چکیده هورمون ‌های گیاهی عهـده‌دار تنظـیم و همـاهنگی فرآینـد هایی هستند کـه در نقـاط مختلـف پیکـر گیاهـان صـورت می‌گیرند. رشـد و نمـو طبیعـی یک گیاه، بیشتر توسـط اعمـال متقابـل هورمـون‌هـای گیاهی تحریک کننده و بازدارنده تنظـیم مـی‌شـود. فرفیون) (Euphorbia lactea از تیره Euphorbiaceae ، گیاه زینتی زیبا و پر طرفداری است که بدلیل داشتن ساختاری خاص و تنوع شکل ظاهری، دارای تقاضای بالا و بازار فروش خیلی خوبی می باشد. از این رو تحقیق حاضر با هدف بهبود کمی و کیفی صفات رویشی این گیاه، به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای در سال 1396 اجرا گردید. اثر 12 تیمار، متشکل از شاهد، 2,4-D در سه سطح 25، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر، TDZ در سه سطح 5، 10 و 20 میلی‌گرم در لیتر، GA3 در سه سطح 100، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر و ترکیبی از 2,4-D و TDZ 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها به فاصله هفت روز یک بار و در هشت نوبت بر روی پیوندکهای گیاهان پیوند شده اعمال گردیدند. در تیمارهای انجام شده با 2,4-D نحوه رشد پیوندک‌ها به صورت برجستگی‌های گرانوله، در TDZ به صورت کنگره‌ای، در GA3 به صورت شاخ گوزنی و در تیمار 2,4-D توأم با TDZ به صورت ترکیبی از برجستگی‌های گرانوله و کنگره‌ای بود. بر اساس نتایج، بیشترین وزن نهایی پیوندک از تیمار جیبرلیک اسید 400 میلی گرم در لیتر با میانگین 1/20 گرم به دست آمد. همچنین، بین تیمارهای مختلف تنظیم کننده‌ های رشد گیاهی، بیشترین میزان کلروفیل کل از تیمار جیبرلیک اسید 100 میلی‌گرم در لیتر، با میانگین‌ 94/0 میلی‌گرم بر گرم وزن تر، حاصل شد. درصد پتاسیم و فسفر در تیمار تیدیازورون 5 میلی‌گرم در لیتر بیشترین بودند. مقدار کلسیم نیز در تیمار اسید جیبرلیک 400 میلی گرم در لیتر دارای حداکثر میزان کلسیم در بین تیمارها بود. Manuscript profile

یکی از عوامل دخیل در تولید با کیفیت نشاءهای سبزی‌ها نوع بستر کشت می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های کاهو در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد. بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل ۱) 100 درصد کوکوپیت (CP100)؛ ۲) 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ ۳) 50 درصد کوکوپیت+50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50)؛ ۴) 25 درصد کوکوپیت+50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ ۵) 50 درصد نی‌پیت+50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ ۶) 70درصد نی‌پیت+ 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. در ابتدا، شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی بذور کاهو محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های کاهو در تیمار CP100 بود اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین در محیط کشت CP100 گزارش شد. بنابراین، به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های کاهو شود. Manuscript profile

در مطالعه حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت ، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های هندوانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد . بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل 100 درصد کوکوپیت (CP100) ؛ 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ 50 درصد کوکوپیت + 50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50) ؛ 25 درصد کوکوپیت + 50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ 50 درصد نی‌پیت + 50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ 70درصد نی‌پیت + 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های هنداونه در تیمار CP100 بود ، اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. هنگام استفاده از محیط کشت CP100 ، بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل ، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین گزارش شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر می‌توان بیان کرد که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های هندوانه شود. Manuscript profile

