هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور بر تاب‌آوری و تنظیم هیجانیدختران دارای شکست عاطفی انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل شامل کلیه دختران نوجوان دوره دوم متوسطه دارای تجربه شکست عاطفی در شهرستان ازنا (استان لرستان) بود. در این پژوهش تعداد 30 دختر نوجوان دارای تجربه شکست عاطفی با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 دختر در گروه آزمایش و 15 دختر در گروه گواه). گروه آزمایش آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور (بوردیک، 2014) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ضربه عشق (راس، 1999)، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور بر تاب‌آوری (001/0p<) و تنظیم هیجانی (001/0p<)دختران دارای شکست عاطفی تأثیر معنادار دارد. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور با بهره‌گیری از فنونی همانند فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه می‌تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود تاب‌آوری و تنظیم هیجانی دختران دارای شکست عاطفی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقت‌درمانی بخشش‌محور مبتنی بر تعارضات زناشویی و درمان مبتنی بر شفقت بر خشم و سازگاری زناشویی زنان اجرا شد. روش‌: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان دارای تعارضات زناشویی شهر یزد در سال 1398 بود. 45 زن دارای تعارضات زناشویی با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌‌های آزمایش و گروه گواه گمارده شدند. گروه‌های آزمایش، شفقت‌درمانی بخشش‌محور و درمان مبتنی بر شفقت را به شکل جداگانه دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ)، کنترل خشم (ACQ) و سازگاری زناشویی (MSQ) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شفقت‌درمانی بخشش‌محور و درمان مبتنی بر شفقت بر خشم (0001≥P؛ 41/0=Eta؛ 71/12=F) و سازگاری زناشویی(0001≥P؛ 45/0=Eta؛ 25/15=F) زنان تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که شفقت‌درمانی بخشش‌محور نسبت به درمان مبتنی بر شفقت تاثیر بیشتری بر سازگاری زناشویی داشته است. نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر معنادار شفقت‌درمانی بخشش‌محور و درمان مبتنی بر شفقت، توصیه می‌شود در راستای بهبود سازگاری زناشویی و خشم زنان دارای تعارضات زناشویی، این دو روش مورد استفاده قرار گیرند. پرونده مقاله

هدف این پژوهش ساخت و روایی‌سازی نرم‌افزار درمان مواجهه‌ای هراس از پرواز با فناوری واقعیت مجازی و اجرای مقدماتی بود. روش پژوهش از نوع روایی‌سنجی بود. جامعة آماری پژوهش در مرحله بررسی روایی محتوایی نرم‌افزار، کلیة روانشناسان متخصص درزمینة درمان فوبیا و متخصصان کامپیوتر و رسانه بودند که 9 نفر آن‌ها به‌عنوان نمونة پژوهش به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. جامعة آماری در مرحله اجرای مقدماتی، کلیة افراد مبتلا به هراس از پرواز بودند که 10 نفر آن‌ها به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل دوربین فیلم‌برداری 360 درجه، نمایشگر واقعیت مجازی و پرسشنامة ترس از پرواز بود. به‌منظور سنجش روایی محتوایی، داده‌های حاصل از فرم پاسخگویی متخصصان تحلیل شد و ضریب توافق کاپا 78/0 به دست آمد که مناسب بود. نتایج تحلیل کوواریانس در مرحله اجرای مقدماتی نشان داد که نرم‌افزار فوق بر کاهش هراس از پرواز تأثیر معنادار داشته است (P < 0.05). پرونده مقاله

هدف این پژوهش، تعیین تأثیر آموزش گروهی تنظیم هیجان بر کاهش نشانه‌های استرس ادراک‌شدۀ زنان مبتلا به سرطان سینه بود. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و طرح پژوهش با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش همۀ زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر اصفهان بودند که کمتر از یک سال از تشخیص سرطان سینه در آنها می‌گذشت. از بین جامعۀ آماری 30 زن مبتلا به سرطان سینه ارجاع داده شده به مرکز خیریه در شهر اصفهان به شیوۀ داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش، آموزش گروهی تنظیم هیجان دریافت کردند و به گروه گواه آموزشی داده نشد. آموزش در هشت جلسه (هفته‌ای دو جلسۀ 45 دقیقه‌ای) بر روی گروه آزمایش انجام شد. همۀ آزمودنی‌ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، به پرسشنامۀ DASS21 مربوط به استرس (لاویباند، 1995) جواب دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرات استرس زنان مبتلا به سرطان سینه شرکت‌کننده در گروه آموزش تنظیم هیجان، نسبت به گروه گواه تفاوت معناداری داشته است (05/0P <). بنابراین آموزش تنظیم هیجان، نشانه‌های استرس ادراک‌شده را به‌طور معنی‌داری کاهش می‌دهد. پرونده مقاله

