هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی «برنامه گروهی فرزندپروری مثبت» بر میزان استرس والدگری مادران کودکان 6ـ12 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم در سال 1391 بود. طرح پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهر اصفهان بود که از میان آنان 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در 2 گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ شاخص تنیدگی والدین (آبیدین، 1990) بود. ابتدا پیش‌آزمون در دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز قرار گرفت. این جلسات به‌صورت گروهی و هفتگی برگزار شد. در پایان، هر دو گروه مورد سنجش پس‌آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامۀ آموزش گروهی فرزندپروری مثبت موجب کاهش معنادار استرس والدگری در قلمرو والدین (05/0 P < ) و قلمرو کودک (05/0 P < ) شده است و بین گروه آزمایش و گواه در کاهش استرس والدگری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P < ). میانگین استرس در گروه آزمایش از میانگین گروه کنترل کمتر بود. همچنین، میانگین شایستگی یا تبحّر در گروه آزمایش از میانگین گروه کنترل بیشتر بود. در نتیجه اثربخشی آموزش برنامۀ گروهی فرزندپروری مثبت بر کاهش استرس والدین مبتلا به اختلال اوتیسم مورد تأیید قرار گرفت. Manuscript profile

هدف این پژوهش، مقایسة اثربخشی واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش‌آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، کنترل و پیگیری بود. جامعة آماری عبارت بود از دانش‌آموزان 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-97 که از بین آنها 48 نفر به شیوة هدفمند انتخاب و با رعایت معیارهای ورود به شیوة تصادفی به 3 گروه واقعیت مجازی، نوروفیدبک و کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. آزمون اسنپ&ndash;4 فرم والدین (1981) برای سنجش نقص توجه آزمودنی‌ها توسط مادران آنها تکمیل گردید. گروه آزمایش واقعیت مجازی تعداد 10 جلسة سه‌دقیقه‌ای مداخله نرم‌افزار واقعیت مجازی و گروه آزمایش نوروفیدبک تعداد 30 جلسة 45 دقیقه‌ای نوروفیدبک دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون و پیگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه مؤثر هستند، اثرات آنها در مرحلة پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگین‌های گروه‌های آزمایش با گروه کنترل معنی‌دار است (001/0&gt;p). شواهد به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه دانش‌آموزان مبتلا در هر دو مرحله مؤثر هستند و تفاوت بین گروه‌های واقعیت مجازی و نوروفیدبک معنی‌دار نیست (05/0&lt;p). Manuscript profile

هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی مداخلۀ فرانظری ویژۀ دانش‌آموزان دارای فرسودگی تحصیلی با آموزش راهبردهای فراشناختی برانگیزش تحصیلی دانش‌آموزان پسر مقطع دوم متوسطۀ شهر اصفهان بود. در پژوهش حاضر روش تحقیق نیمه‌آزمایشی بود. جامعۀ آماری شامل دانش‌آموزان پسر دارای فرسودگی تحصیلی در مقطع دوم متوسطه در سال 1398 و نمونۀ پژوهش ۴۵ نفر از دانش‌آموزان بودند که بر اساس معیارهای ورود و به شیوۀ دردسترس انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ فرسودگی تحصیلی (برسو و همکاران ۱۹۹۷) و انگیزش تحصیلی (ولرند،1992) بود که در مطالعۀ ویسانی و همکاران (1391) آلفای کرونباخ آن تأیید گردیده است که بر روی دو گروه اول مداخلۀ فرانظری و آموزش راهبردهای فراشناختی اجرا گردید و گروه کنترل هیچ مداخلۀ‌ای دریافت نکرد. سپس از هر سه گروه پس‌آزمون و پیگیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین اثربخشی مداخلۀ فرانظری با آموزش راهبردهای فراشناختی بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان تفاوت معناداری (p&lt;0.05) وجود دارد ولی مداخلۀ فرانظری نسبت به آموزش راهبردهای فراشناختی تأثیر و دوام بیشتری دارد. Manuscript profile

