یکی از عوامل دخیل در تولید با کیفیت نشاءهای سبزی‌ها نوع بستر کشت می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های کاهو در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد. بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل ۱) 100 درصد کوکوپیت (CP100)؛ ۲) 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ ۳) 50 درصد کوکوپیت+50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50)؛ ۴) 25 درصد کوکوپیت+50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ ۵) 50 درصد نی‌پیت+50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ ۶) 70درصد نی‌پیت+ 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. در ابتدا، شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی بذور کاهو محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های کاهو در تیمار CP100 بود اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین در محیط کشت CP100 گزارش شد. بنابراین، به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های کاهو شود. Manuscript profile

در مطالعه حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت ، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های هندوانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد . بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل 100 درصد کوکوپیت (CP100) ؛ 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ 50 درصد کوکوپیت + 50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50) ؛ 25 درصد کوکوپیت + 50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ 50 درصد نی‌پیت + 50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ 70درصد نی‌پیت + 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های هنداونه در تیمار CP100 بود ، اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. هنگام استفاده از محیط کشت CP100 ، بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل ، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین گزارش شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر می‌توان بیان کرد که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های هندوانه شود. Manuscript profile

Manuscript profile

بُـریک عنصر کم‌مصرف است که نقش کلیدی در برخی فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه دارد. در این پژوهش اثر غلظت‌های مختلف اسید بوریک (صفر به‌عنوان شاهد، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار در محلول غذایی پایه‌ی هوگلند) روی گل جعفری (Tagetes erecta) در دو نوع بستر هایدروپونیک و کشت خاکی در شرایط گلخانه‌ای بررسی شد. تیمارهای فوق به‌صورت محلول غذایی هفته‌ای دو بار در اختیار گیاه قرار گرفت. بستر مورد استفاده در کشت هایدروپونیک شامل 50 درصد ماسه و 50 درصد پرلیت بود. در این پژوهش برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. افزایش غلظت اسید بوریک در محلول غذایی منجر به بهبود صفات کمی و کیفی گیاه شد. همچنین کاربرد اسید بوریک در بستر کاشت هایدروپونیک و خاکی عملکرد مطلوب‌تری روی گیاه زینتی جعفری داشت. نتایج نشان داد که تیمار 2 میلی‌مولار اسید بوریک در بستر کاشت هایدروپونیک، اثر قابل‌توجهی روی افزایش حجم ریشه (60/23 میلی‌لیتر)، تعداد برگ (50/45 عدد)، قطر گل (40/8 سانتی‌متر)، درجه‌ی بریکس (68/3)، کلروفیل کل (80/5 میلی‌گرم در گرم وزن تر) و کاروتنوئید گلبرگ (54/3 میکروگرم در گرم وزن تر) داشت. همچنین بیشترین ارتفاع گیاه (33/35 سانتی‌متر)، تعداد ساقه (33/12) و تعداد گل (30/7) در تیمار 2 میلی‌مولار اسید بوریک در بستر کشت خاکی مشاهده شد. گیاهان رشدیافته در هر دو شرایط هایدروپونیک و خاکی که با 2 میلی‌مولار اسید بوریک تیمار شده بودند، دارای بیشترین وزن خشک ریشه (8/0 گرم) و اندام هوایی (51/9 گرم) بودند. تیمارها روی طول ریشه، آغاز فاز زایشی و زمان گلدهی نیز اثر متفاوتی داشتند. به‌طور کلی با بررسی دقیق‌‌تر تمامی داده‌های حاصل از نتایج صفات مورد بررسی مشخص شد که کاربرد سطوح بالای اسید بوریک در بستر کشت خاکی عملکرد بهتری را باعث گردید. Manuscript profile

