The methamphetamine has been studied theoretically at the MP2 [1]/6-31G[2] level in gas phase.Methamphetamine has been investigated Via NMR, Frequencies Calculation and NBO analysis. Thestructure of methamphetamine was designed primarily using of Chem. Bio Draw and it g أکثر
The methamphetamine has been studied theoretically at the MP2 [1]/6-31G[2] level in gas phase.Methamphetamine has been investigated Via NMR, Frequencies Calculation and NBO analysis. Thestructure of methamphetamine was designed primarily using of Chem. Bio Draw and it geometry hasbeen optimized at the MP2/6-31G computational level. The present work consists the study of themethamphetamine reported in Fig1. Frequencies calculations have been carried out to confirm thatthe structure obtained correspond to energetic minima. The all calculations have been performed withthe Gaussian-03 program [3].
تفاصيل المقالة
هدف: گونههای مختلف ارمکها دو پایه بوده، و این دو پایه از نظر شکل ظاهری مشابه هستند. این گیاهان دارویی سرشار از متابولیتهای ثانوی مانند آلکالوئید میباشند. هدف تحقیق حاضر مطالعه آلکالوئیدهای دو پایه دو گونه ارمک کبیر و میانه برای شناسایی پایه نر و ماده در دوران اولیه أکثر
هدف: گونههای مختلف ارمکها دو پایه بوده، و این دو پایه از نظر شکل ظاهری مشابه هستند. این گیاهان دارویی سرشار از متابولیتهای ثانوی مانند آلکالوئید میباشند. هدف تحقیق حاضر مطالعه آلکالوئیدهای دو پایه دو گونه ارمک کبیر و میانه برای شناسایی پایه نر و ماده در دوران اولیه رشد بود.مواد و روشها: در خرداد ماه 1397، شاخساره پایههای نر و ماده زمان گلدهی ارمک کبیر(Ephedra major Host.)، از بیجار کردستان و ارمک میانه (E. intermedia Schrenket.)، از ساوه جمعآوری شدند. از شاخساره پایههای نر و ماده عصاره آلکالوئیدی آماده و ترکیبات عصارهها با کروماتوگرافی لایه نازک و گازکروماتوگرافی جرمی مورد مطالعه قرار گرفتند.یافتهها: کروماتوگرافی لایه نازک آلکالوئید شاخساره پایههای نر و ماده ارمک کبیر و ارمک میانه نشان داد که دو پایه از نظر نوع آلکالوئید با یکدیگر متفاوت هستند. گازکروماتوگرافی جرمی نشان داد که در عصاره آلکالوئیدی پایههای ماده و نر ارمک کبیر، به ترتیب بیش از 24 و 28 آلکالوئید و در ارمک میانه به ترتیب 19 و 20 آلکالوئید با بیش از mgg-1dw2/0 وجود دارد. بیشترین آلکالوئید پایه ماده ارمک کبیر، 2-اوگسازولیدینون و سه آلکالوئید دارویی مهم افدرین، آمفتامین و سروتونین و بیشترین آلکالوئیدها در پایه نر پزدوافدرین، افدرین و 2-اوگسازولیدینون بود. بیشتر آلکالوئیدها در دو پایه متفاوت بودند. آلکالوئیدهای افدراوکسان، تترامتیل اوریک اسید، ارگوتامین و فن دیمترازین، چهار آلکالوئید دارویی مهم در پایه ماده ارمک میانه بودند. بیشتر آلکالوئیدهای پایه نر و ماده ارمک میانه متفاوت بودند. در هر دو پایه ارمک میانه، افدرین و پزدوافدرین، مشاهده نشد.نتیجهگیری: دو گونه ارمک کبیر و میانه و پایههای نر و ماده، هر یک از نظر آلکالوئیدها و دیگر مواد مؤثر، با هم متفاوت بوده و با نظر گرفتن یک آلکالوئید متفاوت، میتوان آنها را در دوران اولیه رشد شناسایی کرد.
