• فهرس المقالات هیدروپونیک

      • حرية الوصول المقاله

        1 - تاثیر تنش خشکی و تلفیق بسترهای کشت آلی کوکوپیت و معدنی پرلیت بر گوجه فرنگی گیلاسی سیاه (Solanum lycopersicum)
        مهرناز طهماسبی محبوبه مظهری
        زمينه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل در سیستم های کشت بدون خاک، بستر کشت می باشد. گیاهان به منظور رشد و عملکرد خوب ﺑﻪ ﺁﺏ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺩﺭ ﺣـﺪ متناسب ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﻣﺨﻠﻮﻁ کوکوپیت ﻭ پرﻟﻴـﺖ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ گلخانه ها ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ کـﻪ این امر موجب ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺑﻬﺘـﺮﻱ شده ﻭ ﺑ أکثر
        زمينه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل در سیستم های کشت بدون خاک، بستر کشت می باشد. گیاهان به منظور رشد و عملکرد خوب ﺑﻪ ﺁﺏ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺩﺭ ﺣـﺪ متناسب ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﻣﺨﻠﻮﻁ کوکوپیت ﻭ پرﻟﻴـﺖ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ گلخانه ها ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ کـﻪ این امر موجب ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺑﻬﺘـﺮﻱ شده ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮﻟﻴﺪ گوجه فرنگی ﺩﺭﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻓﺼﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. درﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ کوکوپیت ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎﻱ هیدروپونیک ﺗﻮﻟﻴﺪ گوجه فرنگی ﺩﺭ کشور ﺍﺳﺖ که یک ﻣﺎﺩﻩ ﻭﺍﺭﺩﺍﺗﻲ گران قیمت ﺍﺳﺖ. انجام پژوهش-های جدید جهت بررسی تاثیر تنش و تلفیق بسترهای کشت برای تولید هر چه بیشتر گوجه فرنگی گیلاسی سیاه مهم و ضروری است. ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﻮﻉ ﺑﺴﺘﺮ کشت ﺑـﺮ گیاهان ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﻣﺘﻔـﺎﻭﺕ ﺍﺳـﺖ. هدف این پژوهش بررسی اثر خشکی و ادغام محیط های کشت آلی، معدنی و تاثیر آن ﺑﺮ خواص ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺴﺘﺮ کشت گوجه فرنگی سیاه می باشد. روش پژوهش: بدین منظور جهت بررسی امكان کاهش اثرات خشکی از طريق تلفیق دو بستر کشت کوکوپیت و پرلیت، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام شد. در اين پژوهش دو فاکتور تنش خشکی (Fc100%، Fc50%، Fc25%، Fc12.5%) و درصد های مختلف بستر کشت (کوکوپیت صفر%+ پرلیت 100%، کوکوپیت 25%+پرلیت 75%، کوکوپیت50%+پرلیت 50%، کوکوپیت75 %+ پرلیت 25% ، کوکوپیت 100%+پرلیت صفر%) مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل تعداد میوه، وزن تر و خشک اندام هوایی، طول ریشه، محتوای رطوبت نسبی برگ، میزان کلروفیل a ، bو کل بود. یافته ها: بر اساس نتایج ترکیب های تیماری کوکوپیت75- پرلیت25 و کوکوپیت 100- پرلیت صفر تحت تنش های خشکی شدید بیشترین عملکرد را داشتند و کمترین راندمان در ترکیب تیماری Co0Pe100+FC12.5%، Co25Pe75+FC12.5%، Co50Pe50+FC12.5% و Co100Pe0+FC12.5% بدست آمد. همچنین، تیمار FC100% با بیشترین میزان کلروفیل کل (10/3 میلی گرم در گرم بافت تازه) در گروه برتر آماري و تیمار Fc12.5% با کمترین میزان کلروفیل کل (22/2 میلی گرم در گرم بافت تازه) در ضعيف ترين گروه آماري قرار گرفتند. به عبارت دیگر حفظ رطوبت خاک در حد ظرفیت زراعی موجب افزایش 63/39 درصدی میزان کلروفیل کل نسبت به کاهش رطوبت در حد 5/12 درصد ظرفیت زراعی گردید. نتایج: بر اساس نتایج ، بسترهای حاوی مواد غذایی غنی تر، نتایج بهتری ارائه کردند. با افزودن کوکوپیت به بستر می توان اثرات منفی تنش را کنترل کرد. دلیل این برتری میزان مواد مغذی موجود در این بستر به دلیل قابلیت بالای ذخیره مواد مغذی و آب است. استفاده از پرلیت در بسترهای کشت هیدروپونیک مفید است زیرا دارای منافذ بزرگ و کوچکی است که بستر کشت را از لحاظ تهویه بهبود می بخشد. یکی از تأثیرات منفی تنش خشکی، کاهش میزان کلروفیل است. در نتیجه دستگاه فتوسنتز گیاه آسیب خواهد دید و با افزایش میزان پرولین، کلروفیل کاهش می یابد زیرا میزان کروفیل و پرولین با یکدیگر رابطه معکوس دارند. کمبود آب نیز موجب کاهش رشد، سطح برگ، وزن تر و خشک، تخریب غشای سلولی، تخریب و کاهش پروتئین ها و آنزیم ها، تجمع اسیدهای آمینه، کاهش تشدید کننده های رشد، آسیب به رنگیزه ها و پلاستیدها و کاهش رشد ریشه می شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - بررسی اثر EC آب آبیاری بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولژیک و میزان عناصرگل رز(Rosa hybrid) رقم Dolce Vita در کشت هیدروپونیک
        ایلمیرا اشرف زاده علیرضا لادن مقدم
        به منظور بررسی اثر EC آب آبیاری بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولژیک و میزان عناصر گل رز(Rosa hybrid) رقم Dolce Vita در کشت هیدروپونیک، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 4 تیمار شامل سه سطح کلرید سدیم 5/0، 5/1 و 5/2 دسی‌زیمنس بر متر در 3 تکرار انجام گردید. گلدان بدون أکثر
        به منظور بررسی اثر EC آب آبیاری بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولژیک و میزان عناصر گل رز(Rosa hybrid) رقم Dolce Vita در کشت هیدروپونیک، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 4 تیمار شامل سه سطح کلرید سدیم 5/0، 5/1 و 5/2 دسی‌زیمنس بر متر در 3 تکرار انجام گردید. گلدان بدون آبیاری با کلرید سدیم به عنوان شاهد استفاده شد. برای انجام آزمایش، ابتدا قلمه‌های گل رز، تهیه و در گلدان‌های 5 کیلویی حاوی بستر ضدعفونی شامل 70% کوکوپیت و 30% پرلایت کشت گردید. آبیاری در ابتدای تحقیق با آب غیرشور(آب ورودی به گلخانه) روزی دو مرتبه انجام شد و پس از روز سوم آبیاری با اعمال تیمارهای شوری در همه تیمارها و به صورت یکسان (با نسبت حجم مساوی) صورت پذیرفت. صفات کمی و کیفی گیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد گل، قطر غنچه، قطر ساقه، طول ساقه، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، میزان پتاسیم و کلسیم و ماندگاری گل رز روی بوته ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که اعمال تمام سطوح شوری ناشی از نمک کلرید سدیم موجب کاهش میزان تمام صفات مورد ارزیابی نسبت به شاهد گردید. همچنین جدول تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی نشان داد که اثر تیمار بر تمام صفات از نظر آماری در سطح 1 درصد معنی‌دار شد و بین تمام صفات مورد نیز همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 1 و 5% وجود داشت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اثرات متقابل مقادیر مختلف روی(Zn) و بور(B) در محلول‌غذایی بر رشد و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیداتیو در گیاه کاهو (Lactuca sativa L.)رقم Paris Island
        فرهاد بهتاش سید هادی فخر قاضی معصومه حسن بارانی
        یکی از عوامل موثر بر افزایش عملکرد به ویژه در محیط‌های کنترل شده، تغذیه گیاهان با عناصر کم‌ مصرف می‌باشد. بور (B) و روی (Zn) از عناصر مهم در واکنش‌های بیوشیمیایی گیاه هستند که می‌توانند به طور مستقیم و غیر‌مستقیم سبب افزایش عملکرد محصولات شوند. در این پژوهش به منظور برر أکثر
        یکی از عوامل موثر بر افزایش عملکرد به ویژه در محیط‌های کنترل شده، تغذیه گیاهان با عناصر کم‌ مصرف می‌باشد. بور (B) و روی (Zn) از عناصر مهم در واکنش‌های بیوشیمیایی گیاه هستند که می‌توانند به طور مستقیم و غیر‌مستقیم سبب افزایش عملکرد محصولات شوند. در این پژوهش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عناصر روی (Zn) و بور (B) بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه کاهو (Lactuca sativa L.)، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مراغه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور روی (Zn) در سه سطح صفر، 5 و 10 میلی‌گرم بر لیتر از منبع سولفات روی (ZnSO4,7H2O) و بور (B) در سه سطح صفر، 2 و 4 میلی‌گرم بر لیتر از منبع اسیدبوریک (H3BO3) در سه تکرار، به روش هیدروپونیک انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت روی در محلول غذائی، صفات رشدی از جمله وزن تر، وزن خشک، شاخص کلروفیل، کلروفیل a و b، کلروفیل کل میزان کاروتنوئید، غلظت پروتئین محلول کل و غلظت عنصر روی در برگ کاهو به صورت معنی‌دار در سطح احتمال 1 درصد افزایش یافتند. همچنین با افزایش مقدار بور (B) در محلول غذائی، مقادیر پرولین، مالون دی آلدئید (MDA)، فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیداتیو اعم از گایاکول پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT) و آسکوربات پراکسیداز (APX) و همچنین غلظت عنصر بور (B) در برگ کاهو به صورت معنی‌دار افزایش یافتند که افزودن روی در غلظت‌های بالای بور (B)، با اثر متقابل خود باعث کاهش این مقادیر گردید. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - اثر چهار نوع ماده ی بستری بر عملکرد و برخی پارامترهای رشد توت فرنگی در کشت بدون خاک
        مجتبی طاووسی پریسا شاهین رخسار
        امروزه تحقیقات گسترده ای روی بسترهای رایج در کشت بدون خاک انجام می شود تا با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، نوع کشت و اثر این بسترها روی خصوصیات کمی و کیفی محصول، بستر مناسب هر منطقه مشخص شود. از آن جایی که هزینه ی بستر، فاکتور مهمی در هزینه های تولید در این نوع کشت م أکثر
        امروزه تحقیقات گسترده ای روی بسترهای رایج در کشت بدون خاک انجام می شود تا با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، نوع کشت و اثر این بسترها روی خصوصیات کمی و کیفی محصول، بستر مناسب هر منطقه مشخص شود. از آن جایی که هزینه ی بستر، فاکتور مهمی در هزینه های تولید در این نوع کشت می باشد، تحقیقات اخیر عمدتاً روی استفاده از بسترهای بومی با قیمت پایین می باشد. پژوهش حاضر در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با چهار بستر پرلیت، پیت نارگیل، خرده چوب و ترکیب پرلیت و خرده چوب (به نسبت وزنی 1:1) با چهار تکرار در گلخانه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1384 