میوه‌ی زیتون دارای روغنی بسیار مطلوب و با خواص تغذیه‌ای بسیار عالی می‌باشد. با توجه به نیاز شدید کشور به روغن‌های خوراکی و کیفیت عالی روغن زیتون، افزایش سطح زیر کشت زیتون یکی از اهداف برنامه‌های کشاورزی در ایران است. در این مطالعه، سه رقم میشن، کرونایکی و زرد از سه منطقه در استان گلستان (ورسن، گناره و مینودشت) از نظر کمیت و کیفیت روغن بررسی شدند. نتایج نشان داد که بین مناطق و ارقام مختلف تفاوت‌های معنی‌دار وجود داشت. ارقام میشن ورسن و کرونایکی مینودشت به‌ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین وزن تک‌میوه را داشتند. ارقام میشن گناره، زرد گناره و میشن ورسن بیش‌ترین درصد ماده‌ خشک را در میوه تولید کردند. بالاترین درصد روغن در وزن خشک و وزن تر به‌ترتیب در ارقام کرونایکی گناره و زرد گناره مشاهده شد. از نظر صفات فیزیکوشیمیایی روغن، رقم میشن گناره حاوی کم‌ترین مقدار اسیدهای چرب آزاد بود. کرونایکی مینودشت کم‌ترین ارزش K232 را دارا بود؛ در حالی که بیش‌ترین مقدار کلروفیل کل و کاروتنوئید کل را نشان داد. روغن حاصل از زیتون منطقه‌ ورسن به‌ترتیب کم‌ترین و بیش‌ترین مقادیر پراکسید و شاخص K270 را به خود اختصاص داد. به‌طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که رقم کرونایکی برای کشت در هر سه منطقه‌ گناره، مینودشت و ورسن مناسب است. تفاصيل المقالة

با توجه به اهمیت شناسایی ژنوتیپ‌‌‌های بومی و انتخاب ارقام مناسب در گسترش موفق سطح زیر کشت درختان زیتون، بررسی حاضر جهت ارزیابی ژنوتیپ‌‌‌های روغنی و کنسروی برگزیده و سازگار با شرایط اقلیمی گرگان انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بر روی 24 ژنوتیپ در مجموعه هاشم‌‌‌آباد در استان گلستان انجام شد. شاخص رسیدگی میوه با روش پیشنهادی شورای بین‌‌‌المللی روغن زیتون و درصد روغن به وسیله سوکسله اندازه‌گیری شدند. برای بررسی کیفیت از روغن حاصل از سانتریفیوژ استفاده گردید. شش ژنوتیپ برتر بر اساس بیش‌ترین درصد روغن انتخاب و از نظر خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن و درصد اسیدهای چرب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیش‌ترین و کم‌ترین وزن میوه به ترتیب در ژنوتیپ‌‌‌های I7 و E6 مشاهده شد. بالاترین درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ I7 بود. ژنوتیپ‌‌‌های E11 و D5 به ترتیب بیش‌ترین درصد روغن در ماده خشک و تر را تولید کردند. کم‌‌‌ترین اسیدیته مربوط به ژنوتیپ B7 و کم‌‌‌ترین پراکسید مربوط به ژنوتیپ E11 بود. ژنوتیپ F1 و بعد از آن E11 دارای بالاترین میزان ترکیبات فنلی روغن بودند. ژنوتیپ A10 دارای بالاترین میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها، ژنوتیپ F9 دارای کم‌‌‌ترین شاخص K232 و K270 و بعد از آن ژنوتیپ A10 کم‌‌‌ترین شاخص K270 را نشان داد. بالاترین میزان اسید اولئیک و پایین‌‌‌ترین اسید لینولئیک مربوط به ژنوتیپ A10 و ژنوتیپ B7 دارای کم‌‌‌ترین میزان اسید پالمتیک بود. با توجه به وزن میوه، درصد گوشت و کروی بودن میوه، هشت ژنوتیپ کنسروی برای مطالعات بیش‌‌‌تر انتخاب شدند. از میان ژنوتیپ‌‌‌های برگزیده کنسروی ژنوتیپ I7 بالاترین میزان فلاونوئیدها، بالاترین میزان ترکیبات فنلی، بیش‌ترین میزان آنتی‌اکسیدان‌ها و بیش‌ترین میزان آنتوسیانین را دارا بود. طبق بررسی‌‌‌های حاصل، بهترین ژنوتیپ‌‌‌های روغنی A10 وE11 ، بهترین ژنوتیپ کنسروی I7 و بهترین ژنوتیپ‌‌‌های دومنظوره F10 و B7 تعیین شدند. تفاصيل المقالة