این تحقیق به منظور بررسی تفاوت‌های محصولات بهاره و تابستانه در سه ژنوتیپ انجیر گلبهار، کمال‌آباد و رضوان 41 در استان گلستان انجام شد. نمونه‌ها از دو نوع محصول مختلف از درختان سالم برداشت و صفات ریخت شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. تجزیه‌ی واریانس نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر طول، قطر و شکل میوه، طول دم و گردن و طول بخش گوشتی میوه بودند، اما اثر آن‌ها بر قطر روزن معنی‌دار نبود. نتایج نشان داد که میوه‌های تابستانه از میوه‌های بهاره کوچک‌تر بودند و طول و قطر آن‌ها و هم چنین طول دم و گردن و طول بخش گوشتی میوه در اکثر ارقام کم‌تر بود. فارغ از نوع ژنوتیپ، قطر روزن در میوه‌های بهاره بیش‌تر از میوه‌های تابستانه بود. تجزیه‌ی واریانس هم چنین نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر مقادیر فلاونوئید و آنتوسیانین میوه بودند، اما این اثر بر مواد جامد محلول، اسیدیته‌ی قابل تیتراسیون و مقدار فنول معنی‌دار نبود. میوه‌های تابستانه مقادیر بیش‌تری از مواد جامد محلول و اسیدیته اما مقدار کم‌تری فنول داشند. ژنوتیپ کمال‌آباد دارای مواد جامد محلول و اسیدیته بیش‌تری از سایر ژنوتیپ‌ها بود. در ژنوتیپ گلبهار، میوه‌های بهاره آنتوسیانین کم‌تری داشتند، اما در سایر ژنوتیپ‌ها آنتوسیانین بیش‌تری نسبت به میوه‌های تابستانه داشتند. در مقابل، در تمام ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، میوه‌های بهاره فلاونوئید بیش‌تری داشتند. تفاصيل المقالة

میوه‌ی زیتون دارای روغنی بسیار مطلوب و با خواص تغذیه‌ای بسیار عالی می‌باشد. با توجه به نیاز شدید کشور به روغن‌های خوراکی و کیفیت عالی روغن زیتون، افزایش سطح زیر کشت زیتون یکی از اهداف برنامه‌های کشاورزی در ایران است. در این مطالعه، سه رقم میشن، کرونایکی و زرد از سه منطقه در استان گلستان (ورسن، گناره و مینودشت) از نظر کمیت و کیفیت روغن بررسی شدند. نتایج نشان داد که بین مناطق و ارقام مختلف تفاوت‌های معنی‌دار وجود داشت. ارقام میشن ورسن و کرونایکی مینودشت به‌ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین وزن تک‌میوه را داشتند. ارقام میشن گناره، زرد گناره و میشن ورسن بیش‌ترین درصد ماده‌ خشک را در میوه تولید کردند. بالاترین درصد روغن در وزن خشک و وزن تر به‌ترتیب در ارقام کرونایکی گناره و زرد گناره مشاهده شد. از نظر صفات فیزیکوشیمیایی روغن، رقم میشن گناره حاوی کم‌ترین مقدار اسیدهای چرب آزاد بود. کرونایکی مینودشت کم‌ترین ارزش K232 را دارا بود؛ در حالی که بیش‌ترین مقدار کلروفیل کل و کاروتنوئید کل را نشان داد. روغن حاصل از زیتون منطقه‌ ورسن به‌ترتیب کم‌ترین و بیش‌ترین مقادیر پراکسید و شاخص K270 را به خود اختصاص داد. به‌طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که رقم کرونایکی برای کشت در هر سه منطقه‌ گناره، مینودشت و ورسن مناسب است. تفاصيل المقالة

با توجه به اهمیت شناسایی ژنوتیپ‌‌‌های بومی و انتخاب ارقام مناسب در گسترش موفق سطح زیر کشت درختان زیتون، بررسی حاضر جهت ارزیابی ژنوتیپ‌‌‌های روغنی و کنسروی برگزیده و سازگار با شرایط اقلیمی گرگان انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بر روی 24 ژنوتیپ در مجموعه هاشم‌‌‌آباد در استان گلستان انجام شد. شاخص رسیدگی میوه با روش پیشنهادی شورای بین‌‌‌المللی روغن زیتون و درصد روغن به وسیله سوکسله اندازه‌گیری شدند. برای بررسی کیفیت از روغن حاصل از سانتریفیوژ استفاده گردید. شش ژنوتیپ برتر بر