• فهرس المقالات Life form

      • حرية الوصول المقاله

        1 - معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان حوزه آبخیز ایور
        حمید علی پور آرش ملکیان میرمسعود خیرخواه زرکش سعید قره چلو
        این تحقیق سعی بر معرفی لیست فلورستیک منطقه ایور واقع در استان خراسان شمالی داشت. گیاهان با استفاده از پیمـایش صـحرایی جمـع آوری و شناسایی شدند. نمونه های جمع آوری شده با کمک منابع تاکسونومی در حد گونه شناسایی شدند. همچنین کاربرد گونه های گیاهی و میزان خـوشخـوارکی آنها ب أکثر
        این تحقیق سعی بر معرفی لیست فلورستیک منطقه ایور واقع در استان خراسان شمالی داشت. گیاهان با استفاده از پیمـایش صـحرایی جمـع آوری و شناسایی شدند. نمونه های جمع آوری شده با کمک منابع تاکسونومی در حد گونه شناسایی شدند. همچنین کاربرد گونه های گیاهی و میزان خـوشخـوارکی آنها برای دام های منطقه با پرسش از مردم بومی مشخص شد. نتایج نشان داد که 109 گونه متعلق به 24 تیره گیاهی در منطقه وجـود دار د. بـزر گتـرین تیره های گیاهی منطقه از لحاظ تعداد گونه شامل Asteraceae (21 گونـه)، Poaceae (15 گونـه)، Lamiaceae (10 گونـه)، Caryophyllaceae و (6 گونه) Brassicaceae (6 گونه) بودند. تعداد 32 گونه با ارزش کاربری علوفه ای بیشترین ارزش را از نظر کاربری به خود اختصاص دادند. 33 گونه بـر اساس پایداری یا طول عمر گونه های گیاهی یکساله، 4 گونه دوساله و 27 گونه چندساله در منطقه شناسایی گردید. تعداد 17 گونه با شکل رویشی علفـی پهن برگ بیشترین شکل رویشی حوزه را به خود اختصاص داداند. 59 گونه از نظر خوشخوراکی در کلاس مرتعی III بـا ارزش کـم و41 گونـه در کـلاس مرتعی II با ارزش متوسط قرار گرفتند. همیکریپتوفیت ها با 35 گونه، تروفیت با 62 گونه و کامفیـت بـا 31 گونـه بـه ترتیـب بیشـترین شـکل زیسـتی و همچنین گیاهان ایران-تورانی با 97 گونه، ایران-تورانی و صحارا-سندی با 9 گونه و ایران-تورانی و مدیترانه ای با 8 گونـه بـه ترتیـب بیشـترین پـراکنش جغرافیایی را در منطقه به خود اختصاص دادند. گونه های غیرخوش خوراک بر اساس نتایج به دلیل فشار زیاد بر مراتع در منطقه گسترش یافته اند کـه بایـد اقدامات مدیریتی برای جلوگیری از این روند صورت گیرد تا تنوع گیاهی در خطر نابودی قرار نگیرد.  تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - بررسی تنوع گونه‌ای گیاهان دارویی مراتع ییلاقی اسدلی-پلمیس در استان خراسان شمالی
        نگین نودهی موسی اکبرلو
        زمینه و هدف: حفظ تنوع گونه­ای هدف اصلی مدیریت مراتع است. برای مدیریت اکوسیستم اولین قدم، تعیین عوامل موثر بر پراکنش گونه­ها و تنوع گونه­ای است و تنوع گونه­ای با خصوصیات اکوسیستم همبستگی دارد. با اندازه­گیری تنوع می­توان توزیع گونه­ها را در محیط بررسی کرد و با تاکید بر پ أکثر
        زمینه و هدف: حفظ تنوع گونه­ای هدف اصلی مدیریت مراتع است. برای مدیریت اکوسیستم اولین قدم، تعیین عوامل موثر بر پراکنش گونه­ها و تنوع گونه­ای است و تنوع گونه­ای با خصوصیات اکوسیستم همبستگی دارد. با اندازه­گیری تنوع می­توان توزیع گونه­ها را در محیط بررسی کرد و با تاکید بر پویایی اکوسیستم توصیه­های مدیریتی مناسب را ارایه نمود. روش بررسی: در این بررسی 90 پلات 1متر مربعی، به طور سیستماتیک-تصادفی در منطقه مورد مطالعه پیاده گردید. در هر پلات، حضور و درصد تاج پوشش گیاهان تعیین شد. ضمن شناسایی گونه­های دارویی، تعلق هر گونه به جنس و خانواده، تعیین و فرم رویشی و تیپ زیستی و دوره زندگی آن­ها مشخص گردید. از شاخص­های تنوع شانون و مک اینتاش برای برآورد تنوع گیاهان دارویی منطقه در سطح تاکسونومیک، فرم­های رویشی، تیپ زیستی و دوره رویشی گیاهان استفاده شدند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تنوع گونه­ای مراتع اسدلی-پلمیس در حد متوسط است و پوشش گیاهی منطقه بیشتر از گیاهان چند ساله تشکیل شده است که از مشخصه مناطق کوهستانی با اقلیم سرد ارتفاعات است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - مدل‌سازی تولید اولیه سطح زمین با استفاده از شاخص‌های ماهواره لندست-8 در مراتع سیاه‎پوش و گنج‌گاه استان اردبیل، ایران
        پشمینه محمدنژاد مهدی معمری اردوان قربانی فرید دادجو ودود محمدی
        هدف از این مطالعه برآورد تولید (تولید اولیه سطح زمین) فرم‌های رویشی و کل با استفاده از تصاویر لندست 8 در مراتع سیاه‌پوش و گنج‌گاه استان اردبیل بود. نمونه‌برداری میدانی در خرداد ماه 1398 انجام شد و تصویر ماهواره‌ای هم‌زمان با آن دریافت شد. تعداد هفت مکان نمونه‌برداری انت أکثر
