اثرات تراکم بوته و مدیریت آبیاری بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کوشیا، کینوا و سورگوم علوفهای در استان گلستان
علی رضا صابری
1
(
استادیار بخش تحقیقات زراعی-باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی گلستان وابسته به سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی. گرگان. ایران
)
علی رضا کیانی
2
(
عضو هیات علمی، بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان
)
الکلمات المفتاحية: کلروفیل, شوری, عملکرد علوفه, تناوب آبیاری,
ملخص المقالة :
آزمایشی طی سالهای 94 و 95 بصورت بصورت فاکتوریل کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه شوری اجرا شد. در این تحقیق اثرات تیمار تراکم بوته (1/11، 7/16 و 3/33 بوته در متر مربع ) و همچنین دور آبیاری با چهار سطح (5 ، 10 ، 15 ، 20 روز) بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی دو توده کوشیا (توده های بومی بیرجند و سبزوار)، کینوا(Santa Maria و Sajama Iranshahr) و ارقام اسپید فید و KFS3 سورگوم علوفهای مورد بررسی قرار گرفت. کاشت زمانی صورت گرفت که درجه حرارت خاک به 12 سانتیگراد رسیده بود. برداشت زمانی انجام شد که 5 درصد بوته ها در هر کرت در مرحله آغاز گلدهی بودند.میـزان کلروفیل بـا روش Witham و همکاران(1986) و میـزان پـرولین بـا روش Bates و همکاران (1973)اندازهگیـری شـد. برداشت نهایی بعد از حذف حاشیهها از سطح 6 مترمربع در هر کرت انجام گرفته و میزان عملکرد علوفه تر از آن محاسبه شد. تجزیه واریانس مرکب داده ها با نرم افزار آماری SAS انجام گردید. نتایج نشان داد توده سبزوار در تـراکم 33/33 بوتـه در متـر مربـع و آبیاری 5 روز یکبار با عمللکرد 99/33 تن درهکتار بیـشترین عملکـرد علوفه تر و کلروفیل را دارا بود. میزان پرولین با افزایش تنش روند افزایشی نشان داد. توده سبزوار بیشترین میزان پرولین را در برگ های خود تولید کرد.
_||_