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری و درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اختلال مصرف مواد در مبتلایان مصرفکننده مواد محرک (مت آمفتامین) بود. این پژوهش از نوع طرحهای نیمه آزمایش بود. جامعة آماری شامل کلیه مردان مصرفکننده مواد محرک (مت آمف أکثر
هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری و درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اختلال مصرف مواد در مبتلایان مصرفکننده مواد محرک (مت آمفتامین) بود. این پژوهش از نوع طرحهای نیمه آزمایش بود. جامعة آماری شامل کلیه مردان مصرفکننده مواد محرک (مت آمفتامین) بودند که به مراکز درمانی سرپایی شهر شیراز مراجعه کرده بودند. شرکتکنندگان در پژوهش شامل 28 مصرفکننده مواد محرک (مت آمفتامین) به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند که بهصورت گمارش تصادفی در 3 گروه شامل: 9 نفر گروه آزمایشی مداخله درمان گروه شناختی رفتاری مدل ماتریکس، 8 نفر گروه آزمایشی مداخله درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد که در 24 جلسه 45 دقیقهای در 12 هفته (هفتهای 2 جلسه) از مداخلههای درمانی بهره بردند؛ و 12 نفر گروه کنترل که مداخله درمانی دریافت ننمود. ابزار اندازهگیری شامل: پرسشنامه سنجش علائم اختلال مصرف مواد (قدردی و همکاران، 1389). در قبل از مداخله، بعد از مداخله و پیگیری سه ماهه توسط سه گروه تکمیل گردید. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد بین اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و گروه کنترل، بین اثربخشی درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد و گروه کنترل و بین اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و درمان گروهی بر پایة پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اختلال مصرف مواد در پسآزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد (001/0 >p).
تفاصيل المقالة
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر شفقت بر نگرانی و نشخوار فکری مصرف کنندگان مت آمفتامین انجام شد. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه معتادان مرد مصرف کننده مت آمفتامین مراجعه کننده ب أکثر
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر شفقت بر نگرانی و نشخوار فکری مصرف کنندگان مت آمفتامین انجام شد. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه معتادان مرد مصرف کننده مت آمفتامین مراجعه کننده به مراکز و کمپ های ترک اعتیاد شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند. تعداد 30 نفر از این افراد به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، مداخله مبتنی بر شفقت را هفتهای یک بار در 8 جلسه 90 دقیقهای به صورت گروهی، دریافت کردند. ابزرهای سنجش شامل پرسشنامه نگرانی (Borkovec Molin & Borkovoec, 1994) و پرسشنامه نشخوار فکری (Nolen-Hoeksema& Morrow, 1991) بود. یافته های حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که مداخله متمرکز بر شفقت بر کاهش نگرانی و نشخوار فکری، تأثیر معناداری داشت (001/0>p). با توجه به پیامدهای روان شناختی منفی مصرف مواد محرک و آسیب های روانی و جسمی همبودی که می توانند سلامت فرد معتاد و جامعه را به خطر بیندازند، لازم است تا در مراکز ترک اعتیاد با ارائه مداخلات روان شناختی کارآمد مانند مداخله مبتنی بر شفقت به کاهش نگرانی و نشخوارفکری این افراد توجه ویژه ای داشت.
تفاصيل المقالة
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان ماتریکس و واقعیت درمانی نوین گروهی بر خود کنترلی و سازگاری اجتماعی در مردان وابسته به مت آمفتامین تحت درمان با داروی بوپرنورفین بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مردا أکثر
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان ماتریکس و واقعیت درمانی نوین گروهی بر خود کنترلی و سازگاری اجتماعی در مردان وابسته به مت آمفتامین تحت درمان با داروی بوپرنورفین بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان وابسته به مت آمفتامین، تحت درمان نگهدارنده با بوپرنورفین مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران در زمستان 1397 بودند. 45 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابتدا خود کنترلی و سازگاری اجتماعی از طریق پرسشنامه خود کنترلی تانجی (2004) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) ، ارزیابی شدند، گروه نخست، درمان ماتریکس و گروه دوم، واقعیت درمانی گروهی دریافت کردند؛ گروه سوم فقط تحت درمان نگهدارنده با بوپرنورفین بودند. متغیرها مجدداً در پس آزمون ارزیابی شد. نتایج پژوهش نشان داد هردو درمان بر خود کنترلی و سازگاری اجتماعی بیماران اثر بخش بود (01/0>P) همچنین تفاوت اثربخشی دو درمان معنادار بود (01/0>P) و درمان ماتریکس در سازگاری اجتماعی اثربخشی بیشتری داشت (01/0>P). اما اختلاف معنی داری بین اثر بخشی دو درمان بر خودکنترلی وجود نداشت. با توجه به اینکه الگوی ماتریکس تلفیقی از برنامههای شناختی-رفتاری، مهارتهای مقابله ای، آموزش خانواده و گروههای همیار میباشد، توصیه میشود در درمان بیماران وابسته به مت آمفتامین استفاده شود.