گیاهان از طریق ریشه ها با حجم قابل توجهی از بستر زمین در تماس هستند تا منابع اولیه برای ساخت غذا را تأمین کنند، در صورتیکه مقدار عناصر در محیط زندگیشان بیش از حد نیاز باشد وادار به پاسخ های سازشی شده یا از بین می روند. این عناصر سنگین همانند نیترات، فسفات، کروم، مس، آهن، منگنز، مولیبدن، روی، کادمیوم و کبالت تجزیه ناپذیر بوده، ولی از طریق تثبیت یا غیرفعال شدن در بافت های گیاهی قابل پالایش می باشند. در این تحقیق توجه ویژه ای به چهار گونه درختی زبان گنجشک (Fraxinus spp.)، چنار (Platanus spp)، اقاقیا (Robinia pseudo-acacia) و سرونقره ای (Cupressus arizonica) موجود در فضای سبز کارخانه مس و شهرک مسکونی سرچشمه در طی فصول بهار، تابستان و پاییز شده و شاخص های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و مکانیسم های تحمل تنش محیطی و امکان بیش انباشتگری عنصر مس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح مس در خاک کارخانه و شهرک به چندین برابر سطح مجاز آن رسیده علاوه براین عنصر سایر عناصر در خاک اطراف کارخانه تغلیظ مس و شهرک مجاور بیشتر بوده ولی این افزایش در مقایسه با افزایش عنصر مس ناچیز است. در کل گیاهان استراتژی های متفاوتی را برعلیه سمیت فلزی بکار می برند. سطح کلروفیل a و b و وزن خشک اندام‌های هوائی در اکثر گونه های گیاهی محوطه کارخانه به نحو معنی دار و شاخصی نسبت به گونه های موجود در شهرک کاهش یافته بود. برعکس میزان انباشت عنصر مس در برگ ها و شاخه ها این گیاهان دارای افزایش معنی‌داری در فضای سبز کارخانه نسبت به شهرک داشت. براساس مطالعات انجام گرفته در این سه فصل رشد و تجمع مس در اندام های هوائی گونه های گیاهی مورد بررسی، درخت زبان گنجشک گونه ی اصلی انباشتگر، بمنظور کاهش خطرات سمیت این عنصر سنگین در محیط زیست منطقه شناسایی شد. Manuscript profile

در مطالعه حاضر، تأثیر ارتفاع از سطح دریا روی خصوصیات رشدی و همچنین میزان و اجزای اسانس گیاه زنجبیل شامی (Inula helenium L.) مورد مطالعه قرار گرفت. این گیاه در مرحله گلد‌هی در نیمه اول تیر 1397 و 1398 در طبقات ارتفاعی مختلف منطقه زنجان (از 1200 تا 2400 متر از سطح دریا) جمع آوری گردید و صفات رشدی اندام های گیاه شامل برگ‌ها، ساقه‌ها، گل‌ها و ریشه‌ها اندازه‌گیری گردید. در پاییز همزمان با پایان دوره رشد سالانه گیاهان، اندام زیرزمینی گیاه برای ارزیابی میزان اسانس و ترکیبات آن برداشت شدند. اسانس‌گیری از نمونه ها با استفاده از دستگاه کلونجر به مدت ۳ ساعت و شناسایی اجزای تشکیل دهنده اسانس زنجبیل شامی با استفاده از دستگاه GS-MS انجام شد. نتایج نشان داد کلیه صفات رشدی و میزان و اجزای اسانس گیاه زنجبیل شامی بطور معنی‌داری تحت تاثیر ارتفاع محل رویش متفاوت بودند. اگرچه صفات رشدی مختلفی مانند وزن خشک برگ و ساقه، عرض وطول برگ، تعداد برگ و ارتفاع گیاه با افزایش ارتفاع رویشگاه روند کاهشی نشان دادند ولی وزن خشک ریزوم، قطر ریزوم و میزان اسانس با افزایش ارتفاع از سطح دریا افزایش یافتند. اجزای تشکیل دهنده اسانس زنجبیل شامی با افزایش ارتفاع دستخوش تغییراتی شد، به طوریکه با افزایش ارتفاع بر محتوی برخی از اجزای اسانس شامل geranyl acetone، verbanol، α-pinene، isoalantolactone و valencene افزوده شد، اما محتوی α-selinene کاهش و تغییراتی در محتوی caryophyllene oxide و β-elemene دیده نشد. بطورکلی نتایج نشان داد که ارتفاع از سطح دریا رویشگاه گیاه زنجبیل شامی، فاکتور مهم و موثری است که بر عملکرد کمی و کیفی آن تاثیر داشته است. Manuscript profile

در این تحقیق به‌منظور بررسی و مقایسه صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی Artemisia sieberi، سرشاخه‌های هوایی و گلدار گیاه به‌صورت تصادفی از 20 منطقه مختلف استان قم جمع آوری گردید. صفات مورد بررسی شامل: ارتفاع گیاه، وزن خشک برگ و ساقه، درصد خاکستر برگ، طول و عرض برگ، وزن خشک اندام‎هوایی، میزان کلروفیل، قندهای محلول، پرولین، فنول، فلاونوئید و میزان اسانس جمعیت های مختلف بانضمام شرایط اکولوژیکی و ترکیبات خاک در هر منطقه مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به تنوع اکولوژیکی رویشگاه‎های استان قم و بر اساس تجزیه به مولفه‎های اصلی[1] برای خصوصیات اکومورفولوژیکی و فیتوشیمیایی جمعیت‎های درمنه دشتی، بیشترین تنوع خصوصیات و بار عاملی به ترتیب در صفات میزان کلروفیل a، b و مقدار وزن خشک اندام ‎هوایی به عنوان مهم‌ترین خصوصیات متمایزکننده جمعیت‎های درمنه دشتی مشاهده شد. نتایج حاصل از تجزیه‎خوشه‎ای[2] جدایی جمعیت‎های درمنه دشتی را در 2 گروه اصلی به‌ترتیب با 13 و 7 جمعیت در دندروگرام سلسله مراتبی نشان داد. نتایج حاصل از همبستگی صفات نشان داد که وزن خشک با میزان کلرفیل و درصد اسانس ارتباط معنی‌دار مثبت داشته است. به‌طورکلی میزان پرولین، قندهای محلول، فنول و فلاونوئید، ارتباط معنی‌داری با صفات اکولوژیکی، دمایی و میزان بارندگی در هر منطقه دارد. ارتفاع هر منطقه با میزان پرولین دارای همبستگی منفی و با درصد اسانس همبستگی مثبت داشته است، به‌طورکلی با افزایش ارتفاع میزان پرولین کاهش و درصد اسانس افزایش می‌یابد که جمعیت ونان با بیشترین ارتفاع، بیشترین درصد اسانس را نشان داده است. به‌طورکلی میزان بارندگی و ارتفاع محیط بر شکل ظاهری و میزان ترکیبات گیاه موثر است. Manuscript profile

Alstroemeria (Alstroemeria hybrida) is one of the most important cut flowers in the world. The aim of this study is investigating on the effect of dill and cumin essential oils on physiological and microbiological traits of alstroemeria cut flowers. Hydro-distillation method and GC isolated the essential oils of seed and GC/MS examined the chemical compositions of the samples. This experiment carried out as factorial based on completely randomized design with two factors of essential oils of dill and cumin (50 and 100 ppm). The second factor was used of methods (pre-harvest, post-harvest). The results showed that the dill essential oil treatment (100 ppm) in pre-harvest was the best treatment for all known traits. 11 colonies of bacteria were identified in stem end of cut alstroemeria flowers; which are E-coli, Enterobacter, Klebsiella, Proteus, Serratia, Citrobacter, Pseudomonas, Staphylococcus aureus, Streptococcus, Bacillus cereus and Actinomycetes. Due to the positive impact of dill essential oil (100 ppm) in the pre-harvest method in improving traits associated with vase life of cut alstroemeria flowers, these treatments are recommended. Manuscript profile

Lilium ledebourii is a native and endangered rare species in Iran. It requires a cold period for proper growth and flowering. This experiment was performed to investigate the effects of cold storage on changes of endogenous abscisic acid (ABA), indole-3-acetic acid (IAA), gibberellic acid (GA3), sucrose, fructose, glucose, and total saponin during dormancy of Lilium ledebourii bulbs. The bulbs of lily were stored at 1 or 7 ºC, for 0, 30, 60, 90, and 120 days, and after each period removed from storage and analyzed using HPLC system. The results indicated that, cold storage at 1 ºC for 120 days decreased the levels of ABA while, 7 ºC in the same duration increased its content, slightly. The levels of IAA increased at 1 ºC storage, while remained almost constant at 7 ºC. Cold treatment at 1 ºC increased the levels of GA3, while storage at 7 ºC caused slight decrease in its content. Sucrose and fructose concentrations increased in both temperatures during the storage, while minor reduction in glucose content was observed. Storage at 7 ºC for 120 days induced the highest content of total saponin. The magnitude of changes in hormones and soluble sugars measured at 1 ºC was greater than that at 7 ºC. Manuscript profile

Indoor air pollution is one of the most important environmental subjects in the world with serious side effects on human health. We report the result of three replications and a factorial design experiment that assesses the effect of plants (Epipremnum aureum and Dracaena trifasciata ) on the removal of indoor air pollution. To gain the objects, potted plants were placed individually in 125 liters airtight glass containers (chamber) which had a small valve to inject and sucking airs. Each plant was exposure to, benzene 25 and 50 µl/l, acetone 25 and 50 µl/l, ethanol 50 µl/l and methanol 50 µl/l during a day (24 hours). According to the biochemical examination electrolyte leakage (%) of pothos was decreased especially in acetone 25 µl/l versus on treated sansevieria increased. Total chlorophyll content of sansevieria in all treatments was increased, while it was decreased when pothos exposure to benzene 25, benzene 50 µl/l and methanol 50 µl/l catalase activity and superoxide dismutase showed converse results. In both plant species catalase activity was decreased especially in acetone 50, however superoxide dismutase activity was increased in all treatments and in sansevieria exposure to benzene 50 µl/l more than others. There was no significant change in proline content of pothos, although there was significant increase in acetone 50 µl/l and ethanol 50 µl/l of sansevieria. The results indicate when plants exposure to the benzene, tissue cells damaged more than other treatments while, acetone had least amount of tissue cell damage. According to this paper results, both plant species have the potential of indoor air pollution phytoremediation but, pothos had higher adaptability in pollutant indoor area. Manuscript profile

سبزی تره ایرانی در زنجیره غذایی مردم ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و توده‌های زیادی از آن با ویژگی‌های متفاوت در مناطق مختلف ایران کاشته و سازگاری یافته اند. لذا به منظور به‌نژادی در این سبزی، آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با سه تکرار و در هفت توده منتخب انجام پذیرفت. از ترکیب های مختلف تنظیم‌کننده‌ رشد 2,4-D به غلظت‌های صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر و BA با غلظت صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر در محیط کشت‌ها استفاده گردید. تیمارها بر چتر گل های باز نشده انجام شد و درصد رویان‌زایی، درصد باززایی، درصد بقا، درصد شیشه‌ای شدن، درصد کالوس‌زایی ریزنمونه ها و تعداد گیاهان هاپلوئید مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد توده شادگان در محیط کشت حاوی4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر 2,4-D دارای بیشترین درصد رویان‌زایی(81/12%) و درصد باززایی(6/12%) بود. در توده اراک بیشترین درصد کالوس زایی (51/0%) و در توده شادگان کمترین (16/0%) میزان مشاهده شد. از مجموع 42525 گل کشت شده، 1001 رویان(35/2 %) و 972 باززائی(1/97 %) و 946 گیاه (5/94%) بقا یافتند. در مجموع هفت گیاه هاپلوئید به دست آمد که بیشترین تعداد هاپلوئیدی مربوط به توده گیلان به تعداد 4 گیاه از مجموع 6075 گل کشت شده و در محیط کشت دارای4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر2,4-D بود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی بر رشد و ویژگی‏های بیوشیمیایی سرخدار تحقیقی در محیط گلخانه با 4 سطح تنش خشکی (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در این تحقیق که از نهال 3 ساله استفاده گردید نسبت وزن تر به خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل a و b و نسبت این دو، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز و درصد و عملکرد اسانس ارزیابی شد. نتایج نشان داد صفات رشدی و رنگیزه‏ های فتوسنتزی و محتوای نسبی آب برگ با افزایش شدت تنش خشکی، کاهش پیدا کردند. البته فعالیت آنزیم‏ های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز با شدت تنش خشکی افزایش یافتند. بیشترین درصد اسانس در شرایط تنش خشکی نیمه شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) حاصل شد. با افزایش میزان تنش خشکی تا 25 درصد ظرفیت زراعی درصد اسانس کاهش یافت. بیشتر شاخص‌های رشد و فیزیولوژی گیاه سرخدار در سطح 75 درصد ظرفیت زراعی در مقایسه با 100 درصد ظرفیت زراعی تفاوت معنی‌دار نداشت بنابراین به نظر می‌رسد این گیاه در شرایط 75 درصد زراعی تحمل خوبی نشان دارد و از عملکرد قابل قبولی برخوردار است. از این رو توصیه می ‏شود کشت و پرورش این گیاه ارزشمند در شرایط مساعد محیطی و آب کافی و نهایتا در شرایط تنش ملایم صورت گیرد. Manuscript profile

به منظور بررسی تغییرات ظاهری برگ گیاه چوچاق طی روش های مختلف خشک کردن و زمان نگهداری، تحقیق حاضر در بهار 1399 در قالب طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل در سه تکرار انجام شد. برگ سبز چوچاق از باغات شهرستان نور در مرحله رویشی جمع آوری شد. تیمارهای این مطالعه روش های خشک کردن در چهار سطح (سایه اتاق با دمای 3±25 درجه سانتی‎گراد و تهویه مناسب، آون در دمای 55 درجه سانتی‎گراد، آون خلأ در دمای 55 درجه سانتی گراد و مایکروویو با توان 500 وات) و زمان های نگهداری در سه سطح (روزهای اول، 75 ام و 150 ام) بودند. میزان رنگیزه های گیاهی، شاخص های رنگ سنجی lab، زاویه هیو، شاخص قرمزی، قهوه ای شدن و روشنایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل روش های مختلف خشک کردن و مدت زمان نگهداری بر صفات مورد مطالعه تاثیر معنی داری داشته اند. کمترین میزان رنگیزه های سبز گیاهی مربوط به نمونه های سایه خشک بودند که 150 روز مورد نگهداری قرار گرفتند. خصوصیات کیفی نمونه های گیاهی که به ترتیب در آون خلا و آون معمولی در دمای 55 درجه سانتی گراد خشک شدند بیش از سایر تیمارها در تمامی زمان های نگهداری حفظ شد. آزمون رنگ سنجی نشان داد گیاهان خشک شده در روش آون خلا 55 درجه سانتی گراد بر خلاف گیاهان سایه خشک به خوبی رنگ سبز خود را حفظ کردند، البته افزایش مدت زمان نگهداری تا 150 روز موجب کاهش کیفیت ظاهری نمونه های گیاهی به علت تجزیه رنگیزه های فتوسنتزی شد. در مجموع این مطالعه نشان داد که بیشترین سبزینگی و کیفیت ظاهری مربوط به گیاهان خشک شده در آون خلا 55 درجه سانتی گراد بود و در صورت ضرورت انبارداری، نهایتا کمتر از 75 روز نگهداری بهتر از انبارداری طولانی مدت خواهد بود. Manuscript profile