چکیده
قرآن کریم از زمان نزول تا کنون، تأثیر عظیمی بر ذهن و زبان شاعران و نویسندگان ادب فارسی گذاشته است. ادبا و شعرای زبان فارسی، در بسیاری از مضامین و مفاهیم، از قرآن و معارف قرآنی استشهاد جسته‌اند و با تلمیح، تضمین، اقتباس، حل و درج، سعی کرده‌اند آیات و پا أکثر
چکیده
قرآن کریم از زمان نزول تا کنون، تأثیر عظیمی بر ذهن و زبان شاعران و نویسندگان ادب فارسی گذاشته است. ادبا و شعرای زبان فارسی، در بسیاری از مضامین و مفاهیم، از قرآن و معارف قرآنی استشهاد جسته‌اند و با تلمیح، تضمین، اقتباس، حل و درج، سعی کرده‌اند آیات و پاره‌هایی از سوره‌های قرآن را در کلام خود بگنجانند. علاوه بر آن، برخی از سرایندگان به ترجمه و یا تفسیر آیه، سوره و یا پاره‌هایی از قرآن به نظم فارسی مبادرت کرده‌ و بدین ترتیب سعی کرده‌اند تا فهم قرآن مجید را آسان کنند. این پژوهش بر آن است تا ضمن معرفی مختصری از تفسیرهای منظوم قرآنی در ادب فارسی و نیز تفاسیر منظوم سورة یوسف، به معرفی نسخه‌ای مجهول‌القدر از تفسیر سورة یوسف بپردازد. این تفسیر به شعر فارسی است و سرایندة آن سید مرتضی دزفولی است که از خود با تخلص راجی یاد می‌کند. از جهت تعداد ابیات، طولانی‌ترین تفسیری است که به شرح و تفسیر تک تک آیات این سوره پرداخته و از تفاسیر ارزندة ادب فارسی است.
تفاصيل المقالة
چکیده آثار شناختهشدة عرفانی، گسترة وسیعی از ادبیّات ایران را در برمیگیرد؛ این گستره هنوز آثار ناشناختهای را از بزرگان این سرزمین در خود نهفته دارد که احیا و معرّفی آنها بر عهدة ادبپژوهان است. نسخة مورد بررسی، ترجمه و شرح مفصّلی است به زبان فارسی بر رسالة طبّالقلوب أکثر
چکیده آثار شناختهشدة عرفانی، گسترة وسیعی از ادبیّات ایران را در برمیگیرد؛ این گستره هنوز آثار ناشناختهای را از بزرگان این سرزمین در خود نهفته دارد که احیا و معرّفی آنها بر عهدة ادبپژوهان است. نسخة مورد بررسی، ترجمه و شرح مفصّلی است به زبان فارسی بر رسالة طبّالقلوب علاءالدّین محمّد نقشبندی، آخرین پیر نقشبندی که به قلم فخرالدّین مظهر، از علما، فقها و منسوبان علاءالدین محمّد نقشبندی در سقز کردستان، در اوایل قرن 14 به رشتة تحریر درآمد. این پژوهش با بهرهگیری از شیوة توصیفی- تحلیلی به بررسی این نسخه پرداخته و نیز ویژگیهای زبانی، ارزشهای ادبی و فکری آن را مورد تحلیل قرار داده است. شرح رساله، نثری است روان، آمیخته به نظم، آراسته به آیات و احادیث، اصطلاحات عرفانی و ترکیبهای گیاهشناسی و طبی. یافتههای تحقیق نشانگر آن است که این اثر ادبی متأثر از ادبیّات دورة بازگشت و نثر سعدی در گلستان است و از نظر زبانی از قواعد زبان عربی تأثیر پذیرفته و کهنگی واژگان و کلامش به سبب وفاداری به شیوة عرفای سلف است.
