در گیاهان مکانیسم‌های بیوشیمیایی و مولکولی متعددی برای مقابله با تنش شوری ایجاد شده است که‌ می‌توان به تغییر محتوای اسمولیت‌ها، افزایش میزان ترکیبات فنلی و حمایت از فعالیت فتوسنتزی اشاره کرد. این مکانیسم‌ها منجر به محصولات و فرایندهایی‌ می‌گردد که تحمل به شوری را بهبود‌ می‌بخشند. لذا نظر به اینکه کار تحقیقاتی قابل توجهی در زمینه مکانیسم‌های مقاومتی گونه‌های Salsola dendroides pall وLimonium reniforme (Girard)Lincz. انجام نشده است، برای پی بردن به مکانیسم فیزیولوژیکی بردباری این گیاهان تحت تنش اعمال شده به صورت طبیعی در فصول مختلف برخی از تغییرات فیزیولوژیکی گیاهان فوق مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، گونه‌های مورد مطالعه از منطقه اینچه‌برون واقع در شمال گرگان به صورت کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سه فصل بهار، تابستان و پاییز جمع‌آوری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش دما و شوری در فصل تابستان محتوای رنگیز‌های کلروفیلی در هر دو گونه به صورت معنی‌داری کاهش یافت. میزان قند‌های محلول در اندام هوایی وریشه گیاه S. dendroides در فصل بهار نسبت به دو فصل دیگر و در گیاهL. reniformeدرفصل تابستان نسبت به فصل بهار افزایش معنی‌داری داشت. در تابستان نیز میزان ترکیبات فلاونوئیدی در اندام هوایی و ریشه گیاهان مورد مطالعه به صورت معنی‌داری در مقایسه با سایر فصول افزایش نشان داد. میزان آنتوسیانینی نیز به صورت معنی‌داری با تغییر فصل تغییر یافت، به‌طوری‌که بیشترین میزان تجمع آنتوسیانین‌ها در اندام هوایی و ریشه گیاه S. dendroides در فصل پاییز و در گیاه L. reniforme در فصل تابستان مشاهده شد که اغلب این تغییرات در ارتباط با فعالسازی فرایندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی که به گیاه امکان سازگاری تحت شرایط شوری را‌ می‌دهد. Manuscript profile

The properties of different materials used as planting substrate exert direct and indirect effects on crop growth and production. Hence, the selection of a suitable substrate is one of the most important factors in the success of production in soilless cultivation. The present study aimed to investigate the effects of physical and chemical properties of different cultivation substrates on the growth and development of Crassula capitella. Thus, different organic and inorganic cultivation substrates such as sand, coco peat, charcoal, pumice, peat moss and zeolite were combined with each other in different ratios and tested. The measured traits were phytochemical compounds (chlorophyll a, b and total, carotenoid, SOD activity level and MDA content), fresh weight and dry weight of root and shoot, and element uptake (nitrogen, phosphorus and potassium). Based on the results of the present research, there was a significant difference in terms of plant height, wet and dry weight, nutrient uptake rate and enzyme activity between different cultivation substrates. The plants grown in substrate No. 10 (35 cc of fine pumice + 5 cc of coco peat + 5 cc of peat moss + 5 cc of charcoal) and substrate No. 1 (35 cc of 3-5-mm fine sand + 5 cc of coco peat + 5 cc of charcoal) showed the highest and lowest numerical values of the evaluated traits, respectively. The use of combinations containing pumice, coco peat and zeolites seems to prevent the wastage of nutrients and preserves nutrient ions, and therefore results in increasing the fertilizer efficiency and improving the nutrient uptake and maintaining moisture, and ultimately improves the plant growth. Manuscript profile

Due to the increased resistance of bacteria to chemical drugs and the low side effects of medicinal plants, using these plants has been considered in disease treatment. Ferula asafoetida L., as one of the medicinal and native plants of southern Khorasan province (Iran), is used in traditional medicine to treat many diseases. The present study aimed to investigate the antimicrobial activity of hydroalcoholic extract of different parts of Ferula asafoetida L. in three regions of South Khorasan Province.The required chemicals were purchased from Merck and Sigma companies. The microbes were obtained from the Birjand University of Medical Sciences and the Iranian Scientific and Industrial Research Organization. The antimicrobial activity of hydroalcoholic extracts was evaluated by dilution in agar. For this purpose, the plant was collected from three areas: Sarbisheh, Ghayen, and Nehbandan. After identification, drying, and pulverizing, the extracts were prepared by soaking. Some of the extracts showed an inhibitory effect on gram-positive bacteria (Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis), but none inhibited the growth of Gram-negative bacteria. Moreover, hydroalcoholic extracts of different parts of Ferula asafoetida L. of Sarbisheh had no inhibition effect on the growth of Candida albicans. The results revealed that the hydroalcoholic extracts of the plant could be used as a suitable substitute for chemical drugs to treat diseases. Manuscript profile

<strong>به منظور بررسی تغییرات ظاهری برگ گیاه چوچاق طی روش&rlm;های مختلف خشک کردن و زمان نگهداری، تحقیق حاضر در بهار 1399 در قالب طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل در سه تکرار انجام شد. برگ سبز چوچاق از باغات شهرستان نور در مرحله رویشی جمع&shy;آوری شد. تیمارهای این مطالعه روش&rlm;های خشک کردن در چهار سطح (سایه اتاق با دمای 3</strong><strong>&plusmn;</strong><strong>25 درجه سانتی</strong><strong>&lrm;</strong><strong>گراد و تهویه مناسب، آون در دمای 55 درجه سانتی</strong><strong>&lrm;</strong><strong>گراد، آون خلأ در دمای 55 درجه سانتی&shy;گراد و مایکروویو با توان 500 وات) و زمان&rlm;های نگهداری در سه سطح (روزهای اول، 75 ام و 150 ام) بودند. میزان رنگیزه&rlm;های گیاهی، شاخص&rlm;های رنگ&rlm;سنجی </strong><strong>lab</strong><strong>، زاویه هیو، شاخص قرمزی، قهوه&rlm;ای شدن و روشنایی اندازه&shy;گیری شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل روش&rlm;های مختلف خشک کردن و مدت زمان نگهداری بر صفات مورد مطالعه تاثیر معنی&shy;داری داشته&shy;اند. کمترین میزان رنگیزه&rlm;های سبز گیاهی مربوط به نمونه&rlm;های سایه&rlm;خشک بودند که 150 روز مورد نگهداری قرار گرفتند. خصوصیات کیفی نمونه&rlm;های گیاهی که به&shy;ترتیب در آون خلا و آون معمولی در دمای 55 درجه سانتی&rlm;گراد خشک شدند بیش از سایر تیمارها در تمامی زمان&rlm;های نگهداری حفظ شد. آزمون رنگ&rlm;سنجی نشان داد گیاهان خشک شده در روش آون خلا 55 درجه سانتی&rlm;گراد بر خلاف گیاهان سایه&rlm;خشک به&shy; خوبی رنگ سبز خود را حفظ کردند، البته افزایش مدت زمان نگهداری تا 150 روز موجب کاهش کیفیت ظاهری نمونه&rlm;های گیاهی به&shy;علت تجزیه رنگیزه&rlm;های فتوسنتزی شد. در مجموع این مطالعه نشان داد که بیشترین سبزینگی و کیفیت ظاهری مربوط به گیاهان خشک شده در آون خلا 55 درجه سانتی&rlm;گراد بود و در صورت ضرورت انبارداری، نهایتا کمتر از 75 روز نگهداری بهتر از انبارداری طولانی مدت خواهد بود.</strong> Manuscript profile