هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بر فراوالدگری، شایستگی والدین و تنظیم هیجان کودکان ۱۲-۷ ساله بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح دو گروه (یک آزمایش و یک گروه کنترل) با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزندان 12-7 ساله شهر اصفهان در بهار 1401 را در برمی‌گیرد که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس تعداد 40 نفر از مادران دارای کودک 12-7 ساله مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره فعال در حوزه کودک (راه برتر) انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. مداخله آموزشی بر روی گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی ارائه نشد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه فراوالدگری هاواک و هولدن (۲۰۰۶)، پرسشنامه شایستگی والدین گیباد و واندرسمان (۱۹۷۸)، پرسشنامه تنظیم هیجان شیلدز و چکیتی (1997) و بسته آموزش فرزند پروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بود و داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر رویکرد قلب پرورش‌یافته بر فراوالدگری، شایستگی والدین و تنظیم هیجان کودکان 12-7 سال مؤثر بوده است و اثرات آموزش در مرحله پیگیری نیز باقی‌مانده است (01/0p<). Manuscript profile