محاسبه بیلان انرژی خیار گلخانه ای طی پژوهشی در شرق استان تهران به مدت یک سال (97-1396) انجام گرفت. نتایج نشان دادند وسعت گلخانه ها در بیلان انرژی بسیار تاثیرگذار است به نحوی که در گلخانه های بزرگ مقیاس الکتریسیته مصرفی بیشترین سهم از انرژی ورودی را با 43/2% را دارا است ولی در گلخانه های متوسط مقیاس این میزان تنها 34/7% و کوچک مقیاس 32/1% از انرژی ورودی است و در رتبه بعدی مصرف کودهای شیمیایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) قرار دارد که سهم این عامل در گلخانه های بزرگ، متوسط و کوچک مقیاس به ترتیب 15/9% ، 18/9% و 20% از انرژی ورودی است. انرژی ورودی و خروجی نیز با تغییر وسعت گلخانه ها به طور معنی داری تغییر می کنند به طوری که در گلخانه بزرگ ، متوسط و کوچک مقیاس این مقادیر به ترتیب برابر با (325222 و 173136 مگاژول در هکتار)، (231802 و 147801 مگاژول در هکتار) و (210491 و 133040 مگاژول در هکتار) هستند که متعاقب آن بیلان انرژی گلخانه های بزرگ مقیاس 532/ 0، متوسط مقیاس 638/ 0 و کوچک مقیاس 0/632 محاسبه شدند که در این بین گلخانه های بزرگ مقیاس با صرف بیشترین انرژی ورودی، کمترین عملکرد ممکن را تولید کردند که دلیل بر ناکارآمدی این سطح از کشت است. Manuscript profile

عوامل موثر در تشکیل خاک شامل مواد مادری، اقلیم، توپوگرافی، زمان و موجودات زنده می باشند. ‌تغییرات این فاکتورهای خاکسازی باعث به وجود آمدن خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوت در خاک می‌شود. هدف از این تحقیق بررسی رابطه فاکتورهای خاکساز با خصوصیات فیزیکو شیمیایی خاک بود. بدین منظور در چهار حوزه آبخیز از استان قزوین، به نام های جوینک، مدان، نیارک و پلنگه ابتدا نقشه واحدهای کاری با بازدیدهای صحرایی به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی در مقیاس 1:25000 تهیه شد. تعداد 101 نمونه خاک برداشت و مقدارEC ،pH ، درصد مواد آلی، درصد شن، درصد سیلت و درصد رس اندازه‌گیری شد. از رگرسیون چند متغیره خطی به سه روش Enter، Forward و Stepwise برای بررسی ارتباط فاکتورهای خاکسازی و خصوصیات خاک استفاده شد. به طوری که فاکتورهای خاکساز متغیرهای مستقل و خصوصیات خاک‌ها متغیر وابسته بودند. برای بررسی مواد مادری از عامل حساسیت به فرسایش سنگ ها، برای موجودات زنده، درصد مواد آلی از طریق آنالیز آزمایشگاه، برای توپوگرافی از دو عامل شیب و ارتفاع و از دوران زمین شناسی برای بررسی زمان و برای عامل آب و هوا از دو عامل باران و دما استفاده گردید. برای صحت سنجی این مدل‌ها از دو آماره ضریب تبیین و میانگین مربعات خطا استفاده شد. نتایج نشان داد بهترین مدل در ارتباطpH ‌ با فاکتورهای خاکسازی (در رگرسیون به روش Enter) با R2 = 78/0 و 56/0‌RMSE= ‌بدست آمد. مقادیر R2 برای ارتباط سیلت، رس و هدایت الکتریکی در ارتباط با فاکتورهای خاکسازی کمتر از 50 درصد بود. باتوجه به مدل‌های بدست آمده در این پژوهش، مشخص شد می‌توان با استفاده از مدلسازی‌های گسترده‌تر اقدام به تهیه نقشه‌های خصوصیات فیزیکو شیمیایی خاک با کمک نقشه‌های فاکتورهای خاکسازی در مناطق مختلف کرد. Manuscript profile

Today, the use of essential oils of medicinal plants has become very important for human health. Proper nutrition of medicinal plants plays a critical role in the quantitative and qualitative performance of their essential oils. In order to investigate the effects of foliar application of salicylic acid and proline on the vegetative and biochemical characteristics of savory, an experiment was performed in a randomized complete block design with three replicates at the Research Farm in Islamic Azad University, Saveh branch, Iran. Treatments included salicylic acid (0.5 and 1 mM) and amino acid proline (1.5 and 3 g/L), and the control. Foliar application was done in three phases: stem elongation, flower initiation, and flowering. Plant height, number of flowers and side-stems, fresh and dry weights of leaves and shoots, and essential oil percentage and ingredients were investigated. Results indicated that the maximum number of flowers (21.66), plant height (47.26 cm), leaf dry weight (5.34 g), and leaf fresh weight (16.17 g) were observed by applying 1.5 g/L proline. The maximum shoot dry weight (8.85 g), shoot fresh weight (48.53 g), and number of side-stems were observed by applying 1 mM salicylic acid. The highest (183.65 kg/ha) and the lowest (76.92 kg/ha) essential oil yield were achieved by applying 1.5 g/L proline and control, respectively. The most typical components of essential oil were γ-terpinene and Carvacrol. In conclusion, the highest effects on essential oil yield were obtained under the foliar application of 1 mM salicylic acid and 1.5 g/L proline. Manuscript profile