اساس بیش‌ترین درصد روغن انتخاب و از نظر خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن و درصد اسیدهای چرب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیش‌ترین و کم‌ترین وزن میوه به ترتیب در ژنوتیپ‌‌‌های I7 و E6 مشاهده شد. بالاترین درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ I7 بود. ژنوتیپ‌‌‌های E11 و D5 به ترتیب بیش‌ترین درصد روغن در ماده خشک و تر را تولید کردند. کم‌‌‌ترین اسیدیته مربوط به ژنوتیپ B7 و کم‌‌‌ترین پراکسید مربوط به ژنوتیپ E11 بود. ژنوتیپ F1 و بعد از آن E11 دارای بالاترین میزان ترکیبات فنلی روغن بودند. ژنوتیپ A10 دارای بالاترین میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها، ژنوتیپ F9 دارای کم‌‌‌ترین شاخص K232 و K270 و بعد از آن ژنوتیپ A10 کم‌‌‌ترین شاخص K270 را نشان داد. بالاترین میزان اسید اولئیک و پایین‌‌‌ترین اسید لینولئیک مربوط به ژنوتیپ A10 و ژنوتیپ B7 دارای کم‌‌‌ترین میزان اسید پالمتیک بود. با توجه به وزن میوه، درصد گوشت و کروی بودن میوه، هشت ژنوتیپ کنسروی برای مطالعات بیش‌‌‌تر انتخاب شدند. از میان ژنوتیپ‌‌‌های برگزیده کنسروی ژنوتیپ I7 بالاترین میزان فلاونوئیدها، بالاترین میزان ترکیبات فنلی، بیش‌ترین میزان آنتی‌اکسیدان‌ها و بیش‌ترین میزان آنتوسیانین را دارا بود. طبق بررسی‌‌‌های حاصل، بهترین ژنوتیپ‌‌‌های روغنی A10 وE11 ، بهترین ژنوتیپ کنسروی I7 و بهترین ژنوتیپ‌‌‌های دومنظوره F10 و B7 تعیین شدند. تفاصيل المقالة

عارضه قهوه‌‌ای شدن گوشت آلو رقم شابلون یکی از عوارض مهم در استان گلستان می‌‌باشد. با توجه ‌‌به این مشکل، پژوهش حاضر به‌‌منظور بررسی اثر شرایط اقلیمی موثر بر بروز این عارضه و سایر صفات فیزیکوشیمیایی میوه در قالب طرح آشیانه‌ای در سه تکرار انجام شد. اثر تیمارهای مختلف شامل منطقه (آزاد شهر، بندرگز، گنبد و آق قلا) بر صفات تعداد کل میوه، عملکرد و درصد آلودگی نشان داد که تیمار منطقه تاثیر معنی‌‌داری بر صفات ذکر شده داشت. نتایج نشان داد که بیش‌ترین تعداد کل میوه و عملکرد مربوط به منطقه بندرگز و کمترین مقادیر مربوط ‌‌به منطقه آزادشهر بود. همچنین بیش‌ترین درصد آلودگی مربوط به منطقه بندرگز بود و در منطقه‌‌ گنبد و آق‌‌قلا هیچ آلودگی مشاهده نشد. تجزیه داده‌ها در مناطق آلوده (آزادشهر و بندرگز) نشان داد که منطقه تاثیر معنی‌‌داری بر صفات ظاهری میوه داشت. همچنین اثر نوع میوه در جهت در منطقه بر کل صفات شیمیایی معنی‌‌دار بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین‌‌ها نشان داد که بیش‌ترین میزان وزن، طول و قطر میوه و همچنین بیش‌ترین وزن عرض و ضخامت هسته و بیش‌ترین درصد گوشت در میوه‌‌های آزادشهر مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار مواد جامد محلول مربوط به میوه سالم جنوب غربی درخت در بندرگز و کمترین مقدار مربوط به میوه سالم شمال غربی درخت در آزادشهر بود. صفات ظاهری میوه (وزن میوه، طول میوه، قطر میوه، نسبت طول به قطر میوه) همبستگی معنی‌‌داری با صفات ظاهری هسته (طول هسته، قطر هسته، نسبت طول به قطر هسته و ضخامت هسته) و وزن گوشت میوه داشت. از بین صفات ظاهری، وزن میوه، طول میوه، قطر میوه، عرض هسته و ضخامت هسته و از بین صفات شیمیایی فقط اسیدیته کل با pH همبستگی معنی‌‌دار داشت. تفاصيل المقالة

