Forage yield

حرية الوصول المقاله

1 - تأثیر آبیاری بخشی منطقه ریشه و تراکم بوته بر عملکرد و بهره‌وری مصرف آب ذرت علوفه‌ای
حسین صحرادی فیاض آقایاری

به منظور بررسی تأثیر روش‌های مختلف آبیاری بخشی منطقه ریشه و تراکم بوته بر عملکرد و بهره وری مصرف آب گیاه ذرت علوفه‌ای، آزمایشی به صورت اسپیلیت پلات بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 94-1393 در مؤسسه تحقیقات خاک و آب کرج اجرا شد. عامل روش آبیاری در 3 س أکثر

به منظور بررسی تأثیر روش‌های مختلف آبیاری بخشی منطقه ریشه و تراکم بوته بر عملکرد و بهره وری مصرف آب گیاه ذرت علوفه‌ای، آزمایشی به صورت اسپیلیت پلات بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 94-1393 در مؤسسه تحقیقات خاک و آب کرج اجرا شد. عامل روش آبیاری در 3 سطح شامل آبیاری کامل به صورت تمام جویچه‌ای، آبیاری بخشی منطقه ریشه به صورت یک در میان متناوب وآبیاری بخشی منطقه ریشه به صورت یک در میان ثابت در کرت‌های اصلی و عامل تراکم بوته در 3 سطح شامل تراکم‌ 75000، 85000 و 95000 بوته در هکتار در کرت‌های فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد بالاترین بهره وری مصرف آب عملکرد دانه در روش آبیاری بخشی منطقه ریشه به صورت یک در میان متناوب با 6/21 درصد افزایش نسبت به روش آبیاری تمام جویچه‌ای حاصل گردید. به طور کلی روش آبیاری بخشی منطقه ریشه به صورت متناوب نسبت به دیگر روش‌های آبیاری به منظور افزایش بهره وری آب برتری قابل توجهی داشت. بیشترین بهره وری آب عملکرد بیولوژیک‌تر (97/11 کیلوگرم در متر مکعب) و بهره وری آب عملکرد بیولوژیک خشک (91/3 کیلوگرم در مترمکعب) در تیمار آبیاری جویچه‌ای یک در میان متناوب و تراکم 85000 بوته در هکتار به ترتیب با افزایش 2/27 و 2/31 درصد نسبت به تیمار شاهد بدست آمد. بنابراین استفاده از روش آبیاری بخشی منطقه ریشه به صورت متناوب به همراه تراکم 85000 بوته در هکتار برای بهبود بهره وری مصرف آب ذرت علوفه ای در منطقه کرج توصیه می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - Investigating the Effect of Nitrogen and Nitroxin Biological Fertilizer on Quantitative and Qualitative Characteristics of Dual-purpose Barley (<i>Hordeum vulgare</i> L.) Forage
Najmeh Haghighatzadeh Mani Mojaddam

BACKGROUND: Optimum uses of nutrients is the most important factor in agricultural systems due to limitations of nutrients especially nitrogen.OBJECTIVES: Current study was done to assess the consumption of different amounts of nitrogen and Nitroxin biological fertilize أکثر

BACKGROUND: Optimum uses of nutrients is the most important factor in agricultural systems due to limitations of nutrients especially nitrogen.OBJECTIVES: Current study was done to assess the consumption of different amounts of nitrogen and Nitroxin biological fertilizer on crop production of dual-purpose barley forage.METHODS: This research was conducted in the cropping year of 2013-2014 in Ahvaz city in the form of a split plot using randomized block (RCDB) with three replications. The investigated treatments include the use of pure nitrogen at three levels (including the use of 50, 100 and 150 kg.ha-1) and the use of Nitroxin biofertilizer at three levels (including no use of nitroxin (control), use of 2 and 4 liters per hectare), were placed in the main and sub plots, respectively.RESULT: The results showed that the effect of different amounts of nitrogen fertilizer and nitroxin biofertilizer on leaf area index, dry forage yield, forage protein yield and seed protein percentage were significant. The highest leaf area index at the flowering stage (4.5), dry forage yield (2450.3 kg.ha-1) and forage protein yield (544.9 kg.ha-1) belonged to the treatment of 150 kg N.ha-1. The consumption of higher doses of nitroxin caused a significant increase in the leaf area index at the flowering stage, dry forage yield and forage protein yield, although there was no significant difference between the consumption values of 2 and 4 liters per hectare in terms of these traits.CONCLUSION: The interaction effect of the treatments on the studied traits were not significant, according to this, under the consumption of larger amounts of nitrogen (up to 150 kg.ha-1) or the use of biological fertilizer at the rate of 2 liters per hectare (considering the lack of significant difference with the consumption of 4 liters per hectare) can achieve quantitative and qualitative yield of forage in dual-purpose barley cultivation. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - Effects of different harvesting times on the yield and protein content of Bami alfalfa under micronutrient foliar application in Kerman region
Hojjat Safari Kamal Abadi

Application of an appropriate harvesting time in forage crops plays an important role in yield production, so that if the crop is not harvested timely, the yield decreases even in case of foliar application. Effects of different harvesting times on the yield and protein أکثر

Application of an appropriate harvesting time in forage crops plays an important role in yield production, so that if the crop is not harvested timely, the yield decreases even in case of foliar application. Effects of different harvesting times on the yield and protein content of Bami alfalfa were investigated here under foliar application in a split-split plot experiment in time unit based on complete random block designs with four replications in Shahid Zendeh Rooh Kerman Agricultural Research Center (10 km of Jopar road) during 2013 crop year. The Bami cultivar used here was harvested in four different cuttings. The uppermost yields were respectively 6.98, 8.5, 9.3, and −10 for fresh forage, and 24.85, 29.86, and 29.4 for the dry matter. The highest leaf-to-stem ratio was obtained in the first cutting. The first and second cuttings contained the highest (29.73%) and lowest (24.85%) dry matter contents, respectively. Dry forage yield was uppermost (6 t/ha) in the first cutting. Protein levels varied in different cuttings, with the second and fourth cuttings having the highest value (18%). The interaction of Bami alfalfa in different cuttings revealed the superiority of the second cutting to the other ones. This cultivar also had the highest values in some traits among the other cuttings; as a result, Bami cultivar can be superior to other cuttings in Kerman region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - اثر تـراکم گیـاهی و کود نیتـروژن بر عملکـرد کمّی و کیفی ذرت علوفه ای در منطقه ی درگز
نسیم سعادت زاده سیدمحسن نبوی کلات رضا بهاری کاشانی

به منظور بررسی اثر تراکم گیاه و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد کمّی وکیفی ذرت علوفه ای آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. 4 سطح کود نیتروژن شامل (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنو أکثر

