فهرس المقالات حسین ورشویی


  • المقاله

    1 - بررسی وضعیت پروفیل اسیدهای چرب، ارزش غذایی و فاکتورهای بیوشیمیایی در فیله فیل‌ماهیان (Huso huso) پرورشی و دریایی استان مازندران
    کیفیت و ماندگاری تولیدات کشاورزی و مواد غذایی , العدد 14 , السنة 4 , تابستان 1403

    هدف از این تحقیق، بررسی مقایسه‌ای ارزش غذایی، ترکیب بیوشیمیایی و پروفیل اسیدهای چرب فیله فیل‌ماهیان (Huso huso) پرورشی و وحشی استان مازندران، بود. بدین منظور، 3 مزرعه در شهرهای ساری، بابلسر و بهنمیر، انتخاب شده و از هر کدام 10 عدد ماهی و همچنین از سه مرکز صید در دریای خزر نیز، 30 عدد فیل‌ماهی صید شدند که مجموعاً با رعایت زنجیره سرد، به آزمایشگاه منتقل گردید. آزمون‌های سنجش پروتئین خام، چربی کل، رطوبت و خاکستر، میزان انرژی فیله و پروفیل اسیدهای چرب، انجام شد و هر آزمایش 3 بار تکرار شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از ANOVA و با استفاده از آزمون دانکن تفاوت معنی‌دار بین داده‌ها، انجام شد. نتایج نشان داد که آناليز تركيبات بيوشيميايي لاشه فیل‌ماهیان پرورشي و وحشي، ميزان رطوبت، چربي كل، پروتئين كل و خاكستر دارای اختلاف معنی‌داری نبودند (05/0p>). میزان کل اسیدچرب اشباع، میزان کل اسیدچرب تک غیر اشباع، میزان کل اسیدچرب چندغیراشباع و مقایسه کل اسیدچرب چندغیراشباع به کل اسیدهای چرب اشباع، در ماهیان وحشی به‌طور معنی‌داری از ماهیان پرورشی، بیشتر بوده است (05/0p>). با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده، مشخص گردید که ارزش‌های غذایی ماهی پرورشی با ماهیان وحشی برابر می‌باشد

    تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - اثر پر بیوتیک ساف‌مانان بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و میزان بقاء ماهی کوی (Koi carp)
    شیلات (نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری) , العدد 5 , السنة 16 , زمستان 1401
    این تحقیق به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پری بیوتیک ساف مانان در جیره بر عملکرد رشد بچه ماهی کوی (Koi carp) انجام شد. در این تحقیق تعداد 120 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۲۰۰ گرم به‌مدت 8 هفته به 4 گروه و هرگروه دارای 3 تکرار بوده است. گروه‌های غذایی شامل گروه شاه أکثر
    این تحقیق به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پری بیوتیک ساف مانان در جیره بر عملکرد رشد بچه ماهی کوی (Koi carp) انجام شد. در این تحقیق تعداد 120 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۲۰۰ گرم به‌مدت 8 هفته به 4 گروه و هرگروه دارای 3 تکرار بوده است. گروه‌های غذایی شامل گروه شاهد، تیمار1 (05/0 درصد پربیوتیک ساف مانان در کیلوگرم غذا)، تیمار 2 (01/0 درصد پربیوتیک ساف مانان در کیلوگرم غذا)، تیمار 3 (15/0 درصد پربیوتیک ساف مانان در کیلوگرم غذا) بودند. شرایط پرورش در هر 12 استخر به صورت روزانه کنترل می‌شد. نتایج این مطالعه نشان داد افزودن سطوح مختلف پری بیوتیک ساف مانان به جیره ماهی کوی اثر معنی داری بر فاکتورهای رشد دارد. ماهیان تغذیه شده در تیمار 2 در انتهای آزمایش وزن بالاتر، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری نسبت به تیمار شاهد و سایر تیمارها داشتند. همچنین استفاده از پری بیوتیک ساف مانان در 3 تیمار منجر به افزایش بقاء در آنها در مقایسه با گروه شاهد نشده است. در ترکیب لاشه، پری بیوتیک ساف مانان هیچ تغییری در میزان پروتیین وچربی لاشه‌ها ایجاد نکردند و تنها باعث افزایش خاکستر لاشه وکاهش رطوبت لاشه ماهی کوی شدند. تفاصيل المقالة