There are some plants can replace grass among cover plants. Cover plants are obvious solution of problem in these places that the most important plant is Frankinia and Lisimakia etc. The aim of this study is to use organic wastes, biological fertilizers and moisture super absorbents in the growth media of Frankinia to increase water holding capacity, delay in permanent wilting point and drought stress control. The experiment was carried out during drought stress out of greenhouse in open space in 2017. A factorial experiment based on Randomized Completely Block Design with two factors was conducted. First factor was three periods of irrigation in 2 and 4 days and one week, second factor was different growth media including: 1.90% soil+10% manue, 2. 70% soil, 15% manure+ 15% vermicompost, 3.70% soil, 15% manure+ 15% vermicompost + 1 g/kg stockosorb (super absorbent), 4.50% soil, 25% manure+ 25% vermicompost and 5. 50% soil, 25% manure+ 25% vermicompost + 1 g/kg super absorbent. Rooted transplants of Frankinia in pots (diameter 12 cm and height 15 cm) were planted in boxes 30×30 cm numbered 6 every box. Morphological traits including longest branch, total number of lateral branches, dry and fresh weight of shoot, prolin, leaf relative water and the concentration of K, P, Fe and Zn in shoot and uptake of these nutrients by shoot, were measured. The growth media were analyzed for pH, EC, organic carbon, total nitrogen, C/N ratio and P and K available. Results showed the mixture 50-50 of soil and organic compounds (composted manure and vermicompost) is used as the growth medium. Using one g/kg superabsorbent in cited medium in compared with control medium (irrigation period 2 days), can increase irrigation period to one week. Manuscript profile

The purpose of this study was to investigate the response of physicochemical properties of gerbera (Gerbera Jamesonii L.) to silica nanoparticles (Nanoparticle-SiO2) and calcium chelate (Ca-Chelate) in nutrient solutions. A factorial experiment based on completely randomized design with two factors was conducted in four replicates. The first factor the concentration of Nanoparticle-SiO2 in nutrient solutions with four levels (0, 20, 40, 80 mg L-1), and the second factor was the concentration of Ca-Chelate in the nutrient solution with four levels (0, 60, 120 and 240 mg L-1). Flower diameter, peduncle length, leaf area, fresh and dry weights of root, leaf and flower, stem bending, leaf ionic leakage, chlorophyllindex, maximum efficiency of Photosystem II (Fv/Fm), percentages of cellulose, hemicellulose, and holocellulose in stem, and phenylalanine ammonia-lyase activity in leaves were measured. According to the results, in comparison to the control, application of 240 mg L-1 Ca-Chelate together with 80 mg L-1 Nanoparticle-SiO2, resulted in 1.5 times less stem bending and decreased leaf ionic leakage by 28%. The highest activity of phenylalanine ammonia-lyase in leaves was observed in the treatment with 60 mg L-1 Ca-Chelate (2.91 unit mg fresh leaves-1). The best treatment in terms of the chlorophyllindex, leaf area, percentages of cellulose and the maximum efficiency of Photosystem II (Fv/Fm) was the treatment with 120 mg L-1 Ca-Chelate and 80 mg L-1 Nanoparticle-SiO2. Therefore, application of 40 mg L-1 Nanoparticle-SiO2 and 60 mg L-1 Ca-Chelate in the hydroponic nutrition solution can be suggested for gerbera plants. Manuscript profile

