در این تحقیق تجزیه ارتباطی 105 ژنوتیپ گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از 12 آغازگر SSR مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، بذور گندم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو شرایط نرمال (mM NaCl 10) و شور (mM NaCl 120) در گلدان ها کشت شدند و فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و محتوای پروتئین کل مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده های فیزیولوژیک، نشان داد که فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و محتوای پروتئین کل در ارقام مورد مطالعه گندم نان، تفاوت معنی داری را داشتند. نتایج تجزیه رگرسیون چند متغیره نشان داد که نشانگرهای gwm67b - gwm282d تحت شرایط شوری، نسبت به سایر نشانگرهای مورد مطالعه ، پیوستگی بیشتری با فعالیت کاتالاز در گونه های مورد مطالعه داشته اند. همچنین جدول مربوطه، مارکرهای gwm291a- wmc73a- barc124a را بعنوان موثرترین نشانگرها در پیوستگی با آنزیم APXمعرفی نمود. تجزیه ساختار جمعیت و بارپلات بدست آمده از آن نیز نشان داد که شاخص K و متوسط لگاریتم لایک لی هود، بیشترین مقدار را در2 K= (57.38) دااشته اند، بنابراین به احتمال قوی جمعیت مورد استفاده دارای 2 زیر جمعیت بودند. تجزیه Tassel مربوط به نشانگرهای SSR تحت شرایط آبیاری طبیعی و آبیاری با آب شور نشان داد که 54 مکان مرتبط با صفات مورد مطالعه در شرایط شاهد و 61 مکان در شرایط شوری بر اساس مدل خطی عمومی (GLM) و همچنین 35 مکان مرتبط در شرایط شاهد و 20 مکان در شرایط شوری بر اساس مدل خطی مختلط (MLM) به دست آمد. پرونده مقاله

In a study to select sensitive and tolerant soybean lines to drought-stress and selection of superior genotypes, 80 soybean lines obtained from crosses of Karbin×Fora cultivars immediately with control (cultivar L.17) in crop rotation 2016-2017 In the Lurestan-Saraab research farm sit, they were evaluated in the form of a Lattice design 9×9 with two replications. The results of the analysis of variance showed significant differences between the control line and other lines there was a significant difference between the blocks for different traits. According to the results of stepwise regression and PCA traits were grouped into four components, accounting for about 62% of the total variation. The evaluation of grain yield potential and accurate evaluation with PCA of traits led to the selection of lines superior lines in the experiment. The results of this study showed that plant height, number of pods per plant, number of seeds per pod, and 100- seed weight can be used as criteria for selection to improve seed yield in drought-stress condition soybeans. پرونده مقاله

Nanotechnology is now an integrated feature of most modern research in agriculture. Nanomaterials are being widely used for enhancing soil fertility and strengthening its organic cycle and subsequently, improving yields of important crops. These particles can be prepared easily through different chemical, physical, and biological approaches. In this paper, biological method of preparation of Zinc, Iron, and Silver nanoparticles are described using the extracts of three medicinal plants which are commonly used for their important pharmaceutical properties, namely chamomile, licorice, and aloe vera. Also, the analytical techniques used to confirm the quality of the produced bio-NPs are explained. پرونده مقاله

