بازهویتیابی دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی آمریکا پس از 11 سپتامبر
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیسید اصغر کیوان حسینی 1 , علی اردکانیان 2
1 - دانشیار روابط بین الملل و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی . دانشگاه آزاد اسلامی . نیشابور
کلید واژه: آمریکا, خاورمیانه, دیپلماسی عمومی, جنگ سرد, مبارزه با تروریسم,
چکیده مقاله :
چکیده دیپلماسی عمومی که از دهه 1960 برای توصیف جنبههای جدید دیپلماسی بینالمللی وارد حوزه روابط بینالملل شد؛ حلقهای از زنجیره تحول تکاملی دیپلماسی در دورههای زمانی گوناگون محسوب شده است. از سوی دیگر، آمریکا را باید از معدود قدرتهای بزرگ دانست که از ابتدای ورود به عرصه نقشآفرینی در محیط بینالمللی، از دیپلماسی یادشده بهره برده و همواره به شیوهها و ابزارهای جدید و نوآورانه برای تحقق اهداف موردنظر متعهد بوده است. در این نگارش، در راستای توجه به تجارب گسترده حاصل از کاربست دیپلماسی عمومی در دوره جنگ سرد و دهه پایانی قرن بیستم، تمرکز اصلی بر سالهای پس از یازدهم سپتامبر بوده و سعی میشود که ابعاد کمّی و کیفی رویکرد کابینههای بوش دوم و اوباما در مورد استفاده از دیپلماسی عمومی در فضای مبارزه با تروریسم تشریح شود. پرسش اصلی اینکه حادثه 11 سپتامبر از چه تأثیری بر روند تحولی دیپلماسی عمومی ایالاتمتحده برخوردار بوده است؟ در پاسخ به پرسش یادشده، فرضیه موردنظر عبارت است از اینکه در چارچوب رویکرد محوری مبارزه با تروریسم، دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی آمریکا بهویژه در دوره بوش از ابعاد بودجهای، نهادی و ...، اهمیت بالاتری در مقایسه با مقطع پیش از آن برخوردار شده است. بهمنظور یافتن پاسخ مناسب و بررسی فرضیه مطرحشده از روش کتابخانهای برای جمعآوری اطلاعات استفادهشده است.
Abstract Public diplomacy, a word which entered into international relations from 1960s has been used to describe new aspects of international diplomacy. It is also part of a chain of evolution of diplomacy in different period of time. The United States is one of the big powers which from the beginning of its entrance into international community made use of public diplomacy. The United States has always used new apparatus and innovative methods for achieving its ends. The present paper pays special attention to vast experiences resulted from applying public diplomacy during Cold War as well as the last decade of 20th century. But what have been more emphasized are the years after September 11th. The paper tries to focus more on qualitative as well as quantitate aspects of George Bush junior and Obama administration’s approach in applying public diplomacy in fight against terrorism. The question raised by the present article is “what has been the impact of September 11th events on development process of public diplomacy of the United States?” The underlying hypothesis is that during the Bush junior administration greater importance had been attached to public diplomacy as compared to earlier periods. The methodology used in the paper is descriptive-analytical and the collection of data is from library material.