The method of fertilization and fertilizing the soil and culture substrates has an important role in the quantitative and qualitative production of agricultural and horticultural products. Four types of fertilizer formulas with different ratios of N, P and K and constant amounts of micronutrients were prepared as complete liquid fertilizers in the Soil Science Laboratory of Sheikh Baha'i Laboratory Complex, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran. In a randomized complete design, the effect of thirteen different fertilizer treatments along with a control including the use of different fertilizers at different times of vegetative and reproductive growth and each treatment in four replications on the growth of Tagetes was evaluated. Vegetative growth indices including final plant height, number of flowers and lateral branches, fresh and dry weight of roots, flowers and shoots were evaluated. Overall results showed that different fertilization methods and different fertilizer formulas had a positive effect on plant growth compared to the control. Changes in plant growth were significant compared to the control in fertilization methods and formulas. The best effect on plant growth was seen in treatment number 6 and this treatment is recommended for the growth of this variety of Tagetes. In this treatment, in the fourth week of planting seedlings from the first formula including the base ratio of nitrogen, phosphorus and potassium, 15-15-15 and in the fifth and sixth weeks of the second formula including the ratio of base nitrogen, phosphorus and potassium, 15-20 -30, was used. Manuscript profile

An in vitro propagation method of English yew (Taxus baccata L.) through organogenesis method using kinetin (Kin) and indole 3-butyric acid (IBA) as plant growth regulators and apical bud as explant is presented. Apical buds excised from mother plants were inoculated on Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with different concentrations and combinations of Kin (0.00, 0.50, 1.00 and 2.00 mg l–1) as a cytokinin and IBA (0.00, 0.50, 1.00 and 2.00 mg l–1) as an auxin. Results showed that the highest number of node (6.75) was obtained on MS medium containing 2.00 mg l–1 Kin. The maximum shoot number (5.00) was obtained on MS medium supplemented with 1.00 mg l–1 Kin together with 1.00 mg l–1 IBA. The largest number of root (6.50) was produced on explants grown on medium enriched with 2.00 mg l–1 Kin together with 1.00 mg l–1 IBA. Plantlets were transferred to pots filled with perlite and peat moss in equal proportions for acclimatization. These plantlets were acclimated and successfully established in cultivation beds. . Manuscript profile

پرورش گل‌های خوراکی از جمله بنفشه که بومی ایران است راهکاری مناسب جهت افزایش دسترسی بشر به این منابع جدید و با ارزش غذایی است. در این راستا در پژوهش حاضر اثر متقابل اسید جیبرلیک (GA) (0، 150 و 300 میلی‌گرم در لیتر) و نیتروژن (N) (0، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) روی ویژگی‌های دو گونه بنفشه (Viola tricolor and Viola odorata) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که کاربرد اسید جیبرلیک و نیتروژن بطور معناداری موجب بهبود ویژگی‌های خوراکی در هر دو رقم بنفشه می‌شود. بطوری‌که بیشترین پروتئین، کاروتنوئید، آهن و روی گلبرگ در هر دو گونه بنفشه با کاربرد "GA300 × N200" بدست آمد. مقدار آنتوسیانین گلبرگ در بنفشه معطر با کاربرد "GA0 × N100" (58.32 mg 100g-1 F.W.) و در بنفشه تجاری با کاربرد "GA300 × N100" (66.84 mg 100g-1 F.W.) بیشترین مقدار بود. بنفشه تجاری از نظر سلنیوم غنی‌تر از بنفشه معطر بود و تیمارهای "GA300 × N200"، "GA300 × N100" و "GA150 × N200" بیشترین غلظت سلنیوم را در بنفشه تجاری بخود اختصاص دادند. در هر دو نوع بنفشه بیشترین فلاونوئید طول موج‌های 300 و 330 نانومتر با کاربرد "GA300 × N200" و "GA150 × N200" بدست آمد. اما اثر تیمارها روی فلاونوئید 270 نانومتر معنی‌دار نبود. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بنفشه معطر بیشتر از بنفشه تجاری بود و بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی در بنفشه معطر (84.83 % DPPHsc) و بنفشه تجاری (78.17 % DPPHsc) با کاربرد "GA150 × N200" حاصل شد. با توجه به نتایج حاصل، دو رقم بنفشه مورد مطالعه به‌عنوان منابع موثری از پروتئین، عناصر معدنی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی معرفی می‌شوند. همچنین کاربرد "GA300 × N200" و "GA150 × N200"جهت بهبود ویژگی‌های خوراکی این دو گونه گیاهی پیشنهاد می‌شود. Manuscript profile

