List of Articles soybean meal

• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  1 - The effect of using different levels of rapeseed meal on internal organ weight and secretion of thyroid hormones in broilers
  حسین Iravani بابک Khierkhah
  Abstract   As rapeseed meal production is increasing in IRAN, this research is designed to investigate the possibility of replacing soybean meal with rapeseed meal as well as the anti nutrient effects of rapeseed meal in broiler diet. In this research rapeseed me More

  Abstract   As rapeseed meal production is increasing in IRAN, this research is designed to investigate the possibility of replacing soybean meal with rapeseed meal as well as the anti nutrient effects of rapeseed meal in broiler diet. In this research rapeseed meal in five different levels 0%, 25%, 50%, 75%, and 100% was used in the ration of broilers in place of soybean meal. The study was conducted on 500 one-day old chicks by completely randomized design (CRD) with 2×5 factorial arrangement and 4 replicates and 25 birds in each replicate. The birds were fed with experimental diet for 8 weeks. At the end of eight weeks, one male and one female bird were randomly selected from each replicate and slaughtered and the heart, liver, and pancreas were taken for examination. While slaughtering a sample of their blood was also collected to measure the level of T3 and T4 hormones. The results showed that the use of rapeseed meal didn’t have a significant effect on secretion of T3 and T4 hormones, heart weight, and pancreas weight percentage. With the increase in consumption of rapeseed meal the liver weight percent was increased significantly (p<0.05) but didn’t lead to liver hemorrhage. This research indicated that it is possible to replace soybean used with 25% rapeseed meal in the starter period (0-3 weeks), 50% in the period (4-6 weeks), and 75% in the finisher period (7-8 weeks) without any negative effects. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  2 - The Effect of Partial Replacing Solvent Soybean Meal with Poultry Blood Meal on Performance and Metabolic Status of Fresh Holstein Dairy Cows
  I. Rahnama T. Amirabadi Farahani S. Karimi-Dehkordi
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  3 - بررسی تجزیه‪پذیری شکمبه‪ای و مدل‪سازی برای پیش‪بینی فراهمی مواد غذایی برای نشخوارکنندگان از منبع سویای فرآوری شده با روش‪های مختلف
  E. پرند ع.ر. وکیلی م. دانش مسگران
  در این پژوهش با استفاده از مدل DVE2010 پیش‪بینی فراهمی مواد مغذی برای نشخوارکنندگان از کنجاله سویا، کنجاله سویای اکسترود شده و کنجاله سویای فول فت انجام گرفت. نتایج نشان داد کنجاله سویای اکسترود شده، کنجاله سویا و کنجاله سویای فول فت به ترتیب از بیشترین به کمترین محتوی More

  در این پژوهش با استفاده از مدل DVE2010 پیش‪بینی فراهمی مواد مغذی برای نشخوارکنندگان از کنجاله سویا، کنجاله سویای اکسترود شده و کنجاله سویای فول فت انجام گرفت. نتایج نشان داد کنجاله سویای اکسترود شده، کنجاله سویا و کنجاله سویای فول فت به ترتیب از بیشترین به کمترین محتوی پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه و قابل هضم و جذب حقیقی در روده باریک (ARUP) را دارا بودند. در محتوی پروتئین میکروبی سنتز شده در شکمبه و قابل هضم و جذب حقیقی در روده باریک (AMCP) بین کنجاله سویای اکسترود و کنجاله سویای فول فت تفاوت معنی‪داری وجود نداشت ولی میزان پروتئین میکروبی سنتز شده در شکمبه و قابل هضم و جذب حقیقی در روده باریک و پتانسیل سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه بر اساس انرژی قابل دسترس (MCPe) برای کنجاله سویا به شکل معنی‪داری بیشتر از دو تیمار دیگر بود. بیشترین میزان هدر رفت پروتئین آندوژنوسی (ECP) برای کنجاله سویای اکسترود شده مشاهده شد وتفاوت معنی‪داری در این فراسنجه بین کنجاله سویا و کنجاله سویای فول فت وجود نداشت. کنجاله سویای اکسترود شده، کنجاله سویا و کنجاله سویای فول فت دارای به ترتیب از بیشترین به کمترین محتوی کل پروتئین قابل متابولیسم (DVE) بودند. مدل‪سازی فراهمی مواد مغذی برای گاو‪های شیرده با استفاده از DVE2010 می‪تواند ابزاری ارزشمند برای سنجش کمی کل پروتئین قابل هضم و جذب در روده باریک از منابع مختلف باشد. این اطلاعات می‪تواند برای تنظیم جیره‪ها و کاهش میزان هدررفت نیتروژن و کنترل آلودگی محیط زیست از این طریق مورد استفاده قرار بگیرد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  4 - ارزیابی in situ تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای کنجاله آفتابگردان در مقایسه با کنجاله سویا
  کا.و. ندلکوو
  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم More

  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای ماده خشک (DM) SFM و SBM و پروتئین خام (CP) استفاده شدند. نمونه‌هایی از SFM از هفت گیاه فرآوری شده آفتابگردان (SFM1 تا SFM7) جمع‌آوری شدند. هر دو خوراک پروتئینی برای ساعت‌های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 در شش تکرار در شکمبه گاوها انکوبه شدند. سرعت تجزیه‌پذیری DM به ‌طور متوسط 8/24 درصد برای SFM بود که کمتر از مقدار مشاهده شده برای SBM (2/29 درصد) بود (01/0>P). تجزیه‌پذیری موثر DM برای SFM (2/56 درصد/ساعت)، در میانگین نرخ خروج شکمبه‌ای 06/0/ساعت، پایین‌تر بود (01/0>P) در مقایسه با نمونه‌های SBM (3/67 درصد/ساعت). کسر قابل شستشوی a پروتئین (CP) برای نمونه‌های SFM (3/25 درصد) بشتر بود (01/0>P) در مقایسه با تمامی دسته‌های SBM (5/16 درصد). تجزیه‌پذیری مؤثر پروتئین SFM (7/67  درصد/ساعت) در نرخ عبور شکمبه‌ای 06/0/ساعت بیشتر بود (01/0>P) نسبت به SBM (63 درصد/ساعت). قابلیت هضم روده‌ای DM نمونه‌های SFM (6/42 درصد) اندازه‌گیری شده توسط تکنیک کیسه متحرک (01/0>P) نسبت به نمونه‌های SBM (9/71 درصد) پایین‌تر بود. قابلیت هضم روده‌ای پروتئین SFM (9/89 درصد) همچنین پایین‌تر بود (01/0>P) نسبت به SBM (6/94 درصد). نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نمونه‌های SBM مقاوم‌تر به تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای نسبت به SFM بودند. داده‌ها پیشنهاد می‌دهند که تغییر پارامترهای حرارت‌دهی (toasting) می‌تواند تجزیه‌پذیری SFM را برای بهبود کیفیت پروتئین کاهش دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  5 - اثرات تکمیل جیره‌ با کنجاله سویای فرآوری شده با زایلوز یا کنجاله گلوتن ذرت فرآوری نشده در گاوهای شیری شیرده
  M. Jahani-Moghadam E. Mahjoubi H. Amanlou S. Mohammadi
  این آزمایش به منظور مقایسه این‌که تغذیه کدام یک از کنجاله سویای فرآوری شده با زایلوز یا کنجاله گلوتن ذرت در شرایط مزرعه‌ای بهتر است، انجام شد. 94 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش کرده در اوایل دوره شیردهی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. گاوها به طور ت More

  این آزمایش به منظور مقایسه این‌که تغذیه کدام یک از کنجاله سویای فرآوری شده با زایلوز یا کنجاله گلوتن ذرت در شرایط مزرعه‌ای بهتر است، انجام شد. 94 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش کرده در اوایل دوره شیردهی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. گاوها به طور تصادفی به یکی از دو تیمار (1) کنجاله گلوتن ذرت یا (2) کنجاله سویای فرآوری شده با زایلوز به عنوان منبع اصلی پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه در جیره غذایی اختصاص یافتند. مصرف ماده خشک، تولید شیر و شیر تصحیح شده بر اساس 5/3 درصد چربی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. یک تمایل به معنی‌داری برای نسبت بالاتر تولید شیر تصحیح شده بر اساس 5/3 درصد چربی: ماده خشک مصرفی (57/1 در برابر 47/1) و درآمد: هزینه (97/1 در برابر 83/1) در تیمار 1 مشاهده شد. نیتروژن اوره‌ای شیر (89/15 در مقابل 16/15 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) برای تیمار کنجاله سویای فرآوری شده با زایلوز بالاتر بود. گلوکز پلاسما، اسیدهای چرب غیر استریفیه شده، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، آلبومین، کل پروتئین و نیتروژن اوره‌ای خون بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌داری نداشتند. این نتایج نشان می‌دهد که تحت شرایط مزرعه‌ای و مواد خوراکی به کار رفته در این مطالعه، تغذیه کنجاله گلوتن ذرت در اوایل دوره‌ی شیردهی از لحاظ اقتصادی سودمند است، که در تقابل با باورهای مرسوم است. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  6 - The Effect of Soybean Meal Heating Time on the in vitro Digestibility and Ruminal Fermentation Profile
  W. Wulandari B.P. Widyobroto C.T. Noviandi A. Agus
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  7 - بررسی آزمایشگاهی سطوح مختلف جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله گوار در یک جیره پرواری برای بره‌ها
  ن. سلیمانی م. ملکی ح. علی‌عربی پ. زمانی م. دهقان-بنادکی
  هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات جایگزینی کنجاله سویا (SBM) در سطوح مختلف (سطح 0 بعنوان جیره D1، 33 به عنوان جیره D2، 67 به عنوان D3 و 100 درصد جایگزینی به عنوان D4 بر اساس محتوی پروتئین خام) توسط کنجاله گوار (GM) بر کینتیک گاز تولیدی، میزان هضم و ویژگی‌های تخمیر شکمبه‌ای More

  هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات جایگزینی کنجاله سویا (SBM) در سطوح مختلف (سطح 0 بعنوان جیره D1، 33 به عنوان جیره D2، 67 به عنوان D3 و 100 درصد جایگزینی به عنوان D4 بر اساس محتوی پروتئین خام) توسط کنجاله گوار (GM) بر کینتیک گاز تولیدی، میزان هضم و ویژگی‌های تخمیر شکمبه‌ای یک جیره پرواری برای بره‌ها بود. سه آزمایش انجام گرفت. هدف از آزمایش اول با استفاده از انکوباسیون‌های 144 ساعته، تعیین مقایسه­ای کینتیک گاز تولیدی توسط SBM و GM بود. همچنین کینتیک گاز تولیدی و قابلیت هضم و تخمیر شکمبه‌ای جیره پرواری، حاوی نسبت‌های مختلف GM و GM به ترتیب با استفاده از انکوباسیون‌های 144 و 24 ساعته در آزمایش‌های دوم و آخر مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که حداکثر گاز تولیدی (a)، مدت زمانیکه که نصف گاز حداکثری (T1/2) تولید می‌شود و انرژی متابولیسمی (ME) در SBM بالاتر، و نرخ تولید گاز (µ) پایین‌تر از GM می‌باشد (001/0P<). در دومین آزمایش کینتیک، جایگزینی SBM با GM در هیچکدام از سطوح، تأثیری بر کینتیک گاز تولیدی جیره پرواری نداشت (05/0<P). با اینحال در آزمایش آخر گاز تولیدی بعد از 24 ساعت (GP24)، قابلیت هضم آزمایشگاهی مادۀ خشک (IVTDMD)، قابلیت هضم آزمایشگاهی مادۀ آلی (IVTOMD)، فاکتور تفکیک (PF)، توده میکروبی تولیدی (MBP) و غلظت اسیدهای چرب فرار تام (TVFA) در جیره D2 در مقایسه با جیره‌های D1 و D4 افزایش یافت. غلظت آمونیاک در جیره‌های D2 و D3 در مقایسه با D4 کاهش یافت (05/0P<)، با این وجود الگوی اسیدهای چرب فرار تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<P). این نتایج نشان دادند که پروتئین SBM می‌تواند تا 67 درصد توسط پروتئین GM جایگزین گردد، اما 33 درصد جایگزینی، با توجه به اثرات مفید آن بر قابلیت هضم و تخمیر شکمبه‌ای توصیه می­گردد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  8 - اثر تغذیه انواع متفاوت کنجاله سویا و دانه جو فرآوری شده متفاوت روی عملکرد گاوهای هلشتاین شیری با تولید بالا
  ا. خطیبی شهری م. دانش مسگران د. زحمتکش
  بیست و چهار گاو شیری هلشتاین در یک طرح کاملاً تصادفی برای بررسی اثر کنجاله سویا (SM) و کنجاله سویا محافظت شده با زایلوز (XSM) در ترکیب با جو آسیاب شده (GB) یا جو پرک شده (FB) روی ماده خشک مصرفی، تولید شیر، تخمیر شکمبه‌ای و پاسخ‌های خونی استفاده شدند. دوره آزمایش 30 روز More

  بیست و چهار گاو شیری هلشتاین در یک طرح کاملاً تصادفی برای بررسی اثر کنجاله سویا (SM) و کنجاله سویا محافظت شده با زایلوز (XSM) در ترکیب با جو آسیاب شده (GB) یا جو پرک شده (FB) روی ماده خشک مصرفی، تولید شیر، تخمیر شکمبه‌ای و پاسخ‌های خونی استفاده شدند. دوره آزمایش 30 روز به‌ طول انجامید. جیره‌ها شامل تهیه 85/19 درصد سیلاژ ذرت، 02/12 درصد علوفه یونجه، 72/0 درصد کاه گندم و 41/67 درصد کنسانتره با متوسط 17 درصد پروتیئن خام (براساس DM) روزانه دوبار پیشنهاد شدند. ماده خشک مصرفی (DMI) (051/0P=) و مقدار شیر (0001/0>P) با XSM در جیره‌های با GB یا FB کاهش یافت (05/0>P). جیره‌های تغذیه شده حیوانات محتوی XSM چربی شیر تصحیح شده (FCM 3.5%) و انرژی تصحیح شده شیر (ECM) کمتری نسبت به جیره‌های محتوی SM (05/0>P) داشتند. چربی شیر و مواد جامد نه درصد چربی در XSM به ‌طور معنی‌داری بیشتر از SM (05/0>P) بودند اما درصد پروتئین شیر پایین‌تر بود (05/0>P). مقایسه جیره‌های GB در مقابل FB و SM در مقابل XSM نشان داد که مقدار پروتئین شیر برای جیره‌های حاوی FB (05/0>P) و حاوی SM (001/0>P) بالاتر بود. متابولیت‌های خونی به ‌طور معنی‌داری بین تیمارها متفاوت بود (05/0>P). جیره‌های حاوی XSM سطوح پایین‌تری از اسیدهای چرب غیر استریفه و سطوح بالاتری نیتروژن اوره‌ای خون نسبت به جیره‌های حاوی SM (05/0>P) داشتند. غلظت‌های استات، پروپیونات، والرات و بوتیرات به ‌طور معنی‌داری بین جیره‌ها متفاوت بود (05/0>P). براساس نتایج آزمایش ما، کنجاله سویا در ترکیب با جو آسیاب شده ممکن است عملکرد گاوهای شیری هلشتاین را تغییر دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  9 - Effect of the Replacement of Soybean Meal by Rubber Seed Meal on Growth, Economics and Carcass Characteristics of Broiler
  ام.جی. خاتون ام.ز. کریم جی.ب. داس ام.کا.آی. خان
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  10 - The Effects using Canola Meal by Using two Levels of Vegetable Oil on Performance, Egg traits and Blood Biochemical Parameters of Laying Hens in Late Laying Period
  ali nobakht mohammad valizadeghan
  This experiment was conducted to evaluate the effects of using canola meal and two levels of vegetable oil on performance, egg traits and blood biochemical parameters of laying hens in late laying period. In this experiment 216 of Hi line (W36) laying hens from 62 to 74 More

  This experiment was conducted to evaluate the effects of using canola meal and two levels of vegetable oil on performance, egg traits and blood biochemical parameters of laying hens in late laying period. In this experiment 216 of Hi line (W36) laying hens from 62 to 74 weeks of age were used in a (3 × 2) factorial pattern with 3 level of canola meal (10.12%, 15.18% and 20.24%) and 2 level of vegetable oil (2% and 4%). This experiment was conducted in a completely randomized design with 6 groups and 3 replicates (with 12 hens in each replicate). The experimental groups included: 1) diet with 6.93% of soybean meal, 10.12% of canola meal and 2% of vegetable oil, 2) diet with 8.58% of soybean meal, 10.12% of canola meal and 4% of vegetable oil, 3) diet with 3.19% of soybean 15.18% of canola and 2% of vegetable oil, 4) diet with 3.19% of soybean meal, 15.18% of canola meal and 4% of vegetable oil, 5) diet without soybean meal, 20.24% of canola meal and 2% of vegetable oil, 6) diet without soybean meal, 20.24% of canola meal and 4% of vegetable oil. The results showed that the replacement of soybean meal by canola meal except of egg weight did not have any significantly effects on performance, egg traits and blood biochemical parameters of laying hens (P>0.05). The highest egg weight (63.62g) was observed by using 15.18% of canola meal. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  11 - Effects of Rapeseed meal replacement by Soybean meal on productive traits of fresh Holstein cows
  N. Ghobadi,
  The aim of in this study was effect of different level replacement soybean meal and canola meal and its effectin Dry matter, production and milk composition Glocose and BUN of dairy cow. here of 24 Holstein cows wereselected randomly.Treatments were diets containing dif More

