هدف از انجام اين پژوهش تعيين اثر ويژگي‌هاي شخصيتي بر تاب‌آوري دانشجو معلمان دورة ابتدايي دانشگاه فرهنگيان با میانجیگری دلبستگی به خدا بود. پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی واز لحاظ نوع تحقیق، رابطه‌ای ‌واز نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماري پژوهش همه دانشجومعلمان دورة ابتدايي دانشگاه فرهنگیان اصفهان در سال تحصيلي 98-۱۳۹7 بودند. نمونه شامل ۱۹۱ دانشجو بودند (۹۲ پسر، ۹۹ دختر) که به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب باحجم جامعه از ميان پرديس‌هاي شهيد باهنر و فاطمه الزهرا‌(س) اصفهان انتخاب شدند. داده‌ها ازطریق پرسشنامه‌هاي شخصيتي ۶ عاملي هگزاکو Lee & Ashton (2004)، تاب‌آوري (Conner & Davidson (2003 و دلبستگي به خداRowatt & Kirkpatrick (2002) ‌جمع‌آوري شد. براي آزمون روابط بين متغيرها، ازضریب همبستگیpearson ومدل‌یابی معادلات ساختاري استفاده شد و با استفاده از نرم افزارSPSS26 وPLS مورد تحلیل قرارگرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی بصورت مستقیم با تاب‌آوی و دلبستگی به خدا رابطه مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین نتایج نشان دهنده این بود که دلبستگی به خدا، رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی وتاب‌آوری را میانجی‌گری می‌کند (p<0/01). نتایج به دست آمده با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیر ویژگی‌های شخصیتی اثر مستقیم معناداری بر تاب آوری دارد. علاوه بر این، با توجه به نتایج، رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و تاب آوری با دلبستگی به خدا میانجی‌گری می‌شود. بنابراین با توجه به الگوی تدوین شده می‌توان با شناسایی ویژگی‌های شخصیتی بعنوان متغیر پیش بین ‌و میزان دلبستگی به خدا بعنوان متغیر میانجی نسبت به پیش‌بینی و تقویت تاب‌آوری اقدام نمود.