In recent years, as a result of environmental stress, a large number of pine trees in parks and forestry in Tehran and Alborz provinces have dried up, that has conditions provided for contamination by secondary pests such as pine bark beetles (Orthotomicus erosus). In one hundred pine growing locations, three trees were randomly selected in each location, and in these locations, the average percentage of trees canopy dryness (three trees), the percentage of soil area under the trees canopy and the number of irrigations during in growing season (spring and summer) were measured; and thus the soils were sampled from the root activity zone at two depths of 0-30 and 30-60 cm. The percentage of coarse particles (> 2 mm) was measured in the soil samples after being dried in the vicinity of air, pounded and passed through a 2 mm sieve. In each soil sample, soil texture (percentage of sand, silt and clay particles), soil pH, electrical conductivity (ECe), equivalent calcium carbonate (CCE), organic matter and available concentration of sodium, potassium and phosphorus elements were measured. At a depth of 30-60 cm (subsurface soil), a soil sample was taken with a cylinder in order to measure the bulk density and soil porosity. Regression analysis was carried out using three methods: Enter, stepwise by backward and forward with 15 series of variables as input variables to estimate or predict the percentage of pine drying (dryness of tree canopy). In total, the forward stepwise regression model, with R2=0.757 and RMSE=15.02% error, the most suitable model is the most appropriate model for assessing the percentage of tree drying, with two variables, the percentage of subsurface sand of the soil (30-60 cm) and coarse material (> 2 mm) of soil surface depth (0-30 cm), a more suitable model was recognized. Manuscript profile

The main concern of an olive grower is primarily to achieve more income and profits. A harvesting method having higher efficiency and better fruit and oil quality, but a higher operation cost leads to a lower benefit. A study was carried out to evaluate the techno-economic performances of Trunk Shaker (TS) and Mechanical Harvest Aid (MHA) shaker for harvesting the yellow and Manzanilla olive cultivars in Guilan province, Iran. A factorial experiment based on randomized complete block design was used in four treatments at three replicates. The percentage of harvested fruit, fruit harvest rate (kg h-1), harvesting efficiency, leaf abscission, canned fruit acidity, and the percentage of bruised fruits, fruit tissue resistance were determined as the technical traits and benefit to cost ratio to evaluate the economic performance of experimental olive harvesting methods. The results showed that the TS with 60.6 had more harvesting percent of fruit than the MHA (24.1). Average harvesting time of a tree was recorded 10.7 minutes by TS that this was 8.2 minutes in MHA. The harvesting efficiency in TS method of Manzanilla variety was much more MHA method and yellow variety. The efficiency was 100.38 kg h-1 in TS that is more than in the method of MHA with 43.72 kg h-1. Fruits harvested with TS, with an average of 1.07 Newton, had a higher firmness of the fruits in compared to MHA method. TS method with 1270 dollar per day had more benefit compared to MHA method with a profit of $606. Manuscript profile

Conservative agriculture is considered an alternative to tackle the need for increased agricultural production based on sustainable agriculture activities with the aim of increasing production and product stability along with preserving the environment. Tillage is one of the most important factors affecting soil structure. Appropriate tillage systems vary with local conditions, such as climate, soil type, type of plant residues, tensile strength, and so on. Understanding the components of the aggregate sustainability controller is very important for maintaining soil structure. This review paper discusses the role of tillage in aggregate stability and soil structure to reach conservative agriculture development. Considering the advantages of conservation tillage, it is better to use this kind of tillage for sustainable agriculture development. Based on the analysis of the available literature, it can be concluded that the conservation tillage also enhances soil structural stability through its positive effects on soil moisture and organic matter. Less soil disturbance, which is the characteristic of conservation tillage, has positive effects on soil properties and soil processes, which interact in a complex way, and they all together contribute to enhancing soil quality. Manuscript profile

