عملکرد دانه را دارا بودند (به ترتیب 3142 و 3154 کیلوگرم در هکتار). به‌جز شاخص کلروفیل، سایر صفات در بین دو رقم با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند و بیشترین شاخص کلروفیل (7/43) مربوط به رقم ویلیامز در منطقه کرج بود. با توجه به نتایج و به‌منظور جلوگیری از رویارویی مراحل غلاف‌بندی و پرشدن دانه سویا با دمای بالای پوشش گیاهی، بهتر است کاشت سویا در نیمه خرداد و با تراکم 400 هزار بوته صورت پذیرد. پرونده مقاله