تمشک‌های سیاه چندین نوع ماده فیتوشیمیایی مفید برای انسان تولید ‌‌‌می‌کنند و ‌‌‌تمشک‌های وحشی از این نظر غنی‌تر هستند. شرایط آب‌وهوایی تاثیر زیادی بر گیا‌‌‌هان، از جمله ‌‌‌تمشک‌ها، دارند. در این آزمایش، تمشک‌های بو‌‌‌می از دو منطقه در غرب و شرق استان گلستان (حومه بندرگز و حومه مینودشت)، در هر منطقه از دو مکان (دشت و کوهپایه) و در هر مکان از دو فصل مختلف رسیدن میوه ها (اواخر بهار و اواخر تابستان) تهیه شدند و از نظر صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که منطقه و مکان رویش و فصل برداشت تاثیر زیادی بر صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی میوه تمشک سیاه وحشی دارند. تمشک‌های بندرگز طول و عرض خوشه بیشتری نسبت به تمشک‌‌‌‌های مینودشت داشتند. از نظر تعداد میوه در خوشه و تعداد شفتچه در میوه، بین ‌‌‌تمشک‌های بهاره و تابستانه اختلاف معنی‌دار وجود داشت. همچنین از نظر تمام صفات میوه، از جمله طول، قطر و وزن میوه، بین ‌‌‌تمشک‌های بهاره و تابستانه اختلاف معنی‌دار دیده شد. میوه‌‌‌‌‌های تمشک‌های بندرگز گردتر (نسبت طول به قطر 97/0) و با وزن تر بیشتر (23/1 گرم) بودند. نتایج همچنین نشان داد که از نظر اسیدیته کل، اسید آسکوربیک و pH بین ‌‌‌تمشک‌های دو منطقه و همچنین بین دو فصل برداشت اختلاف معنی‌دار وجود داشت. میوه‌های بهاره مینودشت بیشترین مقادیر اسیدیته (52/5 میلی‌گرم بر 100 میلی‌گرم) و مواد جامد محلول (23/11 درجه بریکس) و کمترین مقدار pH (28/2) را نشان دادند. ‌‌‌‌تمشک‌های مینودشت دارای آنتوسیانین کل بیشتر (245/1 میلی‌گرم بر 100 میلی‌لیتر) و در مقابل فلاونوئید (471/0 میلی‌گرم بر 100 میلی‌لیتر) و فنول کل (36/0 میلی‌گرم بر 100 میلی‌لیتر) کمتری نسبت به ‌‌‌تمشک‌های بندرگز بودند. بین میوه‌های بهاره و تابستانه هر دو منطقه از نظر صفات فوق و همچنین فعالیت آنتی‌اکسیدانی اختلاف معنی‌دار دیده شد و میوه‌های بهاره از نظر اغلب صفات مقادیر بیشتری را نشان دادند. به نظر می‌رسد که شرایط اقلیمی منطقه برای پرورش ارقام بهاره تمشک مناسب‌تر است و میوه‌های حاصل از این نوع ارقام و ژنوتیپ‌ها دارای خواص تغذیه‌ای و دارویی بالاتری هستند. تفاصيل المقالة

زیتون درختی همیشه سبز و متعلق به خانواده‌ی Oleaceae می‌باشد. میوه و برگ‌های زیتون به‌دلیل داشتن مواد ثانویه مانند فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی‌اکسیدانی حائز اهمیت هستند. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان ترکیبات فنلی، فلاونوئید کل، خصوصیات آنتی‌اکسیدانی و اولئوروپین برگ ژنوتیپ‌های زیتون 3 منطقه لیوان، نصرآباد و آزادشهر بر روی شاخه‌های رویشی و زایشی در فصول پائیز و بهار در استان گلستان بود. این پژوهش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه کاملاً‌ تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که نوع شاخه، فصل و ژنوتیپ روی متغیرهای اندازه‌گیری شده در سطح یک درصد و پنج درصد اثر معنی‌دار داشت. در بین ژنوتیپ‌های زیتون، ژنوتیپ آزادشهر و ژنوتیپ لیوان بیشترین میزان فنل کل و فلاونوئیدکل را به خود اختصاص دادند. هم‌چنین میزان آنتی اکسیدان و اولئوروپین در ژنوتیپ نصرآباد دارای بیشترین مقدار بود. برای مصارف دارویی بهترین زمان برداشت برگ‌ها از نظر دارا بودن حداکثر متابولیت‌های ثانویه، فصل بهار می‌باشد. در بررسی تاثیر محل برگ‌های زیتون، برگ‌های شاخه‌های زایشی از نظر داشتن فلاونوئید کل، آنتی اکسیدان و اولئوروپین دارای مقادیر بیشتر و برگ‌های شاخه‌های رویشی، دارای بالاترین مقدار فنل کل بودند. تفاصيل المقالة