تفاصيل المقالة
معرّفی و انتشار متون برجستۀ ادب فارسی، موجب رونق و غنای پیشینۀ علمی، ادبی و تاریخی کشور میشود. بسیاری از نسخ در کتابخانههای داخل و خارج کشور باقی است که به منظور شناسایی ضرورت دارد تصحیح، معرّفی و مورد ارزیابی قرار گیرند. از حسنعلیخان امیرنظام گروسی دو اثر ارزندۀ ادب أکثر
معرّفی و انتشار متون برجستۀ ادب فارسی، موجب رونق و غنای پیشینۀ علمی، ادبی و تاریخی کشور میشود. بسیاری از نسخ در کتابخانههای داخل و خارج کشور باقی است که به منظور شناسایی ضرورت دارد تصحیح، معرّفی و مورد ارزیابی قرار گیرند. از حسنعلیخان امیرنظام گروسی دو اثر ارزندۀ ادبی به صورت مکتوب به نامهای منشآت و پندنامۀ یحیویه به جای مانده است که تا به حال معرّفی و مورد تحلیل و بررسی واقع نشده است. منشآت گروسی؛ اثری در نامه نگاری و مکاتیب دیوانی فارسی است که در قرن سیزدهم به سبک قائم مقام فراهانی به نثری ساده و بینابین نگاشته شده است و از نظر انعکاس اوضاع تاریخی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، دیوانی و... حائز اهمیّت می باشد، لذا بازنگری و معرّفی و شناسایی این اثر در بازآفرینی گذشتۀ فرهنگی ایران، میتواند مؤثّر باشد. در این مقاله سعی بر این است ضمن معرّفی امیر نظام گروسی و نقش وی در ترّقی و اصلاح جامعه و توجۀ به علوم ادبی و ادبیان، نسخههای اساس و کمکی منشأت وی، نیز معرّفی شده و به بیان مهّمترین ویژگیهای این اثر، پرداخته شود.
تفاصيل المقالة
صفاءالقلوب اثر ارزشمندی است که فقط یک نسخۀ خطی در کتابخانۀ ملّی تبریز از آن وجود دارد و تاکنون هم تصحیح نشده است. این کتاب را عبدالرحیم حزین شیروانی در دورة قاجار در 19 گفتار و 11 حکایت و یک خاتمهای کوتاه در دعای خیر در حق کاتب به اقتفا از نان و حلوای شیخ بهایی و در و أکثر
صفاءالقلوب اثر ارزشمندی است که فقط یک نسخۀ خطی در کتابخانۀ ملّی تبریز از آن وجود دارد و تاکنون هم تصحیح نشده است. این کتاب را عبدالرحیم حزین شیروانی در دورة قاجار در 19 گفتار و 11 حکایت و یک خاتمهای کوتاه در دعای خیر در حق کاتب به اقتفا از نان و حلوای شیخ بهایی و در وزن و قالب آن سروده است. مقالة حاضر به روش اسنادی- توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای بررسی و تحلیل شده، در صدد پاسخگویی به این پرسش است که بارزترین ویژگیهای سبکی صفاءالقلوب چیست؟ به این منظور، مهمترین ویژگیهای صفاءالقلوب در سه سطح فکری، زبانی و ادبی همراه با معرَّفی نسخه و ویژگی رسمالخط آن، بررسی و تلمیحات و تضمینهای به کار رفته، تخریج و مصدریابی شده است. یافتههای پژوهش مبنی بر آن است که این اثر از جهتی ویژگیهای سبک کهن را دارد و از جهتی رد پای واژهها و اصطلاحات روز و کاربردهای نو در لابلای این نسخه مشهود است. ویژگیهای سبکی و رسمالخط نسخه، در دو نسخه دیگر نیز دیده میشود. تنها 7 درصد ابیات مردّف، هستند. پیروی از نان و حلوا نیز در جای جای نسخه نمود دارد. مؤلفّ این اثر، غیر از شیخ بهایی، به اشعار مولوی و عطار و صائب نیز نظر داشته است.
تفاصيل المقالة
از وقتی که گویندگان فارسی زبان ایرانی رو به سرزمین هند آوردند و در آن جا با اقبال و توفیق همراه شدند، کتابخانه های آن سرزمین به‎ویژه کتب‎خانه امیران گورکانی، از آثار نظم و نثر صاحب قلمان ایرانی انباشته‎شد، زبان فارسی قدر دید و بر صدر نشست. در اقصی نقاط هند، أکثر
از وقتی که گویندگان فارسی زبان ایرانی رو به سرزمین هند آوردند و در آن جا با اقبال و توفیق همراه شدند، کتابخانه های آن سرزمین به‎ویژه کتب‎خانه امیران گورکانی، از آثار نظم و نثر صاحب قلمان ایرانی انباشته‎شد، زبان فارسی قدر دید و بر صدر نشست. در اقصی نقاط هند، فارسی، زبان رسمی شد و نسلی از هندیان به‎وجود آمدند که هم به زبان هندی هم به زبان فارسی شعر سرودند. شاعرانی چون: عبدالقادر بیدل دهلوی و میرزا غالب دهلوی و بسیاری دیگر از این شمارند. امروز آثار آن همه گویندگان فارسی چه مهاجر چه ساکن سرزمین هند، میراث عظیمی است که در شهرهای قدیمی هندوستان در اعماق کتابخانه ها نهفته‎است. هر از چندگاهی از چهرۀ یکی از این شاهدان معنی غبارزدایی می شود و به همّت پژوهشگری تصحیح و روانۀ بازار اهل ادب می شود. یکی از آن گوهرهای ارجمند میرزا محمدفاخر شاعر فارسی‎گوی هندی ملقّب به مکین دهلوی است. تنها دست‎نوشته باقی‎مانده از او در ایران، نسخه ای است با شمارة 1071 در کتابخانة مجلس شورای اسلامی موجود است. این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده، بر آن است تا براساس نسخة خطی مذکور، ضمن معرّفی اوضاع، احوال و اشعار این شاعر به بررسی برخی از ویژگی‎های برجستۀ سبکی وی بپردازد.