        هدف از این مطالعه برآورد تولید (تولید اولیه سطح زمین) فرم‌های رویشی و کل با استفاده از تصاویر لندست 8 در مراتع سیاه‌پوش و گنج‌گاه استان اردبیل بود. نمونه‌برداری میدانی در خرداد ماه 1398 انجام شد و تصویر ماهواره‌ای هم‌زمان با آن دریافت شد. تعداد هفت مکان نمونه‌برداری انتخاب شد و در هر مکان سه ترانسکت 100 متری موازی و عمود بر جهت شیب مستقر شد و در امتداد هر ترانسکت از 10 پلات (یک متر مربعی)، تولید فرم‌های رویشی به روش تصادفی-سیستماتیک برداشت شد (در مجموع 210 پلات). تعداد 22 شاخص گیاهی با توجه به مرور منابع انتخاب و برای منطقه محاسبه شد. سپس، هم‌بستگی بین تولید فرم‌های رویشی و کل با شاخص‌های گیاهی محاسبه و شاخص گیاهی دارای بالاترین هم‌بستگی برای مدل‌سازی انتخاب شد. برای مدل‌سازی از معادله خطی درجه یک استفاده شد و معادلات به‌دست آمده در نرم‌افزار ArcGIS به‌صورت نقشه برآورد شد. نتایج نشان‌داد از بین شاخص‌های مورد بررسی، شاخص NDVI مناسب‌ترین شاخص برای مدل‌سازی بود؛ با این‌حال بیش‌ترین هم‌بستگی این شاخص با تولید کل (88/0) و تولید گندمیان (78/0) بود؛ درحالی‌که هم‌بستگی کم‌تری با تولید پهن‌برگان علفی (41/0) و بوته‌ای‌ها (31/0) داشت. محدوده تغییرات تولید مدل‌سازی شده برای گندمیان 0 تا 1857 کیلوگرم در هکتار، پهن‌برگان علفی 9 تا 766 کیلوگرم در هکتار، بوته‌ای‌ها 0 تا 458 کیلوگرم در هکتار و برای تولید کل 9 تا 3081 کیلوگرم در هکتار بود. ارزیابی صحت مدل‌ها با معیارهای RMSE، MDE و MAE انجام شد و صحت در حد قابل قبول بود. هم‌چنین مقدار اختلاف میانگین داده‌های واقعی با مدل‌سازی شده تقریباً برابر صفر بود. از نتایج این مطالعه می‌توان برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای تولید مرتع در راستای توسعه پایدار اکوسیستم‌های مرتعی منطقه استفاده کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - شناسایی فلـور و شکل زیستی گیـاهان منطقه ی کنـدوان در استان آذربایجان شرقی
        ژیلا توپچی
        مراتع کندوان در دامنه ی شمالی رشته کوه های سهند قرار دارد. منطقه ی مورد مطالعه در محدوده ی طول های جغرافیایی 7/45 ´10 ˚46 تا "7/53´20 ˚46 شرقی و عرض جغرافیایی "3/12´42 ˚37 تا"8/13 ´52 ˚37 شمالی قرار دارد. حداقل ارتفاع بررسی شده در این منطقه أکثر
        مراتع کندوان در دامنه ی شمالی رشته کوه های سهند قرار دارد. منطقه ی مورد مطالعه در محدوده ی طول های جغرافیایی 7/45 ´10 ˚46 تا "7/53´20 ˚46 شرقی و عرض جغرافیایی "3/12´42 ˚37 تا"8/13 ´52 ˚37 شمالی قرار دارد. حداقل ارتفاع بررسی شده در این منطقه 1800 و حداکثر 3000 متر می باشد. در منطقه ی مورد بررسی، تعداد 400 نمونه ی گیاهی جمع آوری و خشک شده و سپس به هرباریوم منتقل و با استفاده از کلیدهای معتبر خارجی و داخلی شناسایی و تعیین نام علمی شدند. 256 گونه متعلق به 153 جنس و 37 تیره شناسایی شد. از مهم ترین تیره های گیاهی جمع آوری شده از این منطقه می توان به تیره هایAsteraceae ، Fabaceae، Lamiaceae، Brassicaceae و Apiaceae اشاره نمود. تیره ی کاسنی با 40 گونه، بقولات با 29 گونه، نعناعیان با 25 گونه، تیره ی شب بو با 22 گونه و تیره ی چتریان با 16 گونه، به ترتیب بیشترین گونه ها را به خود اختصاص دادند. شکل زیستی هریک از عناصر گیاهی منطقه، با استفاده از روش رونکیه مشخص شد. اشکال بیولوژیک منطقه شامل 1.17% فانروفیت، 4.68% ژئوفیت، 6.25% کامفیت، 30.07% تروفیت و 57.81% همی کریپتوفیت می باشند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - مطالعه فلورستیک تالاب‌های‌آلاگل، آلماگل و آجی‌گل و مناطق پیرامونی آنها در استان گلستان
        جمیله پناهی میرزاحسنلو نورمحمد شیرمحمدلی عیسی جرجانی نورمحمد نظری
        تعیین فلور مناطق‎طبیعی، پایه و اساس برنامه‌ریزی‌های زیست‎محیطی برای هر منطقه و شناخت وضع پوشش‎گیاهی آن است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی فلور و پراکنش جغرافیایی گیاهان در تالاب‌های آلاگل، آلماگل و آجی‌گل در استان گلستان می‌باشد. به منظور مطالعۀ فلور منطقه، گیاه أکثر
