اثر چهار نوع ماده ی بستری بر عملکرد و برخی پارامترهای رشد توت فرنگی در کشت بدون خاک
الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیمجتبی طاووسی 1 , پریسا شاهین رخسار 2
1 - مربی گروه مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس
2 - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان
الکلمات المفتاحية: پرلیت, هیدروپونیک, توت فرنگی, خرده چوب, پیت نارگیل,
ملخص المقالة :
امروزه تحقیقات گسترده ای روی بسترهای رایج در کشت بدون خاک انجام می شود تا با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی، نوع کشت و اثر این بسترها روی خصوصیات کمی و کیفی محصول، بستر مناسب هر منطقه مشخص شود. از آن جایی که هزینه ی بستر، فاکتور مهمی در هزینه های تولید در این نوع کشت می باشد، تحقیقات اخیر عمدتاً روی استفاده از بسترهای بومی با قیمت پایین می باشد. پژوهش حاضر در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با چهار بستر پرلیت، پیت نارگیل، خرده چوب و ترکیب پرلیت و خرده چوب (به نسبت وزنی 1:1) با چهار تکرار در گلخانه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1384 انجام شد. به طور کلی، گیاهان پرورش یافته در بستر پیت نارگیل بهبود پارامترهای رشد نظیر وزن تر و خشک بوته (گرم در بوته)، شاخص کلروفیل و تعداد برگ (عدد در بوته) را از خود نشان دادند، در حالی که بستر پرلیت موجب افزایش عملکرد (گرم در بوته) و تعداد میوه (عدد در بوته) گردید که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با بستر خرده چوب نداشت و حتی بستر خرده چوب موجب افزایش مواد جامد محلول (TSS) نیز گردید. از طرف دیگر، بستر مخلوط خرده چوب و پرلیت عملکرد مطلوبی از نظر رشد رویشی و زایشی از خود نشان نداد.