تفاصيل المقالة
شروح علاوه بر آنکه میتوانند نکته یا خوانشی جدید از متن ارائه بدهند، به نوعی بازتاب دهندة ذهنیت عصری هستند که شارح در آن زندگی میکند. این آثار بنا به توقعاتی که آن عصر دارد، تفسیری متفاوت اراده میدهد. در پژوهش حاضر، شرح عرفانی محمد دارابی بر غزلیات حافظ (لطیفة غیبی/ غ أکثر
شروح علاوه بر آنکه میتوانند نکته یا خوانشی جدید از متن ارائه بدهند، به نوعی بازتاب دهندة ذهنیت عصری هستند که شارح در آن زندگی میکند. این آثار بنا به توقعاتی که آن عصر دارد، تفسیری متفاوت اراده میدهد. در پژوهش حاضر، شرح عرفانی محمد دارابی بر غزلیات حافظ (لطیفة غیبی/ غیبیه) از دیدگاه ساختاری و محتوایی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. از طرف دیگر، برخی از مهمترین نسخههای خطی این شرح همراه با توضیحاتی دربارة آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که در بررسی نسخههای خطی این شرح دقت بسیاری لازم است چراکه اغلب این نسخ بسیار مغلوط و سرشار از حاشیهنگاری هستند. برخی از کاتبان نیز خود به این موضوع اشاره داشتهاند و در صدد تصحیح متن برآمدهاند. تاریخ بسیاری از این نسخ بر اساس حدس و گمان است و حتی در مواردی نسخة معرفی شده مربوط به کتاب مشهور لطیفة غیبی نیست. در هر صورت، خوانش ایدئولوژیک اشعار حافظ، اشعریمسلک بودن حافظ، انتساب اشعار دیگران به حافظ، عدم توجه به علم لغت و نمادها و نقد متصوفه در اشعار حافظ از ویژگیهای شرح دارابی است. این شرح با تمام اشکالاتی که میتواند بر آن وارد باشد، از دیدگاه نقد واکنش خواننده، بخشی از ذهنیت شارحان را در جامعة عصر صفوی نشان میدهد. عصری که شعر حافظ جامة تشیع میپوشد.
تفاصيل المقالة
احسنالمنظومه (قرن 13) منظومهای مشتمل بر بیش از چهار هزار بیت است که شاعری گمنام، متخلص به پیری آن را سروده است. موضوع این مثنوی داستان یوسف و زلیخاست. پیش از آن، چند شاعر دیگر منظومههایی با محوریّت این داستان سرودهاند. سراینده با پیروی از قرآن و سرمشق قراردادن منظوم أکثر
احسنالمنظومه (قرن 13) منظومهای مشتمل بر بیش از چهار هزار بیت است که شاعری گمنام، متخلص به پیری آن را سروده است. موضوع این مثنوی داستان یوسف و زلیخاست. پیش از آن، چند شاعر دیگر منظومههایی با محوریّت این داستان سرودهاند. سراینده با پیروی از قرآن و سرمشق قراردادن منظومههای پیشین کوشیده ضمن بیان چهارچوب اصلی داستان که برگرفته از قرآن است، روایتی متفاوت از برخی قسمتهای داستان داشته باشد. شاعر با افزودن شاخ و برگها و توصیفات جزئی در داستان میکوشد بر تنوع روایتگری خود بیفزاید. داستان حول سه محور غنا، عرفان و تعلیم میچرخد و سراینده از عشق و غنا برای جذابکردن داستان بهره میبرد و هرکجا محلی مناسب مییابد به پند و اندرز و تعلیم و بیان آموزههای عرفانی میپردازد و بیاعتباری و ملالت و سختی دنیا را به مخاطب گوشزد میکند. در این مقاله ضمن معرفی این اثر، ویژگیهای سبکشناسی و محتوایی آن بهطور اجمال بررسی میشود و روایت جدیدی از داستان یوسف و زلیخا در دسترس قرار میگیرد.