One of the major contributors to air pollution, soil environmental degradations and health risks in paddy fields is the production of high volumes of rice growing activities’ wastes. Poorly managed rice husk and straw (such as burning) can be problematic since they threaten rice -based cropping system and farmers’ economy. One promising approach to decrease their negative effects is to use alternative managerial practices to guaranty both food security and sustainable agriculture and to address waste management issues. Currently, the burning rice wastes burning and off season’s tillage are two hot topics that is of interest to numerous agricultural researchers. The main purpose of this study was to explore the effects of rice residues burning on a number of crucial paddy soil chemical and physical characters, rice yield and yield component, rice pests, diseases, and common weeds populations. The current one -year field experiment was carried out in five factors factorial arrangement in a randomized complete block design with three replications. The treatments were tillage methods at three levels (non-plowing, autumn plowing, and winter plowing), and crop residues’ management at two levels (residues burning and residues conservation). The chemical (Total N, Zn content and OC %) and physical (infiltration rate) properties of paddy soil were significantly affected by residual management (p <0.05), except bulk density. The initial soil organic carbon percentage (2.18%) and consequently initial infiltration rate (2.04) increased at the conservative management of the residues in combination with plowing by around 0.51 percent, 2.69 and 2.81, respectively. Furthermore, the 1000 grains weight and filled grains weight were increased by abovementioned treatments by around 8 and 9percent, respectively. The rate of emergence of rice stem borer was negatively affected by winter and autumn plowing more than 4 times, with non- significant difference between winter and autumn plowing. The applied treatments had not any significant effect on studied rice weed populations, except weed 1 that tillage management caused a decrease about 2 times in its population. The applied treatments (alone and/or in combination) not only can certainly contribute to the reduction of rice weed, pest and disease populations but also strongly recommend to improve some important soil physical and chemical properties. Manuscript profile

تولید بسیاری از گل‌های شاخه بریده از جمله سوسن (لیلیوم)، در ایران رواج دارد. در فرآیند تولید گل لیلیوم، کیفیت گل اهمیت ویژه‌ای دارد که یکی از مهم‌ترین عوامل موثر بر آن، تغذیه صحیح می‌باشد. بدین منظور، یک آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با غلظت‌های مختلف کلسیم در سه سطح صفر، 3 و 6 میلی مولار در محلول غذایی هوگلند با شش تکرار در بستر کاشت پرلیت 30% و ماسه 70% بر شاخص‌های رشد، جذب کلسیم و عمر پس از برداشت لیلیوم رقم سبدازل انجام گرفت. سه ماه پس از رشد گیاه، ارتفاع ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد غنچه، تعداد گل، ارتفاع زایشی، قطر گل، عمر پس از برداشت و جذب کلسیم توسط اندام هوایی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد غلظت 6 میلی مولار کلسیم بیشترین و مطلوب‌ترین تأثیر را بر ارتفاع رویشی به میزان 3/71 سانتی‌متر، ارتفاع زایشی به میزان2/55 سانتی‌متر، وزن تر و خشک اندام هوایی به ترتیب به میزان 79/83 و 4/7 گرم و بر تعداد گل به میزان 3/4 داشته است. همچنین بیشترین عمر پس از برداشت در غلظت 3 میلی مولار کلسیم به میزان 6/15 روز به‌دست آمد. بیشترین جذب کلسیم توسط اندام هوایی در تیمار سه میلی مول کلسیم با 1/114 میلی گرم در گلدان مشاهده شد. در کل طبق نتایج، افزایش غلظت کلسیم در محلول غذایی سبب افزایش قطر و ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی و افزایش عمر پس از برداشت گل‌های شاخه بریده شد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر رشد و ویژگی‏های بیوشیمیایی سرخدار تحقیقی در محیط گلخانه با 4 سطح تنش خشکی (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در این تحقیق که از نهال 3 ساله استفاده گردید نسبت وزن تر به خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل a و b و نسبت این دو، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز و درصد و عملکرد اسانس ارزیابی شد. نتایج نشان داد صفات رشدی و رنگیزه‏ های فتوسنتزی و محتوای نسبی آب برگ با افزایش شدت تنش خشکی، کاهش پیدا کردند. البته فعالیت آنزیم‏ های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز با شدت تنش خشکی افزایش یافتند. بیشترین درصد اسانس در شرایط تنش خشکی نیمه شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) حاصل شد. با افزایش میزان تنش خشکی تا 25 درصد ظرفیت زراعی درصد اسانس کاهش یافت. بیشتر شاخص‌های رشد و فیزیولوژی گیاه سرخدار در سطح 75 درصد ظرفیت زراعی در مقایسه با 100 درصد ظرفیت زراعی تفاوت معنی‌دار نداشت بنابراین به نظر می‌رسد این گیاه در شرایط 75 درصد زراعی تحمل خوبی نشان دارد و از عملکرد قابل قبولی برخوردار است. از این رو توصیه می ‏شود کشت و پرورش این گیاه ارزشمند در شرایط مساعد محیطی و آب کافی و نهایتا در شرایط تنش ملایم صورت گیرد.