انجام شد. به طور کلی، گیاهان پرورش یافته در بستر پیت نارگیل بهبود پارامترهای رشد نظیر وزن تر و خشک بوته (گرم در بوته)، شاخص کلروفیل و تعداد برگ (عدد در بوته) را از خود نشان دادند، در حالی که بستر پرلیت موجب افزایش عملکرد (گرم در بوته) و تعداد میوه (عدد در بوته) گردید که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با بستر خرده چوب نداشت و حتی بستر خرده چوب موجب افزایش مواد جامد محلول (TSS) نیز گردید. از طرف دیگر، بستر مخلوط خرده چوب و پرلیت عملکرد مطلوبی از نظر رشد رویشی و زایشی از خود نشان نداد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - بررسی کارایی گندم (Triticum aestivum) و کینوا (Chenopodium quinoa) برای شوری زدائی کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر تحت تنش های مختلف شوری آب
        سپیده حسینی رکسانا موگوئی مهدی برقعی زهرا عابدی مهدی رمضانی
        این پژوهش برای ارزیابی توانایی رشد و کاهش شوری آب توسط دو گیاه کینوا و گندم به صورت گلخانه‌ای و هیدروپونیک اجرا شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل 4 سطح شوری صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 دسی زیمن أکثر
        این پژوهش برای ارزیابی توانایی رشد و کاهش شوری آب توسط دو گیاه کینوا و گندم به صورت گلخانه‌ای و هیدروپونیک اجرا شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل 4 سطح شوری صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر (حاصل اختلاط آب دریاچه نمک عقدا با آب شهر) و دو گونه گندم و کینوا بود. در این تحقیق صفاتی چون وزن خشک کل بوته، میزان تجمع عناصر کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر کل بوته و کارایی جذب عناصر از آب و شوری‌زدایی توسط گیاهان اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه کینوا نسبت به گندم توانایی بیشتری در شوری‌زدائی، جذب و انباشت عناصر در خود داشته و به عنوان گیاهی مقاوم در برابر تنش شوری بود. نتایج نشان داد که غلظت سدیم، کلر و منیزیم در بوته (به ترتیب برای گندم به میزان 48/5، 12/10 و 12/1 گرم و کینوا به میزان 76/10، 65/11و 66/2 گرم) و میزان کارایی جذب سدیم، کلر و منیزیم از آب (به ترتیب برای گندم 28/12، 30/11 و 22/20 درصد و کینوا به میزان 12/23، 60/14 و 79/24 درصد) به طور معنی‌داری با افزایش شوری افزایش یافت. غلظت عناصر کلسیم و پتاسیم در گیاهان (به ترتیب برای گندم به میزان 14/1 و 92/5 ‌گرم و کینوا به میزان 21/3 و 76/10 گرم) با افزایش شوری کاهش یافتند. به‌طورکلی کینوا برتری معنی‌داری در تولید ماده‌ی خشک، جذب و کارایی جذب عناصر نسبت به گندم نشان داد به همین دلیل می‌تواند از این گیاه به عنوان یک گیاه جایگزین برای کشت در شرایط شوری و وجود آب‌های نامتعارف دانست. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - بررسی اثر عصاره آبی کلزا بر میزان کلروفیل، فعالیت آنزیم‌های نیترات ردوکتاز، کاتالاز و پراکسیداز در دانه‌رست سویا تحت شرایط هیدروپونیک
        مریم نیاکان معصومه تجری
        گیاه کلزا حاوی ترکیبات آللوشیمیایی می‌باشد که این ترکیبات متابولیسم علف‌های هرز و گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی کلزا بر میزان کلروفیل و نیز فعالیت آنزیم‌های نیترات ردوکتاز کاتالاز و پراکسیداز در ریشه، ساقه و لپه دانه‌رست سو أکثر