این تحقیق به‌منظور بررسی اختلاف محصولات بهاره و تابستانه در سه ژنوتیپ انجیر گلبهار، کمال‌آباد و رضوان 41 در استان گلستان انجام شد. نمونه‌ها از دو نوع محصول مختلف از درختان سالم برداشت و صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها براساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. تجزیه‌ی واریانس نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر طول، قطر و شکل میوه، طول دم، گردن و طول بخش گوشتی میوه بودند، اما اثر آن‌ها بر قطر روزن معنی‌دار نبود. نتایج نشان داد که میوه‌های تابستانه از میوه‌های بهاره کوچک‌تر بودند و طول و قطر آن‌ها و هم‌چنین طول دم، گردن و طول بخش گوشتی میوه در اکثر ارقام کم‌تر بود. فارغ از نوع ژنوتیپ، قطر روزن در میوه‌های بهاره بیش‌تر از میوه‌های تابستانه بود. طبق نتایج بدست آمده ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر مقادیر فلاونوئیدها و آنتوسیانین میوه بودند، اما این اثر بر مواد جامد محلول، اسیدیته‌ قابل تیتراسیون و مقدار فنل کل معنی‌دار نبود. میوه‌های تابستانه مقادیر بیش‌تری از مواد جامد محلول و اسیدیته اما مقدار کم‌تری ترکیبات فنلی داشند. ژنوتیپ کمال‌آباد دارای مواد جامد محلول و اسیدیته بیش‌تری در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌ها بود. در ژنوتیپ گلبهار، میوه‌های بهاره آنتوسیانین کم‌تری داشتند، اما در سایر ژنوتیپ‌ها آنتوسیانین بیش‌تری نسبت به میوه‌های تابستانه را دارا بودند. در مقابل، در تمام ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، میوه‌های بهاره از ترکیبات فلاونوئیدی بیش‌تری برخوردار بودند. تفاصيل المقالة

زیتون (Olea europaea L.) از گیاهان نیمه‌مقاوم در برابر شوری است که میزان مقاومت آن به رقم بستگی دارد؛ از این رو می‌توان از این گونه‌ گیاهی به‌عنوان یک مدل برای مطالعه‌ پاسخ محصولات چوبی به تنش شوری استفاده نمود. در این تحقیق نهال‌های شش ماهه‌ سه رقم زیتون، شامل آربکین[1]، آربوسانا[2] و کرونایکی[3]، به مدت شش ماه تحت تنش شوری سدیم کلرید با غلظت‌های 0، 50، 100 و 200 میلی‌مولار قرار گرفتند و سه مرتبه با پرولین به غلظت‌های 0، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر محلول‌پاشی شدند. در انتهای دوره‌ تنش، تعداد برگ‌ها در هر گیاه شمارش و ضخامت، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ اندازه‌گیری گردید. محتوای کاروتنوئید برگ با استفاده از دی متیل سولفواکسید، فنل کل برگ با معرف فولین سیو کالتو، و مقدار قند بر اساس روش مک‌کریدی تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری تعداد برگ کاهش یافت که رقم آربوسانا بیشترین کاهش را داشت. رقم کرونایکی در سطح شوری 200 میلی‌مولار کاهش معنی‌داری از نظر طول و عرض برگ نشان داد و کاربرد پرولین نتوانست از این کاهش جلوگیری نماید. کمترین وزن تر و خشک برگ در سطح شوری 200 میلی‌مولار مشاهده شد. ضخامت برگ در پاسخ به شوری افزایش و مقدار کاروتنوئید کاهش یافت. از بین ارقام مورد مطالعه آربوسانا کمترین محتوای فنل کل را داشت. در سطح شوری 200 میلی‌مولار، بیشترین مقدار قند مربوط به آربوسانا و کمترین مقدار مربوط به کرونایکی بود. گیاهان تیمار شده با پرولین 200 میلی‌گرم بر لیتر بیشترین مقدار کربوهیدرات را داشتند. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی اثر مرحله‌ی رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریخت‌شناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوه‌ی انجیر (Ficus carica) در منطقه‌ی گرگان انجام شد. میوه‌ها در چهار مرحله‌ی رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد که با رشد میوه بر طول و قطر میوه، طول گردن و طول بخش گوشتی میوه به طور معنی‌داری افزوده شد. در هر سه ژنوتیپ، نسبت قطر به طول میوه بین 0.9 تا 1.1 و در نتیجه شکل میوه‌ها گرد بود. به علاوه، طی رشد، این نسبت افزایش یافت، در حالی که طول دم میوه تغییر معنی‌داری نکرد. از نظر میزان آنتوسیانین، بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه تفاوت وجود داشت، به طوری که میزان آنتوسیانین در میوه‌های سیاه رنگ ژنوتیپ گلبهار طی مراحل رشد افزایش یافت، ولی در ژنوتیپ‌های قرمز جلین و رضوان در مراحل پایانی رشد از میزان آن کاسته شد. از طرف دیگر، در هر سه ژنوتیپ، از میزان ترکیبات آنتی‌اکسیدانی، فنول و فلاونوئید کاسته و بر میزان قند کل میوه افزوده شد. از بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، ژنوتیپ رضوان دارای بیش‌ترین مقدار آنتوسیانین، فنول و فلاونوئید بود اما مقدار قند کل در آن در سطوح پایین تری قرار داشت. تفاصيل المقالة

انار (Punica granatum L.) یک محصول بی‌رقیب در کشور ایران محسوب می‌شود و به میزان زیادی در اکثر نقاط کشور پرورش می‌یابد. در این تحقیق، سه رقم انار توسفید (از ارقام قدیمی و فراموش‌شده گرگان)، کلباد و ملس ساوه از نظر خصوصیات مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. میوه‌ها از یک باغ استاندارد در حومه شمالی شهر گرگان بر اساس معیار تجاری و به صورت تصادفی برداشت، بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و از نظر خصوصیات مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بررسی شدند. بین ارقام از نظر تمام صفات مورد بررسی تفاوت‌های معنی‌داری در سطح احتمال یک یا پنج درصد وجود داشت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن میوه (391/20 گرم)، قطر میوه، طول به قطر میوه، حجم میوه، ضخامت پوست، رطوبت پوست، طول تاج، قطر تاج، طول آریل، قطر آریل، مواد جامد محلول، گلوکز (13/47 میلی‌گرم در 100 گرم) و فروکتوز (12/88 میلی‌گرم در 100 گرم) مربوط به رقم توسفید گرگان، بیشترین میزان آنتوسیانین کل آب (0/43 میکرومول در گرم) و ویتامین ث (2/42 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر) مربوط به رقم ملس ساوه و بیشترین میزان pH (4/30)، هدایت الکتریکی (4/46 میلی‌موس در سانتی‌متر)، اسیدیته (0/174 درصد) و آنتی‌اکسیدان (81/31 درصد رادیکال آزاد) مربوط به رقم کلباد بود. طبق نتایج، رقم فراموش‌شده توسفید گرگان دارای خواص بارز و مفیدی است و توسعه و مصرف آن در سلامتی انسان نقش بسزایی خواهد داشت. بازمعرفی این رقم می‌تواند آن را از خطر انقراض و فراموشی همیشگی نجات دهد و باغداران و کارشناسان را برای تکثیر، پژوهش و توسعه آن تشویق نماید. تفاصيل المقالة

جنگل‌های هیرکانی اکوسیستم منحصربه‌فرد و باستانی در امتداد سواحل جنوبی دریای خزر هستند. بررسی تنوع گیاهان دارویی موجود در این جنگل‌ها، ازجمله خرمندی یا خرمالوی وحشی (Diospyros lotus L.)، کمک زیادی به حفظ ذخایر ژنتیکی آنها می‌کند. هدف از این پژوهش ارزیابی میوه خرمندی بومی جنگل‌های هیرکانی از سه منطقه حومه گرگان و علی‌آباد در استان گلستان و حومه بهشهر در استان مازندران ازنظر صفات مورفولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی بود. بدین منظور، نمونه‌های میوه در آذر 1400 در زمان برداشت تجاری-بومی جمع‌آوری و مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، بیشترین وزن، قطر و حجم میوه به منطقه بهشهر و کمترین وزن، طول، قطر