این تحقیق به منظور بررسی دور آبیاری و تراکم بر عملکرد و اجزا عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی سورگوم علو فه ای رقم اسپیدفید در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. عامل دور آبیاری در3 سطح: 9، 13 و17روزیک بار بعد از مرحله پنجه دهی در کرت های اصلی وعامل تراکم های کاشت در 3 سطح: 300،200 و400 هزار بوته درهکتار در کرت های فرعی قرار گرفتند. اثر دورهاى آبیارى بر صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد گره در بوته، وزن تر برگ در بوته، وزن تر ساقه و عملکرد علوفه تر معنى دار شد. اثر تراکم هاى گیاهى نیز بر صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، وزن تر برگ در بوته، وزن تر ساقه و عملکرد علوفه تر معنى دار شد. همجنین اثر متقابل تیمارها بر صفات ارتفاع گیاه، وزن تر ساقه وعملکرد علوفه تر معنى دار شد. در این آزمایش بهترین رژیم آبیاری انجام آبیاری هر 9 روز یکبار و مناسب ترین تراکم300 هزار بوته در هکتار بود. نتایج به دست آمده نشان داد علوفه تر در سطح آبیاری 9 روزبیشترین مقدار را دارد در حالی که پس از خشک شدن میزان علوفه خشک در سطح آبیاری 9 روز یکبار و تراکمِ 300 هزار بوته در هکتار با میزان 33/33 تن در هکتار بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد. درصد وزن خشک به وزن تر در سطوح مختلف آبیاری در سطح احتمال 5% تفاوت معنی دار داشت. همچنین تراکم ها و اثر متقابل تراکم در سطوح دور آبیاری در سطح احتمال 1% دارای تفاوت معنی دار بود. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر مقادیر و زمان کاربرد متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ بهاره بومی اصفهان در منطقه فراهان، آزمایشی در سال 1389 اجرا گردید. این تحقیق به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی به زمان های مختلف محلول پاشی متانول در چهار سطح: T1= مرحله شروع ساقه دهی، T2= مرحله 10 % گلدهی، T3= مرحله پایان گلدهی و خشک شدن گلبرگ ها، T4= مرحله ساقه دهی و پایان گلدهی و کرت های فرعی به غلظت های مختلف متانول در چهار سطح: S1= 100 % آب مقطر، S2= 10 % متانول، S3= 20 % متانول، S4= 30% متانول، اختصاص یافتند. نتایج نشان داد کاربرد غلظت های مختلف متانول بر صفاتی چون، ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته، عملکرد دانه و درصد روغن گلرنگ در سطح آماری پنج درصد معنی دار بود. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین عملکرد دانه گلرنگ با میانگین 39/3 تن در هکتار از تیمار مصرف متانول20% به دست آمد که موجب افزایش 17/24% عملکرد دانه نسبت به کمترین مقدار آن شد. پرونده مقاله

این آزمایشی در سال زراعی1390 در اراک اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل نیتروکسین در دو سطح بدون تلقیح و تلقیح با نیتروکسین و نیتروژن در 5 سطح صفر، 75، 150، 225 و 300 کیلوگرم در هکتار به صورت خالص و با استفاده از کود اوره 46% بودند که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. نتایج نشان داد تاثیر نیتروکسین بر تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، تعداد کل بذر در گیاه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه موثر بود به نحوی که کاربرد نیتروکسین سبب بهبود صفات مذکور گردید. تاثیر نیتروژن نیز بر صفات مذکور معنی دار شد، به طوری که مصرف آن تا 300 کیلوگرم در هکتار موجب افزایش این صفات به جز تعداد ردیف در بلال شد در حالی که بیشترین تعداد دانه در بلال با مصرف 225 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. اثر متقابل نیتروکسین و نیتروژن بر تعداد دانه در ردیف و تعداد دانه در بلال معنی دار شد. افزایش مصرف نیتروژن تا 300 کیلوگرم در هکتار توام با کاربرد نیتروکسین افزایش این صفات را نتیجه داد. بیشترین مقدار عملکرد دانه با میانگین 9720 کیلوگرم در هکتار از تیمار کاربرد نیتروکسین همراه با مصرف 225 کیلوگرم در هکتار نیتروژن حاصل شد. پرونده مقاله

میزان ریزش دانه کلزا در اثر برداشت تاخیری به شدت افزایش پیدا می کند و برداشت زودهنگام نیز باعث کاهش شاخص برداشت و عملکرد دانه می گردد. در این تحقیق که به صورت مزرعه ای در سال زراعی86-1385 در ایستگاه تحقیقات زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اراک انجام شد اهمیت زمان برداشت کلزا مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور آزمایشی به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تاریخ برداشت 20 خرداد ماه، 5 و 20 تیر ماه در کرت های عمودی و چهار زمان برداشت در ساعات مختلف 6 صبح، 12 ظهر، 6 بعد از ظهر و 11 شب در کرت های افقی بود. در این بررسی از رقم پائیزه Okapi که از ارقام توصیه شده برای شرایط آب و هوایی اراک است استفاده شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد رطوبت دانه، میزان و درصد ریزش دانه قبل و پس از برداشت بود. نتایج نشان داد مناسبترین زمان برداشت کلزای پائیزه در اراک 5 تیرماه بود. میانگین عملکرد دانه در ساعت برداشت 6 عصر و 11 شب بدون مشاهده اختلاف معنی دار حدود 3600 کیلوگرم در هکتار محاسبه گردید. همچنین در مناسبترین تاریخ برداشت یا پنجم تیرماه میزان ضایعات ناشی از ریزش دانه کمترین مقدار یعنی 8/14% را نشان داد که در مقایسه با تاریخ برداشت20 تیرماه 5/1% کمتر بود. ریزش قبل برداشت در 20 تیرماه 3/6% و در تاریخ 5 تیرماه 5/3% را می توان به علت 15 روز تاخیر نسبت به تاریخ بهینه برداشت محصول دانست. پرونده مقاله