تفاصيل المقالة
معینالدین (ملا واعظ) فراهی، نویسنده و شاعر و مفسر و واعظ افغانستانی در قرن دهم است. معین، معینی، معین مسکین، مسکین معین، تخلص شعری اوست. دیوان معین مجموعهای از غزلیات است که کاتب بهاشتباه آن را به معینالدین چشتی نسبت داده و این اثر چند بار نیز به چاپ رسیده است. در م أکثر
معینالدین (ملا واعظ) فراهی، نویسنده و شاعر و مفسر و واعظ افغانستانی در قرن دهم است. معین، معینی، معین مسکین، مسکین معین، تخلص شعری اوست. دیوان معین مجموعهای از غزلیات است که کاتب بهاشتباه آن را به معینالدین چشتی نسبت داده و این اثر چند بار نیز به چاپ رسیده است. در مقدمۀ این چاپها سخنی دربارۀ درستی انتساب این اشعار به چشتی ارائه نشده است. پس از آن برخی از پژوهشگران با بررسی این موضوع ثابت کردند اشعار گردآوریشده در دیوان به نام چشتی، از او نیست. برخی از این اشعار به نام ابوسعید ابوالخیر ثبت شده است و بقیة اشعار سرودۀ ملا واعظ فراهی است. چندی پیش دیوان اشعار فراهی بار دیگر به همت سید احمد بهشتی به چاپ رسید. در این چاپ افزونبر اشعار منسوب به چشتی، اشعار ثبتشده به نام فراهی در منابع گوناگون نیز آمده است. نگارندگان این گفتار هنگام تصحیح و بررسی اثری به نام اخلاق نوری به اطلاعات و اشعار تازهای از ملا واعظ فراهی دست یافتند. این متن با بررسیهای انجامشده، درمجموع صد و یازده بیت است. گفتنی است برخی از غزلهای فراهی در این نسخه با ضبط بهشتی اختلاف دارد. نویسندة اخلاق نوری از نسل معینالدین فراهی هروی است؛ اخلاق نوری از آثار برتر ادب فارسی به شمار نمیرود؛ اما ارزش آن ازنظر محتوایی و زبانی درخور توجه است. درواقع وجود اسم کتابهای کهن و نقل قول از آنها، ارزش این اثر را تأیید میکند؛ بهویژه آنکه برخی از این آثار نیز از بین رفتهاند؛ همچنین ذکر اشعاری که در منابع دیگر نیامده است به ارزش این اثر میافزاید. قدمت این نسخه به قبل از قرن یازدهم میرسد.
تفاصيل المقالة
متن داستانی جامع الحکایات از نویسندهای ناشناس به خط نستعلیقِ تحریری ساده است و از جملۀ نسخ خطّی نفیس سدۀ دوازدهم هجری است. این کتاب شامل داستانهایی جذاب و شگفتانگیز است که در سبک و سیاق با دارابنامههای طرسوسی و بیغمی مانندگی دارد؛ نویسنده در طرح هر یک از حکایتها ب أکثر
متن داستانی جامع الحکایات از نویسندهای ناشناس به خط نستعلیقِ تحریری ساده است و از جملۀ نسخ خطّی نفیس سدۀ دوازدهم هجری است. این کتاب شامل داستانهایی جذاب و شگفتانگیز است که در سبک و سیاق با دارابنامههای طرسوسی و بیغمی مانندگی دارد؛ نویسنده در طرح هر یک از حکایتها با بهرهگیری از اصول سادهنویسی و استفاده از توصیفات زیبا و دلکش، در جملههایی کوتاه به بیان مضامین گوناگون پرداختهاست و با بهرهگیری از آیات و احادیث، اشعار نغز، مفردات و ترکیبات دلنشین، مناجات، امثال و حکم و قصة جنیّان و پریان بر کشش و زیباسازی و آراستگی اثر خود افزوده است. از دعا و درودهای نویسنده یا تصرفات کاتب آن در متن نسخه چنین برمیآید که مذهب تشیع داشتهاست. هر چند فضای جغرافیایی حکایات، بیشتر خارج از ایران است، در جایجای آن نامهای ایرانی، آداب و رسوم، باورها، آیین مملکتداری، سیاست مدن و روح فرهنگ ملی و دینی بر فضای قصهها جاری است. مأخذ برخی قصهها را میتوان در اسرارالتوحید، ویس و رامین، منطقالطیر، مثنوی معنوی و... جست. در پارهای موارد خود عنوان، مأخذ داستان را مینمایاند.