و حجم میوه به منطقه گرگان اختصاص یافت. ازنظر شکل ظاهری میوه، نمونه‌های منطقه بهشهر نسبت به گرگان و علی‌آباد کشیده‌تر بودند. مقایسه صفات کیفی میوه‌ها نشان داد که بیشترین میزان ویتامین ث و اسیدیته میوه به منطقه بهشهر، بیشترین pH و مواد جامد محلول به منطقه گرگان، بیشترین میزان فنول و فلاونوئید کل به مناطق علی‌آباد و بهشهر و بیشترین میزان آنتوسیانین ‌کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی به منطقه گرگان اختصاص یافت. بررسی همبستگی بین صفات نشان داد که وزن میوه با اسیدیته همبستگی مثبت معنی‌دار داشت، ولی با pH و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی همبستگی منفی معنی‌دار نشان داد. اسیدیته با ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین کل همبستگی منفی معنی‌دار داشت. در مقابل، pH و مواد جامد محلول با آنتوسیانین کل همبستگی مثبت معنی‌دار نشان دادند. به‌طورکلی، تنوع زیادی بین میوه دارویی خرمندی وحشی در سه ناحیه از جنگل‌های هیرکانی ازنظر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مشاهده شد. تفاصيل المقالة

برگ زیتون از جنبه دارویی در کاهش فشار خون، دیابت، سرطان و تصلب شرائین مؤثر است. در این تحقیق بر اساس طرح کاملاَ تصادفی، نمونه‌های برگ از سرشاخه‌های انتهایی و میانی شش رقم زیتون : میشن، بلیدی، کرونایکی، کنسروالیا، روغنی و زرد از دو منطقه‌ گرگان و گنبد در اردیبهشت ماه جمع‌آوری و عصاره متانولی نمونه‌ها (متانول 80 درصد) و با استفاده از روش خیساندن تهیه گردید. میزان الئوروپین عصاره‌ها توسط دستگاه HPLC اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج حاصله حداکثر مقدار الئوروپین در برگ‌های میانی رقم روغنی گنبد با میانگین (803/29 میلی‌گرم بر گرم) وجود داشت. زیتون در شرایط محیطی گنبد با دارا بودن اقلیم نیمه خشک ومیانگین نزولات جوی کمتر و میانگین دمای بالاتر نسبت به اقلیم مدیترانه‌ای گرگان، تحت تنش بوده و در منطقه گنبد نسبت به گرگان، مواد مؤثره و میزان الئوروپین بیشتری تولید می‌شود. همچنین میزان ماده آلی در گنبد نسبت به گرگان کمتر است اما در مورد سایر پارامترهای خاک تفاوت قابل توجهی بین این دو منطقه وجود نداشت. تفاصيل المقالة

این مطالعه به منظور بررسی درصد و صفات کیفی روغن و میوهدر برخی از ژنوتیپ‌های پرمحصول گیاه زیتون (Olea europaea L. ) دراستان گلستان و در سال زراعی 92-1391 بر روی 26 ژنوتیپ انجام شد. شاخص رسیدگی میوه براساس سنجش رنگ و ژنوتیپ‌ها از نظر وزن میوه و درصد گوشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. درصد روغن توسط دستگاه سوکسله در ماده‌ خشک و تر محاسبه و ویژگی‌های کیفیآن‌ها نیز بررسی شد. ژنوتیپ‌ها از نظر درصد روغن در ماده‌ خشک و تر تنوع قابل ملاحظه‌ای داشتند. به طوری که بیشترین درصد روغن در ماده‌ تر ژنوتیپ G9 مشاهده شد که البته با ژنوتیپ‌های C9، E7، F7 وA2 اختلاف معنی‌داری نداشت. در ژنوتیپ‌های برتر روغنی، شاخص‌های کیفی و داروییروغن نظیر شاخص‌های اسپکتروفتومتری K232 و K270، کلروفیل و کاروتنوئید کل، ضریب شکست، ارزش پراکسید و اسیدیته مطالعه شد. نتایج حاکی از آن است که مقدار ضریب شکست روغن در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه مطابق با میزان استاندارد تعیین شده از سوی شورای بین‌المللی روغن زیتون (4677/1-4705/1) بود.بیشترین میزان K232 در ژنوتیپ‌های A2‌ و بیشترین میزان K270 در ژنوتیپ C9 وجود داشت.روغن حاصل از ژنوتیپ A13 دارای بالاترین میزان کلروفیل بود. بالاترین میزان کاروتنوئید در روغن ژنوتیپ‌های E7 و A13مشاهده شد. بیشترین میزان پراکسید در ژنوتیپ E5 و بیشترین میزان اسیدیته در ژنوتیپ H11 مشاهده شد. در ژنوتیپ‌های برتر کنسروی، بیشترین میزان فنل کل، فلاونوئید و آنتی‌اکسیدان به‌ترتیب مربوط به ژنوتیپ‌های D6، K9 و G4 بود. تفاصيل المقالة