        گیاه کلزا حاوی ترکیبات آللوشیمیایی می‌باشد که این ترکیبات متابولیسم علف‌های هرز و گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی کلزا بر میزان کلروفیل و نیز فعالیت آنزیم‌های نیترات ردوکتاز کاتالاز و پراکسیداز در ریشه، ساقه و لپه دانه‌رست سویا تحت شرایط هیدروپونیک می‌باشد. در این راستا بذرهای گیاه کلزا رقم هایولا 401 تحت شرایط گلدانی کشت و از کل گیاه در مرحله 5 برگی عصاره آبی تهیه شد. این عصاره به محیط کشت هوگلند افزوده و پس از 9 روز میزان کلروفیل a و b در لپه و فعالیت آنزیم‌های نیترات ردوکتاز، کاتالاز و پراکسیداز در سه بخش ریشه، ساقه و لپه دانه‌رست سویا رقم گرگان 3 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار کلروفیل a وb در لپه‌ها و نیز فعالیت آنزیم‌های کاتالازو پراکسیداز در ریشه، ساقه و لپه‌دانه رست‌های سویا تحت تیمار در مقایسه با شاهد (هوگلند) کاهش یافت، در حالی که فعالیت نیترات ردوکتاز در لپه کاهش و در ریشه و ساقه این گیاهان افزایش یافت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - بررسی اثر سیلیکون بر برخی ویژگی‌های رشدی، فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه داروئی Cannabis sativa L. </i> <i>در محیط کشت‌های خاکی و بدون‌خاک
        فاطمه بهشتی سارا خراسانی نژاد
        گیاه شاهدانه (Cannabis sativa L.) یک محصول امیدبخش به‌لحاظ تولید داروهای گیاهی خاص موردتوجه می‌باشد. همچنین سیلیکون، به عنوان یک عنصر اصلی بسیار مهم در بهبود عملکرد گیاهان در شرایط متنوع محیطی مطرح می‌باشد. سیستم‌های کشت بدون‌خاک از مهمترین فناوری روز دنیا برای محیط ها أکثر
        گیاه شاهدانه (Cannabis sativa L.) یک محصول امیدبخش به‌لحاظ تولید داروهای گیاهی خاص موردتوجه می‌باشد. همچنین سیلیکون، به عنوان یک عنصر اصلی بسیار مهم در بهبود عملکرد گیاهان در شرایط متنوع محیطی مطرح می‌باشد. سیستم‌های کشت بدون‌خاک از مهمترین فناوری روز دنیا برای محیط های نامساعد محیطی است در همین راستا باهدف بررسی عملکرد رشدی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی شاهدانه تحت محلول‌پاشی سیلیکون، آزمایشی گلدانی، در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در بهار و تابستان سال 1398، براساس فاکتوریل دوعاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمارسیلیکون با غلظت های صفر، 0/75، 1/5 و 2/25 میلی مولار و سه تکرار در چهار بستر کشت (خاک و ماسه (مشتقات خاکی)، خاک و ورمی کمپوست (مشتقات خاکی)، پرلیت (هیدروپونیک)، پرلیت و کوکوپیت (هیدروپونیک)) انجام شد. پس از کامل شدن رشد رویشی، شاخص های رشدی، مورفوفیزیولوژیک و فیتوشییمیایی از جمله طول ریشه و اندام هوایی (خط‌کش)، وزن تر اندام هوایی و ریشه، وزن خشک اندام‌هوایی و ریشه، رطوبت نسبی برگ (ترازو)، سطح برگ (سطح برگ‌سنج)، رنگیزه های فتوسنتزی و آنتوسیانین، قندکل، فنل‌کل، فلاونوئیدکل، فعالیت آنتی اکسیدانی (اسپکتوفتومتر)، برخی عناصر برگ و ریشه (فلیم‌فتومتر) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سیستم کشت دارای اثر معنی‌داری روی همه صفات مورد اندازه‌گیری (به جز فلاونوئیدکل) بوده است و اعمال سیلیکون سبب بهبود بسیاری از صفات فیتوشیمیایی و اجزای عملکرد با غلظت 1/5 و 2/25 در این گیاه شد. نکته قابل‌توجه اینست که سیلیکون در سیستم‌های هیدروپونیک سبب بهبود صفات رشدی و جذب عناصر گردید ولی در محیط کشت‌های مشتقات خاکی، سبب افزایش صفات فیتوشیمیایی فلاونوئیدکل و آنتوسیانین شد. نتایج به‌دست آمده می‌تواند حاکی از آن باشد که استفاده از محیط کشت‌های هیدروپونیک سبب افزایش عمکرد می‌گردد درحالی‌که در محیط‌های کشت خاکی به سبب وجود برخی محدودیت‌ها به ویژه محدودیت در جذب عناصر، ترکیبات آنتی‌اکسیدانی غیرآنزیمی مانند فنل‌کل افزایش نشان می‌یابد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - مقایسه چند بستر کاشت در خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین در روش آبکشت
