هدف پژوهش، مدل یابی پیش‌بینی استعداد ریاضی بر اساس متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی در دانش‌آموزان تیزهوش دوره ابتدایی بود. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعة آماری شامل کلیه دانش‌آموزان تیزهوش پایة 6 ابتدایی شهر اصفهان بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای، 282 دانش‌آموز (دختر = 148، پسر = 134) که دارای بهره هوشی 130 به بالاتر بودند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر کودکان ویرایش چهارم (2003)، آزمون خلاقیت (تورنس،1372)، آزمون شخصیت کودکان (مورفی - میسگیر، 2011) و مقیاس محقق ساخته سنجش استعداد ریاضی (فرم معلم) بود. نتایج مدل‌سازی معادله ساختاری نشان داد برازش داده‌ها به مدل برقرار است و متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی 38درصد از واریانس متغیر استعداد ریاضی را پیش‌بینی می‌کنند و اثر هر دو متغیر خلاقیت و تیپ شخصیتی بر متغیر استعداد ریاضی دارای تأثیر معنادار (P < 0/05). درنتیجه از طریق این دو متغیر به‌طور مستقیم و در حد متوسط به بالا می‌توان استعداد ریاضی را پیش‌بینی کرد. Manuscript profile

هدف پژوهش، فراتحلیل تحقیقات انجام شده درزمینة اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبتبر کاهش اختلالات برون‌ریزی‌شده در کودکان و مشکلات والدگری بود. روش پژوهشفراتحلیل بود که با درهم‌آمیختگی نتایج حاصل از تحقیقات مختلف، میزان اندازة اثرآموزش فرزندپروری مثبت را بر کاهش اختلالات برون‌ریزی‌شده در کودکان و مشکلاتوالدگری مشخص کرده است. جامعة آماری، همة تحقیقات چاپ شده در مجلات علمی- پژوهشیدر طی سال‌های 94-88 بود که در ایران انجام شده، حجم نمونة مناسبی داشته و از لحاظروش‌شناسی شرایط لازم را داشته‌اند. بدین منظور از بین 12 پژوهش، 11 پژوهش که ازلحاظ روش‌شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل بر روی آن‌ها انجام گرفت. ابزارپژوهش چک‌لیست فراتحلیل بود و پژوهش حاضر مبتنی بر 306 نمونه و 11 اندازه اثر است.یافته‌ها نشان داد میزان اندازه اثر مداخله فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات برون‌ریزیشده و مشکلات والدگری 82/0d= (00001/0 p≤) وهماهنگ با جدول کوهن، بالا بود. بالاترین اندازه اثر مربوط به پژوهش جلالی وهمکاران (06/1) و پایین‌ترین اندازه اثر به پژوهش معصومی‌زارع و همکاران (61/0)اختصاص یافت. نتیجة فراتحلیل، بیانگر تأثیر زیاد مداخله فرزندپروری مثبت بر کاهشاختلالات برون‌ریزی‌شده در کودکان و مشکلات والدگری است. Manuscript profile

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شیوه فرزندپروری سلیگمن بر گرایش به کودک‌آزاری و خود کارآمدی والدگری در مادران دارای سابقه کودک‌آزاری در شهر اصفهان انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. بدین منظور از بین مراجعین مراکز اورژانس اجتماعی در سال 1399به روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر از مادران دارای سابقه کودک‌آزاری که علاقمند به همکاری بودند انتخاب شده و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی‌های هر دو گروه پرسشنامه‌های گرایش به کودک‌آزاری (شمایی زاده ویوسفی، 1397) و خودکار آمدی والدگری (دومکا، 1996) را در مراحل پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش سبک فرزندپروری سلیگمن را به صورت دوبار درهفته و به مدت چهار هفته دریافت نمودند، گروه کنترل در این مدت هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. پس از اجرای آموزش مذکور پس از دو ماه هردو گروه مورد پیگیری قرار گرفته و پرسشنامه های مورد پژوهش را پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری نشان داد که آموزش سبک فرزندپروری سلیگمن به طور کلی باعث کاهش گرایش به کودک‌آزاری و نیز افزایش خود کارآمدی مادران دارای سابقه کودک‌آزاری می‌شود (05/0 P<). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل می‌توان گفت یکی از روش‌های موثر برای کاهش گرایش به کودک‌آزاری و بهبود خودکارآمدی مادران دارای سابقه کودک‌آزاری می‌تواند آموزش سبک فرزندپروری سلیگمن باشد. Manuscript profile