        تعیین فلور مناطق‎طبیعی، پایه و اساس برنامه‌ریزی‌های زیست‎محیطی برای هر منطقه و شناخت وضع پوشش‎گیاهی آن است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی فلور و پراکنش جغرافیایی گیاهان در تالاب‌های آلاگل، آلماگل و آجی‌گل در استان گلستان می‌باشد. به منظور مطالعۀ فلور منطقه، گیاهان طی فصول رویشی سال‎های 1394 تا 1395جمع آوری شده و شناسایی شدند. در این مطالعه بطور کلی تعداد 105گونه متعلق به 84 جنس و 39 تیره شناسایی شد که بزرگ‌ترین تیره‌ها از نظر تعداد گونه شامل تیره Asteraceae با 18 گونه، Chenopodiaceae با 18 گونه و Poaceae با 14 گونه می‌باشند. از نظر شکل‎زیستی، تروفیت‌ها با 3/48% و همی‌کریپتوفیت‌ها با 9/21% فراوان ترین شکل‎های زیستی در منطقه مورد مطالعه بودند. بیشترین پراکنش جغرافیایی را عناصر چندناحیه‌ای (PL) با 20% و عناصر ایرانی- تورانی (IT) با 19/16% به خود اختصاص داده بودند. در بررسی مقایسه‌ای سه تالاب‌ مشخص شد که به لحاظ شکل‎زیستی، تروفیت‌ها در هر سه تالاب غالب‌ترین شکل زیستی را دارند پس از تروفیت‌ها، همی‌کریپتوفیت‌ها در ردۀ بعدی قرار می گیرند. به لحاظ پراکنش جغرافیایی نیز عناصر دو یا چند ناحیه ای در هر سه تالاب بیشترین درصد فلور را تشکیل می‌دهند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - بررسی کارکردهای ساختار گیاهی درمراتع ییلاقی آذربایجان غربی با استفاده از LFA
        آزاده عالم زاده گرجی غلامعلی حشمتی
        اکوسیستم مرتعی از قطعات متنوعی تشکیل شده است که میزان عملکرد هر یک از آنها به یکدیگر تفاوت می کند. شناخت کارکرد یک اکوسیستم طبیعی نیاز به آگاهی از مشخصه ها و معرف های خاکی و گیاهی دارد که بتوان به توانمندی و پتانسیل آن اکوسیستم پی برد. بررسی روابط بین پوشش گیاهی و خاک أکثر
        اکوسیستم مرتعی از قطعات متنوعی تشکیل شده است که میزان عملکرد هر یک از آنها به یکدیگر تفاوت می کند. شناخت کارکرد یک اکوسیستم طبیعی نیاز به آگاهی از مشخصه ها و معرف های خاکی و گیاهی دارد که بتوان به توانمندی و پتانسیل آن اکوسیستم پی برد. بررسی روابط بین پوشش گیاهی و خاک کمک شایانی به شناخت پتانسیل ها و عملکرد مراتع خواهد داشت. این بررسی، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل کارکرد اکوسیستم طبیعی (LFA) پتانسیل و توانمندی بالقوه اراضی مرتعی چشم اندازهای شمالی و جنوبی که معرف مراتع ییلاقی آذربایجان غربی میباشد را مورد مطالعه قرار داد. در این راستا طول و عرض قطعات اکولوژیک شامل فرم‌های رویشی بوته، بوته-گراس، بوته-فورب و درختچه، تعداد آن و پارامترهای 11 گانه سطح خاک بر روی سه ترانسکت 50 متری در امتداد شیب دو دامنه شمالی و جنوبی ثبت شد. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون t مستقل انجام می‌شود. نتایج آزمون t مستقل نشان داد، دامنه شمالی از لحاظ پارامترهای مورد مطالعه به طور معنی داری از دامنه جنوبی بیشتر بود. فرم رویشی بوته به عنوان معرف اکولوژیک هر دو دامنه در منطقه قلمداد می‌شود. این فرم رویشی در ترکیب با فورب و گندمی‌ها گونه‌هایی مناسب در جهت عملیات اصلاحی در این مراتع می‌باشند. از سوی دیگر لزوم گسترش درختچه scoparia Amigdalus به دلیل تاثیر غیر قابل انکاری که علارغم تراکم پایین در منطقه، بر روی فاکتورهای نفوذ پذیری، پایداری خاک و چرخه مواد غذایی داشته است، از لحاظ مدیریتی توصیه می‌شود. شاخص نظام یافتگی چشم انداز در دامنه شمالی بیشتر از دامنه جنوبی می باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - مطالعه فلوریستیک منطقه وارک خرم‌آباد (استان لرستان)
        فاطمه پورفلاحی غلامحسن ویسکرمی
        چکیده منطقه وارک با مساحت 2000 هکتار در جنوب‌غربی خرم‌آباد واقع شده است. حداقل ارتفاع 1190 متر و حداکثر ارتفاع 1990 متر از سطح دریا می باشد. مطالعات انجام شده نشان داد که در منطقه مورد مطالعه 49 خانواده، 156 سرده و 254 گونه گیاهی وجود دارد. از مهم ترین خانواده های منطق أکثر
        چکیده منطقه وارک با مساحت 2000 هکتار در جنوب‌غربی خرم‌آباد واقع شده است. حداقل ارتفاع 1190 متر و حداکثر ارتفاع 1990 متر از سطح دریا می باشد. مطالعات انجام شده نشان داد که در منطقه مورد مطالعه 49 خانواده، 156 سرده و 254 گونه گیاهی وجود دارد. از مهم ترین خانواده های منطقه می توان خانوادهFabaceae(33 گونه) و Lamiaceae(27 گونه) را نام برد. تروفیت ها (47 درصد)، ژئوفیت ها (26 درصد)، کاموفیت ها (12 درصد)، همی‌کریپتوفیت ها (10 درصد) و فانروفیت ها (5 درصد) مهم‌ترین گروه‌های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکایر بودند. از نظر عناصر رویشی منطقه، 43 درصد ایرانی – تورانی ، 23 درصد مدیترانه‌ای و ایرانی– تورانی و 17 درصد چند منطقه‌ای (ایرانی - تورانی، مدیترانه‌ای و اروپا – سیبری) و 5 درصد عنصر جهانی می باشند. هدف از این تحقیق، شناسایی گونه‌های گیاهی منطقه وارک در شهرستان خرم‌آباد بوده است تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - معرفی فلور منطقه کهمان الشتر، استان لرستان
        عارفه حسنوند یونس عصری حسین لاری یزدی و محمد مهرنیا