  The aim of in this study was effect of different level replacement soybean meal and canola meal and its effectin Dry matter, production and milk composition Glocose and BUN of dairy cow. here of 24 Holstein cows wereselected randomly.Treatments were diets containing different levels of 0,5,10 and 15 percent rapeseed mealwas replaced with soybean meal. Then The blood and milk samples from cows were then and Analyzed by Sasand Glm.The results showed no signifcant differences between any of the treatments (P≥0.50) in case of milkprotein percentage, fat percentage, the percentage of lactose, glucose levels and blood BUN. Effect of time on allcomponents of the study was signifcant (P≤ 0.50).The test results showed that the soybean meal with canola mealwithout detrimental effects on production parameters and blood metabolites in dairy cows fed soybean meal wasreplaced every level. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  12 - Replacement of urea by part of soybean meal in broiler diets
  Ebrahim Bahraini Javad Pourreza Mohammad Kazem Dastghab Beheshti Lotf Ollah Bornaee
  In order to study the effect of urea in broilers diet, an experiment was conducted to compare seven dietary treatments in which urea was substituted for a part of soybean meal. In a completely randomized design, 420 1-old broiler chicken (Arian) were divided into 21 gro More

  In order to study the effect of urea in broilers diet, an experiment was conducted to compare seven dietary treatments in which urea was substituted for a part of soybean meal. In a completely randomized design, 420 1-old broiler chicken (Arian) were divided into 21 groups (replicates). Each replication contained 15 birds and each ditary treatment was assingned to three groups as follow. First group: The birds were given urea during the two and three weeks and during the other weeks they consumed conventional diet. Second group: the bird fed the diet containing urea during the forth and seventh weeks and they were feed conventional diet during the other periods. Third group: The birds were control group which were feed with conventional diet without urea during all the exprimental period. The used diets were isocaloric and isonitrogenous and urea was used at levels of 0.203 , 0.406 and 0.609%. The results indicated, using urea in the diets of broiler at mentioned levels had no any significant adverse effect or broiler performance including body weight gain/feed intake, feed conversion ratio decresing percentage and abdominal fat. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  13 - Effect of Guanidino Acetic Acid Supplementation in Soybean Meal and Canola Meal-Based Diets on Broiler Performance, Carcass Characteristics, Liver Enzymes, and Intestinal Morphology
  F.S.  Mirsalehi B. Dastar O.  Ashayerizadeh R.  Mirshekar
  A total of 288 Ross 308 broiler chickens (mixed sex) were used to investigate the effect of supplemental guanidino acetic acid (GAA) to soybean meal (SBM) and canola meal (CM) based diets on growth per-formance, carcass characteristics, liver enzymes, and morphometric i More

  A total of 288 Ross 308 broiler chickens (mixed sex) were used to investigate the effect of supplemental guanidino acetic acid (GAA) to soybean meal (SBM) and canola meal (CM) based diets on growth per-formance, carcass characteristics, liver enzymes, and morphometric indexes. Birds were randomly assigned to four treatments in a completely randomized design with a 2 × 2 factorial arrangement consisting of 2 types of oil seed meal (SBM and CM) and 2 levels of GAA (0 and 0.6 g/kg) with six replicates in each. The results indicated that birds fed with CM diet had significantly lower feed intake and body weight gain and a worse feed conversion ratio than those fed with SBM diet (P<0.05). Supplementing GAA to the CM diet but not to the SBM diet led to increased feed intake so that the value was similar to those birds receiving the SBM diet as a statistical point (P<0.05), while the improvement of body weight gain was not achieved completely. Carcass, breast, and thigh yields were statistically lower in birds fed the CM diet than those fed the SBM diet, while the abdominal fat and liver weight were higher (P<0.05). Neither type of oil seed meal nor GAA significantly affected the liver enzymes and nitric oxide concentrations, as well as gut mor-phometric indexes (P<0.05). It can be concluded that supplementing 0.6 g/kg GAA to the CM-based diet to some extent improves the growth performance of broiler chickens, and more content may be needed for complete improvement. Manuscript profile