تفاصيل المقالة
یکی از نسخههای گمنام، معراجنامهای ناشناخته به نام سلمالجنان سرودۀ اکبرعلیخان متخلص به جاوید است. این پژوهش بر آن است تا ضمن معرفی این اثر، به بیان ویژگیها و شاخصههای زبانی، ادبی، موسیقایی و فکری آن بپردازد. ازنظر ویژگیهای زبانی، واژهها و عبارتهای عربی در متن أکثر
یکی از نسخههای گمنام، معراجنامهای ناشناخته به نام سلمالجنان سرودۀ اکبرعلیخان متخلص به جاوید است. این پژوهش بر آن است تا ضمن معرفی این اثر، به بیان ویژگیها و شاخصههای زبانی، ادبی، موسیقایی و فکری آن بپردازد. ازنظر ویژگیهای زبانی، واژهها و عبارتهای عربی در متن غلبه دارد که برخی از آنها منسوخ و متروک و نامأنوس است. سراینده در برخی ابیات به ترکیبسازیهای جدید دست زده است. بهرهگیری از عامیانهگویی و مخففنویسی از دیگر شگردهای شاعر در حیطۀ زبانی است. جاوید در قلمرو ویژگیهای ادبی بهصورت معتدل مباحث بلاغی و آرایههای ادبی را در متن نشانده است. در زمینۀ موسیقی شعر، شاعر از وزن مفتعلن مفتعلن فاعلن (بحر سریع) و قالب مثنوی بهره برده است. در قلمرو محتوا نیز بر آن بوده است تا معراج حضرت رسول (ص) را براساس اعتقادات و روایات مسلمانان بهگونهای پرشور و معنوی ازطریق پیوند مناسب میان تصاویر، عواطف، احساسات، خیالپردازی و وزن ترسیم کند.
تفاصيل المقالة
سعدی شاعر قرن هفتم و یگانه استاد غزل عاشقانه، عارفانه و پندآموز است. همام تبریزی نیز معاصر سعدی است و دیوان شعری، با حدود 4000 بیت دارد. در نسخة خطی جُنگ به شمارة 478 در کتابخانة لالا اسماعیل ترکیه، 47 غزل سعدی با 47 غزل از همام تبریزی تحت عنوان المعارضات بین غزلیات الش أکثر
سعدی شاعر قرن هفتم و یگانه استاد غزل عاشقانه، عارفانه و پندآموز است. همام تبریزی نیز معاصر سعدی است و دیوان شعری، با حدود 4000 بیت دارد. در نسخة خطی جُنگ به شمارة 478 در کتابخانة لالا اسماعیل ترکیه، 47 غزل سعدی با 47 غزل از همام تبریزی تحت عنوان المعارضات بین غزلیات الشیخ سعدی و مولانا همامالدین طاب ثراهما در معارضه قرار گرفته است. پژوهشگر ضمن تصحیح نسخة خطی یادشده به سبکشناسی اشعار سعدی و همام و بررسی تأثیر و تأثرات این دو شاعر در معارضات موجود در این نسخة خطی پرداخته است. شیوة تحقیق کتابخانهای و تحلیلی است. ازآنجاکه این دو شاعر معاصر همدیگرند و تاکنون اشعار این دو بهصورت تطبیقی بررسی سبکشناسانه نشده است، انجام این پژوهش ضروری به نظر میرسد. پرسش اصلی در این پژوهش آن است که با توجه به معارضات موجود در نسخة خطی یادشده، میزان تأثیر و تأثرات سعدی و همام در شعر تا چه اندازه و در چه ابعادی است؟. نتایج بهدستآمده نشان میدهد، تأثرات همام از سعدی به دو شکل است: الف) برپایة اساس و بنیاد است؛ یعنی تنها میتوان تأثیر بیان شیوای سعدی را در اشعار همام دید، بدون آنکه شباهتی در ظاهر و مضمون ابیات وجود داشته باشد؛ ب) تأثر وزن و قافیه است که خود بر دو گونه است: غزلیاتی از همام که هم ازنظر وزن و قافیه و هم ازنظر مضمون، متأثر از سعدی است و دوم غزلیاتی که فقط در وزن و قافیه اتحاد دارند. درمجموع، تأثیر سبک شعر سعدی بر اشعار همام مشهود و انکارناپذیر است.