        ذخیره‌گاه کهمان به وسعت 400 کیلومتر مربع واقع در شمال شرقی الشتر، زیستگاههای متنوعی از صخره‌ها و برون‌زدگیهای سنگی، دشتهای دامنه‌ای، دشتهای آبرفتی، دره‌ها و چشمه‌ها را دارا می‌باشد. محدوده ارتفاعی منطقه از 1600 تا3600 متر بالای سطح دریا متغیر است. میانگین بارندگی سالانه أکثر
        ذخیره‌گاه کهمان به وسعت 400 کیلومتر مربع واقع در شمال شرقی الشتر، زیستگاههای متنوعی از صخره‌ها و برون‌زدگیهای سنگی، دشتهای دامنه‌ای، دشتهای آبرفتی، دره‌ها و چشمه‌ها را دارا می‌باشد. محدوده ارتفاعی منطقه از 1600 تا3600 متر بالای سطح دریا متغیر است. میانگین بارندگی سالانه 554 میلیمتر و متوسط دمای سالانه آن 2/15 درجه سانتیگراد است. در این بررسی تعداد 224 گونه و تقسیمات تحت‌گونه‌ای متعلق به 47 تیره و 153 جنس از سطح منطقه جمع‌آوری و شناسایی گردید. به ترتیب تیره‌های Asteraceae با 34 گونه، Lamiaceae با 25 گونه، Fabaceae و Poaceae هر یک با 21 گونه مهمترین تیره‌های گیاهی منطقه هستند. بررسی شکل زیستی گیاهان به روش رونکیه نشان داد که گیاهان تروفیت با 1/45 درصد (101 گونه) و همی‌کریپتوفیت با 9/33 درصد (76 گونه) فراوانترین شکلهای زیستی منطقه می‌باشند. بررسی پراکنش جغرافیایی گیاهان نیز نشان داد که 1/49 درصد گونه‌ها (110 گونه) به ناحیه رویشی ایران – تورانی تعلق دارند که از این تعداد 25 گونه انحصاری ایران می‌باشند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه ورسان در شهرستان آشتیان (استان مرکزی) ایران
        معصومه خسروی رینه یونس عصری عظیم ابوطالبی
        منطقه ورسان، با مساحت حدود 990 هکتار در شمال شهرستان آشتیان واقع شده است. ارتفاع منطقه از سطح دریا بین 2042 تا 2314 متر می‌باشد. مقدار بارندگی سالانه منطقه، 11/333 میلی‌متر و متوسط دمای سالانه آن، 5/11 درجه سانتیگراد است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی گونه‌های گیاهی و معرف أکثر
        منطقه ورسان، با مساحت حدود 990 هکتار در شمال شهرستان آشتیان واقع شده است. ارتفاع منطقه از سطح دریا بین 2042 تا 2314 متر می‌باشد. مقدار بارندگی سالانه منطقه، 11/333 میلی‌متر و متوسط دمای سالانه آن، 5/11 درجه سانتیگراد است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی گونه‌های گیاهی و معرفی فلور منطقه، تعیین شکل‌های زیستی گیاهان و پراکنش جغرافیایی آنها می‌باشد. به این منظور نمونه‌های گیاهی منطقه، در سال 1387 جمع‌آوری و با استفاده از فلورهای معتبر شناسایی، شکل‌های زیستی گونه‌ها تعیین و طیف زیستی منطقه ترسیم گردید. بر اساس اطلاعات بدست آمده از پراکنش جغرافیایی گونه‌های گیاهی و منابع موجود، جایگاه منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ایران مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 270 گونه در منطقه شناسایی شد که به 37 تیره و 139 جنس تعلق دارند. بیشترین غنای گونه‌ای در تیره‌های Asteraceae (45 گونه)، Papilionaceae (36 گونه)، Poaceae (22 گونه) و Apiaceae (19 گونه) دیده می‌شود. در بین گیاهان منطقه، همی‌کریپتوفیت‌ها با 127 گونه (47 درصد) فراوانترین شکل زیستی منطقه بوده و پراکنش 201 گونه (44/74 درصد) به ناحیه ایران - تورانی منحصر می‌گردد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - مطالعه رستنی‌های ( فلورستیکی) منطقه عین الکش کرمانشاه
        مهتاب شهرکی منیژه پاکروان یونس عصری
        منطقه عین الکش با مساحت حدود 2500 هکتار در جنوب غربی کرمانشاه واقع شده است. حداقل ارتفاع منطقه 1550 متر و حداکثر ارتفاع 1850متر از سطح دریا می‌باشد. میانگین بارندگی سالانه منطقه 7/430 میلیمتر و متوسط دمای سالانه آن 1/15 درجه سانتیگراد است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی گون أکثر
        منطقه عین الکش با مساحت حدود 2500 هکتار در جنوب غربی کرمانشاه واقع شده است. حداقل ارتفاع منطقه 1550 متر و حداکثر ارتفاع 1850متر از سطح دریا می‌باشد. میانگین بارندگی سالانه منطقه 7/430 میلیمتر و متوسط دمای سالانه آن 1/15 درجه سانتیگراد است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی گونه‌های گیاهی و معرفی فلور منطقه، تعیین شکلهای زیستی گیاهان و پراکنش جغرافیایی آنها می باشد. به این منظور نمونه‌های گیاهی از زیستگاه‌های مختلف منطقه طی دوره رویشی سال 1385 جمع آوری و با استفاده از فلورهای مختلف شناسایی شدند. شکل‌های زیستی گونه‌های شناسایی شده تعیین گردید و طیف زیستی منطقه ترسیم شد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از پراکنش جغرافیایی گونه ها و منابع موجود،‌ جایگاه منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ایران مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 156 گونه و تقسیمات تحت گونه ای شناسایی شده از منطقه به 27 تیره و 118 جنس تعلق دارند. بیشترین غنای گونه‌ای در تیره‌های Asteraceae (32 گونه)، Fabaceae (27 گونه) و Poaceae (14 گونه) دیده می‌شود. در بین گیاهان منطقه تروفیت‌ها با 91 گونه (3/58 درصد) فراوان ترین شکل زیستی منطقه هستند. پراکنش 86 گونه (1/55 درصد) به ناحیه ایران ـ تورانی منحصر می‌گردد که از این تعداد 12 گونه اندمیک ایران هستند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه ندوشن (استان یزد)