        مهدی قائمی کیومرث بخش کلارستاقی سید محسن نبوی
        به منظور تعیین اثرات چند بستر کشت بر خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین و نیز امکان اختلاط پرلیت در بسترهای مختلف، آزمایشی با 9 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1389 و در گلخانه انجام گرفت. نتایج نشان داد بسیاری از صفات اندازه گیری شده به شکل معنی د أکثر
        به منظور تعیین اثرات چند بستر کشت بر خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین و نیز امکان اختلاط پرلیت در بسترهای مختلف، آزمایشی با 9 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1389 و در گلخانه انجام گرفت. نتایج نشان داد بسیاری از صفات اندازه گیری شده به شکل معنی داری تحت تاثیر بستر کشت قرار گرفتند. بر اساس بررسی های انجام شده تیمار پیت ماس با داشتن 2998 گرم وزن میوه بالاترین عملکرد و تیمار لیکا با دارا بودن 355 گرم وزن میوه پایین ترین عملکرد را دربین بسترهای کشت داشتند. بیشترین و کمترین تعداد میوه با میانگین 54 و 8 میوه به ترتیب مربوط به بستر پیت ماس و لیکا بود. بالاترین ارتفاع گیاه در بین بسترهای کشت مربوط به تیمار پیت ماس با 179 سانتیمتر به طور میانگین بوده و کمترین ارتفاع را تیمار لیکا با 5/56 سانتی متر داشت. نتایج همچنین نشان داد اختلاط پرلیت در بسترهای کشت باعث ایجاد تغییراتی در اکثر صفات اندازه گیری شده نسبت به حالت خالص آن شده است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - اثر محلول‌پاشی اسید هیومیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کاهو لولاروزا(Lactuca sativa L.) تحت تنش شوری
        روما کلهر منفرد
        تنش شوری از جمله تنش های مهم در کاهش عملکرد گیاهان، به ویژه گیاهان برگی است و ارائه راهکارهایی جهت مقابله با آن بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در گلخانه ای واقع در نظر آباد کرج بر کاهو لولاروزا به صورت هی أکثر
        تنش شوری از جمله تنش های مهم در کاهش عملکرد گیاهان، به ویژه گیاهان برگی است و ارائه راهکارهایی جهت مقابله با آن بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در گلخانه ای واقع در نظر آباد کرج بر کاهو لولاروزا به صورت هیدروپونیک و در شرایط تنش شوری انجام شد. عامل های این پژوهش شامل اسید هیومیک در چهار غلظت صفر (شاهد)، 500، 1000 و 1500 میلی گرم در لیتر و تنش شوری در دو سطح بدون تنش (شاهد) و 30 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که اعمال تنش شوری موجب کاهش عملکرد کاهو لولاروزا شد. کاربرد اسید هیومیک و افزایش غلظت آن موجب افزایش عملکرد کمی و کیفی این گیاه شد و اثرات منفی حاصل از تنش شوری را کاهش داد. بیشترین عملکرد وزن تر کاهو (27/682 گرم بر متر مربع)، مربوط به اثرات متقابل تیمارهای اسید هیومیک 1500 میلی گرم در لیتر و شاهد تنش شوری بود که با برهمکنش اسید هیومیک 1500 میلی گرم در لیتر و تنش شوری در یک گروه آماری قرار گرفتند. کاربرد اسید هیومیک وافزایش غلظت آن سبب کاهش فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز شد. تنش شوری فعالیت آنزیم کاتالاز و آنزیم آسکوربات پراکسیداز را افزایش داد. کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز با &micro;mole FW/min 004/0 و آنزیم آسکوربات پراکسیداز با &micro;mol H2O2 min-1.mg-1 protein 41/0، مربوط به اثرات متقابل تیمارهای اسید هیومیک 1500 میلی گرم در لیترو شاهد تنش شوری بود. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز &micro;mole FW/min 024/0 و آنزیم آسکوربات پراکسیداز &micro;mol H2O2 min-1.mg-1 protein 81/0 در شاهد اسید هیومیک در شرایط تنش شوری مشاهده شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - اثر تنش شوری بر جوانه‌زنی و رشد دو رقم آفتابگردان تاج‌خروس‌ خودروی در شرایط آزمایشگاهی و آبکشت
        فاطمه توکلی منصوره معینی
        اثر سطوح مختلف شوری بر جوانه‌زنی و رشد دو رقم آفتابگردان، رقم‌های یوروفلور و رکورد و علف هرز تاج‌خروس ‌‌خودروی به صورت کرت‌های ‌خرد شده در قالب طرح کاملاً تصادفی در محیط آزمایشگاهی و نیز محیط آبکشت در دو آزمایش جداگانه انجام شد. در هر آزمایش کرت اصلی شامل نوع گیاه و کرت أکثر
        اثر سطوح مختلف شوری بر جوانه‌زنی و رشد دو رقم آفتابگردان، رقم‌های یوروفلور و رکورد و علف هرز تاج‌خروس ‌‌خودروی به صورت کرت‌های ‌خرد شده در قالب طرح کاملاً تصادفی در محیط آزمایشگاهی و نیز محیط آبکشت در دو آزمایش جداگانه انجام شد. در هر آزمایش کرت اصلی شامل نوع گیاه و کرت فرعی شامل سطوح شوری بود. در ظروف پتری سطوح شوری شامل صفر، 50 ، 100 ، 150 و 200 میلی مولار از کلرید سدیم بود. در هر ظرف پتری بذور آفتابگردان و تاج‌خروس خودروی ‌ به طور جداگانه قرار داده شده و 5 میلی‌لیتر محلول نمک افزوده شده و در دمای 30 درجه سلسیوس نگهداری شد. یک هفته بعد، جوانه‌زنی و شاخص‌های رشد اولیه اندازه‌گیری شد. با افزایش سطوح شوری، درصد جوانه‌زنی و پارامترهای رشد گیاهچه در دو رقم آفتابگردان و تاج‌خروس‌ خودروی به طور معنی‌داری کاهش یافت. در مرحله جوانه‌زنی تحمل به شوری تاج‌خروس‌ خودروی کمتر از آفتابگردان بود. در آزمایش دوم بذرها در ماسه کشت و پس از انتقال گیاه به محلول هوگلند، تیمارهای شوری شامل صفر، 25 ، 50 ، 100 و 150 میلی مولار از کلرید سدیم در محیط کشت اعمال گردید. شاخص‌های رشد و میزان کلروفیل پس از چهار هفته تعیین گردید. با افزایش سطوح شوری پارامترهای رشد و میزان کلروفیل برگ در ارقام آفتابگردان و تاج‌خروس ‌خودروی به طور معنی‌داری کاهش یافت. هم‌چنین تحمل به شوری رقم یوروفلور کمتر از رقم رکورد و تاج‌خروس‌ خودروی بود. در شرایط خاک‌های شور کشت رقم رکورد آفتابگردان پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - خاصیت گیاه پالایی تاجریزی در خاک های آلوده به کادمیوم در محیط آب کشت
        فاطمه ابراهیمی امین باقی‌زاده شهرام پورسیدی
        کادمیوم از فلزات سنگین است که در گیاهان تنش اکسیداتیو ایجاد می‌کند. هدف از این مطالعه تعیین توانایی خاصیت گیاه پالایی تاجریزی در محیط کشت آلوده به کادمیوم بود. آزمایش در شرایط آب کشت و پنج غلظت 0، 100، 200، 400 و 600 میلی مولار کلرید کادمیوم و با سه تکرار در قالب طرح ک أکثر
        کادمیوم از فلزات سنگین است که در گیاهان تنش اکسیداتیو ایجاد می‌کند. هدف از این مطالعه تعیین توانایی خاصیت گیاه پالایی تاجریزی در محیط کشت آلوده به کادمیوم بود. آزمایش در شرایط آب کشت و پنج غلظت 0، 100، 200، 400 و 600 میلی مولار کلرید کادمیوم و با سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. طول ریشه، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک گیاه، سطح برگ، میزان تجمع کادمیوم و مقدار کلروفیل کل در اندام هوایی بررسی شد. کاربرد کادمیوم، وزن خشک، سطح برگ و میزان کلروفیل کل را کاهش و طول ریشه، طول اندام هوایی و میزان جذب کادمیوم توسط گیاه را افزایش داد. با افزایش غلظت کادمیوم تا 400 میلی مولار، میزان تجمع یون کادمیوم در گیاه افزایش یافت. گیاه تاجریزی حتی در غلظت 600 میلی مولار نیز توانایی گیاه پالایی خود را حفظ کرد. این تغییرات مورفوفیزیولوژیک جهت مقابله گیاه با تنش ناشی از کادمیوم می باشد که سبب حفظ توانایی بقا و رشد نسبی مطلوب گیاه در چنین شرایطی شده و در نتیجه گیاه تاجریزی با تجمع کادمیوم در بافت های خود در پاک سازی محیط نقش مؤثری ایفا می کند. از این جهت می توان از گیاه تاجریزی به عنوان یک گیاه تجمع دهنده کادمیوم، برای رفع آلودگی خاک های مناطق صنعتی استفاده نمود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - اثر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم ‎‏‏ بر غلظت عناصر در برگ گندم در شرایط آب‌کشت
        حاجی آقائی کامرانی منیره اعظم رحیمی چگنی هادی حسین نیا علی بابایی قاقلستانی
        شوری آب و خاک از مهمترین موانع افزایش تولید محصولات کشاورزی در جهان به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. این تحقیق به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر میزان غلظت عناصر در گندم در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل با چهار تکرار انجام گردید. تیمارها شامل شوری در أکثر
        شوری آب و خاک از مهمترین موانع افزایش تولید محصولات کشاورزی در جهان به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. این تحقیق به منظور تعیین اثر سطوح مختلف شوری بر میزان غلظت عناصر در گندم در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل با چهار تکرار انجام گردید. تیمارها شامل شوری در چهار سطح 0، 20، 40، 60 میلی مولار کلرید سدیم در محیط کشت پرلیت و تیمار کودی شامل اوره، NPK جامد و NPK محلول بود. اثر سطوح مختلف شوری بر محتوای کلروفیل و درصد نیتروژن برگ معنی دار بود. شوری تا دامنه مشخصی باعث افزایش کلروفیل شد ولی پس از آن به علت اثر سوء شوری بر کلروفیل و تخریب کلروپلاست ها، کاهش یافت. همچنین شوری باعث کاهش نیتروژن برگ شد. کاهش مقدار نیتروژن در اندام‌های هوایی در محیط‌های شور می‌تواند ناشی از ممانعت یون کلر از جذب نیترات باشد. بیشترین و کم‌ترین غلظت فسفر به ترتیب مربوط به سطوح شوری صفر همراه با کود اوره و سطح 60 میلی مولار شوری همراه با اوره بود که احتمالاً به دلیل میزان بالای سدیم و رقابت کلر با فسفر در جذب توسط گیاه است. مهمترین اثر شوری افزایش غلظت سدیم در بافت گیاهی است. کاهش جذب پتاسیم و کاهش رشد و عملکرد گیاه از نتایج افزایش حضور سدیم است. حداکثر غلظت کلسیم در تیمار شوری 40 میلی مولار همراه با کود اوره و حداقل مقدار در تیمار شوری 60 میلی مولار همراه با کود NPK جامد مشاهده گردید. مطابق نتایج به دست آمده در شرایط اعمال تنش شوری استفاده از کود NPK محلول در بستر کشت پرلیت کارایی بهتری در میزان غلظت عناصر در برگ گندم داشت. تفاصيل المقالة