مقدمه: گل‌های خوراکی به عنوان گل‌های غیرسمی، بی‌ضرری تعریف شده‌اند که در رژیم غذایی انسان مصرف می‌شوند. این گل‌ها حاوی انواع ویتامین‌ها، کربوهیدرات‌ها، پروتئین و آنتی‌اکسیدان‌ها بوده که در تامین نیاز غذایی انسان‌ها نقش مهمی دارند. گل همیشه‌بهار نیز به عنوان یکی از گل‌های رایج خوراکی شناخته شده است که در این پژوهش بهبود ارزش تغذیه‌ای و عمر انباری همیشه‌بهار تحت محلول‌پاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین مورد بررسی قرارگرفت. مواد و روش‌ها: آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 14 تیمار و شامل دو عامل، محلول‌پاشی با اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و ماندگاری پس از برداشت (شروع آزمایش، 5 و 10 روز)، در 3 تکرار و هر تکرار حاوی 10 گل انجام شد. جهت بررسی عمر انباری، نمونه‌ها در دمای 4 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند و صفاتی مانند وزن تر و خشک گل‌ها، کارتنوئید گلبرگ، کربوهیدرات کل، ویتامین ث، فنل، فلاونوئید، آنتی‌اکسیدان کل، پروتئین و عمر انباری گل‌ها ارزیابی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد در دهمین روز انبارمانی، بیشترین وزن تر و خشک، کارتنوئید، فنل، کربوهیدرات گلبرگ‌ها در تیمار پرولین 100 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین ویتامین ث، آنتی‌اکسیدان کل و عمر انباری گل‌ها در تیمار اسید سیتریک 100 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین فلاونوئید و پروتئین به ترتیب در تیمار اسپرمیدین 100 میلی‌گرم در لیتر و پرولین 50 میلی‌گرم در لیتر حاصل شد. همچنین تمامی تیمارها تفاوت معنی‌داری در سطح آماری 1 و 5 درصد نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. نتیجه‌گیری: اثر تمام تیمارها بر متغیرهای اندازه‌گیری شده، معنی‌دار است، ولی بیشترین بهبود صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی با کاربرد غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر پرولین، اسید سیتریک و اسپرمیدین بدست آمد. بیشترین عمر انباری گل‌ها توام با حفظ کیفیت آنها با محلول‌پاشی اسید سیتریک 100 میلی‌گرم در لیتر (7/9 روز) و کمترین در تیمار شاهد (3/5 روز) حاصل شد. تفاصيل المقالة

تحقیق حاصل جهت ارزیابی اثر محلول پاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر) بر رشد و گلدهی همیشه بهار (Calendula officinalis L.) تحت تنش خشکی (بدون تنش(شاهد)، 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی)، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه ای واقع در شمال ایران اجرا گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، افزایش سطوح تنش خشکی موجب کاهش معنی‌دار وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد گل، ماندگاری گل روی بوته گردید. تیمار گیاهان با سطوح مختلف اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین صفات مورد ارزیابی را به طور معنی داری افزایش داد، به طوریکه بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ماندگاری گل روی بوته در تیمار پرولین 100 میلی گرم در لیتر و سطح آبیاری شاهد و بیشترین وزن تر و خشک ریشه و طول ریشه در تیمار پرولین 100 میلی گرم در لیتر و سطح آبیاری 75 درصد ظرفیت زراعی بود و همچنین بیشترین ارتفاع گیاه در تیمار اسپرمیدین 100 میلی گرم در لیتر و سطح آبیاری شاهد و بیشترین تعداد گل در تیمار پرولین 50 میلی گرم در لیتر و سطح آبیاری شاهد بدست آمد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد، محلول‌پاشی همیشه بهار با غلظت‌های 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین ‌می‌تواند اثرات نامطلوب کم آبی را تا حدودی جبران کند، اما جهت بالابردن خصوصیات رشدی و فیزیولوژیک همیشه بهار محلول پاشی با پرولین 100 میلی گرم در لیتر به همراه سطح آبیاری 75 درصد ظرفیت زراعی توصیه ‌می‌شود. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثر فاصله کاشت بر خصوصیات مورفولوژیک و عملکرد گیاه سیر (Allium sativum L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی دهستان کلباد در سال 1391 اجرا گردید. این طرح شامل چهار فاصله بین ردیف (20، 25، 30 و 35 سانتی متر) بود. در این آزمایش تعداد برگ در بوته، سطح برگ، وزن سوخ، قطر سوخ، تعداد سیرچه، وزن سیرچه، طول سیرچه، قطر سیرچه و عملکرد سیر اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها حاکی از اثر معنی‌دار فاصله ردیف بر کلیه صفات مورد بررسی بود. با افزایش فاصله بین ردیف، بر کلیه صفات افزوده شد به گونه‌ای که بیشترین سطح برگ (04/105 سانتی متر مربع)، میزان وزن سوخ (41/52 گرم)، قطر سوخ (23/6 سانتی متر)، وزن سیرچه (01/4 گرم)، طول سیرچه (56/1 سانتی متر)، قطر سیرچه (52/0 سانتی متر) و عملکرد گیاه (72/6 تن در هکتار) در فاصله بین ردیف 35 سانتی متر سانتیمتر مشاهده شد و بیشترین تعداد برگ (12/9 عدد) و تعداد سیرچه (53/15) در فاصله 30 سانتیمتر مشاهده شد، و کمترین تعداد برگ (72/6)، کمترین سطح برگ (67/93 سانتی متر مربع)، میزان وزن سوخ (67/46 گرم)، قطر سوخ (32/5 سانتیمتر)، تعداد سیرچه (22/13)، وزن سیرچه (44/3)، طول سیرچه (40/1)، قطر سیرچه (43/0) و عملکرد گیاه (82/5 تن در هکتار) در فاصله ردیف 20 سانتی متر بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد، فاصله کشت 35 سانتیمتر بهترین فاصله کشت برای گیاه سیر است. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

تنش خشکی رایج ترین تنش غیرزیستی است که بیشترین اثر منفی را بر رشد و تولید گیاهان دارد و پلی‌آمین‌ها، تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی هستند که مقاومت گیاهان را به تنش‌های محیطی از جمله تنش خشکی افزایش می‌دهند. هدف از این پژوهش بررسی اثر محلول‌پاشی اسپرمیدین بر کاهش اثرات تنش خشکی در گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) است. بدین منظور، اثر محلول‌پاشی اسپرمیدین (صفر، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) در سطوح مختلف تنش خشکی (بدون تنش(شاهد)، 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی) بصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1397 در گلخانه‌ای واقع در شمال ایران بررسی شد. محلول‌پاشی در سه مرحله با فواصل حدود 20 روز شامل شش برگ قابل روئیت، پنجه‌دهی کامل و ظهور اولین غنچه اعمال گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، تنش خشکی و محلول‌پاشی اسپرمیدین تاثیر معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی داشت. به طوریکه بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد گل و محتوای کلروفیل کل در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی و اسپرمیدین 50 ‌میلی‌گرم در لیتر و بیشترین وزن تر و خشک ریشه و ماندگاری گل روی بوته در تیمار 100 درصد ظرفیت زراعی و اسپرمیدین 100 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد. همچنین بیشترین طول ریشه، ارتفاع گیاه، میزان آنتی‌اکسیدان کل (DPPH)، میزان روتین و کوئرستین در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی و اسپرمیدین 100 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین پرولین و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در تیمار 25 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. لذا با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان محلول‌پاشی اسپرمیدین 100 میلی‌گرم در لیتر به همراه سطح آبیاری 75 درصد ظرفیت زراعی را در گیاه همیشه بهار توصیه نمود. تفاصيل المقالة

Drought stress is one of the most important abiotic stresses that seriously reduces the production of ornamental plants such as pot marigold. Proline is one of the active amino acids in the osmotic regulation phenomenon and it has an effective role in reducing cell damage and improving drought tolerance. A pot experiment as factorial arrangement in a completely randomized design with three replications was performed in order to study the effect of foliar application of proline (0, 50 and 100mg L-1) on some morpho- physiological characteristics of pot marigold under drought stress (normal irrigation, 25, 50 and 75 % field capacity). The results showed that the highest fresh and dry weight of aerial organ, longevity of the flower on the plant, carotenoid and total chlorophyll were observed in normal irrigation+ proline 100 mg L-1. The highest fresh and dry root weight, root length and total antioxidant activity (DPPH) were for 75 % FC + proline 100 mg L-1. The highest plant height and number of flowers were in normal irrigation+ proline 50 mg L-1. The highest proline content was belonged to 25 % FC+ proline 100 mg L-1. In general, the results of this experiment showed that application of proline can partially compensate for the adverse effects of dehydration and on the other hand, despite the fact that the pot marigold plant is always able to survive in drought stress, it is recommended to irrigate 75% FC in order to increase pot marigold performance. تفاصيل المقالة