        علی میرحسینی عباس زارع زاده ناصر باغستانی میبد مهدی سلطانی گرد فرامرزی
        منطقه ندوشن بخشی از شهرستان صدوق به وسعت 109400هکتاراست که در فاصله80 کیلومتری غرب شهر یزد قرار دارد. از نظر موقعیت جغرافیایی در محدوده 46 و 31 تا 15و32 عرض شمالی و 24 و 52 تا 47 و 53 طول شرقی قراردارد. حداقل و حداکثر ارتفاع منطقه از سطح دریا 1529 و3260 متر می‌باشد. میز أکثر
        منطقه ندوشن بخشی از شهرستان صدوق به وسعت 109400هکتاراست که در فاصله80 کیلومتری غرب شهر یزد قرار دارد. از نظر موقعیت جغرافیایی در محدوده 46 و 31 تا 15و32 عرض شمالی و 24 و 52 تا 47 و 53 طول شرقی قراردارد. حداقل و حداکثر ارتفاع منطقه از سطح دریا 1529 و3260 متر می‌باشد. میزان متوسط بارندگی سالیانه منطقه بین 109 تا 220 میلیمتراست که درارتفاعات بیشتر به صورت برف می‌باشد. بررسی به عمل آمده (1385-1375) نشان داد که در منطقه مورد مطالعه 282 گونه گیاهی متعلق به 204 جنس و 48 تیره وجود دارد. بیشترین تعداد گونه‌ها، به ترتیب مربوط به تیره‌های Asteraceae با 44 گونه (6/15 درصد)، Papilionaceae با 27 گونه (57/9 درصد)، Brassicaceae با 25 گونه (86/8 درصد) و Lamiaceae با 24 گونه (51/8 درصد) است. بررسی اشکال زیستی گیاهان به روش رونکیه نشان داد که همی کریپتوفیتها با 94/37 درصد (107 گونه) فراوانترین شکل زیستی هستند. شکل‌های زیستی تروفیت با 72/28 درصد (81 گونه) و کامفیت با 31/16 درصد (46 گونه) در درجه بعدی قرار دارند. پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان می‌دهد که 47/74 درصد گونه‌ها (210 گونه) به ناحیه ایرانی ـ تورانی تعلق دارند. سایرگونه‌ها علاوه بر ناحیه ایرانی ـ تورانی در نواحی رویشی دیگر نیز پراکنش دارند. از 282 گونه فلور منطقه 55 گونه (5/19 درصد) گیاه دارویی، 32 گونه (35/11 درصد) انحصاری ایران و 3 گونه انحصاری یزد هستند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - بررسی فلور اشکال زیستی و کوروتیپ‌های گیاهان منطقه خضرآباد (ارزانک)، استان یزد
        غلامرضا بخشی خانیکی رزا قوچانی
        منطقه خضرآباد با مساحت حدود 1146 کیلومتر مربع در قسمت غرب دشت یزد اردکان واقع شده است. این منطقه دارای تعدادی حوزه آبخیز می‌باشد که ارزانک یکی ازحوزه‌های بزرگ آن است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی گونه‌های گیاهی و معرفی فلور یکی از واحدهای هیدرولوژیکی حوزه آبخیز ارزانک اس أکثر
        منطقه خضرآباد با مساحت حدود 1146 کیلومتر مربع در قسمت غرب دشت یزد اردکان واقع شده است. این منطقه دارای تعدادی حوزه آبخیز می‌باشد که ارزانک یکی ازحوزه‌های بزرگ آن است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی گونه‌های گیاهی و معرفی فلور یکی از واحدهای هیدرولوژیکی حوزه آبخیز ارزانک است. به این منظور نمونه‌های گیاهی از زیستگاه‌های مختلف منطقه در طی سه فصل رویشی بهار، تابستان و پاییز سال 1383 جمع‌آوری و سپس با استفاده از فلورهای مختلف شناسایی شدند. شکل‌های زیستی گونه‌های شناسایی شده از این منطقه تعیین و طیف زیستی منطقه ترسیم شد. براساس داده‌های بدست آمده از پراکنش جغرافیایی گونه‌ها و منابع موجود، جایگاه منطقه از نظر جغرافیای گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. از مجموع 103 گونه گیاهی که متعلق به 86 جنس و 30 تیره می‌باشد، یک گونه متعلق به بازدانه، 86 گونه نهاندانه دو لپه‌ای و 16 گونه نهاندانه تک لپه‌ای هستند. بیشترین غنای گونه‌ای در تیره‌های Asteraceae (4/20 درصد)، Poaceae (6/12 درصد)، Lamiaceae (7/9 درصد)، (7/8 درصد) و Rosaceae (8/7 درصد) دیده می‌شود. در بین گیاهان منطقه، همی‌کریپتوفیت‌ها با 40 گونه (8/38 درصد) و تروفیتها با 23 گونه (3/22 درصد) از فراوان‌ترین اشکال زیستی منطقه هستند. پراکنش 71 گونه (9/68 درصد) به ناحیه ایران ـ تورانی منحصر می‌گردد که از این تعداد 22 گونه (1/28 درصد) اندمیک ایران هستند. در میان گونه‌های انحصاری ایران، دو گونه Nepeta gloeocephala و Helichrysum davisianumانحصاری یزد می‌باشند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - بررسی فلورستیک، شکل زیستی و ناحیه رویشی گیاهان دارویی منطقه درکش در استان خراسان شمالی
        مرجانه آیدانی فرخ قهرمانی‌نژاد رمضانعلی خاوری‌نژاد محمدرضا جوهرچی
        منطقه قرق درکش در مختصات جغرافیایی '49 - ْْ56 و '41 - ْ56 طول شرقی و '27- ْآْ37 و '24- ْ37 عرض شمالی واقع شده است و از نظر موقعیت مکانی در شمال شرق‌ ایران و در غرب بجنورد، به فاصله 75 کیلومتری از آن قرار دارد. مساحت ‌این ناحیه کوهستانی که بخشی از ارتفاعات آلاداغ می‌باشد أکثر
        منطقه قرق درکش در مختصات جغرافیایی '49 - ْْ56 و '41 - ْ56 طول شرقی و '27- ْآْ37 و '24- ْ37 عرض شمالی واقع شده است و از نظر موقعیت مکانی در شمال شرق‌ ایران و در غرب بجنورد، به فاصله 75 کیلومتری از آن قرار دارد. مساحت ‌این ناحیه کوهستانی که بخشی از ارتفاعات آلاداغ می‌باشد، 4000 هکتار است حداقل ارتفاع از سطح دریا 1000 متر و حداکثر ارتفاع آن 2455 متر است. در ‌این تحقیق فلور منطقه برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفت و در مجموع تعداد 506 گونه متعلق به 310 جنس و 76 تیره گیاهی شناسایی شد که از بین آنها بیش از 140 گونه با ارزش دارویی تشخیص داده شد که به 116 جنس و 39 تیره گیاهی تعلق دارند. در بین تیره‌های شناسایی شده، تیره نعناعیان (Lamiaceae) با 26 گونه، کاسنی (Asteraceae) با 21 گونه و تیره گل سرخ (Rosaceae) با 13 گونه به ترتیب دارای بیشترین تعداد گونه دارویی هستند. مطالعه طیف شکل زیستی گیاهان دارویی منطقه نشان می‌دهد که همی کریپتوفیت‌ها، تروفیت‌ها و ژئوفیت‌ها به ترتیب با 40، 4/18 و 25/14 درصد بیشترین شکل زیستی را دارا هستند. از نظر فیتوجغرافیایی نیز گونه‌های دارویی متعلق به نواحی رویشی ‌ایران ـ تورانی، اروپا ـ سیبری (هیرکانی و اکسینوهیرکانی) و مدیترانه‌ای هستند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - معرفی فلور و شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان معدن آهن ده زمان در شهرستان بردسکن (استان خراسان رضوی)
        محمدرضا جوهرچی مه ‌لقا قربانلی فاطمه اسداللهی
        در این تحقیق فلور منطقه معدن آهن ده زمان در شهرستان بردسکن مورد بررسی قرار گرفته است. روش جمع آوری گیاهان منطقه مذکور روش مرسوم مطالعات تاکسونومیک بوده است. نمونه های جمع آوری شده براساس روش‌های مرسوم تاکسونومی گیاهی و به کارگیری منابع لازم شناسایی شدو خانواد ه،جنس و گو أکثر
        در این تحقیق فلور منطقه معدن آهن ده زمان در شهرستان بردسکن مورد بررسی قرار گرفته است. روش جمع آوری گیاهان منطقه مذکور روش مرسوم مطالعات تاکسونومیک بوده است. نمونه های جمع آوری شده براساس روش‌های مرسوم تاکسونومی گیاهی و به کارگیری منابع لازم شناسایی شدو خانواد ه،جنس و گونه هریک از آنها تعیین گردید. اسامی تاکسونهای منطقه به صورت فهرست الفبایی و به ترتیب خانواده و نام علمی تنظیم شد. نمونه های جمع آوری شده در این بررسی به هرباریوم پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد منتقل و در آنجا با استفاده از فلور‌های معتبر شناسایی شد.شکل زیستی هریک ازعناصرگیاهی منطقه بااستفاده ازروش رانکیر (Raunkiaer) مشخص شد. این بررسی نشان داد که در منطقه معدن آهن 29 خانواده و75 جنس و 95 گونه گیاهی وجود دارد که بیشترین گونه‌ها در تیره Asteraceae (12گونه) می‌باشد. همچنین اشکال زیستی گیاهان منطقه معدن آهن شامل 68.42% تروفیت،12.63% همی‌کریپتوفیت، 8.42%، ژئوفیت، 5.26% کامفیت و 5.26% فانروفیت می‌باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - The study of flora Ghaysari region in Chaharmahal va Bakhtiari province with 179 species of medicinal plants
        حمزه علی شیرمردی اصغر شاهرخی حسین محمدی نجف آبادی محمود طالبی
        Background & Aim: The present study was to identify the medicinal plant species and introduced as one of the key priority areas for conservation and determination of endangered species were done.Experimental: The method of plant collection in this region was classic أکثر