این تحقیق با هدف بررسی 16 ژنوتیپ ذرت (15 هیبرید ذرت به همراه رقم شاهد (KSC 704)) در شرایط آب و هوائی مناطق مختلف ایران به منظور انتخاب ژنوتیپ های پایدار با عملکرد مناسب اجرا گردید. طرح آزمایشی مورد استفاده، بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار بود و در سال های زراعی 90-89 و 91-90 در 12 ایستگاه (کرج، شیراز، قراخیل قائمشهر، مغان، خرم آباد، میاندوآب، مشهد، گرگان، دزفول، اصفهان، جیرفت و ایلام) مورد کشت قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد، ‌اثر‌متقابل ژنوتیپ و محیط‌ در سطح احتمال 01/0 معنی‌دار ‌شد و برای بررسی دقیق ‌تر اثر متقابل و تعیین ارقام پایدار تجزیه پایداری با روش های مختلف انجام پذیرفت. نتیجه مقایسه میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ‌ها، مشخص نمود که ژنوتیپ‌های 2 (KLM 77002/10-5-1×K19/1)، 1 (KLM 76002/3×MO17) و 8 (K48/3×K18) به ترتیب با میانگین عملکرد دانه 003/10، 002/10 و 933/9 تن در هکتار دارای بیشترین میانگین عملکرد دانه بوده و ژنوتیپ 16(KSC 704) (شاهد) عملکرد کم‌تری را نسبت به ژنوتیپ‌های فوق نشان داد. بررسی پایداری ژنوتیپ‌ها توسط روش‌های پارامتری تک متغیره نشان داد که ژنوتیپ‌های پرمحصولی که توسط هر دو مفهوم استاتیک و دینامیک به عنوان پایدار معرفی شدند به ترتیب عبارت بودند از 8 (K47/2×MO17)، 1 (KLM 76002/3×MO17) و 2 (KLM 77002/10-5-1×K19/1). ژنوتیپ16 که به عنوان شاهد در آزمایش استفاده شده بود، پایداری کمی را نسبت به ژنوتیپ‌های فوق نشان داد. ناپایدارترین ژنوتیپ‌ها که عملکرد نسبتاً پائینی نیز داشتند، ژنوتیپ‌های 14 (KLM78018/6×MO17) و 5 (K3651/2×K19) بودند. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف نیتروژن و زئولیت بر خصوصیات کمی و کیفی سیب زمینی رقم آگریا، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرادی واقع در 5 کیلومتری اراک، در بهار سال 1388 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نیترون در سه سطح 96، 184 و 276 کیلوگرم در هکتار و زئولیت در چهار سطح صفر، 2، 4 و 6 تن در هکتار بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر مقادیر مختلف زئولیت و نیتروژن بر تعداد ساقه در بوته، ارتفاع بلندترین ساقه اصلی، وزن خشک اندام هوائی، وزن کل غده در بوته، وزن غده های با قطر بیشتر از 5/5 سانتی متر و عملکرد غده در هکتار در سطح احتمال 1% معنی دار شد. همچنین مقایسه میانگین ها نشان داد که اثرات متقابل زئولیت و نیتروژن بر وزن کل غده دربوته، وزن غده های با قطر بیشتر از 5/5 سانتی متر و عملکرد غده در واحد سطح معنی دار بود. بالاترین عملکرد غده با کاربرد مقدار 276 کیلوگرم نیتروژن خالص و 6 تن زئولیت به میزان 61 تن در هکتار به دست آمد که اختلاف معنی داری با تیمار مصرف 184 کیلوگرم نیتروژن و 6 تن زئولیت در هکتار نداشت. بنابراین با مصرف کمتر کود نیتروژن تا 184 کیلوگرم در هکتار می توان بدون کاهش معنی دار عملکرد، در مصرف کود نیتروژن صرفه جویی به عمل آورد. پرونده مقاله