زمینه: نیاز به ساختار، مفهومی است که اولین بار توسط کراگلانسی و همکاران (1990) مطرح شد. نیاز‌به‌ساختار تمایلی برای جست‌وجوی ساختار، ساده کردن اطلاعات پیچیده و اجتناب از سردرگمی و ابهام تعریف شده است. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه نیاز‌به‌ساختار با خلاقیت هیجانی در بین دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان بود. روش: مشارکت‌کنندگان این پژوهش 270 تن از دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان بودند که به شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسش‌نامه نیاز‌به‌ساختار (روتز و ون هیل، 2007) و پرسش‌نامه خلاقیت هیجانی (آوریل، 1999) بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین نیاز‌به‌ساختار و ابعاد خلاقیت هیجانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. طبق نتایج به‌دست‌آمده ضریب همبستگی بین نیاز‌به‌ساختار با مؤلفه نوآوری 64/0-، آمادگی 63/0-، با مؤلفه اثربخشی 63/0- و با خلاقیت هیجانی کل 64/0- است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که افراد دارای نیاز‌به‌ساختار بالا در همه ابعاد خلاقیت (نوآوری، اثربخشی و آمادگی) نمرات کمتری کسب می‌کنند و در سطوح پایین‌تری قرار دارند. Manuscript profile

زمینه: هدف برنامة آموزش فلسفه به کودکان ایجاد چالش‌های فکری است و نقش مهمی در ایجاد تفکر خلاق دارد. هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر اجرای برنامة فلسفه برای کودکان بر بهبود پرسش‌گری و نگرش به خلاقیت در دانش‌آموزان دختر و پسر نابینا سنین 11-9 سال در شهر یزد پرداخته است. روش: تعداد 28 نفر دختر و پسر نابینا، (14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامة شیوة سنجش توانایی پرسش‌گری و نگرش به خلاقیت استفاده شد. در این پژوهش از روش آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، استفاده شد و سپس از روش کلاس‌داری به شیوة حلقه کندوکاو شارپ - لیپمن و از داستان‌های فکری فلیپ کم و رابرت فیشر بهره گرفته شد. یافته‌ها: داده‌های به‌دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزش فلسفه برای کودکان با روش حلقة کندوکاو در بهبود پرسش‌گری و نگرش به خلاقیت دختران و پسران نابینا مؤثر است. نتیجه‌گیری: آموزش فلسفه به کودکان در تقویت پرسش‌گری، تفکر انتقادی و خلاقیت در کودکان نابینا نقش مهمی دارد. Manuscript profile

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی با آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهر اصفهان بود. در پژوهش حاضر روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر دارای فرسودگی تحصیلی در مقطع دوم متوسطه در یکی از مدارس شهرستان اصفهان در سال 1398 بودند نمونه پژوهش ۴۵ شامل نفر از دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی بودند که بر اساس معیار های ورود و به شیوه دردسترس انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه ۱۵ نفره شامل گروه مداخله فرانظری، گروه مداخله فراشناختی و گروه کنترل بصورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه فرسودگی تحصیلی(برسو وهمکاران ۱۹۹۷)بود. بر روی دو گروه اول مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی و آموزش راهبردهای فراشناختی اجرا گردید و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری به عمل آمد برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین اثربخشی مداخله فرانظری ویژه دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی با آموزش راهبردهای فراشناختی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان تفاوت معنادار (p&lt;0.05) وجود دارد. Manuscript profile

شرایط نامناسب فضاهای عمومی شهری در ابعاد جسمی و روانی کودکان و نوجوانان تاثیر گذار می باشد. عدم امنیت شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از عوامل مزمن شهری و محیطی هستند. طراحی فضاهای عمومی باز و محلات شهری متناسب با آسایش و سلامت روانی و فیزیکی شهروندان یکی از اهداف طراحی شهری پایدار به شمار می رود که در سال های اخیر به ویژه در کشورهای توسعه یافته گسترش زیادی داشته و ارائه راهنماها و معیارهای طراحی برای آسایش روانی و شادکامی، سلامت و ایمنی شهروندان از نتایج چنین رویکردی بوده است. هدف از این تحقیق بررسی نقش فضاهای عمومی شهری بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. ابزار پژوهش حاضرپرسشنامه 28 سوالی سلامت کودک بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 23 spss و مدل معادلات ساختاری(AMOS) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد فضاهای شهری بر سلامت روانی &ndash; اجتماعی کودکان تاثیر دارد. ارتباط فضاهای شهری با محدودیت های اجتماعی، رفتاری و عاطفی 48/0-، ارتباط فضاهای شهری و عزت نفس71/0، ارتباط فضاهای شهری و سلامت روان63/0 و ارتباط فضاهای شهری و مشکلات با خانواده54/0- می باشد. Manuscript profile