        Background & Aim: The present study was to identify the medicinal plant species and introduced as one of the key priority areas for conservation and determination of endangered species were done.Experimental: The method of plant collection in this region was classical method of regional plant taxonomic studies. Collected plants were recognized and determined families, genera and species of them by using of indispensable references. The life form of plant species was determined by using of Raunkier’s method.Results & Discussion: The results of this study show that, 487 plant species belonging to 65 families and 301 genera exist in this area. Among the 487 species listed in this area, about 179 species (36.76% of the species) are medicinal. Furthermore, threatened species have been analyzed according to the IUCN criteria and Red Data Book of Iran. On the basis of this study, four categories of rare species so called endangered, vulnerable, lower risk and data deficient are determined. Accordingly, 86 threatened species were identified in this area that they all belong to the region, Iran – Tourna and 33 species that have some medicinal properties. Of these 86 species, two species in endangered class, three species in vulnerable class, 67 species in lower risk class and 14 species in data deficient class. Due to use nomads and villagers in the area of ​​medicinal plants, some species such as, Ferula assa-foetida, Ferula gumosa, Allium ampeloprasum, Allium jesdianum, Allium hirtifolium and Zaravschanica membranacea are subject to destruction. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - Effects of Fire on Vegetation Cover and Forage Production of Solan Rangeland in Hamadan Province, Iran
        Ghasem Asadian Zahra Azimnejad Mohammad Reza Bakhtiari
        Fire causes extensive damage to rangelands’ ecosystems in arid and semi-arid regions. The purpose of this study was to investigate the effects of rangeland fire on vegetation and forage production in mountainous rangelands of the Solan area in Hamadan province, Ir أکثر
        Fire causes extensive damage to rangelands’ ecosystems in arid and semi-arid regions. The purpose of this study was to investigate the effects of rangeland fire on vegetation and forage production in mountainous rangelands of the Solan area in Hamadan province, Iran. A burnt area and a homogeneous area without fire (control) were selected for this study. In the burnt area, the fire has occurred in July 2018. In each site, data were collected in the months July to October using four linear transects with a length of 200 m using a systematic random sampling method. In each transect at a distance of 20 m, 10 plots of 1m2 were considered. Vegetation sampling was done during (July to October) three years of 2018, 2019, and 2020. Some factors such as forage production, percentage of bare soil, stones and gravels, litter, survival rate, canopy cover, and percentage of shrubs, perennial and annual forbs, perennial and annual grasses were measured. The results showed that there were significant differences between the two areas for all variables except perennial forbs cover, shrubs cover, and stone and gravels percent in the first year. Fire reduced the litter percent, forage production, canopy cover, survival, and increased bare soil, soil erosion, and sediment. The geophytes life forms of the species in the study areas had the highest coverage percentage (38.66%) in both areas. Some species such as: Astragalus verus, Astragalus gossypinus, Acantholimon bromifolium, Acantholimon olivieri, and Acanthophyllum crassifolium were sensitive to fire. On the other hand, species such as Rosa persica due to having rhizomes and extensive underground roots were resistant to fire. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - Investigation of Carbon Sequestration Potential in Four Species Including Atriplex canescens, Haloxylon persicum, Artemisia sieberi and Agropyron desertorum (Case Study: Zarandieh, Saveh, Iran)
        Seyedeh Khadijeh Mahdavi Mohsen Esmaili