تفاصيل المقالة
از جمله شاعران توانمند سدة یازدهم هجری که علیرغم خلاقیتها و ذوق شعریاش تقریباً گمنام مانده، سید علی رضا پسر سید مساعد جبل عاملی متخلص به مهری و سید و مشهور به مهری عرب (تولد 1050هـ.ق. – وفات؟) است. نگارنده در این تحقیق بر آن است تا برای نخستین بار به معرفی نسخ خ أکثر
از جمله شاعران توانمند سدة یازدهم هجری که علیرغم خلاقیتها و ذوق شعریاش تقریباً گمنام مانده، سید علی رضا پسر سید مساعد جبل عاملی متخلص به مهری و سید و مشهور به مهری عرب (تولد 1050هـ.ق. – وفات؟) است. نگارنده در این تحقیق بر آن است تا برای نخستین بار به معرفی نسخ خطّی دیوان این شاعر و بررسی و تحلیل عناصر و مؤلّفههای سبکی او بپردازد. بررسی های به عمل آمده حاکی از آن است که مهری عرب شاعری تواناست که شعرش سرشار از انواع صور خیال و مضمونهای بکر است. ترکیبسازیهای فراوان و توجه به لغات و مضامین عامیانه که در دیگر آثار سبک هندی نیز دیده می شود، در این دیوان مشهود است. تبحر مهری در کاربرد کلمات فارسی با اصول و قواعد عربی و معرّب کردن آنهاست. شعر مهری عرب نه آن سادگی و صراحت و جلای لفظ صائب را دارد و نه آن پیچیدگی و ابهام شعر بیدل را بلکه شعر او چیزی میانة این دو است.
تفاصيل المقالة
با پژوهش در متون ناشناختة ادبی، ضروری است نسخ خطی از کتابخانه ها استخراج و بررسی شود. منظومه های عرفانی از دیرباز گسترة مطالعاتی بیشتری نسبت به دیگر انواع ادبی داشتند و به همین سبب اغلبِ نسخه های خطی موجود، در حوزة ادب عرفانی است. یکی از همین منظومه های ماندگار، مونس ال أکثر
با پژوهش در متون ناشناختة ادبی، ضروری است نسخ خطی از کتابخانه ها استخراج و بررسی شود. منظومه های عرفانی از دیرباز گسترة مطالعاتی بیشتری نسبت به دیگر انواع ادبی داشتند و به همین سبب اغلبِ نسخه های خطی موجود، در حوزة ادب عرفانی است. یکی از همین منظومه های ماندگار، مونس العشاق عربشاه یزدی است که شرحی منظوم بر رسالة عرفانی ـ تمثیلی فی حقیقة العشق سهروردی است. این منظومه در بحر هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف (مفعول مفاعلن فعولن) و در حدود 1968 الی 1985 بیت سروده شده است. هدف این پژوهش پاسخ به این پرسش است: کدام یک از نسخه های مونس العشاق برای منابع پژوهشی معتبر و کامل است؟. از رهگذر بررسی حروف اضافه، آغاز و عنوان فصل ها،جا به جایی ابیات و واژگان، صحیح ترین نسخه (دو نسخة خطی، دو نسخه چاپی) را به پژوهشگران معرفی می کنیم. روش مطالعه مبتنی بر ابزار کتابخانه ای و شیوة تحلیلی ـ توصیفی است؛ محدودة مطالعه شده، نسخه های خطی و چاپی منظومة مونس العشاق است که در کتابخانة ایران و پاکستان موجود است. یافته ها چنین نشان می دهد که منظومه در عهد شاه یحیی مظفری (حک. 764‑795ق.) سروده شده است. زبان شعری عربشاه سنجیده بوده و در کاربرد واژگان عرفانی بسیار مهارت داشته است؛ ازلحاظ فکری مخالف فلسفه بوده؛ اما در شرح رساله تحت تأثیر تفکر حاکم بر نگرش فلسفی سهروردی قرار گرفته و منظومه را با خردگرایی آغاز کرده است. نتایج پژوهش چنین نشان می دهد که از میان نسخه های یادشده، نسخة چاپی هاشمی معتبرتر از سایر نسخه هاست؛ زیرا ازنظر ضبط واژگان و محتوا به رسالة سهروردی نزدیک تر است.
تفاصيل المقالة
کمتوجهی به ادبیات دورةهای قاجاریّه و زندیّه سبب شده تا بسیاری از آثار برجای مانده از این دوره بهطور کامل بررسی و شناخته نشوند. از جمله این آثار دیوان مینای شیرازی است که کاتب این نسخه و نیز فهرستنویسان نسخ خطی (دنا) و (فنخا) آن را متعلّق به مینای اصفهانی دانسته اند أکثر
کمتوجهی به ادبیات دورةهای قاجاریّه و زندیّه سبب شده تا بسیاری از آثار برجای مانده از این دوره بهطور کامل بررسی و شناخته نشوند. از جمله این آثار دیوان مینای شیرازی است که کاتب این نسخه و نیز فهرستنویسان نسخ خطی (دنا) و (فنخا) آن را متعلّق به مینای اصفهانی دانسته اند ولی با توجّه به شواهد و قراین موجود در متن دیوان، این اثر متعلّق به سلطان علی خان مینای شیرازی شاعر قرن سیزدهم و دورة بازگشت است. در بسیاری از تذکرههای مربوط به شعرای قرن سیزدهم، اثری منسجم و یکدست از این دیوان معرّفی نشدهاست و متن قابلدسترس کاملاً مشوّش و در هم است. این مطلب در تذکرة شعاعیّه نیز بیان شدهاست. متن کامل دیوان دربرگیرندة 3026 بیت در قالب های قصیده، غزل، رباعی، قطعه، ترکیببند، ترجیعبند، مسمّط، مثنوی، مراثی و اشعاری ناتمام است. این متن در 257 صفحه، با ابعاد 6×14/ 15×21 با خط نستعلیق سدة 13 نگارش شدهاست که بهطور متوسّط در هر صفحه 15 سطر وجود دارد و کاغذ سفید، جلد تیماج تریاکی و مقوایی نو دارد. در این مقاله ضمن بیان مقدمّه ای در شرح حال شاعر به معرّفی نسخه های کتابخانة مجلس شورای اسلامی و کتابخانة ملّی ملک پرداخته است.
تفاصيل المقالة
مشرقی شیرازی از شاعران گمنام پایان سدة دهم و نیمة نخست سدة یازدهم است. وی در روزگار صفوی میزیست. نام او حسن و تخلصش مشرقی است. دو منظومة مهم وی شمسالمشرقین و شبستان انس است. او مثنویهای متفرقه سروده است. مثنوی نخست را به تقلید از تحفةالعراقین خاقانی و دوم را به پیرو أکثر
مشرقی شیرازی از شاعران گمنام پایان سدة دهم و نیمة نخست سدة یازدهم است. وی در روزگار صفوی میزیست. نام او حسن و تخلصش مشرقی است. دو منظومة مهم وی شمسالمشرقین و شبستان انس است. او مثنویهای متفرقه سروده است. مثنوی نخست را به تقلید از تحفةالعراقین خاقانی و دوم را به پیروی از بوستان سعدی به نام شاه عباس سروده است. کلیات او، افزونبر مثنویهای یادشده، مشتمل بر قصیده، غزل، رباعی و مرثیه و قطعه و ساقینامه است. این مقاله از مجموعه دیوان اوست که از آن، سه نسخه در کتابخانة مجلس و یک نسخه در کتابخانة دانشگاه تهران و دو نسخه در کتابخانة ملک موجود بوده است.
تفاصيل المقالة
داستانها و منظومههای عاشقانه زیرمجموعة ادب غنایی هستند که گستردهترین گونة ادبیات فارسی است. بسیاری از این منظومههای عاشقانه هنوز بهصورت دستنویس در دست اشخاص یا در کنج کتابخانهها در پردة گمنامی باقی ماندهاند و تاکنون به خوانندگان معرفی نشدهاند؛ بنابراین نسخههای أکثر
داستانها و منظومههای عاشقانه زیرمجموعة ادب غنایی هستند که گستردهترین گونة ادبیات فارسی است. بسیاری از این منظومههای عاشقانه هنوز بهصورت دستنویس در دست اشخاص یا در کنج کتابخانهها در پردة گمنامی باقی ماندهاند و تاکنون به خوانندگان معرفی نشدهاند؛ بنابراین نسخههای خطی ازجمله آثاری هستند که باید معرفی و احیا شوند؛ زیرا از سرمایههای ملی و فرهنگی کشورمان به شمار میروند. یکی از این نسخ، ورقه و گلشاه است که در کتابخانة مجلس به شمارة 2/2617 نگهداری میشود؛ این اثر 71 برگ و 2122 بیت دارد. این داستان مربوط به عشق دو عاشق و معشوق به نام ورقه و گلشاه است که درواقع تقلیدی از ورقه و گلشاه عیوقی است. در سراسر داستان، مضامین غنایی و حماسی به هم آمیخته؛ اما مضمون اصلی داستان، روایتی عاشقانه است. در این پژوهش بهصورت تحلیلی و توصیفی به معرفی و تحلیل این داستان و مقایسة آن با داستان عیوقی پرداخته میشود. در این تحقیق به نسخة خطی داستان ورقه و گلشاه، داستان الف و به داستان ورقه و گلشاه عیوقی، داستان ب گفته میشود.