به منظور بررسی اثر تراکم گیاه و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد کمّی وکیفی ذرت علوفه ای آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. 4 سطح کود نیتروژن شامل (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و 3 سطح تراکم گیاهی شامل (75 ،100 و 125 هزار بوته در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج بررسی نشان داد که با افزایش سطوح نیتروژن و تراکم گیاهی، ارتفاع گیاه، درصد پروتئین خام و پروتئین تولیدی در هکتار افزایش، قطر ساقه، وزن برگ و وزن بلال با افزایش تراکم کاهش ولی با افزایش نیتروژن افزایش یافت. بیشترین عملکرد علوفه در سطح نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار (معادل 46 تن) و تراکم 100 هزار بوته در هکتار (40.27 تن) به دست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد پروتئین در هکتار (7 تن) متعلق به سطح 150 کیلوگرم نیتروژن و تراکم 125 هزار گیاه در هکتار بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - مقایسه عملکرد و برخی ویژگی‌های کیفی علوفه ذرت، سورگوم و تاج خروس علوفه‌ای در تراکم و تاریخ کاشت‌های مختلف در استان فارس
الهام مشاور یحیی امام حمید مدنی قربان نورمحمدی حسین حیدری شریف آباد

به منظور ارزیابی اثرات تراکم و تاریخ کاشت بر عملکرد و ویژگی ‌های کیفی سه گیاه علوفه ای ذرت، سورگوم و گیاه جدید تاج خروس علوفه‌ای، آزمایشی در سال زراعی 1392 به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در دو منطقه‌ از مرودشت واقع در استان فارس أکثر

به منظور ارزیابی اثرات تراکم و تاریخ کاشت بر عملکرد و ویژگی ‌های کیفی سه گیاه علوفه ای ذرت، سورگوم و گیاه جدید تاج خروس علوفه‌ای، آزمایشی در سال زراعی 1392 به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در دو منطقه‌ از مرودشت واقع در استان فارس اجرا شد. تیمارها شامل نوع گیاه(ذرت علوفه ای 704، سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید، تاج خروس علوفه ای)، تراکم بوته (66000، 83000، 110000 بوته در هکتار) و تاریخ کاشت (1، 15، 30 تیرماه) بودند. تجزیه مرکب واریانس داده ها نشان داد که تیمارهای نوع گیاه، تراکم بوته و تاریخ کاشت اثر معنی داری بر عملکرد، درصد پروتئین دانه، میزان آهن، درصد کلسیم، میزان روی، درصد پروتئین خام علوفه و فیبر داشتند. به طوری که، بیشترین میزان عملکرد علوفه خشک (11279.70 گرم برمترمربع)، درصد پروتئین دانه (14.85 درصد)، میزان آهن (446 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک)، درصد کلسیم (3.66 درصد) و کمترین درصد فیبر (9.44 درصد) در گیاه تاج خروس در تاریخ کاشت 15 تیرماه با تراکم 66000 بوته در هکتار مشاهده شد. بیشترین میزان روی (113.50 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) و درصد پروتئین خام علوفه (با میانگین 1.69 درصد) در گیاه ذرت به ترتیب درتاریخ کاشت اول و 30 تیرماه در تراکم 66000 بوته در هکتار وجود داشت که از نظر درصد پروتئین خام علوفه، تفاوت معنی داری با گیاه تاج‌خروس در کشت 15 تیر ماه (1.650 درصد) نداشت. بیشترین درصد فیبر نیز در گیاه سورگوم (26.393 درصد) در کشت 30 تیر ماه و تراکم 110000 بوته در هکتار مشاهده شد. با تاخیر در کاشت و افزایش تراکم بوته، کیفیت علوفه در سه گیاه کاهش یافت. به طورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده، علوفه گیاه تاج خروس در مقایسه با ذرت و سورگوم، از نظر عملکرد و کیفیت یک گیاه علوفه‌ای ارزشمند محسوب می‌شود و بهترین تیمار پیشنهادی جهت عملکرد بیشتر و کیفیت بالاتر این علوفه در استان فارس تاریخ کاشت 15 تیرماه و تراکم 66000 بوته در هکتار می‌باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - ارزیابی تحمل به خشکی اکوتیپ های شبدر یک ساله با استفاده از شاخص‌های تحمل به خشکی
شیرین نیکو محمود پوریوسف میاندوآب عبداله حسن زاده قورت تپه

به منظور ارزیابی و شناسایی اکوتیپ‌های متحمل به خشکی شبدر یک ساله، تعداد هفده اکوتیپ از گونه‌های شبدر به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، تحت دو شرایط تنش خشکی (دیم) و بدون تنش (فاریاب) در مزرعه تحقیقاتی ساعتلوی ارومیه مورد آزمایش أکثر

به منظور ارزیابی و شناسایی اکوتیپ‌های متحمل به خشکی شبدر یک ساله، تعداد هفده اکوتیپ از گونه‌های شبدر به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، تحت دو شرایط تنش خشکی (دیم) و بدون تنش (فاریاب) در مزرعه تحقیقاتی ساعتلوی ارومیه مورد آزمایش قرار گرفتند. در این مطالعه عملکرد اکوتیپ ها در شرایط بدون تنش (Yp) و دارای تنش (Ys) با استفاده از شاخص های تحمل از جمله میانگین بهره وری (MP)، شاخص تحمل (TOL)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، میانگین هارمونیک (HM)، حساسیت به تنش (SSI) و تحمل تنش (STI)، ارزیابی شدند. اختلاف معنی‌داری میان اکوتیپ‌ها از نظر عملکردهای آبی و دیم دیده شد که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی و امکان انتخاب برای تحمل به خشکی و استفاده از آنها در مطالعات ژنتیکی و اصـلاحی بعدی می‌باشد. همبستگی بالاتر شاخص‌های MP، GMP، HM و STI با عملکرد اکوتیپ ها در شرایط تنش و بدون تنش می تواند به عنوان یک معیار ارزیابی تحمل به خشکی آنها به کار رود. در محیط دارای تنش و بدون تنش بیشترین عملکرد و بیشترین مقـادیر این شـاخص‌ها متعلق به اکوتیپ شماره 11 (Trifolium resupinatum L.) بــود. تجــزیه خوشــه ای اکوتیپ‌های مقــاوم شمــاره 11، 2 و 13 مــــربوط به (T. resupinatum L.) و 8 و 10 مربوط به(T. echinatum L.) را در یک گروه و بقیه اکوتیپ‌ها را در گروه دیگر به عنوان اکوتیپ‌های حساس قرار داد. با توجه به این چهار شاخص و عملکرد بالا در محیط تنش و بدون تنش و همچنین نمودار چند متغیره ی بای پلات، اکوتیپ شماره 11 (T. resupinatum L.) به عنوان بهترین اکوتیپ متحمل به خشکی تشخیص داده شد. بود تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - پاسخ آگروفیزیولوژیکی ارقام مختلف ارزن مرواریدی (Pennisetum glaucum L.) به کم‌آبی در شرایط آب و هوایی کرمان
سید نبیل الدین فاطمی علی اکبر مقصودی مود قاسم محمدی نژاد

10.30495/jcep.2021.679975

تعیین رقم مناسب یکی از عوامل مهم برای به دست آوردن حداکثر عملکرد، با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه می باشد. یکی از مهم ترین تنش های محیطی خشکی بوده که از طریق تاثیر منفی در طول دوره رشد گیاه، ساختار و فعالیت های گیاهی را با اختلال مواجه می سازد. به منظور بررسی واکنش آگر أکثر