        Climate changes and global warming are considered as very important challenges of sustainable development. Carbon sequestration is the easiest and cheapest way to reduce the greenhouse gases, especially carbon which constitutes the largest portion of them. In the presen أکثر
        Climate changes and global warming are considered as very important challenges of sustainable development. Carbon sequestration is the easiest and cheapest way to reduce the greenhouse gases, especially carbon which constitutes the largest portion of them. In the present study, the potential of carbon sequestration in four plant species of Atriplex canescens, Haloxylon persicum, Artemisia sieberi and Agropyron desertorum was studied in the rangeland of Zarandieh, Saveh, Iran. Key areas and study sites were selected and size and number of plots were determined using the minimal area method. Then, aerial and underground organs were cut and litter of species was collected from the soil surface. Also, the soil samples were taken from two depths of 0-30 and 30-70 cm in the same plots. Samples were moved to laboratory and the rates of plant organic carbon and soil organic carbon were determined using combustion and Walky-Black methods, respectively. Data were analyzed and means comparison was made using Duncan method in SPSS software. Results showed that the rates of carbon sequestration in different species, vegetation organs and soil layers were different and increased in wooding species. Also, the rate of soil carbon sequestration in the upper depth was more than the lower one; thus, carbon storage in soil near short trees (Atriplex canescens, Haloxylon persicum) was higher than that near shrubs (Artemisia sieberi) and herbaceous form (Agropyron desertorum). تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        18 - Study of Physiognomy and Origin of Plant Species in Sarshiv Area of Marivan, Iran
        Seyyed Mohsen Hassani Habib Yazdanshenas Kourosh Nazarpoor Fard Reza Bassiri Javad Pur Rezaee
        Abstract. Vegetation of each region is one of the most important phenomena of nature and is the best guide to judge about the ecological sciences of that region because the plants are resistant organisms that have endured the long term conditions of all kinds of environ أکثر
        Abstract. Vegetation of each region is one of the most important phenomena of nature and is the best guide to judge about the ecological sciences of that region because the plants are resistant organisms that have endured the long term conditions of all kinds of environmental conditions for a long period of time and have adapted with environmental stresses. Therefore floristical investigation of each region is outmost importance for that region and it serves as a birth certification document. It also reviews geographical and floristical origins of each region which is the most effective method for managing and protecting the available genetic resources. The aim of this study was introducing flora, life form and plant chorotypes in Sarshiv rangelands, west of Marivan, Iran. The method of sampling was random- systematic with 76 plots. Floristical studies showed that there were 39 families, 116 genera and 139 plant species in this area. The most important families in this area were Asteraceae (20 species), Papilionaceae (Fabaceae) (16 species), Apiaceae (11 species) and Poaceae (10 species). Among all species identified in this region, one was endemic and the three other species were considered as rare. Investigation of life forms based on Raunkiaer method showed that there were various plants in different life form. Among all of them, Terophytes (35%) and Chamaephytes (3%) had the highest and the lowest plant species, respectively. The review of the geographical distribution of plants in the region showed that the species belonged to different Chorotypes and Irano-Turanian (50%) and European–Siberian (1%) had the highest and the lowest plant species of the region, respectively. تفاصيل المقالة