Pistachio is a dioecious and cross-pollination species and suitable male genotypes is essential for its adequate fruit production. The quality of the produced nuts is also directly affected by pollen sources. In the present study, the female pistachio trees of Akbari commercial cultivar, in their ON-year cycle, were selected and hand-pollinated with three different pollen sources (T5, T17, T18) and compared to open-pollinated trees (T0). This research was undertaken as a completely randomized block design with three replications. Artificial pollination had a positive effect on the fruit set percentage. Furthermore, fruit fresh and dry weights, fruit dimensions, nut as well as kernel characteristics were affected corresponding to each pollen source. Though all 3 pollen sources had a positive effect on measured fruit characteristics, the effect of T17 was more prominent. Owing to xenia and metaxenia effects, longer nuts were observed following pollination with T5 pollen grains. Also, utilization of T17 pollen grains led to production of weightier fruits with higher splitting rate (93.33 % as compared to control, open pollinated trees (63.78%)). The results of the present study approved the imperative role of pollen source for pistachio fruit production. The results also recommended T17 genotype as a suitable pollinizer for Akbari pistachio cultivar. تفاصيل المقالة

Peach is one of the most important horticultural crops and its storage and postharvest issues are increasingly taken into consideration. This experiment was conducted to the assessment of salicylic acid spray at 0, 1, 2, and 4 mmol concentrations, and salicylic acid submergence in 2 mmol concentration on the post-harvest quality of peach cultivar Robin, and the measurement in the four storage times in 2014-2015. In this experiment, the weight loss, volume decrease, length decrease, diameter decrease, pH, total acidity, total soluble solids, vitamin c, antioxidant capacity, total phenol, total flavonoid, and fruit Peach is one of the most important horticultural crops and its storage and postharvest issues are increasingly taken into consideration. This experiment was conducted to the assessment of salicylic acid spray at 0, 1, 2, and 4 mmol concentrations, and salicylic acid submergence in 2 mmol concentration on the post-harvest quality of peach cultivar Robin, and the measurement in the four storage times in 2014-2015. In this experiment, the weight loss, volume decrease, length decrease, diameter decrease, pH, total acidity, total soluble solids, vitamin c, antioxidant capacity, total phenol, total flavonoid, and fruit firmness were measured. The results suggested that the salicylic acid treatment caused the inhibition of the weight losses, volume decrease, length decrease, and diameter decrease over the storage period and maintained the fruit firmness. The best result obtained from 2 mmol spray of salicylic acid before harvest. The lowest total soluble solids and pH were observed in 2 mmol salicylic acid spray in all the storage times, while in the other treatments such as control, their contents increased. The results also demonstrated that the highest vitamin C content was in 2 and 4 mmol salicylic acid spray and 2 mmol salicylic acid submergence treatment, and the highest total phenol content resulted from 15 days after storing in all the salicylic acid treatments. The treatment of salicylic acid did not have much effect on the total flavonoid content and antioxidant capacity. Among all the treatments, the spray of 2 mmol salicylic acid, two weeks before the fruit harvest, revealed the best result and can be considered in the enhancement of peach postharvest shelf life. تفاصيل المقالة

Proline is a vital amino acid, commonly distributed in all plants. It is widely accumulated in plants under salt stress. It has been suggested that foliar application of proline has an important effect in reducing destructive effects of non-living stresses on plants. On the other hand, an excessive amount of free proline has negative effects on cell growth as well as protein functions. In this study, the six-months-old plantlets of three olive cultivars, including Arbequina, Arbosana and Koroneiki were sprayed with proline at 0, 100, and 200 mg/L for three times in intervals of 10 days. In addition, the samples were subjected to salinity at 0, 50, 100 and 200 mM sodium chloride for five months. Measurement of morphological characteristics of stems and leaves was conducted in three stages (4, 12 and 20 weeks after treatment). The results showed that stem length and number of nodes gradually increased over time at all concentrations of proline. Furthermore, at stage 3, stem diameter, number of leaves and branch number increased and leaf width decreased. The highest leaf thickness was observed at stage 1. However, no significant difference was found among the proline concentrations in the mentioned traits in any experimental stage. Plants sprayed with proline were later encountered the increased leaf necrosis. At stage 3, the control plants had a lower percentage of abscission than proline-treated plants. At stage 2, plants sprayed with proline had lower leaf thickness than control plants. Throughout the experiment, salinity, especially 200 mM, reduced cumulative stem length, number of shoots, internode length, number of nodes and number of leaves. The highest percentages of leaf abscission and necrosis, as well as the highest leaf thickness were observed at 200mM NaCl treatment. In general, despite the fact that proline increased in the plants under stress conditions, its external application was not significantly effective. تفاصيل المقالة