تعیین رقم مناسب یکی از عوامل مهم برای به دست آوردن حداکثر عملکرد، با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه می باشد. یکی از مهم ترین تنش های محیطی خشکی بوده که از طریق تاثیر منفی در طول دوره رشد گیاه، ساختار و فعالیت های گیاهی را با اختلال مواجه می سازد. به منظور بررسی واکنش آگروفیزیولوژیک ارقام مختلف گیاه ارزن مرواریدی (Hybrid 1, Hybrid 2, IP13150, IP13151, IP22269, ICMV5222 و HHVBCTA) به دو سطح آبیاری (100 و 60 درصد ظرفیت مزرعه) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط آب و هوایی کرمان انجام شد. نتایج نشان داد اثر ساده تیمار آبیاری برای همه صفات و اثر ساده رقم و نیز اثر متقابل آبیاری در رقم به جز در مورد محتوای رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برای سایر صفات مورد بررسی معنی دار بوده است. کاهش میزان آب آبیاری از 100 به 60 درصد حد ظرفیت مزرعه موجب کاهش معنی دار میانگین صفات شاخص کلروفیل (87/20 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (06/29 درصد) شد. تنش خشکی موجب افزایش محتوای پرولین در ارقام مورد بررسی شد و بیشترین مقدار این صفت در شرایط تنش از رقم HHVBCTA به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که بیشترین میانگین ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد علوفه تر و خشک در شرایط آبیاری نرمال و تنش به ترتیب مربوط به رقم Hybrid 1 و IP13151 بود. بر طبق نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل کمترین و بیشترین درصد کاهش عملکرد علوفه تر به واسطه اعمال تنش خشکی به ترتیب مربوط به ارقام IP13151 (16/13 درصد) و ICMV5222 (58/61 درصد) بود. به طورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده ارقام Hybrid 1 و IP13151 به ترتیب جهت کاشت در شرایط آبیاری مطلوب و تنش در شرایط آب و هوایی کرمان مناسب به نظر می رسند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - ارزیابی عملکرد علوفه و کنترل علف‌های هرز یونجه (Medicago sativa L.) تحت تاثیر علف‌کش‌های مختلف
مسعود نوروزی محمدرضا داداشی فریبا میقانی حسین عجم نوروزی

10.30495/iper.2022.688800

به منظور کارایی علف کش های مختلف بر کنترل علف های هرز، عملکرد علوفه، سرعت رشد محصول آزمایشی با نه تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393-1395 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور واقع در مشکین‌دشت کرج انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: أکثر

به منظور کارایی علف کش های مختلف بر کنترل علف های هرز، عملکرد علوفه، سرعت رشد محصول آزمایشی با نه تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393-1395 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور واقع در مشکین‌دشت کرج انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: ارادیکان (1/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار)، متری بوزین (525 گرم ماده موثره در هکتار)، توفوردی بی(1269 گرم ماده موثره در هکتار) ، توفوردی بی (1480 گرم ماده موثره در هکتار)، بنتازون (1440 گرم ماده موثره در هکتار)، ایمازاتاپیر (50 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلی‌لیتر سیتوگیت، ایمازاتاپیر (100 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلی‌لیتر سیتوگیت، شاهد با علف‌هرز و شاهد بدون علف هرز بودند. در بین علف کش های مختلف، کاربرد ایمازاتاپیر (یک لیتر در هکتار) منجر به کنترل خاکشیر (Descurainia sophia) و خردل وحشی (Sinapis arvensis) (درصد کنترل بیش از 95 درصد) گردید. کمترین درصد کاهش وزن خشک در دو علف هرز خاکشیر و خردل وحشی مربوط به علف کش اردیکان بود که در چین اول 42 و 41 و در چین دوم 40 و 35درصد بود. بیشترین و کمترین وزن تر و خشک یونجه (عملکرد علوفه) نیز در پنج چین در تیمار شاهد بدون علف هرز و کاربرد علف کش متری بوزین مشاهده گردید. همچنین شاخص سرعت رشد در تیمارهای شاهد بدون علف هرز و کاربرد علف کش ایمازا تاپیر دارای حداکثر بود. بنابراین کنترل علف های هرز در یونجه استقرار یافته توسط علف کش ایمازا تاپیر به میزان یک لیتر در هکتار به صورت پس رویشی (3-4 برگی علف های هرز) توصیه می گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثرات تراکم بوته و مدیریت آبیاری بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کوشیا، کینوا و سورگوم علوفه‌ای در استان گلستان
علی رضا صابری علی رضا کیانی

10.30495/maucw.2023.1972686.1002

آزمایشی طی سال‌های 94 و 95 بصورت بصورت فاکتوریل کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه شوری اجرا شد. در این تحقیق اثرات تیمار تراکم بوته (1/11، 7/16 و 3/33 بوته در متر مربع ) و همچنین دور آبیاری با چهار سطح (5 ، 10 ، 15 ، 20 روز) بر عم أکثر

آزمایشی طی سال‌های 94 و 95 بصورت بصورت فاکتوریل کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه شوری اجرا شد. در این تحقیق اثرات تیمار تراکم بوته (1/11، 7/16 و 3/33 بوته در متر مربع ) و همچنین دور آبیاری با چهار سطح (5 ، 10 ، 15 ، 20 روز) بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی دو توده کوشیا (توده های بومی بیرجند و سبزوار)، کینوا(Santa Maria و Sajama Iranshahr) و ارقام اسپید فید و KFS3 سورگوم علوفه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. کاشت زمانی صورت گرفت که درجه حرارت خاک به 12 سانتی‌گراد رسیده بود. برداشت زمانی انجام شد که 5 درصد بوته ها در هر کرت در مرحله آغاز گلدهی بودند.میـزان کلروفیل بـا روش Witham و همکاران(1986) و میـزان پـرولین بـا روش Bates و همکاران (1973)اندازه‌گیـری شـد. برداشت نهایی بعد از حذف حاشیه‌ها از سطح 6 مترمربع در هر کرت انجام گرفته و میزان عملکرد علوفه تر از آن محاسبه شد. تجزیه واریانس مرکب داده ها با نرم افزار آماری SAS انجام گردید. نتایج نشان داد توده سبزوار در تـراکم 33/33 بوتـه در متـر مربـع و آبیاری 5 روز یکبار با عمللکرد 99/33 تن درهکتار بیـشترین عملکـرد علوفه تر و کلروفیل را دارا بود. میزان پرولین با افزایش تنش روند افزایشی نشان داد. توده سبزوار بیشترین میزان پرولین را در برگ های خود تولید کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - پاسخ خصوصیات زراعی ذرت علوفه‌ای به چند کشتی همزمان با لگومها، کود نیتروژن و کاربرد کولتیواتور
محمد میرزاخانی فرزاد عامری طرقی

10.2./jpps.2023.698793

به منظور بررسی پاسخ خصوصیات زراعی ذرت علوفه‌ای رقم 704 به چند کشتی همزمان با لگومها، کود نیتروژن و کاربرد کولتیواتور، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در منطقه ورزنه استان اصفهان انجام شد. فاکتور اول شامل سه سطح کود اور أکثر