تفاصيل المقالة
متامفتامین بهعنوان یک ماده توهمزا است که مورد سو مصرف میلیون ها نفر در سراسر دنیا قرار می گیرد. ایجاد سمیت سلولی در برخی از رده های سلولی از اثرات گزارششده، این ماده روانگردان میباشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر متامفتامین بر رشد سلولهای بنیادی مزانشیمی بالغ ا أکثر
متامفتامین بهعنوان یک ماده توهمزا است که مورد سو مصرف میلیون ها نفر در سراسر دنیا قرار می گیرد. ایجاد سمیت سلولی در برخی از رده های سلولی از اثرات گزارششده، این ماده روانگردان میباشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر متامفتامین بر رشد سلولهای بنیادی مزانشیمی بالغ استخراج شده از بافت آندومتر رحم موش های صحرایی انجام گردید. در این مطالعه تجربی سلولهای بنیادی از بافت آندومتر رحم موشهای صحرایی استخراج شد و پس از کشت آنها، با روش فلوسایتومتری و بواسطه مارکرهای CD34، CD90، CD105 و مزانشیمی بودن آنها مورد بررسی قرار گرفت. در پاساژ سوم کشت سلولی، اثر سمیت متامفتامین در غلظت 6/0 میلیمولار در طول مدت 1 الی 8 روز بر رشد سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت آندومتر رحم توسط فرمول PDT= T× محاسبه گردید سلولهای جدا شده از بافت آندومتر رحم، 24 ساعت بعد از انتقال به فلاسک کشت سلولی، کاملاً به کف فلاسک چسبیدند. این سلول ها از نظر بیان مارکرهای سطحی غیر هماتوپویتیک (CD90، CD105) مثبت و از نظر بیان مارکر هماتوپویتیک (CD34) منفی بود، بنابراینهویت مزانشیمی بودن این سلول ها تائید گردید. نتایج آزمون شمارش سلولی نیز حاکی از کاهش معنادار رشد سلولهای تیمار شده با 6/0 میلیمولار متامفتامین در مقایسه با گروه شاهد بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد سلولهای جدا شده از بافت آندومتر ، از نوع بنیادی مزانشیمی بوده که بر اساس نتایج حاصل از شمارش سلولی مشخص گردید که متامفتامین میتواند با القاء اثرات سمیت سلولی باعث مهار رشد در آنها گردد.
تفاصيل المقالة
مت آمفتامین نوعی داروی محرک سیستم عصبی مرکزی است که مصرف آن در سال های اخیر در میان نوجوانان و جوانان بسیار رواج یافته است. از آنجا که استفاده از مواد مخدر از جمله مت آمفتامین می تواند تأثیر بالقوه ای بر روی مایع آمنیوتیک، بیان ژن های مؤثر در مادر و جنین، بافت ها، هورمو أکثر
مت آمفتامین نوعی داروی محرک سیستم عصبی مرکزی است که مصرف آن در سال های اخیر در میان نوجوانان و جوانان بسیار رواج یافته است. از آنجا که استفاده از مواد مخدر از جمله مت آمفتامین می تواند تأثیر بالقوه ای بر روی مایع آمنیوتیک، بیان ژن های مؤثر در مادر و جنین، بافت ها، هورمون ها و سایر فاکتورها داشته باشد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات مت آمفتامین بر کیسه آمنیون موش های باردار و تأثیرات آن بر نسل های بعد آن نیز می باشد. در این مطالعه، 60 سر موش صحرایی بالغ ماده نژاد ویستار به شش گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شم، گروه دریافت کننده دوز یک میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین، گروه دریافت کننده دوز 2 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین، گروه دریافت کننده دوز 3 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین و گروه دریافت کننده دوز 4 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین. پس از پایان دوره آزمایش، خونگیری از قلب موش ها انجام شد و پارامترهای مورد نظر (تستوسترون، گلوکز، LH، FSH،AST ، ALT، WBC وRBC ) اندازه گیری شدند. سپس موش ها تشریح، مایع آمنیوتیک به منظور بررسی میزان پروتئین، کربوهیدرات ها، چربی ها، فسفولیپید و اوره جدا شد. تزریق درون صفاقی مت آمفتامین تغییرات قابل توجهی را در میزان پرامترهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده همچون LH، T.Gو تستوسترون نسبت به گروه کنترل ایجاد نمود. علاوه براین مت آمفتامین بر روی FSH تغییری را ایجاد نکرد. از طرفی با افزایش دوز مت آمفتامین، بیان ژنهای HOX و TUBB8 کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تزریق مت آمفتامین حتی در دوزهای پایین، باعث افزایش یا کاهش فعالیت تخمدان و اووژنز و در نتیجه اختلال در کیفیت تخمک گذاری و بلوغ اووسیت ها می شود.