به منظور بررسی تاثیر باکتری های آزاد کننده فسفر و محلول پاشی با سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم سیب زمینی اگریا و مارکیز، آزمایشی به صورت اسپیلت فاکتوریل در سه تکرار در منطقه توره از توابع شهرستان سربند واقع در 45 کیلومتری اراک، در بهار سال زراعی 88- 89 اجرا شد. تیمارها شامل دو رقم سیب زمینی اگریا و مارکیز، تیمار محلولپاشی با سولفات روی در دو سطح با و بدون محلولپاشی و تیمار فسفر شامل مصرف فسفر در چهار سطح شامل صرف 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل بر اساس آزمون خاک(P1) ، (P2) 100کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و باکتری های آزاد کننده فسفر، (P3) مصرف باکتری های محلول کننده فسفر به تنهایی(P4) مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و اضافه کردن باکتری های محلول کننده فسفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بین ارقام مورد استفاده در این بررسی از نظر عملکرد بیوماس، ارتفاع بوته، تعدا غده در بوته و عملکرد غده ها تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج حاکی از آن بود که رقم مارکیز در تمام صفات مورد بررسی در این تحقیق حائز برتری معنی داری نسبت به رقم شاهد یا اگریا بود. در تمام موارد با اضافه کردن کود باکتریایی حل کننده فسفر با کود شیمیایی عملکرد صفات ارتقاء نشان داد. رقم مارکیز حساسیت بیشتری نسبت به رقم اگریا به فراهمی فسفر از خود نشان داد به طوری که با کمبود فسفر وزن خشک غده های آن از 81 گرم به 51 گرم کاهش یافت. این تغییرات برای رقم اگریا از 66 به 54 گرم بود. پرونده مقاله

به­منظور بررسی تنوع ژنتیکی اینبرد لاین­های سویا، مدل­سازی عملکرد دانه و انتخاب ژنوتیپ­های برتر، 80 لاین سویا حاصل از تلاقی ارقام کاربین در فورا به همراه رقم شاهد رقم  L.17 در مزرعه تحقیقاتی سراب چنگایی خرم­آباد در قالب طرح لاتیس 9 × 9 ارزیابی گردید. اختلاف معنی­داری در صفات مورد مطالعه بین رقم شاهد و لاین­های مورد بررسی مشاهده شد. بین عملکرد دانه و اکثر صفات مورد ارزیابی از­ جمله تعداد غلاف در بوته، درصد جوانه­زنی، ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در بوته همبستگی مثبت و معنی­داری وجود داشت. صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه 82% عملکرد را توجیه کردند. با استفاده از تجزیه به عامل­ها، 17 صفت مورد مطالعه در قالب چهار مولفه حدود 62% از تغییرات کل را توجیه نمودند. صفات عملکرد دانه در کرت و عملکرد دانه در بوته که در عامل اول قرار داشتند، مهمترین صفات مورد ارزیابی بودند. بنابراین، صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه را می­توان به عنوان معیارهایی برای گزینش لاین­های برتر در جهت بهبود عملکرد دانه در سویا در نظر گرفت. پرونده مقاله

اثر متقابل ژنوتیپ و محیط یکی از مهم ترین مباحث و چالش&shy;های پژوهشگران اصلاح نباتات می&shy;باشد. این پژوهش برای بررسی پایداری عملکرد بیست و هشت ژنوتیپ گندم نان (<em>Triticum aestivum</em>)، در شش مکان مختلف و در دو سال متوالی (95-94 و 96-95)، انجام شد. این آزمایش به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب، اثرات متقابل دو جانبه ژنوتیپ &times; سال و سال &times; مکان و اثرات سه جانبه ژنوتیپ &times; سال &times; مکان در سطح یک درصد، معنی دار گردید. تجزیه پایداری عملکرد با استفاده از روش&shy;های پارامتری چند متغیره (AMMI و GGE biplot) انجام گردید. اثر اصلی ژنوتیپ و محیط در نتایج تجزیه AMMI در سطح یک درصد معنی دار شدند. از دو مولفه اصلی PC1 و PC2 برای رسم بای پلات استفاده گردید. بر اساس پارامترهای تجزیه پایداری مدل AMMI، &nbsp;ژنوتیپ&shy;های 25،16،27 و 6 به عنوان ژنوتیپ&shy;های پایدار انتخاب شدند. بر اساس نتایج تجزیه گرافیکی، اثر متقابل ژنوتیپ &times; محیط با استفاده از GGE biplot ژنوتیپ&shy;های 15،14،17،18 و 20 به عنوان ژنوتیپ&shy;های پایدار معرفی شدند که مکان زابل متفاوت از مکان های دیگر نشان داده شده&shy;اند. پرونده مقاله