به منظور بررسی پاسخ خصوصیات زراعی ذرت علوفه‌ای رقم 704 به چند کشتی همزمان با لگومها، کود نیتروژن و کاربرد کولتیواتور، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در منطقه ورزنه استان اصفهان انجام شد. فاکتور اول شامل سه سطح کود اوره (صفر، 150 و300 کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم شامل پنج سطح از تیمارهای ترکیبی کاربرد کولتیواتور و چند کشتی همزمان ذرت با لگوم های مختلف (ذرت خالص، ذرت خالص + کولتیواتور زدن، ذرت + سویا + کولتیواتور زدن، ذرت + لوبیا چشم بلبلی + کولتیواتور زدن، ذرت + یونجه + کولتیواتور زدن) در نظر گرفته شد. با بررسی جدول تجزیه واریانس مشخص شد که اثر متقابل سطوح کود اوره و چند کشتی همزمان + کاربرد کولتیواتور بر صفات ارتفاع بلال دهی از سطح زمین، قطر ساقه، وزن تر بلال، وزن تر ساقه و برگ، وزن خشک کل، تعداد دانه در متر مربع و شاخص برداشت بوته معنی دار شد. به طوری که بیشترین مقدار عملکرد زیستی ذرت با میانگین 13/18 تن در هکتار مربوط به تیمار کشت ذرت + کشت لوبیا چشم بلبلی + کاربرد کولتیواتور + مصرف 150 کیلوگرم در هکتار اوره و کمترین مقدار آن با میانگین 60/9 تن در هکتار مربوط به تیمار عدم مصرف کود اوره + کشت ذرت + کشت لوبیا چشم بلبلی + کاربرد کولتیواتور + بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - Diversity and Relationships of Yield and Quality Traits in Cocksfoot (Dactylis glomerata L.) Genotypes
MOHSEN FARSHADFAR

Cocksfoot (Dactylis glomerata L.) is an important cool season grass species in the moderate climate of Iran. In order to evaluate the yield and quality traits, an experiment was conducted in irrigation conditions using 36 accessions of Dactylis glomerata using a randomi أکثر

Cocksfoot (Dactylis glomerata L.) is an important cool season grass species in the moderate climate of Iran. In order to evaluate the yield and quality traits, an experiment was conducted in irrigation conditions using 36 accessions of Dactylis glomerata using a randomized complete block design with three replications in Islamabad, Kermanshah province, Iran in 2010. Characters such as forage dry matter (DM) yield and quality traits were measured. There were significant differences between genotypes for yield and all of quality traits. Results of correlations between traits showed that Crude protein (CP) was positively correlated with total ash and negatively correlated with both water soluble carbohydrates (WSC) and the crude fiber (CF). There were strong negative correlations between digestibility dry matter (DDM) and both acid detergent fiber (ADF). Using Cluster analysis (Ward method), the accessions were classified into five groups. Factor analysis after Varimax rotation revealed that three factors explained 83.63% of total variance. The first and the second factors were related to the forage quality. The third factor was correlated with DM yield. Based on factor analysis and means comparisons, it was concluded that the accessions Karaj197, Zanjan499 and Ghazvin783 were more efficient for both forage yield and quality traits than other accessions of the D. glomerata. However, accession Karaj10112, Russia1551, USA1715 had higher values of the quality traits but lower production. In spite of high forage yield, accessions Marand 255, and Karaj 10113 had a poor quality. Therefore, the accessions with higher forge yield and quality indices were introduced for improving the synthetic varieties. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - Impact of Sowing Date on Growth, Phenology and Yield of Three Ecotypes of Astragalus cyclophyllon G. Beek in Semirom Rangelands, Iran
Masoud Esmaeili Sharif Amir Hooshang Jalali Roja shabahang

10.30495/rs.2023.686392

In order to compare the effect of sowing date on plant growth, development stages and forage yield of three Astragalus cyclophyllon G. Beek ecotypes, a study was conducted in 2010-2011 cropping years in Hanna station, Semirom county, Iran. Three Astragalus ecotypes were أکثر

In order to compare the effect of sowing date on plant growth, development stages and forage yield of three Astragalus cyclophyllon G. Beek ecotypes, a study was conducted in 2010-2011 cropping years in Hanna station, Semirom county, Iran. Three Astragalus ecotypes were originated from Hanna, Golpayegan and Chadegan in Isfahan province, Iran. Seeds were sown in spring and autumn sowing dates using split plot design based on completely randomized blocks in three replications. The results showed that the effect of year was not significant, but the ecotype by sowing date interaction effect was significant on yield and yield components (P<0.01). The required temperature units such as Growth Degree Days (GDD) for spring and autumn sowing dates were 2848°C and 2793°C, respectively. The effect of sowing date on emergence percent and forage yield was significant (p<0.05). Regardless of the ecotype type, the percentage of seed germination and forage yield in autumn sowing were 51 and 60% higher than spring sowing date, respectively. The dry weight of Hanna ecotype in autumn cultivation was 1280 kg ha-1, which was 55.8% and 58% higher than Golpayegan and Chadegan ecotypes, respectively. The reason for the increased yield in Hanna ecotype was of a higher ratio of its leaves. It was concluded that cultivation of Hanna ecotypes due to its higher forage production was recommended for cultivation in dryland farming and also to prevent its extinction in the study region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - Study of Diversity for Yield and Quality Traits in Alfalfa (Medicago sativa L.) and Determination of the Best Population for Cultivation in Dryland Farming in Iran
Mohsen Farshadfar Mehdi Kakaei Yaser Salehabadi Zahra Baghaeifar Ali ashraf Jaffari

10.30495/rs.2022.682009

Alfalfa (Medicago sativa L.) is one of the most important forage crops, the so-called queen of forage plants, duo to its good quality, high digestibility, and its adaptability to different climates. In this study, 51 alfalfa populations were provided from the Research I أکثر

Alfalfa (Medicago sativa L.) is one of the most important forage crops, the so-called queen of forage plants, duo to its good quality, high digestibility, and its adaptability to different climates. In this study, 51 alfalfa populations were provided from the Research Institute of the Forests and Rangelands Gene Bank, Tehran, Iran. Seeds were sown based on an augmented design using six control genotypes in the agriculture and natural resources research center, Kermanshah, Iran in 2017. In the flowering stage, plants were cut and forage yield and chemical, quantitative and morphological traits were measured in all of 51 entries. Data were analyzed for descriptive statistics, correlation, factor analysis and cluster analysis. The Result of analysis of variance revealed no signiﬁcant differences among replications (for replicated genotypes) for all traits except shoot height, leaves/stems, calcium, potassium, and total ash. The results of means comparison showed a significant variation between genotypes for the most studied traits. The highest and lowest forage yield with average values of 10089 and 1824 kg/h was obtained in Sharab-Urmia (Es-053) and Torbati1 (Es-032), respectively. The high protein content with average values of 19.46% was obtained in Sirjan1 (Es-026). Forage yield was positively correlated with stem number (r=0.50**), leaf weight (r=0.95**) and shoot weight (r=0.92**). Cluster analysis Ward method classified all alfalfa based on the all traits into four clusters. Populations in cluster 4 had higher overall mean values for both yield and quality traits. According to the Principle component analysis (PCA), the four components, namely the quality, yield, plant height and Mg+Zn components account for 40, 20, 10 and 7% (In total 77%) of data variance, respectively. The 5 top genotypes as FAO 1 (KR-3003), Cody 2 (Es-058), Italy 2 (Es-75), Kazagi2 (KR-615) and Mashhad 2 (Es-067) were recommended for improved breeding synthetic variety. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - Effects of Cutting Days on Yield, Morphological and Quality Traits of Three Grass Species under Irrigation Conditions in Mecha District, Ethiopia
Tobiyaw Tsegaye Ashenafi Mengistu Yeshambel Chekol