تفاصيل المقالة
آستروسیتها فراوانترین و مهمترین سلولهای کمک کننده به نورونها هستند، در بقا سلولهای عصبی و در هموستاز یونی و اسمزی و همچنین در شکل گیری سیناپس و کمک به رشد آکسونها و دندریتها نقش دارند، در بیماری آلزایمر مارکرهای فعالکننده سیکل سلولی افزایش مییابد. از مارکرهای أکثر
آستروسیتها فراوانترین و مهمترین سلولهای کمک کننده به نورونها هستند، در بقا سلولهای عصبی و در هموستاز یونی و اسمزی و همچنین در شکل گیری سیناپس و کمک به رشد آکسونها و دندریتها نقش دارند، در بیماری آلزایمر مارکرهای فعالکننده سیکل سلولی افزایش مییابد. از مارکرهای سیکل سلولی Cdk1 و CE2 میباشد. با توجه به اینکه مت آمفتامین در دوزهای غیرسمی باعث کاهش ظرفیت تقسیم خودبهخودی و هدایت سلول به سمت تمایز میشود در این مطالعه، سیکل سلولی و مارکرهای آن در سلولهای آستروسیت انسانی تیمار شده با آمیلویید بتا و با دوز پایین مت آمفتامین درمان شدند مورد مطالعه قرار داده و میزان بیان ژنهای cdk1 وCE2 و سیکل سلولی میزان توقف در G1، G2 و S در گروههای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. 5 گروه مختلف جهت بررسی مورد استفاده قرار گرفت 1-سلولهای مجاور با آمیلوئید بتا 2- سلولهای مجاور با مت آمفتامین، 3- سلولهای مجاور با آمیلوئید و سپس مت آمفتامین، 4- سلولهای مجاور با مت آمفتامین سپس با آمیلوئید بتا 5 – گروه کنترل، هر گروه 3 بار تکرار شد. میزان بیان cdk1 در گروه 3 یا گروه درمان کاهش داشته ولی در گروه 4 یا پیشگیری افزایش داشته و میزان بیان CE2 در هر 2 گروه کاهش داشته و همچنین میزان توقف سلول در G1، G2 و S بررسی شد که میزان توقف در G1 در گروه 3 یا گروه درمان کاهش داشته ولی در گروه 4 یا پیشگیری افزایش داشته است. نتیجه با توجه به این که از اولین علایم آلزایمر تغییرات در سیکل سلولی میباشد. دوز پایین مت آمفتامین میتواند بر مارکرهای فعالکننده سیکل سلول اثر کاهشی داشته و همچنین تقسیم سلول و رفتن به سمت مرگ سلولی را کاهش دهد.
تفاصيل المقالة
امروزه میلیون ها نفر در سراسر دنیا متامفتامین را به عنوان دارو و یا در جهت کسب لذت مورد سوءمصرف قرار می دهند. با توجه به عوارض جانبی و اعتیاد آوری شدید این ماده، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر موسیقی آرام روان و تند دوان بر میزان ولع مصرف در موش های سوری تحت تیمار با متام أکثر
امروزه میلیون ها نفر در سراسر دنیا متامفتامین را به عنوان دارو و یا در جهت کسب لذت مورد سوءمصرف قرار می دهند. با توجه به عوارض جانبی و اعتیاد آوری شدید این ماده، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر موسیقی آرام روان و تند دوان بر میزان ولع مصرف در موش های سوری تحت تیمار با متامفتامین صورت گرفت. این یک مطالعه تجربی است که در سال 1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بر روی 70 سر موش سوری نر بالغ در گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (تیمار با حلال دارو) و 5 گروه تجربی دریافت کننده 1 میلی گرم بر کیلوگرم متامفتامین، تحت تاثیر موسیقی آرام روان، موسیقی تند دوان، موسیقی آرام روان با متامفتامین و موسیقی تند دوان با متامفتامین قرار گرفتند. در این مطالعه جهت سنجش میزان ولع مصرف از روش ترجیح مکان شرطی استفاده گردید. در پایان داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی و با کمک نرم افزارSPSS 18 با معناداری اختلاف داده ها در سطح 05/0≤ p ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که متامفتامین و موسیقی آرام روان به تنهایی و با یکدیگر و همچنین موسیقی تنددوان با متامفتامین، باعث افزایش معنادار ترجیح مکان شرطی در سطح 01/0p< نسبت به گروه کنترل می شود در حالی که موسیقی تند دوان به تنهایی فاقد تاثیر معنادار می باشد. موسیقی و متامفتامین احتمالا با تحریک سیستم های اکسی توسینی و دوپامینی مغز باعث افزایش ترجیح مکان شرطی می شوند لذا احتمالا از موسیقی آرام روان می توان به عنوان روشی بی خطر در جهت کاهش ولع مصرف در بیماران سوء مصرف کننده استفاده نمود.
تفاصيل المقالة
مصرف متآمفتامین عوارض زیادی دارد زیرا این ماده با ورود به سیستم عصبیبر سطح دوپامین تاثیر گذاشته و باعث تحریک مغز، افزایش حالت تهاجمی و حرکات جسمی میشود.مصرف شیشه یکی از رفتارهای پرخطر در میان بیماران مبتلا به مصرف مواد است. جدی ترین علامت ترک شیشه، افسردگی (خلق ملالت أکثر
مصرف متآمفتامین عوارض زیادی دارد زیرا این ماده با ورود به سیستم عصبیبر سطح دوپامین تاثیر گذاشته و باعث تحریک مغز، افزایش حالت تهاجمی و حرکات جسمی میشود.مصرف شیشه یکی از رفتارهای پرخطر در میان بیماران مبتلا به مصرف مواد است. جدی ترین علامت ترک شیشه، افسردگی (خلق ملالت بار) است که ممکن است با افکار یا رفتار خودکشی همراه باشد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در کاهش علایم افسردگی و اضطراب معتادین به شیشه بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی، 30 بیمار با تشخیص وابستگی به شیشه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه کاربندی شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه ی یک ساعته به صورت انفرادی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنیها قبل از شروع درمان (مرحله ی ارزیابی)، جلسه ی ششم دوازدهم و 90 روز پس از پایان درمان از نظر اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که میزان افسردگی و اضطراب گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه در تمام مراحل مداخله پایین تر بود و رویکرد شناختی- رفتاری در درمان و کاهش اضطراب و افسردگی معتادین موثر است.
تفاصيل المقالة
متاآمفتامین، یک ماده ی محرک و اعتیاد آور است که مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک می‌کند و از نظر شیمیایی، اثر بیشتری از آمفتامین دارد. درمان زیستی واحدی برای سومصرف این ماده وجود ندارد و تمرکزهای درمانی بر مداخلات روان شناختی متمرکز است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر در أکثر
متاآمفتامین، یک ماده ی محرک و اعتیاد آور است که مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک می‌کند و از نظر شیمیایی، اثر بیشتری از آمفتامین دارد. درمان زیستی واحدی برای سومصرف این ماده وجود ندارد و تمرکزهای درمانی بر مداخلات روان شناختی متمرکز است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درمان گروهی شناختی ـ رفتاری بر پیشگیری از لغزش افراد وابسته به متاآمفتامین بود. بدین منظور طی یک طرح نیمه آزمایشی و پیش آزمون - پس آزمون و گمارش تصادفی، 30 نفر از افراد مبتلا به سومصرف متاآمفتامین که زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی لرستان سم زدایی شده بودند، به شیوه ی دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند. گروهها با آزمایش های منظم ادرار مورد آزمون قرار گرفتند سپس درمان گروهی شناختی ـ رفتاری در دوازده جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج آزمون های خی دو نشان داد بین میزان عود درمان جویان در گروه گواه و آزمایش، تفاوت معناداری وجود داشته است. به نظر می رسد درمان گروهی شناختی- رفتاری به بیماران کمک می کند تا با حقیقت مصرف مواد مواجه شوند، از نتایج منفی مصرف آگاهی یابند و انگیزه ای قوی برای ادامه ی ترک داشته باشند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications