این تحقیق به منظور بررسی تفاوت‌های محصولات بهاره و تابستانه در سه ژنوتیپ انجیر گلبهار، کمال‌آباد و رضوان 41 در استان گلستان انجام شد. نمونه‌ها از دو نوع محصول مختلف از درختان سالم برداشت و صفات ریخت شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. تجزیه‌ی واریانس نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر طول، قطر و شکل میوه، طول دم و گردن و طول بخش گوشتی میوه بودند، اما اثر آن‌ها بر قطر روزن معنی‌دار نبود. نتایج نشان داد که میوه‌های تابستانه از میوه‌های بهاره کوچک‌تر بودند و طول و قطر آن‌ها و هم چنین طول دم و گردن و طول بخش گوشتی میوه در اکثر ارقام کم‌تر بود. فارغ از نوع ژنوتیپ، قطر روزن در میوه‌های بهاره بیش‌تر از میوه‌های تابستانه بود. تجزیه‌ی واریانس هم چنین نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر مقادیر فلاونوئید و آنتوسیانین میوه بودند، اما این اثر بر مواد جامد محلول، اسیدیته‌ی قابل تیتراسیون و مقدار فنول معنی‌دار نبود. میوه‌های تابستانه مقادیر بیش‌تری از مواد جامد محلول و اسیدیته اما مقدار کم‌تری فنول داشند. ژنوتیپ کمال‌آباد دارای مواد جامد محلول و اسیدیته بیش‌تری از سایر ژنوتیپ‌ها بود. در ژنوتیپ گلبهار، میوه‌های بهاره آنتوسیانین کم‌تری داشتند، اما در سایر ژنوتیپ‌ها آنتوسیانین بیش‌تری نسبت به میوه‌های تابستانه داشتند. در مقابل، در تمام ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، میوه‌های بهاره فلاونوئید بیش‌تری داشتند. تفاصيل المقالة

این تحقیق به‌منظور بررسی اختلاف محصولات بهاره و تابستانه در سه ژنوتیپ انجیر گلبهار، کمال‌آباد و رضوان 41 در استان گلستان انجام شد. نمونه‌ها از دو نوع محصول مختلف از درختان سالم برداشت و صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها براساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. تجزیه‌ی واریانس نشان داد که ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر طول، قطر و شکل میوه، طول دم، گردن و طول بخش گوشتی میوه بودند، اما اثر آن‌ها بر قطر روزن معنی‌دار نبود. نتایج نشان داد که میوه‌های تابستانه از میوه‌های بهاره کوچک‌تر بودند و طول و قطر آن‌ها و هم‌چنین طول دم، گردن و طول بخش گوشتی میوه در اکثر ارقام کم‌تر بود. فارغ از نوع ژنوتیپ، قطر روزن در میوه‌های بهاره بیش‌تر از میوه‌های تابستانه بود. طبق نتایج بدست آمده ژنوتیپ و نوع میوه دارای اثرات متقابل معنی‌دار بر مقادیر فلاونوئیدها و آنتوسیانین میوه بودند، اما این اثر بر مواد جامد محلول، اسیدیته‌ قابل تیتراسیون و مقدار فنل کل معنی‌دار نبود. میوه‌های تابستانه مقادیر بیش‌تری از مواد جامد محلول و اسیدیته اما مقدار کم‌تری ترکیبات فنلی داشند. ژنوتیپ کمال‌آباد دارای مواد جامد محلول و اسیدیته بیش‌تری در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌ها بود. در ژنوتیپ گلبهار، میوه‌های بهاره آنتوسیانین کم‌تری داشتند، اما در سایر ژنوتیپ‌ها آنتوسیانین بیش‌تری نسبت به میوه‌های تابستانه را دارا بودند. در مقابل، در تمام ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، میوه‌های بهاره از ترکیبات فلاونوئیدی بیش‌تری برخوردار بودند. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی اثر مرحله‌ی رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریخت‌شناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوه‌ی انجیر (Ficus carica) در منطقه‌ی گرگان انجام شد. میوه‌ها در چهار مرحله‌ی رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد که با رشد میوه بر طول و قطر میوه، طول گردن و طول بخش گوشتی میوه به طور معنی‌داری افزوده شد. در هر سه ژنوتیپ، نسبت قطر به طول میوه بین 0.9 تا 1.1 و در نتیجه شکل میوه‌ها گرد بود. به علاوه، طی رشد، این نسبت افزایش یافت، در حالی که طول دم میوه تغییر معنی‌داری نکرد. از نظر میزان آنتوسیانین، بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه تفاوت وجود داشت، به طوری که میزان آنتوسیانین در میوه‌های سیاه رنگ ژنوتیپ گلبهار طی مراحل رشد افزایش یافت، ولی در ژنوتیپ‌های قرمز جلین و رضوان در مراحل پایانی رشد از میزان آن کاسته شد. از طرف دیگر، در هر سه ژنوتیپ، از میزان ترکیبات آنتی‌اکسیدانی، فنول و فلاونوئید کاسته و بر میزان قند کل میوه افزوده شد. از بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، ژنوتیپ رضوان دارای بیش‌ترین مقدار آنتوسیانین، فنول و فلاونوئید بود اما مقدار قند کل در آن در سطوح پایین تری قرار داشت. تفاصيل المقالة