This study was aimed to study the effects of cutting interval on yield, morphological and quality traits of three grass species under irrigation conditions in Mecha district, Ethiopia. There were three kinds of grasses namely Para (Brachiaria mutica Stapf.), Napier (Pen أکثر

This study was aimed to study the effects of cutting interval on yield, morphological and quality traits of three grass species under irrigation conditions in Mecha district, Ethiopia. There were three kinds of grasses namely Para (Brachiaria mutica Stapf.), Napier (Pennisetum purpureum), and Desho (Pennisetum pedicellatum) at three cutting days (60, 90,120). The experimental design was random complete block design with three replications giving a total of nine plots. The grasses were first harvested after 60 days of regrowth; second and third harvests were done after consecutive 30 days of re-growth. Data collected for plant height, tillers number, leaves number per plant and leaf to stem ratio (LSR), dry matter (DM) yield and quality traits as ash content, crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF) and acid detergent lignin (ADL). All harvested data were laid open to GLM ANOVA procedures of SAS version 9.0. Result showed, harvesting age was significantly affected all the traits except LSR in three grasses. DM yield, plant height, tillers number and the number of leaves per plant ADF, NDF ADL were increased with increasing harvesting age, whereas ash content and CP decreased. It was concluded that Napier grass produces a higher forage yield among the three grasses and longer harvesting days interval result in increased forage DM yield and decrease the CP content in all the studied grasses. At 120 days Napier grass recorded the highest DM yield (16 t/ha). Further research is needed to be conducted over much longer periods to determine to what extent these findings relate to performance over the life of a permanent pasture. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - Effects of Seed Scarification on Vegetation Parameters in Some Astragalus Species under Field Conditions (Case Study: Homand Absard, Damavand, Iran)
Sedigheh Zarekia Ali Ashraf Jafari Ehsan Zandi Esfahan

This research aims to evaluate the effects of seed scarification on five perennialAstragalus species including A. effusus, A. vegetus, A. subsecundus, A. brevidens and A.cyclophyllon in the field conditions. Seeds were sown after scarification with sandpaper byhand in t أکثر

This research aims to evaluate the effects of seed scarification on five perennialAstragalus species including A. effusus, A. vegetus, A. subsecundus, A. brevidens and A.cyclophyllon in the field conditions. Seeds were sown after scarification with sandpaper byhand in the field of Homand Absard Rangeland Research Station, Damavand, Iran in autumnin 2008. The seeds were sown using split plot design based on the completely randomizedblock design with three replications. In each plot, seeds of each accession were sown on twoparallel lines (scarified and control) with 2 m length and 75 cm along with the distance of 50cm for each accession. Vegetation indices including forage production, canopy cover area,plant height, number of flowering stems and seed yield were studied over three years. Datawere analyzed using split plot for specific years in sub plots and mean comparisons were doneby Duncan method. Results indicated significant differences between treatments, species andyears for all the traits. Interactions between species and year were significant for all the traitsexcept plant height. Seed scarification caused an increase in forage production, canopy coverarea and number of flowering stems. According to the results, mechanical seed scarificationhas been recommended to be done before planting herbaceous Astragalus. The species A.vegetus (accession Kurdistan) and A. effusus (accession Urmia) were recommended for rangerevegetaion and rehabilitation in semi dry lands with the annual precipitation more than 300mm. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - Herbage and Seed Production of Two Species of Lathyrus L. under Rainfed Condition of Borujerd, Iran
Ali Ashraf Jafari Parisa Moazami Godarzi Shahram Nakhjavan Morad Cheshmehnoor

Grass pea (Lathyrus sativus L.) has a high potential for forage production inboth rangelands and cultivated rainfed areas of Iran. It is well adapted to semi-arid areas ofwest and north of country where annual rainfall is 250–350 mm. To study the seed and DryMatte أکثر

Grass pea (Lathyrus sativus L.) has a high potential for forage production inboth rangelands and cultivated rainfed areas of Iran. It is well adapted to semi-arid areas ofwest and north of country where annual rainfall is 250–350 mm. To study the seed and DryMatter (DM) yield and agronomic traits, six genotypes of Lathyrus sativus L. and twogenotypes of Lathyrus inconspicuous L. were provided by Natural Resources Gene Bankand sown in a randomized block design with three replications in rainfed area of Borujerd,Iran during spring 2011 and 2012. Data recorded included stem number per plant, podsnumber per plant, seed weight per plant, Dry Matter (DM) yield, seed yield, straw yield,100 grains weight, flowering date, pod emergence date, maturity date and harvest indexover two years. Results showed that the genotype 1554 with average values of 9328 kg ha-1DM yield and 3053 kg ha-1 seed yield could be introduced as a promising genotype forcultivation in rainfed area of Borujerd, Iran. It was concluded that selection for improvedgrass pea varieties in dry condition should focus on increased DM yield, and grain yieldcoupled with early flowering, more grains per pod, more pod per plant and heavy seeds تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - تاثیر سطح‌های نیتروژن و فاصله‌های آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد تاج خروس علوفه‌ای (Amarantus hypochonriacus) در منطقه ساعتلوی ارومیه
ناصر جعفرزاده نوشین نظام ابادی

با توجه به نقش تاج خروس علوفه‌ای به عنوان یک ماده غذایی با ارزش و پتانسیل بالا و همچنین محدودیت منابع آب در منطقه ارومیه، آزمایشی به منظور بررسی تاثیر فاصله‌های گوناگون آبیاری و سطح‌های نیتروژن بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و عملکرد تاج خروس علوفه‌ای (رقم سیم)، در مرکز أکثر

با توجه به نقش تاج خروس علوفه‌ای به عنوان یک ماده غذایی با ارزش و پتانسیل بالا و همچنین محدودیت منابع آب در منطقه ارومیه، آزمایشی به منظور بررسی تاثیر فاصله‌های گوناگون آبیاری و سطح‌های نیتروژن بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و عملکرد تاج خروس علوفه‌ای (رقم سیم)، در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی در سال 1395 انجام شد. آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت‌های اصلی به سه فاصله‌ آبیاری (7، 11 و 15 روز) و کرت‌های فرعی به کود نیتروژن با چهار سطح {صفر (شاهد)30، 60 و 90 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به صورت اوره} اختصاص یافت. نتایج نشان داد که هم فاصله‌های آبیاری و سطح‌های نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن برگ، وزن ساقه و عملکرد علوفه تاثیر معنی‌داری داشتند. افزایش فاصله آبیاری از 11 به 15 روز باعث کاهش 25 درصدی عملکرد علوفه گردید. همچنین با کاربرد 60 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار ارتفاع بوته 26 درصد، تعداد برگ 13 درصد، وزن برگ 15 درصد، وزن ساقه 25 درصد و نهایتا عملکرد علوفه 38 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. بنابراین ، فاصله آبیاری 11 روزه و کاربرد 60 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در شرایط ارومیه در افزایش عملکرد تاج خروس علوفه‌ای قابل توصیه است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - تأثیر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی سه رقم تاج خروس علوفه‌ای در شرایط آب و هوایی گرگان
محمد تقی فیض بخش امیررضا صفایی حسن مختارپور