هدف از این پژوهش تعیین رابطۀ راهبردهای شناختی ـ فراشناختی با عملکرد تحصیلی و بررسی عوامل مؤثر بر آنها از قبیل سن، جنس، رشته، شغل، مصرف دارو و تعداد مشروطی دانشجویان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد یادگار امام(ره) شهر ری که در نیمسال اول 93ـ1392 مشغول به تحصیل بودند، می‌گردید (22904=N). با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی 378نفر نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های اطلاعات شخصی و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) بود. برای تحلیل داده‌ها از رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج بیانگر رابطۀ مثبت و معنادار بین راهبردهای شناختی و فراشناختی با عملکرد تحصیلی دانشجویان بود (05/0P < ). بین عملکرد تحصیلی با کاربرد راهبردهای شناختی و فراشناختی در دانشجویان از نظر شغل، رشته و تعداد ترم‌های مشروطی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P < ). اما از نظر جنسیت و مصرف دارو تفاوت معناداری بین دانشجویان وجود نداشت. پرونده مقاله

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعهآماریپژوهشبیمارانیبودندکهبرایترکمواد محرکبهمرکزترکاعتیادبیمارانسرپاییوابستهبه سازمانبهزیستیاهواز در سال 1393مراجعهنمودند. از میان آنها،60 نفر به شیوه نمونه‌گیریدر دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طرح‌واره درمانی در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایشی ذهن‌آگاهی در طی 8 جلسه 45دقیقه‌ای به‌صورت گروهی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به کمک پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002)پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ درمان گروهی بودند. با استفاده از آزمون مقایسه زوجی (LSD) نتایج نشان داد به‌کارگیری طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی در سوءمصرف مواد محرک مؤثر است.به عبارتی هر دو گروه آزمایشی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه گواه در مرحلة پس‌آزمون و پیگیری افزایش در راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان را در سطح (05/0&gt;p) نشان دادند.همچنین هر دو با یکدیگر تفاوت معنی‌دار دارند و گروه طرح‌واره درمانی تأثیر بیشتری از ذهن‌آگاهی داشته است.بر این اساس می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که در پیشگیری از مصرف مواد محرک، تمرکز به رویکردهای طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان مؤثر باشد. پرونده مقاله

هدف این پژوهش، مقایسة اثربخشی واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش‌آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، کنترل و پیگیری بود. جامعة آماری عبارت بود از دانش‌آموزان 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-97 که از بین آنها 48 نفر به شیوة هدفمند انتخاب و با رعایت معیارهای ورود به شیوة تصادفی به 3 گروه واقعیت مجازی، نوروفیدبک و کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. آزمون اسنپ&ndash;4 فرم والدین (1981) برای سنجش نقص توجه آزمودنی‌ها توسط مادران آنها تکمیل گردید. گروه آزمایش واقعیت مجازی تعداد 10 جلسة سه‌دقیقه‌ای مداخله نرم‌افزار واقعیت مجازی و گروه آزمایش نوروفیدبک تعداد 30 جلسة 45 دقیقه‌ای نوروفیدبک دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون و پیگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه مؤثر هستند، اثرات آنها در مرحلة پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگین‌های گروه‌های آزمایش با گروه کنترل معنی‌دار است (001/0&gt;p). شواهد به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه دانش‌آموزان مبتلا در هر دو مرحله مؤثر هستند و تفاوت بین گروه‌های واقعیت مجازی و نوروفیدبک معنی‌دار نیست (05/0&lt;p). پرونده مقاله

هدف پژوهش مقایسۀ اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور با روان‌شناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری در نوجوانان داغدیده بود . این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دورۀ پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل نوجوانان داغدیدۀ مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ آموزش و پرورش شهر شیراز در سال 97-1396 بودند. 24 نفر به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های سوگ (Dyregrov, 2001) و پرخاشگری (Buss &amp; Perry, 1992) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور و مداخلات روانشناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری نوجوانان داغدیده مؤثر است(P&lt;0/05) و گروه ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور تأثیر بیشتری از روانشناسی مثبت‌نگر داشته و تغییرات در طول زمان پایدار بوده است. پرونده مقاله

هدف این پژوهش بررسی تأثیر روش‌های آموزشی نقشه مفهومی، یادگیری مشارکتی و روش سنتی بر انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی درس زیست شناسی بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش‌آموزان پسر رشته تجربی شهرستان ورامین بودند. در یک طرح نیمه آزمایشی 60 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. گروه‌های آزمایش به طور مجزا 15 جلسه تحت آموزش به کمک روش نقشه مفهومی و یادگیری مشارکتی قرار گرفتند و گروه کنترل با روش سنتی آموزش دید. همه گروه‌ها پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمانز (1970) و آزمون معلم ساخته پیشرفت تحصیلی را به عنوان پیش تست و پس تست تکمیل کردند. داده‌ها با روش واریانس چند متغیره (مانوا) تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد روش نقشه مفهومی برخلاف روش سنتی باعث افزایش انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی شده است. همچنین روش یادگیری مشارکتی برخلاف روش سنتی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی شده، اما میان آن دو در انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری وجود نداشت. علاوه بر آن روش نقشه مفهومی بیشتر از روش یادگیری مشارکتی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی شده، اما میان آن دو در انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p &lt; ) بنابراین روش نقشه مفهومی از روش‌های یادگیری مشارکتی و سنتی مؤثرتر است. پرونده مقاله

هدف این پژوهش، تدوین و اعتباریابی بستۀ آموزشی یادگیری خودراهبر و تعیین اثربخشی آن بر اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانشجویان بود. مطالعه حاضر بصورت تلفیقی (ترکیبی) و در قالب یک طرح اکتشافی (ابتدا روش کیفی و سپس روش کمی است). به‌منظور شناسایی مؤلفه‌های خودراهبر در این پژوهش از روش کیفی تحلیل مضمون استفاده شده است. تحلیل مضمون روشی برای شناخت تحلیل و گزارش الگوهای موجود در داده‌های کیفی است. روش کار در بخش کمی پژوهش به‌صورت شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با پیگیری 3 ماهه با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانشجویان پسر جدیدالورود دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر اصفهان در سال تحصیلی 1396-1395 که تعداد آنان 275 نفر در رشته‌های مختلف بود، تشکیل می‌دهند که از این تعداد بر اساس فراخوان اعلام شده، 36 نفر دانشجو، داوطلب شرکت در دوره آموزشی شدند و دانشجویان داوطلب، به روش تصادفی ساده در دو گروه 18 نفره آزمایش و کنترل گمارش گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل بستۀ آموزشی مبتنی بر مؤلفه‌های یادگیری خودراهبر، پرسشنامۀ سرزندگی تحصیلی حسین‌چاری و دهقانی‌زاده (1391) و پرسشنامۀ اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2007) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد و یافته‌ها نشان داد که تفاوت میانگین نمرات در همۀ متغیرهای پژوهش شامل اشتیاق تحصیلی و ابعاد آن و سرزندگی تحصیلی در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری معنی‌دار شده است (001/0 p&lt;) میزان تأثیر بستۀ آموزشی بر افزایش اشتیاق تحصیلی در مرحلۀ پس‌آزمون برابر با 5/54 درصد و در مرحلۀ پیگیری برابر با 4/44 درصد بود. همچنین میزان تأثیر این بسته بر افزایش سرزندگی تحصیلی در مرحلۀ پس‌آزمون برابر با 3/48 درصد و در مرحلۀ پیگیری برابر با 33 درصد بود. پرونده مقاله

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی با آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهر اصفهان بود. در پژوهش حاضر روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر دارای فرسودگی تحصیلی در مقطع دوم متوسطه در یکی از مدارس شهرستان اصفهان در سال 1398 بودند نمونه پژوهش ۴۵ شامل نفر از دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی بودند که بر اساس معیار های ورود و به شیوه دردسترس انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه ۱۵ نفره شامل گروه مداخله فرانظری، گروه مداخله فراشناختی و گروه کنترل بصورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه فرسودگی تحصیلی(برسو وهمکاران ۱۹۹۷)بود. بر روی دو گروه اول مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی و آموزش راهبردهای فراشناختی اجرا گردید و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری به عمل آمد برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین اثربخشی مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی با آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان تفاوت معنادار (p&lt;0.05) وجود دارد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری دانش آموزان دخترانجام گرفته است.پژوهش از نوع مداخله با طرح پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل بود.جامعه آماری همه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ابرکوه، درسال تحصیلی 1398-1397ومشارکت کنندگان درپژوهش شامل 30 نفرازدانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.این افراد بر اساس تقسیم تصادفی در دو گروه مداخله و گروه کنترل به تعداد مساوی قرار گرفتند و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از مقیاس شیفتگی مارتین و جکسون و پرسشنامه پایداری داکورث استفاده شد.این ابزار ابتدا برای هر دو گروه به عنوان پیش آزمون ،اجرا شدند.سپس آموزش چشم انداز زمان به عنوان متغیر مستقل پژوهش در 12جلسه 60دقیقه ای ،برای گروه آزمایش اجراشد.گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان آموزش،بار دیگر دو ابزار پژوهش برای هر دو گروه مداخله و کنترل ،به عنوان پس آزمون ،اجرا شد.داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس ،تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد که آموزش چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری در گروه مداخله تاثیر مثبت و معناداری دارد.یافته های پژوهش حاضر ،با توجه به پیشینه پژوهش مورد بحث قرار گرفته اند .در پایان پیشنهاداتی برای انجام پژوهش درباره آموزش چشم انداز زمان و متغیرهای مربوط به بر شیفتگی و پایداری ارائه شده است. پرونده مقاله

این پژوهش عوامل تاثیر گذار بر نارسایی شناختی که از آن جمله می توان به عواملی مانند سن، جنس، شغل، نوع،رشته تحصیلی، تعدادمشروطی، مصرف دارووهمچنین رابطه نارسایی شناختی را با افت تحصیلی مورد بررسی قرار می دهد. روش طرح تحقیق توصیفی واز نوع همبستگی می باشد. وجامعه آماری شامل کلیه دانشچویان دانشگاه آزاد واحد یادگارامام خمینی(ره) شهرری که در نیمسال اول 93-92 مشغول به تحصیل بودند، می گردید(22904=N). تعدادنمونه از طریق فرمول ساده شده کوکران بدست آمد(384= n)، که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مشخصات فردی وپرسشنامه نارسایی شناختی (CFQ) بود. آلفای کرونباخ در پژوهش حاضر 79/. برای پر سشنامه نارسایی شناختی بدست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل مسیرو آزمون تی تست و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که بین نارسایی شناختی وافت تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین جنس، شغل، نوع رشته تحصیلی، تعداد مشروطی، مصرف دارو در دانشجویان تفاوت آماری معنادری وجود ندارد. اما نارسایی شناختی با سن رابطه مثبت داشت. باوجود اینکه تحقیقات پیشین وجود رابطه مثبت بین نارسایی شناختی با سوانح شغلی وتصادفات را پیش بینی می کرد ولی نمی توانست پیش بینی کننده افت تحصیلی باشد. واین به علت میزان اضطرابی است که در شرایط امتحانی پیش می آید وسطح هوشیاری وکنترل شناختی دانشجویان را افزایش می دهد. پرونده مقاله

در سالهای اخیر شاهد افزایش تحقیقات در زمینه اثر بخشی درمانهای مختلف روانشناختی در کمک به افراد مبتلا به بیماریهای جسمانی مختلف می باشیم . هدف کلی این پژوهش تعیین اثربخشی درمان رفتاری-شناختی گروهی بر اضطراب ، استرس و افسردگی در کودکان دیابتی بیمارستان 17 شهریور رشت می باشد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد .جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به دیابت نوع یک که از اسفند سال 1392 تا ابتدای تیر ماه 1393 برای درمان به بیمارستان 17 شهریور شهر رشت مراجعه نمودند می باشد و نمونه آماری شامل 30 نفر از آنان است که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15 نفر) قرار گرفتند و برنامه درمان شناختی-رفتاری گروهی برای گروه آزمایش در 12 جلسه 5/1 ساعته صورت گرفت و پس از اتمام درمان ،پس آزمون برروی هر دو گروه اجرا شد. متغیرهای افسردگی، استرس و اضطراب دو گروه بیمار در درو مرحله ی پیش از اجرا و پس از اجرا مورد بررسی قرار گرفته شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه اختصاصی افسردگی، اضطراب و استرس داس ۴۲ لاویبوند و پرسش نامه دموگرافیک بود . در این پژوهش از آزمون های، کلموگروف اسمیرنوف، تی تست پیش آزمون و پس آزمون( جفت شده) و تی تست دو متغیره مستقل استفاده شده که داده ها بوسیله نرم افزار SPSS تحلیل گردید. میانگین نمرات افسردگی و استرس و اضطراب در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و شاهد نشان می دهد که اجرای درمان رفتاری-شناختی باعث کاهش میزان اضطراب و کاهش میزان استرس می شود و بر میزان افسردگی بیماران اثر معناداری نداشته است. نتایج این پژوهش موید تأثیر ارایه درمان شناختی-رفتاری گروهی بر اضطراب ، استرس می باشد. از این رو توصیه می شود این الگو به عنوان یکی از الگوهای درمانی در جهت کاهش اضطراب و استرس به کودکان دیابتی ارایه گردد. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش پیش از ازدواج طرحواره محور بر ارزش‌های ازدواج و تصویر ایده‌آل از همسر در دختران مجرد شهر اصفهان بود. این بررسی به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دختران مجرد زیر 30 سال شهر اصفهان بود. بدین منظور 30 دختر مجرد با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (15 نفر) کنترل و (15 نفر) آزمایش گمارده-شدند. گروه آزمایش تحت آموزش گروهی پیش از ازدواج طرحواره محور در 15 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها در مرحله پیش از مداخله و پس از مداخله به پرسشنامه‌های ارزش‌های ازدواج دلخموش (1386) و نگرش به نحوه انتخاب همسر کوب، لارسون و واتسون (2003) پاسخ دادند. با این تفاوت که گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش پیش از ازدواج طرحواره محور بر ارزش‌های ازدواج تأثیر معناداری داشته است (05/0P&lt;). در متغیر تصویر ایده‌آل از همسر نیز، در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد (05/0P&lt;). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت آموزش پیش از ازدواج طرحواره‌محور می‌تواند به‌عنوان یک مداخله مهم و کلیدی قبل از ازدواج در نظر گرفته شود. نتایج این تحقیق می‌تواند مورد استفاده مشاوران خانواده و ازدواج قرار بگیرد. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط سبک‌های یادگیری (وابسته به‌زمینه و نابسته به‌زمینه) و صفات شخصیت (روان رنجورخویی، برون‌گرایی، پذیرش، سازگاری و وظیفه‌شناسی) با پیشرفت تحصیلی انجام شد. جامعه این پژوهش همه دانشجویان رشته‌های علوم‌انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد بودند. برای انجام این پژوهش 360 دانشجو (196 دختر و 164 پسر) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه سبک‌های یادگیری (التمن، راسکین و ویتکین، 1971) و پرسشنامه صفات شخصیت (کاستا و مک کری، 1992) را تکمیل کردند. یک آزمون محقق ساخته به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی زبان‌انگلیسی در نظر گرفته شد. یافته‌ها نشان داد که سبک وابسته به‌زمینه و وظیفه‌شناسی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی‌دار (p&le;0/01)، پذیرش با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی‌دار (p&le;0/05) و روان رنجور خویی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنی‌دار داشته است (p&le;0/01). وظیفه‌شناسی، سبک وابسته به‌زمینه و پذیرش در یک مدل توانستند 49 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیش‌بینی کنند و نیز سهم وظیفه‌شناسی در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی بیش از سایر متغیرها بود. پرونده مقاله

اعتیاد یکی از مشکلات جوامع بشری است که مشکلات فردی، خانوادگی، اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، اقتصادی و بهداشتی زیادی ایجاد کرده است. هدفاین پژوهش، تدوین راهنمای درمان انگیزش&lrm;افزایی و مقایسه اثربخشی آن با درمان فعال‌سازی رفتاری در مبتلایان به سومصرف مواد بود. برای این منظور طی ‌یک پژوهش‌‌‌‌ترکیبی به منظور تدوین بسته درمان انگیزش‌افزایی از روش کیفی تحلیل مضمون قیاسی استفاده شد. توافق تخصصی برای بسته درمانی بالاتر از 9% به دست آمد. پس از تدوین بسته، طی ‌یک مطالعه مقدماتی اعتبار اولیه اجرایی این بسته تایید شد. سپس طی یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل، 45 فرد مبتلا به سومصرف مواد به‌شیوه هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل 15 نفری گمارده شدند. درمان انگیزش‌افزایی طی 8 جلسه و درمان فعال‌سازی رفتاری طی 10 جلسه روی گروه‌های آزمایشی اجرا شد. گروه‌‌ها در ابتدا و انتهای درمان، از نظر شدت اعتیاد مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد درمان انگیزش‌افزایی و فعال‌سازی رفتاری هر دو موجب کاهش شدت اعتیاد افراد مبتلا به سومصرف مواد می‌شوند و جهت تاثیرگذاری بر جنبه‌های مختلفی از زندگی این افراد سودمند هستند. پرونده مقاله