هدف: مطالعه حاضر با هدف اثربخشی راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان، راهبردهای مقابله‌ای، واکنش‌پذیری هیجانی و کنترل خشم نوجوانان متعارض 15-18 سال انجام شد.روش: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح دو گروه آزمایش و کنترل با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه پژوهش شامل نوجوانان متعارض 15-18 ساله شهر اصفهان در بازه زمانی تابستان و پاییز 1400 بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 40 نوجوان متعارض انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه هر کدام (20 نفر) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90دقیقه‌ای تحت راهبرد استرس مبتنی بر توجه آگاهی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (2009)، پرسشنامه مهارت‌های مقابله‌ای کارور و همکاران (1989)، پرسشنامه واکنش‌پذیری هیجانی ناک و همکاران (2008)، پرسشنامه کنترل خشم اسپیلبرگر( 1999) و پرسشنامه تعارض والد-فرزند مورای و اشتراوس (1990) بود. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان (خشم، شرم، کنترل خشونت، فرونشانی، شفقت و علاقه)، آگاهی بر واکنش‌پذیری هیجانی (حساسیت، شدت و تداوم هیجان) و کنترل خشم (بروز خشم بیرونی، بروز خشم درونی، کنترل خشم بیرونی و کنترل خشم درونی) نوجوانان متعارض 15-18 سال موثر است (01/0P<). همچنین نتایج نشان داد که راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر متغیر سبک مقابله (متمرکز بر مسئله، متمرکز بر هیجان، کم اثر و بی‌اثر) اثربخش نیست(05/0P>).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان، واکنش پذیری هیجانی، کنترل خشم برنامه‌ریزی برای استفاده از این شیوه درمانی ضروری است. در نتیجه، درمانگران و مشاوران می‌توانند از روش راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود فراهیجان، واکنش‌پذیری هیجانی، کنترل خشم به ویژه در نوجوانان متعارض استفاده کنند. Manuscript profile

دانش‌آموزان از نظر یادگیری، توانایی کارآمدی و توانایی تفکر منطقی با یکدیگر تفاوت‌های مهمی دارند ؛ لذا هدف پژوهش اثربخشی آموزشی بورمن بر تحریک‌پذیری بالا، تحمل ناکامی، روابط با همسالان و اعتماد به نفس دانش‌آموزان تیز هوش 10 تا 12 بود. این پژوهش شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل و مرحله پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری بود. جامعه شامل کلیه دانش‌آموزان تیز هوش10-12 ساله در سال تحصیلی 1399-1400 بود به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله ای، تعداد 40 دانش‌آموز تیزهوش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماردش شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه، آموزشی پروتکل بورمن (2019)دیدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تحریک‌پذیری بالا بورمن(2019)، تحمل ناکامی هارینگتون (2005)،روابط با همسالان هادسون (1997)، اعتماد به نفس روزنبرگ (1965)، مقیاس هوش کودکان ویرایش پنجم وکسلر(WISC-V) بود. نتایج تحلیل داده‌‌ها از طریق روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکرای با استفاده از نرم افزار SPSS-23نشان داد بسته آموزشی بورمن بر متغیر‌های پژوهش در مرحله پس آزمون تاثیر معناداری داشته و اثرات آموزشی در مرحله پیگیری نیز باقی مانده است(01/0P<). با توجه به نتایج پژوهش به منظور ارتقاء متغیر‌های روانشناختی در کودکان تیزهوش می‌توان از این برنامه آموزشی بهره گرفت. آموزش بورمن در گام اول به عنوان متغیر نوین تاثیر گذار موجب کاهش تحریک پذیری بالا، تحمل ناکامی و در گام دوم موجب افزایش روابط با همسالان و اعتماد به نفس دانش آموزان تیز هوش می گردد. از این رو پیشنهاد می گردد آموزش بورمن در مدارس برای دانش آموزان توسط متخصصین ارائه شود. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بر فراوالدگری، شایستگی والدین و تنظیم هیجان کودکان ۱۲-۷ ساله بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح دو گروه (یک آزمایش و یک گروه کنترل) با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزندان 12-7 ساله شهر اصفهان در بهار 1401 را در برمی‌گیرد که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس تعداد 40 نفر از مادران دارای کودک 12-7 ساله مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره فعال در حوزه کودک (راه برتر) انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. مداخله آموزشی بر روی گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی ارائه نشد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه فراوالدگری هاواک و هولدن (۲۰۰۶)، پرسشنامه شایستگی والدین گیباد و واندرسمان (۱۹۷۸)، پرسشنامه تنظیم هیجان شیلدز و چکیتی (1997) و بسته آموزش فرزند پروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بود و داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بر فراوالدگری، شایستگی والدین و تنظیم هیجان کودکان 12-7 سال مؤثر بوده است و اثرات آموزش در مرحله پیگیری نیز باقی‌مانده است (01/0p<). Manuscript profile