ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی عصاره کنجاله روغن کشی شده کنجد جهت پایدار سازی روغن های خوراکی

الموضوعات :

رضا صفاری ¹ , امیر حسین الهامی راد ² , اسماعیل عطای صالحی ³

1 -
2 -
3 -

تاريخ الإرسال : 16 السبت , شوال, 1436 تاريخ التأكيد : 07 الأحد , ربيع الثاني, 1437 تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , صفر, 1438

الکلمات المفتاحية: آنتی اکسیدان, روغن سویا, کنجاله کنجد, رنسیمت, آون گذاری, عصاره متانولی,

ملخص المقالة :

فعالیت آنتی اکسیدانی و محافظت کنندگی عصاره متانولی کنجاله کنجد در روغن سویا با استفاده از روش های رنسیمت و آون گذاری مورد پژوهش قرار گرفت. مقایسه ی میانگین اثر غلظت های مختلف عصاره متانولی کنجاله کنجد بر طول دوره القاء به روش رنسیمت در روغن سویا در دمای 130 درجه سانتی گراد نشان داد که در غلظت 50 پی پی ام از عصاره طول دوره القاء نسبت به سایر غلظت ها و حتی نسبت به تیمار اسید گالیک (در غلظت 200 پی پی ام) به طور معنی داری بیشتر بود(01/0 p<). مقایسه نتایج ضریب استاندارد با استفاده از سه دمای 110، 120 و 130 درجه سانتی گراد نشان داد که روغن پایدار شده توسط عصاره متانولی کنجاله کنجد در مقایسه با اسید گالیک و نمونه شاهد از پایداری حرارتی مطلوبتری برخوردار بود. ارزیابی تغییرات کیفی تیمارها در طی آون گذاری در دمای 65در جه سانتی گراد نشان داد که اندیس پروکسید پس از 72 ساعت در تمامی تیمارهای مورد بررسی بطور قابل توجهی افزایش یافت به طوری که بالاترین میزان در نمونه کنترل بود و نمونه غنی شده توسط عصاره کنجد(50 پی پی ام) دارای پایین ترین سطح پروکسید بود. بررسی ها نشان داد که پس از 72 ساعت سطح TBA در نمونه تلقیح شده در عصاره، بالاتر از سایر تیمارها بود اما این تفاوت معنی دار نبود همچنین با گذشت زمان سطح دی ان های کنژوگه نیز افزایش پیدا کرد و بالاترین مقدار دی ان های کنژوگه متعلق به تیمار کنترل بود. روند تغییرات طول دوره القاء در تیمارها بطور معنی داری کاهش یافت(01/0 p<) به طوری که بعد از گذشت 72 ساعت بیشترین طول دوره القاء مربوط به تیمار اسید گالیک و سپس تیمار عصاره 50 پی پی ام و بعد از آن کنترل بود. نتایج نشان داد که عصاره متانولی کنجاله کنجد در غلظتهای پایین تر اثر محافظت کنندگی بیشتری در روغن سویا داشت.