Manuscript profile

به¬منظور بررسی مطالعه اثر تنش خشکی بر سیستم آنتی¬اکسیدانی آنزیمی و غیرآنزیمی شش رقم انگور آزمایشی فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملا تصادفی با سه تکرار تحت شرایط گلخانه¬ای اجرا شد. در این آزمایش، تیمارها شامل شش رقم انگور (عسگری، خلیلی، یاقوتی، پیکامی، ترکمن 4 و سوزک) و چهار سطح تنش خشکی ((شرایط نرمال (100 درصد ظرفیت مزرعه)، تنش کم (75 درصد ظرفیت مزرعه)، تنش متوسط (50 درصد ظرفيت مزرعه) و تیمار تنش شدید (25 درصد ظرفیت مزرعه)) بودند. نتایج نشان داد که صفات پرولین، مالون¬دی¬آلدئید، آنزیم¬های کاتالاز و آسکوربات¬پراکسیداز با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی¬داری افزایش یافتند. درمقابل، محتوای فنول کل با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی¬داری کاهش یافت. در میان ارقام مورد مطالعه، رقم یاقوتی از حیث شاخص¬های موردمطالعه نسبت به سایر ارقام انگور، مقاومت بیشتری نسبت به خشکی نشان داد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در رقم یاقوتی ثبت شد؛ به¬گونه¬ای که فعالیت آنزیم کاتالاز آن در سطوح 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی به¬ترتیب 13، 12 و 46 درصد نسبت به ظرفیت زراعی 100 درصد افزایش یافت. با توجه به نتایج این پژوهش به¬نظر می‌رسد که رقم یاقوتی نسبت به ارقام دیگر به خشکی متحمل‌تر است. ولی از آنجا که این تحمل ناشی از مکانیزم های فعال در برگ می باشد لازم است در زمان استفاده از این رقم به عنوان پایه آزمایش های تکمیلی انجام شود. Manuscript profile

به¬منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شش رقم انگور آزمایشی فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملا تصادفی با سه تکرار تحت شرایط گلخانه¬ای اجرا شد. در این آزمایش، تیمارها شامل شش رقم انگور (عسگری، خلیلی، یاقوتی، پیکامی، ترکمن 4 و سوزک) و چهار سطح تنش خشکی (شرایط نرمال (100 درصد ظرفیت مزرعه)، تنش کم (75 درصد ظرفیت مزرعه)، تنش متوسط (50 درصد ظرفيت مزرعه) و تیمار تنش شدید (25 درصد ظرفیت مزرعه)) بودند. نتایج نشان داد که صفاتی فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی-داری افزایش یافتند. درمقابل، صفات محتوای نسبی¬آب برگ، شاخص پایداری غشاء، میزان رنگدانه¬های فتوسنتزی، محتوای فنول کل با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی¬داری کاهش یافتند. در میان ارقام مورد مطالعه، رقم یاقوتی از حیث شاخص های موردمطالعه نسبت به سایر ارقام انگور، مقاومت بیشتری نسبت به خشکی نشان داد. با توجه به نتایج این پژوهش به¬نظر می‌رسد که رقم یاقوتی نسبت به ارقام دیگر به خشکی متحمل‌تر است. ولی از آنجا که این تحمل ناشی از مکانیزم های فعال در برگ می باشد لازم است در زمان استفاده از این رقم به عنوان پایه آزمایش های تکمیلی انجام شود. بنتایج نشان داد که صفاتی فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی-داری افزایش یافتند. درمقابل، صفات محتوای نسبی¬آب برگ، شاخص پایداری غشاء، میزان رنگدانه¬های فتوسنتزی، محتوای فنول کل با افزایش شدت تنش، به¬طور معنی¬داری کاهش یافتند. در میان ارقام مورد مطالعه، رقم یاقوتی از حیث شاخص های موردمطالعه نسبت به سایر ارقام انگور، مقاومت بیشتری نسبت به خشکی نشان داد. با توجه به نتایج این پژوهش به¬نظر می‌رسد که رقم یاقوتی نسبت به ارقام دیگر به خشکی متحمل‌تر است. ولی از آنجا که این تحمل ناشی از مکانیزم های فعال در برگ می باشد لازم است در زمان استفاده از این رقم به عنوان پایه آزمایش های تکمیلی انجام شود. Manuscript profile