تاج خروس (آمارانت) یکی از گیاهان علوفه‌ای جدید است که تحقیقات کمی در مورد آن در ایران انجام شده است. به‌ همین منظور آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان 1396 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا شد. فاکتور اول ارقام تاج خروس أکثر

تاج خروس (آمارانت) یکی از گیاهان علوفه‌ای جدید است که تحقیقات کمی در مورد آن در ایران انجام شده است. به‌ همین منظور آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان 1396 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا شد. فاکتور اول ارقام تاج خروس شامل Cim، Loura و Kharkovski و فاکتور دوم فاصله بوته روی خط در سه سطح 5، 10 و 15 سانتی‌متر در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فاصله بوته روی ردیف و ژنوتیپ بر وزن تر علوفه، عملکرد ماده خشک، درصد پروتیین خام، عملکرد پروتیین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، عملکرد الیاف نامحلول در شوینده خنثی کیلوگرم در هکتار، درصد لیگنین، کلسیم و فسفر معنی‌دار بود. اثر متقابل فقط بر صفات درصد لیگنین، کلسیم و فسفر معنی‌دار بود. بیش‌ترین عملکرد علوفه تر و خشک از ژنوتیپ Cim و در فاصله ردیف 5 سانتی‌متر (تراکم بالا) به دست آمد. در هر سه ژنوتیپ تاج خروس با افزایش فاصله ردیف (کاهش تراکم) مقادیر لیگنین و کلسیم افزایش یافت اما مقادیر فسفر از روند خاصی پیروی نکرد. همچنین، بیش‌ترین عملکرد پروتیین خام، عملکرد پروتیین خام، عملکرد الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و درصد چربی خام در ژنوتیپ Loura مشاهده شد. ژنوتیپ Loura عملکرد ماده خشک کم‌‌تری نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها تولید کرد اما از نظر ویژگی‌های کیفی و تغذیه‌ای علوفه مطلوب بود. لذا جهت دستیابی به علوفه با کیفیت استفاده از این ژنوتیپ مطلوب می‌باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - Effect of Different Planting Distributions on Yield and Forage Quality of Common Vetch (Vicia sativa L. )
NASIM PIRSAMADI MOHAMMAD SEDGHI RASOUL RASOUL FAKHARI NASIM HASANZADEH ALI BARGHI

Abstract NASIM PIRSAMADI1, MOHAMMAD SEDGHI1, RASOUL FAKHARI2*, NASIM HASANZADEH1, ALI BARGHI11- Department of Agronomy and Plant breeding, Faculty of Agriculture, University of MohagheghArdabil, Ardabil, Iran2- Weed science MSc, Faculty of Agriculture, University of أکثر

Abstract NASIM PIRSAMADI1, MOHAMMAD SEDGHI1, RASOUL FAKHARI2*, NASIM HASANZADEH1, ALI BARGHI11- Department of Agronomy and Plant breeding, Faculty of Agriculture, University of MohagheghArdabil, Ardabil, Iran2- Weed science MSc, Faculty of Agriculture, University of Mohaghegh Ardabil, Ardabil, Iranrasoulfar100@g *Corresponding author E-mail: mail.comReceived: 20 February 2014 Accepted: 5 May 2014 In order to select the best planting distributions on the rows and study their effects on morphological traits and uptake amount of some nutrients including nitrogen, phosphorus, potassium and calcium in forage of common vetch (Vicia sativa) a factorial experiment was carried out with randomized complete block design and 3 replications in research field of Mohaghegh Ardabili University in Ardabil, Iran. The first factor was the distance between rows including 25, 35 and 50 cm and the second factor was the distance between plants on the rows including 10, 15 and 20 cm. Results demonstrated that the effect of distance between rows was significant on green cover percentage. But the main effects and interaction of distance between rows and between plants on the rows were not significant on traits including number of secondary branches, plant height and plant weight at 10 percent flowering stage. Also, effect of distance between rows and between plants was not significant on fresh forage yield and by decreasing these distances, the yield increased. Mean comparisons demonstrated that planting distributions of 35×20, 35×15 and 50×20 cmincreased phosphorus percentage of plants compared to other treatments and the least amount of phosphorus was acquired by planting distribution of 20×20 cm. The effect of planting distribution was not significant on potassium and calcium percentage. Generally, in this experiment the best planting distribution in order to acquire maximum amount of fresh and dry forage in vetch was 20×20 cm,but for the maximum protein content the pattern of 20×50 cm is recommended. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - اثرات پیش تیماردهی بذر و تراکم کاشت بر عملکرد علوفه ذرت سیلوئی (SC704) در کشت های تأخیری
فرشید علی پور ابوخیلی حمید رضا مبصر مسعود محسنی الیاس رحیمی پطرودی

این آزمایش در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل مازندران در سال زراعی 1389 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. دو تاریخ کشت تأخیری (7 و22 مرداد) به عنوان عامل اصلی و تراکم کاشت در دو سطح (70 و90 هزار بوته در هکتار) عامل فرعی أکثر

این آزمایش در مرکز تحقیقات کشاورزی قراخیل مازندران در سال زراعی 1389 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. دو تاریخ کشت تأخیری (7 و22 مرداد) به عنوان عامل اصلی و تراکم کاشت در دو سطح (70 و90 هزار بوته در هکتار) عامل فرعی و چهار سطح پیش تیماردهی بذر (شاهد بدون پیش تیماردهی بذر، آب خالص، پلی اتیلن گلیکول 8000 با غلظت 8% و نیترات پتاسیم با غلظت 5/0%) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد وزن تر تک بوته و عملکرد علوفۀ تر در هکتار با تأخیر در کاشت (کاشت 22 مرداد) به دلیل ارتفاع بوته (3/12%)، سطح برگ (7/22%) و قطر بلال(9/12%)کمتر در مقایسه با تاریخ کاشت اول (7 مرداد) به ترتیب 4/19 و 0/24% کاهش را نشان دادند. نسبت وزن تر بلال به کل با تأخیر در کاشت 8/8 % افزایش یافت. عملکرد علوفۀ تر برای تراکم 90 هزار بوته در هکتار به نسبت 5/11% بیشتر از تراکم 70 هزار بوته در هکتار بود. درصد لیگنین با افزایش تراکم کاشت 7/4% بیشتر گردید. پیش تیماردهی بذر از نظر آماری بر عملکرد علوفۀ تر سیلوئی اثر معنی داری نداشت ولی بیشترین تعداد بلال و نسبت وزن تر بلال به کل و کمترین نسبت وزن تر ساقه به کل برای پیش تیماردهی بذر با محلول پلی اتیلن گلیکول حاصل شد. ولی حداکثر قطر بلال با پرایم نمودن توسط آب خالص بدست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - بررسی رابطه میان کنوپی گیاه با قدرت بذر و عملکرد علوفه در یونجه
حسین سلیمان زاده

یکی از ویژگی های منحصر به فرد گیاهان، تبدیل انرژی نور خورشید به انرژی شیمیایی می باشد. توسعه سریع کنوپی یا سایه انداز در گیاهان زراعی نیز سبب افزایش دریافت تشعشع خورشیدی شده و ممکن است منجر به بهبود عملکرد این محصولات گردد. بدین منظور مطالعه ای جهت بررسی تاثیر توسعه سای أکثر

یکی از ویژگی های منحصر به فرد گیاهان، تبدیل انرژی نور خورشید به انرژی شیمیایی می باشد. توسعه سریع کنوپی یا سایه انداز در گیاهان زراعی نیز سبب افزایش دریافت تشعشع خورشیدی شده و ممکن است منجر به بهبود عملکرد این محصولات گردد. بدین منظور مطالعه ای جهت بررسی تاثیر توسعه سایه انداز گیاهی بر عملکرد علوفه یونجه و تعیین عوامل موثر بر بهبود توسعه سایه انداز یونجه با استفاده از هشت توده یونجه به نام های بمی، یزدی، نیک شهری، مهاجرانی، بغدادی، سربندی، هراتی و همدانی در طی آزمون های جوانه زنی، فرسودگی بذر و رشد گیاهچه در قالب طرح کاملاً تصادفی و یک آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1392 انجام شد. نتایج نشان داد پایین بودن قدرت نامیه بذر (سرعت، یکنواختی و درصد جوانه زنی) در شرایطی که عوامل محیطی برای رشد گیاهچه ها مساعد بوده و تراکم مطلوب گیاهی نیز در مزرعه حاصل شود تاثیر معنی داری (05/0P>) روی سرعت توسعه سایه انداز گیاهی و عملکرد علوفه نخواهد داشت. سرعت توسعه سایه انداز گیاهی تاثیر معنی داری روی عملکرد علوفه داشت (01/0P<) و یونجه هایی که سایه انداز خود را سریع تر توسعه دادند عملکرد علوفه بیشتری نیز تولید کردند. صفات شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک در شروع به صورت تصاعدی رشد، سرعت نسبی گسترش سطح برگ و سرعت نسبی تجمع ماده خشک تا توسعه کامل سایه انداز گیاهی، متوسط سطح هر برگ و نسبت سطح برگ تا توسعه کامل سایه انداز گیاهی به عنوان صفات موثر بر توسعه سایه انداز گیاهی یونجه شناسایی شدند تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - تأثیر تلفیق کودهای شیمیایی و باکتری های محرک رشد گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت علوفه ای درشرایط آب و هوایی اراک
علی برومند نورعلی ساجدی مهدی چنگیری

به منظور بررسی اثر کود های شیمیایی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد واجزای عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای مور أکثر

به منظور بررسی اثر کود های شیمیایی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد واجزای عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش به صورت، تلقیح بذرها توسط باکتری های محرک رشد در چهار سطح، B1= ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس،B2= ریزوبیوم، آزوسپریلیوم و سودوموناس، B3= ریزوبیوم، ازتوباکتر و سودوموناس، B4= آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس و استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره در چهار سطح، A1= عدم مصرف، A2= 3/1 میزان توصیه شده، A3= 3/2 میزان توصیه شده، A4= 100 % میزان توصیه شده، اعمال شدند. نتایج نشان داد که مصرف کود شیمیایی بر صفاتی چون، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، ارتفاع بوته و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. همچنین سطوح مختلف مصرف کودهای زیستی بر صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته ، تعداد دانه در ردیف و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه معادل 33/78 تن در هکتار از تیمار اثر برهمکنش مصرف کود شیمیایی و کود های زیستی، ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس به دست آمد که نسبت به شاهد42 % افزایش نشان داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - بررسی عملکرد و صفات کیفی برخی ارقام یونجه در تاریخ های برداشت مختلف
فیض الله خلج محمد نصری

چکیدهارقـام مختلـف یونجـه نسـبت بـه شرایط اقلیمـی و محیطـی پاسـخ هـای متفـاوتی مـی دهنـد. ارقامی که در طول چین ها و سال های مختلـف بتواننـد بـا منطقـه تحـت کشـت سـازگاری یافتـه و دارای عملکـرد کمی و کیفی بـالایی باشـند، مناسـب انتخـاب مـی باشـند. جهت بررسی تأثیر نوع رقم أکثر

چکیدهارقـام مختلـف یونجـه نسـبت بـه شرایط اقلیمـی و محیطـی پاسـخ هـای متفـاوتی مـی دهنـد. ارقامی که در طول چین ها و سال های مختلـف بتواننـد بـا منطقـه تحـت کشـت سـازگاری یافتـه و دارای عملکـرد کمی و کیفی بـالایی باشـند، مناسـب انتخـاب مـی باشـند. جهت بررسی تأثیر نوع رقم بر خصوصیات مختلف ارقام یونجه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مرکـز تحقیقـات کشـاورزی و منـابع طبیعـی ورامین اجـرا گردید. در این پروژه تعداد پنج رقم یونجه خارجی به نام های تیمبیل (Timbale) ، فاستا (Fasta)، ملیسا (Melissa)، ملدور (Meldor)، سوورانا (Sovrana) وارداتی از کشور فرانسه و رقم یونجه همدانی مجموعا شش رقم در تاریخ متداول کشت بهاره ) در دهه اول اردیبهشت ماه ( کشت شد. ویژگی های کیفی و عملکردی ارقام مورد مطالعه در سه چین (چین اول: برداشت در مرحله 10 درصد گلدهی، چین دوم: برداشت در مرحله 50 درصد گلدهی و چین سوم: برداشت در مرحله 100 درصد گلدهی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر متقابل نوع رقم و مراحل برداشت بر عملکرد علوفه تر و پروتئین در سطح یک درصد و بر عملکرد علوفه خشک در سطح پنج درصد معنی دار شد. بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک در کل تیمارها مربوط به رقم همدانی در چین اول (به ترتیب 69/26 و 45/5 تن در هکتار) بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی
احمد‌رضا اصفهانی حسین امیر شکاری بهنام زند محمد حسین فتوکیان

کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی أکثر

کشت مخلـوط غلات و لگوم به طور گسترده ای برای تولیـد علوفـه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یکی از روش های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی است که منجر به بهبود عملکرد در واحد سطح از لحاظ کمی و کیفی می شود. بر این اساس، آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد تا اثر تراکم و آرایش کاشت در کشت مخلوط ردیفی ذرت و لوبیا چشم بلبلی با هدف تولید علوفه ارزیابی شود. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. ذرت و لوبیا چشم بلبلی هر کدام در دو سطح تراکمی به ترتیب با 90000 و 110000 بوته در هکتار برای ذرت و 250000 و 350000 بوته در هکتار برای لوبیا و هشت تیمار کشت مخلوط شامل کشت مخلوط روی یک ردیف (تیمار T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18، تیمار T6 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000× 90000 با فاصله 2±5 × 18، تیمار T7 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 110000 با فاصله 2±6 × 15،تیمارT8 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 350000 × 110000 با فاصله 2±5 × 15) و کشت مخلوط روی دو ردیف با همان نسبت تراکم و فاصله، تیمار های T9 تاT12 کشت شدند. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کاشت بر عملکرد ماده خشک، تر و میزان پروتئین علوفه معنی دار بود. بیش ترین و کم ترین مقدار علوفه خشک از تیمار های T5 ذرت و لوبیا چشم بلبلی با تراکم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 و T3کشت خـالص لوبیـا چشـم بلبلـی (250000 بوتـه در هکتـار) به ترتیب ton.h-17/45 و ton.h-14/20 حـاصل شـد. تیمـار T5 ذرت و لوبیـا چشم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18با نسبت برابری زمین، شاخص رقابت و نسبت LER/CIبه ترتیب با 52/1، 90/15، 15/0 بالا ترین مقدار را داشت که نشان دهنده سود مندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص این دو گیاه بود. با توجه به نتایج حاصل، امکان حصول عملکرد علوفه و پروتئین بالا در کشت مخلوط نسبت به تک کشتی آن ها فراهم بود و بهترین تیمار کشت مخلوط جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفـی، تیمار T5 ذرت و لوبیـا چشـم بلبلـی با تراکـم 250000× 90000 با فاصله 2±6 × 18 است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - تأثیرکاربرد کولتیواتور، چند‌کشتی همزمان و مقادیر مصرف نیتروژن بر عملکرد علوفه ذرت در منطقه اصفهان
فرزاد عامری محمد میرزاخانی

جهت بررسی تأثیرکاربرد کولتیواتور، چند کشتی هم زمان و مقادیر مصرف نیتروژن بر عملکرد علوفه ذرت تحت شرایط آب و هوایی منطقه اصفهان در سال 1392، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل سه سطح کود اوره (صفر، 150 و300 کی أکثر

جهت بررسی تأثیرکاربرد کولتیواتور، چند کشتی هم زمان و مقادیر مصرف نیتروژن بر عملکرد علوفه ذرت تحت شرایط آب و هوایی منطقه اصفهان در سال 1392، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل سه سطح کود اوره (صفر، 150 و300 کیلو گرم در هکتار) و پنج سطح از تیمار های ترکیبی کاربرد کولتیواتور و چند کشتی هم زمان ذرت با لگوم های مختلف (ذرت خالص، ذرت خالص + کولتیواتور زدن، ذرت + سویا + کولتیواتور زدن، ذرت + لوبیا چشم بلبلی + کولتیواتور زدن، ذرت + یونجه + کولتیواتور زدن) بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل سطوح کود اوره و چند کشتی هم زمان + کاربرد کولتیواتور بر صفات ارتفاع ساقه، طول پانیکول، وزن تر کل، وزن خشک ساقه و برگ، وزن خشک بلال، شاخص باروری بوته و تعداد دانه در بلال معنی دار شد. به طوری که بیش ترین مقدار عملکرد علوفه ذرت با میانگین 83/73 تن در هکتار مربوط به تیمار کشت ذرت+ کشت لوبیـا چشم بلبلـی+ کاربرد کولتیـواتور+ مصرف 150 کیلـو گـرم در هکتـار اوره و کم ترین مقدار آن با میانگین 90/46 تن در هکتار مربوط به تیمار کشت ذرت+ کشت لوبیا چشم بلبلی+ کاربرد کولتیواتور+ عدم مصرف کود اوره بود. به نظر می رسد استفاده از روش چند کشتی هم زمان با گیاهان لگوم و مصرف مقادیر کاهش یافته کود های شیمیایی می تواند از طریق ایجاد تنوع کشت و تأمین بخشی از نیتروژن مورد نیاز گیاه توسط گیاهان لگوم یکی از روش های رسیدن به سیستم های زراعی پایدار باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - بررسی میزان عملکرد علوفه‌ و محتوای عناصر غذایی ذرت هیبرید ماکسیما تحت کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن در شرایط محدودیت آبیاری در اراک
علیرضا دادیان

به منظور بررسی کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن در شرایط محدودیت منابع آبی بر محتوای عناصر غذایی ذخیره شده در علوفه ی خشک ذرت هیبرید ماکسیما و نیز محتوای عناصر غذایی آن پژوهشی طی سال های زراعی 1395 و 1396 در اراک انجام شد . این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات و أکثر

به منظور بررسی کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن در شرایط محدودیت منابع آبی بر محتوای عناصر غذایی ذخیره شده در علوفه ی خشک ذرت هیبرید ماکسیما و نیز محتوای عناصر غذایی آن پژوهشی طی سال های زراعی 1395 و 1396 در اراک انجام شد . این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد به نحوی که سطوح آبیاری در کرت اصلی و سطوح نیتروکسین و نیتروژن در کرت های فرعی قرار گرفت . تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از : آبیاری در دو سطح آبیاری متداول و اعمال محدودیت آبی ، نیتروکسین در سه سطح تیمار شاهد ، مصرف 0/5 و یک لیتر نیتروکسین به ازای 30 کیلوگرم بذر مصرفی و نیتروژن در سه سطح شاهد ، مصرف 125 و 250 کیلوگرم نیتروژن در هکتار که از طریق کود اوره 46 درصد تأمین گردید . نتایج تحقیق نشان داد که اثر سال بر مقدار نیتروژن ، پروتئین و خاکستر خام علوفه معنی دار شد و در سال دوم آزمایش صفات مذکور افزایش یافت . اثر عامل آبیاری بر عملکرد علوفه ی خشک ، مقدار فسفر و خاکستر خام علوفه معنی دار بود و تحت شرایط آبیاری مطلوب صفات یاد شده افزایش یافت . تیمار نیتروکسین نیز بر صفات آزمایشی تأثیر معنی داری نشان داد و با افزایش مقدار مصرف نیتروکسین در بیشتر موارد صفات آزمایشی افزایش یافت . اثر متقابل آبیاری و نیتروکسین بر کلیه صفات اندازه گیری شده معنی دار گردید و با کاربرد یک لیتر نیتروکسین تحت شرایط آبیاری متداول بیشترین مقدار این صفات نتیجه شد . در شرایط اعمال محدودیت آبیاری ، مصرف یک لیتر نیتروکسین در مقایسه با کاربرد 0/5 لیتر آن و نیز تیمار بدون کاربرد نیتروکسین افزایش صفات را نشان داد . اثر متقابل آبیاری و نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه بجز عملکرد علوفه خشک معنی دار بود به نحوی که بیشترین مقدار صفات مذکور ، از مصرف 250 کیلوگرم نیتروژن تحت شرایط آبیاری متداول به دست آمد . اثر متقابل نیتروکسین و نیتروژن بر صفات آزمایشی معنی دار شد به طوری که بیشترین میانگین آن ها بر اثر مصرف یک لیتر نیتروکسین همراه با 125 کیلوگرم نیتروژن به دست آمد . اثر متقابل هر سه تیمار بر کلیه ی صفات مورد نظر معنی دار بود ، به صورتی که بیشترین مقدار صفات آزمایشی در شرایط مصرف یک لیتر نیتروکسین توام با 125 کیلوگرم نیتروژن تحت شرایط آبیاری مطلوب حاصل گردید . تفاصيل المقالة

فهرس المقالات Forage yield

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية