به منظور بررسی اثر نانوسیلور (5، 10 و 20 میلی­گرم در لیتر)، پراکسید هیدروژن (200، 400 و 600 میکرو مولار) و نانوسیل (200 ، 400 و 600 میکرو مولار) به عنوان ترکیبات ضدمیکروبی در محلول گلجایی گل بریده رز رقم "گراند پرس آنجلا"، آزمایشی با 10 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح ک More
به منظور بررسی اثر نانوسیلور (5، 10 و 20 میلی­گرم در لیتر)، پراکسید هیدروژن (200، 400 و 600 میکرو مولار) و نانوسیل (200 ، 400 و 600 میکرو مولار) به عنوان ترکیبات ضدمیکروبی در محلول گلجایی گل بریده رز رقم "گراند پرس آنجلا"، آزمایشی با 10 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. گل­های بریده رز بصورت ممتد با این ترکیبات تیمار شدند. نتایج بیانگر تاثیر معنی­دار و مثبت نانوسیل بر صفات اندازه­گیری شده بود. بطوریکه بیشترین عمر گلجایی (16/13 روز)، بیشترین جذب محلول (943/0 میلی­لیتر در هر گرم وزن تر)، کمترین کاهش وزن تر (31/6 گرم)، کمترین باکتری ته ساقه (Log 10 CFU ml-1 67/87) و بیشترین کاروتنوئید گلبرگ (61/17 میکروگرم در هر گرم وزن تر) متعلق به تیمار 400 میکرومولار نانوسیل بود. بیشترین فعالیت آنزیم POD برای دو تیمار 5 میلی گرم در­لیتر نانوسیلور (94/3 نانومول در هر گرم وزن تر) و 400 میکرومولار نانوسیل (86/3 نانومول در هر گرم وزن تر) ثبت شد. غلظت­های مختلف نانوسیلور در حفظ عمرگلجایی و صفات وابسته به آن موفق نبودند که دلیل آن می­تواند استفاده ممتد از این ترکیبات باشد. غلظت­های مختلف پراکسیدهیدروژن نسبت به شاهد در صفات مورد ارزیابی برتر بودند. بطورکلی تیمار 400 میکرومولار نانوسیل به دلیل اینکه در تمامی صفات ارزیابی شده، جزو بهترین تیمارها بود و همچنین بیشترین عمر گلجایی را داشت، به­عنوان تیمار مناسبی جهت نگهداری طولانی مدت گل بریده رز توصیه می­شود.
Manuscript profile