تفاصيل المقالة
حملةحیدری باذلمشهدی، اثری است که در ادبیات حماسی فارسی، بیشترین کمیت و تنوع نسخ را پس از شاهنامة فردوسی دارد. در این جستار، با بررسی 100 نسخه حمله، به معرفی چند تکملة جدید و تعیین میزان و ترکیب تکملههای این متن و سپس طبقهبندی پیکرة متنی تحقیق، بر مبنای رویکرد انوا أکثر
حملةحیدری باذلمشهدی، اثری است که در ادبیات حماسی فارسی، بیشترین کمیت و تنوع نسخ را پس از شاهنامة فردوسی دارد. در این جستار، با بررسی 100 نسخه حمله، به معرفی چند تکملة جدید و تعیین میزان و ترکیب تکملههای این متن و سپس طبقهبندی پیکرة متنی تحقیق، بر مبنای رویکرد انواع ادبی، در پنج رده پرداختهایم. بر مبنای رویکرد نقد متنی مشخص شد، نسخ حملة حیدری باذل، به علت سبک هندی سراینده و کاربرد آیینی متن در حملهخوانی، بر خلاف عموم آثار ادبی کلاسیک، در طول زمان، به جای الحاق و افزایش ابیات، متحمل اسقاط و حذف ابیات شدهاند؛ به جز انتهای نسخ که تکمله بدانها افزوده شده است. بر مبنای طبقهبندی انواع نیز، گونة حملهسرایی اینگونه تعریف شد: حملهسرایی، در سطح کلان، ذیلِ ژانر حماسة ثانویه دینی، و زیرْژانرِ حماسة ادبی، با کارکرد حماسة زبان تبیین شد. همچنین از حیث محتوایی در شمار منظومههای حماسی تاریخی با دو گونة حماسة تاریخیِ محض یا حماسة تلفیقی تاریخی- عامیانه محسوب شد که از حیث رابطه با متن معیار (حملة باذل) سه زیرگونة تکملة باذل، نظیرهسرایی بر باذل و ترجمة حمله را شکل دادهاست.
تفاصيل المقالة
هرقوم و ملّتی در طول تاریخ و در سرزمین خود سرمایههایی دارد که زمینهساز پیشرفتهای مادی، رفاهی و معنوی آنهاست. یکی از این سرمایههای معنوی که فرهنگ و تمدن آن قوم را میسازد، نوشتههایی است در زمینههای گوناگون و از جمله در موضوع تاریخ که به خودی خود بخشی بزرگ از زندگ أکثر
هرقوم و ملّتی در طول تاریخ و در سرزمین خود سرمایههایی دارد که زمینهساز پیشرفتهای مادی، رفاهی و معنوی آنهاست. یکی از این سرمایههای معنوی که فرهنگ و تمدن آن قوم را میسازد، نوشتههایی است در زمینههای گوناگون و از جمله در موضوع تاریخ که به خودی خود بخشی بزرگ از زندگی مردم را در تمام جنبههای رفاهی، عمران، اخلاق، سیاست، آداب و رسوم، علم، شخصیّت فردی و اجتماعی، افکار و روحیّات، سنن، امثال و بسیاری چیزهای دیگر را بنمایش میگذارد. متأسفانه در برخی کشورها، از جمله ایران، بسیاری از آن نوشتهها در زیر غبار بیتوجّهی به بوتة فراموشی سپرده شده است. در این نوشته هدف آن است تا ضمن معرّفی، بازنویسی و تصحیح تاریخ الوزرا ـ یکی از کهندست نوشتههای تاریخی کشورمان ـ بخش مَثَلهای این اثر ارجمند مورد بررسی قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications